Thursday, October 30, 2014

ေအးေအးသာသာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ အပိုင္း ၃- Creativity - OSHO

ေအးေအးသာသာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ အပိုင္း ၃- Creativity  - OSHO

ပထမဦးဆံုး လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ(activity)ရဲ႕ သေဘာသဘာဝနဲ႕ အဲဒီအျပဳအမူေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာရိွတဲ႔ ေရစီးေၾကာင္းေတြကို နားလည္ထားရလိမ္႔မယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ား သက္သက္သာသာေနရတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ႔ဘူုး။ ခင္ဗ်ားအနားယူခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားက လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝကို သတိထားေစာင္႔ၾကည္႕မေနရင္၊သေဘာမေပါက္ရင္ တကယ္နားေနတယ္ဆုိတာမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒါဘာလုိ႕လည္းဆိုေတာ႔ တစ္ခုခုလုပ္တယ္ဆိုတာ ရုိးရွင္းတဲ႔ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ လူအမ်ားစုဟာ သက္ေသာင္႔သက္သာေနလိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတုိ႕အဲဒီလိုေနလို႕မရဘူး။ အနားေနအပန္းေျဖျခင္းဆုိတာ ပန္းပြင္႔ျခင္းျဖစ္စဥ္လိုပဲ။ အတင္းအၾကပ္သြားလုပ္လုိ႕မရဘူး။ အဲဒီျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးကို ခင္ဗ်ားေသေသခ်ာခ်ာနားလည္မွရမယ္။ ခင္ဗ်ားဘာေၾကာင္႔ တက္ၾကြလႈပ္ရွားေနသလဲ။ ဘာေၾကာင္႔ တစ္ခုခုလုပ္ဖုိ႕ပဲ အာရံုရေနလဲ။ ဘာလို႕အဲဒါကိုပဲ စိတ္စြဲေနတာလဲ။

စကားလံုးႏွစ္လံုးကိုမွတ္ထားပါ။ တစ္ခုက ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္း(action)  နဲ႕ ေနာက္တစ္ခုက လုပ္ငန္းေဆာင္တာ(activity)။ ျပဳမူလုပ္ကုိင္တာဟာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမဟုတ္ဘူး။ အျပန္အလွန္အားျဖင္႔ လုပ္ငန္းေဆာင္တာဟာ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းမဟုတ္ျပန္ဘူး။ သူတုိ႕ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝဟာ အင္မတန္ျခားနားတယ္။ ျပဳမူလုပ္ကိုင္တယ္ဆုိတာ အေျခအေနေပၚမူတည္ျပီး လုပ္လုိက္တာမ်ိဳးပဲ။ အေျခအေနကေတာင္းဆိုတယ္။ ခင္ဗ်ားက တုန္႕ျပန္တယ္။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကေတာ႔  အေျခအေနေပၚမမူတည္ဘူး။ ဒါတုန္႕ျပန္မႈမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ား ဂနာမျငိမ္ႏိုင္လုိ႕ တက္ၾကြလႈပ္ရွားဖို႕ အေျခအေနတစ္ခုကို ဆင္ေျခေပးဖုိ႕လုပ္ထားတာပဲ။

ျပဳမူလုပ္ကုိင္ျခင္းဟာ ျငိမ္သက္တဲ႔စိတ္ကေန ထြက္ေပၚလာတယ္။ ကမာၻမွာအလွဆံုး အရာပဲ။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကေတာ႔ ဂနာမျငိမ္တဲ႔စိတ္ကေနလာတယ္။ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ဆံုးပဲ။ ျပဳမူလုပ္ကုိင္တယ္ဆုိတာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ဖုိ႕လိုမွလုပ္ရတာမ်ိဳး။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကေတာ႔ လုပ္စရာမလိုဘဲ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ။ မဆီေလ်ာ္တဲ႔ကိစၥမ်ိဳးေတြ။ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းေတြဟာ တဒဂၤကေန တဒဂၤ ဆက္စပ္သြားတယ္။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကေတာ႔ အတိတ္နဲ႕ေရာေထြးပတ္သက္ေနတယ္၊ လက္ရိွပစၥဳပၸန္တည္႕တည္႕ တုန္႕ျပန္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အတိတ္ကသယ္လာတဲ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဂနာမျငိမ္မႈေတြကို ပစၥဳပၸန္ထဲ ေလာင္းခ်ေနတာမ်ိဳးပဲ။ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းဟာ တီတီထြင္ထြင္ရိွတယ္လုိ႕ဆုိရင္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာဟာ အင္မတန္အဖ်က္စြမ္းအင္ထုတ္တာမ်ိဳးပဲ။ ခင္ဗ်ားကိုပါ အဲဒီလုပ္ငန္းေဆာင္တာက ဖ်က္ဆီးပစ္ေနတာ။ တစ္ျခားသူေတြကိုလည္း ဖ်က္ဆီးပစ္တာပဲ။ ဒီႏွစ္ခုကို ေကာင္းေကာင္းခြဲျပဖုိ႕ ဥပမာတစ္ခုေပးရရင္၊ ခင္ဗ်ားဗိုက္ဆာတယ္။ တစ္ခုခုစားတယ္။ အဲဒါ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းပဲ။ ခင္ဗ်ားက ဆာေတာ႔မဆာဘူး။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈကို လံုးလံုးမခံစားရဘူး။ ဒါေပမယ္႔စားေတာ႔စားေနတယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာဆန္သြားျပီ။ မဆာဘဲစားေသာက္ျခင္းဟာ အၾကမ္းဖက္မႈေလးတစ္ခုပဲ။ အစာေတြကို ေခ်ဖ်က္ဖုိ႕ သြားနဲ႕ၾကိတ္ဝါးေနတာဟာ ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲမွာရိွေနတဲ႔ ဂနာမျငိမ္မႈသက္သာေအာင္လုပ္ေနတာပဲ။ ခင္ဗ်ားဆာလုိ႕စားေနတာမဟုတ္ဘူး။ အတြင္းစိတ္ကလုိအပ္လုိ႕ ခင္ဗ်ားအၾကမ္းဖက္မႈေလးတစ္ခုကို လုပ္ေနတာ။

တိရစာၦန္ေလာကမွာဆိုရင္ အၾကမ္းဖက္မႈဟာ ပါးစပ္နဲ႕လက္ရဲ႕ကိစၥပဲ။ လက္သည္းနဲ႕သြားေတြရဲ႕ကိစၥလုိ႕လည္းဆိုႏုိင္တယ္။ ဒီႏွစ္ခုဟာ တိရစာၦန္ေလာကရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈပဲ။ ခင္ဗ်ားတစ္ခုခုကိုစားတယ္ဆုိတာ ဒီႏွစ္ခုနဲ႕ပတ္သက္တာပဲ။ အစာကိုယူတယ္။ စားပစ္တယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈပဲ။ မဆာဘဲစားရင္ အဲဒါျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ ေရာဂါျဖစ္သြားျပီ။ အဲဒီလုပ္ရပ္ဟာ စိတ္စြဲျပီးလုပ္မိလုပ္ရာလုပ္ေနတာမ်ိဳးပဲ။ ခင္ဗ်ား စားခ်ည္းပဲစားေနလုိ႕ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ ေပါက္ထြက္သြားမွာေပါ႔။ အဲဒီေတာ႔လူေတြက လွည္႕ကြက္ေလးေတြသံုးတယ္။ ေဆးရြက္ၾကီးဝါးမယ္။ ပီေကဝါးမယ္။ စီးကရက္ေသာက္မယ္။ ဒါေတြက အစားအစာအတုေတြေပါ႔။ အဟာရေတာ႔မျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အၾကမ္းဖက္မႈကိစၥအတြက္ေတာ႔ အသံုးတဲ႔တယ္။

ပီေကစားေနတဲ႔ တစ္ေယာက္ကိုၾကည္႕။ သူဘာလုပ္ေနတာတုန္း။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတ္ေနတာပဲ။ သူ႕စိတ္သူ သတိထားၾကည္႕ရင္ စိတ္ထဲမွာ သတ္ခ်င္ျဖတ္ခ်င္စိတ္ ရိွေနတာ ေတြ႕ရမယ္။ ဒါေပမယ္႔ သတ္မယ္႔ျဖတ္မယ္႔အစား ပီေကကိုပဲ ဝါးေနလုိက္တယ္။ အင္မတန္ အျပစ္ကင္းတဲ႔ ကိစၥေလးေပါ႔။ ခင္ဗ်ားဟာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အႏၱရာယ္ေပးမေနေတာ႔ဘူး။  ဒါေပမယ္႔ အဲဒါ ခင္ဗ်ားအတြက္ သိပ္အႏၱရာယ္ၾကီးတယ္။ ဘာလုပ္လုိ႕လုပ္ေနမွန္း မသိဘဲ လံုးဝ သတိလက္လြတ္ၾကီး ေမာဟျဖစ္ေနတာ။ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတဲ႔သူ တစ္ေယာက္ကေရာ ဘာမ်ားလုပ္ေနသလဲ။ သိပ္အျပစ္ကင္းတဲ႔ ကိစၥပဲ ေဆးေငြ႕ကို ရွဴသြင္းျပီး ျပန္ထုတ္တယ္။ ရွဴသြင္း၊ ရွဴထုုတ္ လုပ္ေနတာပဲ။ ဝင္သက္ထြက္သက္ ရွည္ရွည္ရွဴတဲ႔ ပရာနာရာမ က်င္႔စဥ္ေတာ္ က်င္႔ေနသလုိမ်ိဳးပဲ။ သူက မႏၵလာ(စက္ဝုိင္း)လုပ္ေနတာပဲ။ ရွဴသြင္းတယ္၊ ရွဴထုတ္တယ္။ ျပီးေတာ႔ ျပန္ရွဴသြင္းတယ္။ စက္ဝုိင္းတစ္ပတ္ လည္သြားသလိုမ်ိဳးပဲ။ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနျခင္းအားျဖင္႔ သူက မႏၱန္တစ္ခုခုကို ရြတ္ေနသလိုမ်ိဳး လုပ္ေနတာပဲ။ အဲဒါေလးက စိတ္ကို ႏူးညံ႕သြားေစတယ္။ အတြင္းစိတ္မွာရိွတဲ႔ ဂနာမျငိမ္မႈ နည္းနည္းသက္သာသြားတယ္။

ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕စကားေျပာေနရင္ သူေဆးလိပ္ကို ေကာက္ကုိင္လုိက္သလားဆိုတာ သတိထားၾကည္႕ၾကည္႕ပါ။ အဲဒါဟာ သူျငီးေငြ႕သြားျပီဆိုတာကို ေဖာ္ျပတဲ႔ ရာႏႈန္းျပည္႕ အမွန္တရားပဲ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ခင္ဗ်ားကို သူလႊင္႔ပစ္လုိက္ခ်င္ျပီ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီလုိမယဥ္ေက်းတဲ႔အျပဳအမူကို သူလုပ္လုိ႕မျဖစ္ဘူး။ သူ႕ေဆးလိပ္ကိုသူေျပာမယ္။ ေတာ္ေလာက္ပါျပီ။ ငါလည္းနားလွ်ံေလာက္ျပီ။ တိရစာၦန္ေလာကမွာဆုိ ခင္ဗ်ားကို သူခုန္အုပ္လုိက္ျပီ။ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေတာ႔ သူ႕စီးကရက္ကိုပဲ သူခုန္အုပ္လုိက္တယ္။ သူကယဥ္ေက်းတဲ႔လူသားမဟုတ္လား။ သူေဆးလိပ္စေသာက္ျပီ။ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းပူစရာမလုိေတာ႔ဘူး။ သူဟာ သူ႕ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြရဲ႕ မႏၱန္နဲ႕ပိတ္ထားလိုက္ျပီ။ အဲဒါေလးက သက္သာရာရေစတယ္။

ဒီလုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြက ဘာကိုျပေနသလဲဆိုရင္ ခင္ဗ်ားက စြဲေနျပီဆိုတာပဲ။ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ားမေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဆိတ္ျငိမ္စြာ မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဘာမွ လႈပ္ရွားတက္ၾကြမေနဘဲ အသာေလးျငိမ္မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကေနတစ္ဆင္႔ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗာ်းရဲ႕ ရူးမုိက္မႈ၊ရူးသြပ္မႈေတြကို လႊင္႔ပစ္ေနတာ။

ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္း(action) ကေတာ႔ လွပတယ္။ ျပဳမူလုပ္ကိုင္တယ္ဆုိတာ တစ္ဆက္တည္း တုန္႕ျပန္လိုက္တာပဲ။ ဘဝဟာတုန္႕ျပန္မႈလိုတယ္။ ခဏငယ္ေလးတုိင္း၊ တဒဂၤတိုင္း ခင္ဗ်ားဟာ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ေနရမယ္။ ျပဳမူလုပ္ကုိင္ျခင္းဟာ ပစၥဳပၸန္မွာပဲရိွတယ္။ (မူရင္းစာအုပ္မွာ action ေရးတာ activity ျဖစ္ေနတာေတြ႕တယ္။) ဗိုက္ဆာတယ္၊ အစာရွာမယ္။ ေရဆာတယ္၊ ေရတြင္းမွာေရရွာမယ္။ အိပ္ငုိက္တယ္။ အိပ္မယ္။ ဒါက အေျခအေနေပၚ လံုးဝဥႆံုတည္မီေနတာ။ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းဟာ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္းျဖစ္သလို၊ ျပည္႕ဝတဲ႔လုပ္ကုိင္မႈတစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္။

လုပ္ငန္းေဆာင္တာဆုိတာေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္းမရိွဘူး။ သူက လာကတည္းက အတိတ္ကေနလာတယ္။ အတိတ္မွာ စုေဆာင္းသိုမွီးထားျပီး ပစၥဳပၸန္ၾကမွ ထေပါက္ကြဲတာမ်ိဳးပဲ။ အဲဒါ မဆီေလ်ာ္တဲ႔ကိစၥပဲ။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္က ဉာဏ္အလြန္မ်ားတယ္။ စိတ္က လုပ္ငန္းေဆာင္တာအတြက္ အေျခအျမစ္ရိွတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အျမဲရွာတယ္။ စိတ္ကအျမဲတမ္း ဒါဟာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမဟုတ္ဘူး။ ျပဳမူေဆာင္ရြက္မႈသာျဖစ္တယ္။ လုပ္သင္႔လုိ႕လုပ္လုိက္ရတာမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လွည္႕စားေပးမယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ေပးဖုိ႕လည္းလုိအပ္တာကိုး။ ခင္ဗ်ားဟာ ေဒါသတၾကီး ထေပါက္ကြဲျပီဆုိပါေတာ႔။ က်္နတဲ႔သူေတြအားလံုးက ဒီေလာက္ျဖစ္စရာမလိုပါဘူးလုိ႕သိတယ္။ အေျခအေနကလည္း ဒီလိုျပဳမူဖုိ႕မလိုဘူး။ ဆီလည္းမဆီေလ်ာ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားဟာခင္ဗ်ားသာ မသိတာ။ က်န္တဲ႔သူေတြအားလံုးသိတယ္။ "ဟ ဒီေကာင္ ဘယ္႔ႏွာျဖစ္ေနတုန္း၊ ဒီလိုျဖစ္ဖုိ႕လည္းမလုိပါဘူး၊ ဘာလို႕ဒီေလာက္ေတာင္စိတ္ဆိုးေနလဲ " ဆုိတာမ်ိဳး သူတုိ႕ ခံစားနားလည္ၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားအတြက္ေတာ႔ ဒီေဒါသဟာထြက္သင္႔လုိ႕ထြက္တာဆိုတဲ႔ အျမင္မ်ိဳးရေနလိမ္႔မယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေဒါသထြက္ဖုိ႕လုိတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ခင္ဗ်ားလုပ္လုိက္လိမ္႔မယ္။

အဲဒီလို ကိုယ္႔အမွားကို ဖံုးဖိေပးတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မုိက္မဲမႈကို ဆက္ျပီးေမ႔ထားႏုိင္ေအာင္ ကူညီေပးတာေပါ႔။ အဲဒါကို ေဂ်ာ႔ခ်္ ဂါဂ်စ္ဖ္က အခုအခံေတြလို႕ဆုိတယ္။ အခုနေျပာတဲ႔ ကိုယ္႔အမွားကိုယ္ဖံုးေပးထားတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြဆိုတဲ႔ အခုအခံေတြကို ခင္ဗ်ားပတ္လည္မွာထားလုိက္ရင္ အေျခအေနမွန္ကို ခင္ဗ်ားမသိေတာ႔ဘူး။ ဒီလိုအခုအခံေတြကို ရထားမွာတြဲဆက္ေတြမွာ သံုးသဗ်။ တကယ္လုိ႕ရုတ္တရတ္ ရထားရပ္လုိက္ရရင္ ခရီးသည္ေတြ ရထားေဆာင္႔တာ သက္သာသြားေစတာေပါ႔။ အခုအခံေတြက ရထားေဆာင္႔တာကို ၾကားခံေပးထားလုိက္တာပဲ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြဟာ ဆက္တုိက္ၾကီးမဆီေလ်ာ္ေတာ႔ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အခုအခံေတြက ျဖစ္ရပ္မွန္ကို နားမလည္ေအာင္ဖံုးထားေတာ႔ ခင္ဗ်ားေသခ်ာမသိေတာ႔ဘူး။ အခုအခံေတြက ခင္ဗ်ားကို ကန္းသြားေစတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ားဟုတ္လွျပီထင္ျပီး လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ ဆက္လုပ္ေနေရာ။ ေဒါသထြက္စရာကိစၥလို႕ထင္ရင္ ေျခေျချမစ္ျမစ္နားလည္ဖုိ႕မၾကိဳးစားဘဲ ေဒါသဆက္ထြက္ေနေရာ။

အဲဒီလုိ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ိဳးရိွေနရင္ ခင္ဗ်ားဘယ္လုိ အနားရမလဲ။ နားလုိ႕ကိုမရႏုိင္ဘူး။ အဲဒါဟာ စြဲမိေနတဲ႔လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္သြားျပီ။ အဲဒီတစ္ခုဟာဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္ေနျပီ။ ကမာၻေပၚမွာ ဘာမွမလုပ္ဘဲမေနနဲ႕ တစ္ခုခုသာလုပ္ေနဆိုျပီး ေျပာေျပာေနတဲ႔ အရူးေတြအမ်ားၾကီးရိွတယ္။ ဒါတင္မကဘူး ျပီးျပည္႕စံုတဲ႔ အရူးေတြဆို ကမာၻသံုး စကားပံုေတြေတာင္ထြင္လုိက္ၾကေသးတယ္။ ဗလာက်င္းေနတဲ႔စိတ္ဟာ နတ္ဆိုးရဲ႕အလုပ္ရံုတဲ႔။ အဲဒါမဟုတ္မွမဟုတ္ဘဲ။ ျဖစ္ခ်င္းျဖစ္ ဗလာက်င္းေနတဲ႔စိတ္ဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အလုပ္ရံုပဲျဖစ္မွာေပါ႔။ ဒီေလာက္လွတဲ႔စိတ္ဟာ နတ္ဆိုးရဲ႕ အလုပ္ရံု ဘယ္႔ႏွယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ႔မလဲ။ ဒီစိတ္ဟာ အလွဆံုးနဲ႕အသန္႕စင္ဆံုးစိတ္ပဲ။ နတ္ဆိုးဟာ ဗလာက်င္းေနတဲ႔စိတ္ထဲ ဘယ္လုိ ဝင္လာႏုိင္ပါ႔မလဲ။ နတ္ဆိုးဟာ ခင္ဗ်ား လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို သြားစြဲျငိေနမွ ဝင္လာႏုိင္မွာေပါ႔။ ျပီးေတာ႔ သူက ဆရာလုပ္ျပီး ခင္ဗ်ားကို ပိုျပီတက္ၾကြေနေအာင္ နည္းေတြလမ္းေတြ မီးေတြယမ္းေတြ ျပမွာေပါ႔။ နတ္ဆိုးက ခင္ဗ်ားကို ေအးေအးလူလူေနစမ္းပါကြာလုိ႕ ဘယ္ေျပာမလဲ။ ဟေရာင္ၾကီး ဘာလုိ႕အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းေနလဲ၊ တစ္ခုခုလုပ္ေနစမ္းကြာ။ ေရြ႕ေနပေစ။ ဘဝက ကုန္ေနတာ။ တစ္ခုခုလုပ္၊တစ္ခုခုလုပ္ ဆိုျပီးေျပာမွာေပါ႔။ ေလာကရဲ႕ အမွန္တရားကို သိျမင္သြားတဲ႔ ဆရာသမားေတြကေတာ႔ ဗလာက်င္းေနတဲ႔စိတ္ဟာ ျမင္႔ျမတ္ျခင္းတရား ဝင္ေရာက္လာႏုိင္ဖုိ႕ ေနရာလြတ္ရိွတယ္ဆုိတာ နားလည္လာၾကတယ္။

With Regards,
Z

စာမ်က္ႏွာ ခုနစ္အထိပဲေရာက္ေသးသဗ်။ ဒီေန႕ေတာ႔ လည္သြားျပီ။ မီးပိတ္လုိက္ရင္ ဆက္ေရးလုိ႕ရေအာင္ ပီဒီအက္ဖ္ပါရွာထားတယ္။ ၁၉၁ အထိဆိုေတာ႔ သိပ္မက်န္လွေတာ႔ပါဘူး။ စိတ္ရဲ႕သဘာဝကုိ နားမလည္ရင္ စိတ္ကႏွိပ္စက္လိမ္႔မယ္။ ကိုယ္႔ကို တကယ္ႏွိပ္စက္ႏိုင္တာ ကိုယ္႔ရဲ႕စိတ္ပဲ။ အဲဒီတစ္ခု ေတာ္ေတာ္အေရးၾကီးတယ္။ က်န္တာေတြေမ႔ထားလုိက္လုိ႕ရတယ္။ သတိမထားရင္ စိတ္က ကိုယ္႔ကုိ ဒုကၡေပးမယ္ဆုိတာေလးေတာ႔ မေမ႔ၾကေစနဲ႕။



Peace B with U.