ကႏၲာရပင္ေလးပါေမေမ ...
အလင္းရတဲ႔ဘက္ကို ယိုင္ရတာေမာတယ္တဲ႔ ..။
သူေျပာတာၾကားေတာ႔ ...။
သား .. ရယ္ေနမိတယ္ ...။
ေကာက္ေကာက္ၾကီးရပ္ေနတဲ႔ သစ္ပင္ၾကီးကိုေတြ႕ေတာ႔ ..
သားက..
ရိုးသားစမ္းပါဗ်ာလို႕ေျပာခဲ႔တယ္ ...။
သစ္ရြက္ေတြက အစိမ္းေရာင္ေတြကို မုန္းတယ္တဲ႔ ေမေမရဲ႕ ...
ကိုယ္ခ်က္လိုက္တဲ႔ အစာကို
ပူပူၾကီးစားရင္း၀မ္းနည္းပက္လက္ေျပာေနတာ ...။
လူေတြေတြ႕တယ္ေမေမ...
ရင္ဘတ္ထဲမွာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ေတြနဲ႔ ...
လက္ထဲမွာက ပုဆိန္တစ္လက္ ေတာက္ပ၀င္းလက္ေနတယ္ေမေမ ..
ဒါနဲ႔ပဲ ..
သား....
ပုန္းေနလိုက္ရတယ္ ...။ ။
ဆာဟာရကေန ပ်ံထြက္လာတဲ႔ အသံ ...
ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈနဲ႔ခြဲဖ်က္လိုက္တဲ႔ ခႏၶာတစ္ခု ..
မိုးစင္စင္လင္းျပီေမေမ ...။
ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕ လမ္းသြယ္လွလွေလးက
ထုိင္ခံုေလးမွာထိုင္ရင္း ...
သစ္ပင္ေတြကို ေငးေနလားေမေမ ...။
အျပာေရာင္ေဖ်ာ႔ေနတဲ႔ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ..
အၾကိမ္ၾကိမ္ငိုရွိဳက္ေနတဲ႔ အဘိုးအိုက ..
ဘုရားသခင္ဆိုတာပဲလား ... ေမေမ ...။
သိမ္းထားတဲ႔ အေၾကြေလးေတြကိုထုတ္လို႕ ...
ဂေရာ႔တို က အလွဴခံေသတၱာထဲကို ထည္႔ဖို႕သြားေန႔ကေလးေတြအတြက္ ..
အျပံဳးလွလွေလးေတြဖန္ဆင္းေပးခဲ႔တဲ႔ အတြက္ေက်းဇူးတင္လုိက္ပါေမေမ ..။
ဒီတစ္ေန႔မွာခြဲခြာသြားၾကတဲ႔သူေတြ ..
ေနာက္ဘယ္ေန႔ျပန္ဆံုၾကမယ္တဲ႔လဲ ေမေမ ...။
...
....
.... ေရႊအိုေရာင္တိမ္တိုက္တစ္ခုေတာ႔ .. သားျမင္ေနရသလို ခံစားလုိက္ရတယ္ေမေမ...။ ။
ျငိမ္သိမ္ ... ႏူးညံ႕ ... လင္းျမ ...တိုးသက္ ...
စမ္းေရ .. .ပန္းေလွ..ေမတၱာပို႕သံ ...ေၾကကြဲမႈ ...
ပ်ံလႊားငွက္တစ္ေကာင္ ...
တဆစ္ခ်င္းပြင္႔ထြက္လာတဲ႔ပန္းတစ္ပြင္႕ ...
မ်က္ရည္စမ္းေခ်ာင္းငယ္ေလး ..
နိမ္႔ရာကို ဆန္တက္ေနျပန္တယ္ ....။ ။
