ရွဳပ္ေထြးေသာ၊မြန္းၾကပ္ေသာ၊ဆာေလာင္ေသာ၊တိတ္ဆိတ္ေသာ၊ ေအးရိပ္။
ဘယ္ဘက္ေထာင္႔ကပ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္သူတစ္ေယာက္အေနႏွင္႔႕၊ ေနရာတကာမွာေတာ႔ အလယ္အလတ္မက်ခဲ႔မိပါ။ရပ္ၾကည္႕ျပံဳးျပန္ဇာတ္လမ္းမ်ား မေရးဖြဲ႕ခဲ႔ဖူးသည္႕ စာအုပ္တစ္အုပ္လို၊ သူ႕ကိုယ္သူ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ အပိတ္ခံထားရလည္း သာသာယာယာရိွခဲ႔ပါသည္။ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္းေခတ္ႏွင္႔ေတ႔လြဲလြဲသြားေသာ ရီေနဆြန္႕ ေနာက္ပိုင္းေခတ္မွ သမားရိုးက်တစ္ေယာက္အေနျဖင္႔ ေလာကႏွင္႔ေရာ မိမိဇနီးသည္ႏွင္႔ပါ အျငင္းအခံုလုပ္ေလ႔မရိွခဲ႔ပါ။ ေဆာ႔ခေရတၱိ ေစ်းသြားသည္မွာ စကားစျမည္ေျပာရန္ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေစ်းသြားလွ်င္ေတာ႔ ၾကက္သားသည္မွ ရင္ပံုႏွစ္ခုကို အေရခြံဆုတ္ျပီး ႏုပ္ႏုပ္စင္းေပးလိုက္ပါသည္။ ၀က္သားသည္မွလည္း ၀ယ္ေနက်အတုိင္း ႏုပ္ႏုပ္စင္းထားေသာ ၀က္သား ကီလို၀က္၊ ၀က္နံရိုး ကီလို၀က္ကို အပိုမ်ားမ်ားထည္႕ေပးလုိက္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ သမားရိုးက် အေျပာင္းအလဲကင္းေနသည္ကို မေက်မနပ္မျဖစ္တတ္ေသာလူအမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါသည္။
ေစ်း၀ယ္ရသည္ကို ႏွစ္သက္ေသာ ေယာက်ာ္း အမ်ိဳးအစားတစ္မ်ိဳးသပ္သပ္ရိွသည္လားမသိပါ။ wet market ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔မ်ိဳးတူမ်ားကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေခါင္းထဲတြင္ ေစ်းစာရင္းတစ္ခုပါေၾကာင္း ေျမြေျမြခ်င္းေျချမင္ေနၾကပါသည္။ ေယာက်ာ္းမ်ားေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကသည္မွာ အင္မတန္မွ ေမာ္ဒန္ဆန္ပါသည္။ ေရွးေခတ္မွ အမ်ိဳးသားဇာတ္ေကာင္ အိမ္ဦးနတ္ၾကီးမ်ားအေနျဖင္႔ ဤရသကို ခံစားလုိက္ရမည္မဟုတ္ဟု မိမိဘာသာေတြး၍ ျပံဳးမိပါေသးသည္။
ငါးမစားေသာေၾကာင္႔ ငါးမၾကိဳက္ေသာ အမ်ိဳးသမီးကို ရွာေဖြ၍ ယူထားျခင္းမဟုတ္ပါဘဲလ်က္ ေရွးေရစက္ေၾကာင္႔ ငါးမၾကိဳက္သူမ်ားျဖစ္ေနၾကသည္ကိုလည္း အံ႔ၾသမိသည္။ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ အစံုရေသာ ကုလားဆိုင္မွ သူတုိ႕ကိုယ္တုိင္ျပဳလုပ္ေသာ ငရုပ္ေကာင္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္၀ယ္ရသည္မွာလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ အေရာင္တင္ ငရုပ္သီးမ်ားအေနျဖင္႔ ျမန္မာ႔ရိုးရာ ငရုပ္သီးမ်ားကဲ႔သို႕ မစပ္လွဘဲ အေရာင္ထြက္လြန္းေသာေၾကာင္႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ မ၀ယ္ျဖစ္ေတာ႔သည္ကိုလည္း အမွတ္ရသည္။ ထုိဆိုင္မွပင္ ေထာပတ္ထမင္းအတြက္ ghee ေထာပတ္၀ယ္ခဲ႔ဖူးေသးသည္။ ျမန္မာဆန္ေသာ ဟင္းခတ္ အေမႊးအၾကိဳင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အိႏၵိယကုန္စံုဆိုင္မ်ားတြင္ရေလ႔ရိွသည္။
ပုစြန္မ်ားကိုေတြ႕ေတာ႔ ပုစြန္ခြာျခင္းကို ေ၀ရာမဏိ လုပ္ပါမည္ဟု ျပီးခဲ႔သည္႕ႏွစ္ပတ္ကတည္းက သိကၡာပုဒ္တစ္ခုပမာ ေစာင္႔ထိန္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ႔သည္႕အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိသည္။ ပုစြန္မ်ားကို ခြာရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ အဆင္႔ေလးဆင္႔ရိွပါသည္။ ပထမအဆင္႔မွာ အင္မတန္ထက္ေသာ ကတ္ေၾကးျဖင္႔ ဦးေခါင္းႏွင္႔ အျမီးကို ညပ္ပါသည္။ ေက်ာႏွင္႔ရင္ကို ခြဲပါသည္။ အထဲမွ အနက္ေရာင္ အမွ်င္မ်ားကို အႏုၾကည္႕မွန္ေျပာင္းပမာ ေစ႔စပ္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင္႔ေစ႔စပ္စြာၾကည္ရင္း ဆြဲထုတ္ပါသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ညီွေစာ္နံသြားေသာ လက္ကို ဆပ္ျပာႏွင္႔ မၾကာမၾကာေဆးပါသည္။ (ပုစြန္ သံုးေကာင္ကို လက္တစ္ခါေဆးသည္။) ထိုသို႕ အေသးစိတ္ရာမွ ပုစြန္ခြာျခင္းတစ္ခုတည္းျဖင္႔ တစ္နာရီမွ် ၾကာခဲ႔ဖူးသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မျပီး ပုစြန္ခြာရေသာ အလုပ္ျဖင္႔ အသက္မေမြးခဲ႔မိသည္ကိုေတာ႔ ၀မ္းသာမဆံုးျဖစ္ရသည္။
ဇနီးသည္သည္ ကင္းမြန္(ျပည္ၾကီးငါး) အလြန္ၾကိဳက္သူျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ လံုး၀မၾကိဳက္ေခ်။ ဗိုက္ထဲတြင္ ပလတ္စတစ္အိတ္ပါေသာအေကာင္မ်ိဳးႏွင္႔ မပတ္သက္ခ်င္ပါ။ ၀ယ္ခဲ႔ပါဆိုလွ်င္ေတာင္ ေမ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလုိက္သည္။
အသီးအရြက္ မ်ားမ်ားစားရမည္ဟု မိခင္ၾကီးကလည္းမွာသည္။ ေယာကၡမႏွင္႔ မရီးမ်ားကလည္းမွာသည္။ ထို႕ေၾကာင္႔ အရြက္မ်ိဳးစံု၀ယ္သည္။ တစ္ပတ္လံုး တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳး ဟင္းရည္ခ်က္ေသာက္ေလ႔ရိွသည္။ ဟင္းရည္ေသာက္ရာတြင္လည္း ဟင္းရည္ခ်ည္းသပ္သပ္သာ ေသာက္သံုးေလ႔ရိွသည္႕အတြက္ ဟင္းရည္ထဲမွ အဖတ္မ်ားသာ စားေလ႔ရိွေသာ ဇနီးသည္ႏွင္႔ အသုဘႏွင္႔ ကြာေစ႔ပမာ လိုက္ဖက္ညီေခ်ေတာ႔သည္။
ႏြားႏို႕ႏွင္႔ေသာက္ေရ၊လိေမၼာ္ရည္မ်ား ကုန္ေနသည္႕အခါ NTUC fair price သို႕၀င္ရသည္။NTUC fair price (fair price မွာနာမည္ႏွင္႔ေတာ႔ သိပ္မကိုက္ညီလွ) မွပစၥည္းမ်ားကို ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္မယူဘဲ မိမိ၏ေစ်းျခင္းေတာင္းတြန္းလွည္းႏွင္႔ ထည္႕လွ်င္ ျပားႏွစ္ဆယ္ေလွ်ာ႔ေပးပါသည္။ ဆိုင္မွလူမ်ားကလည္း အင္မတန္ယံုသည္။ ေသာက္ေရ သံုးဘူး ၁.၃၅ တန္ ေျခာက္ဘူး၀ယ္လွ်င္ တစ္ဗူးသာျပရန္လုိသည္။ က်န္တာေတြ ျခင္းထဲမွာထည္႕ထားျပီး ေျခာက္ဘူးဆိုလွ်င္ သူ႕ဘာသာသူတြက္သည္။ ျခင္းထဲထည္႕ထားေသာ ဗူးအားလံုးထုတ္ျပရန္မလိုပါ။ ႏြားႏို႕ကို Meiji low fat ေသာက္ရသည္။ အင္မတန္၀ေသာ ဇနီးသည္၏အၾကိဳက္အရျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ရိုးရိုးႏြားႏို႕ပဲၾကိဳက္သည္။ ဒန္နီးယလ္ ဂိုးမန္း၏ Ecology Intelligence စာအုပ္ အရေတာ႔ Trans Fat မပါလို႕ စာတမ္းကပ္လိုက္လွ်င္ ပိုေရာင္းရခဲ႔သည္ဟုဆိုသည္။ မာဂ်ရင္းမ်ားမွ Trans fat ျပန္ဖယ္လိုက္ျခင္းျဖင္႔ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ အေမရိကန္ေထာင္ဂဏန္းေလာက္ အသက္ခ်မ္းသာရာရသည္ဟုလည္းဆိုသည္။ Trans fat ေၾကာင္႔ဒုကၡေရာက္ရေအာင္ မိမိသည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမဟုတ္ပါဟု ဆင္ျခင္မိေလသည္။
လိေမၼာ္ရည္မွာ sunkist ပလတ္စတစ္ဘူး ျဖစ္သည္။ စင္ကာပူတြင္ ေရြးခ်ယ္စရာအလြန္နည္းသည္။ မနက္ေစာေစာစီးစီး သြားတုိက္ျပီး sunkist ေသာက္ၾကည္႕လွ်င္ အင္မတန္ အရသာဆိုးေၾကာင္း သင္လည္း ခံစားမိလိမ္႔မည္။ က်န္းမာေရးအရ ေကာ္ဖီ မေသာက္ရသည္႕အတြက္ sunkist ကို ေအာင္႔ခါနမ္းရသည္မွာ အေတာ္ေအာင္႔ေနေခ်ျပီ။
ေစ်းျခင္းတြန္းလွည္းကိုၾကည္႕ျပီး လူတစ္ေယာက္၏စိတ္ေနစိတ္ထားကို ခန္႕မွန္း၍ရမည္ဟု သင္ထားပါသလား။ တစ္ခ်ို႕လူမ်ားသည္ ေစ်းျခင္းေတာင္းကို ရပ္ကြက္ အမႈိက္ပံုလို စုျပံဳပစ္ထည္႕သည္။ တစ္ခ်ို႕လူမ်ားက အင္မတန္စနစ္က်သည္။ ပိုက္ဆံေပါသူမ်ားက စတီးကိုင္းႏွင္႔ ေစ်းျခင္းတြန္းလွည္းလွလွေလး၀ယ္သည္။ မ်ားမ်ား၀ယ္တတ္သူမ်ားက ဆုိဒ္ၾကီးေသာ ေစ်းျခင္းတြန္းလွည္းကုိတြန္းသည္။ တြန္းသည္႕ပံုစံလည္းကြာသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က စိတ္မပါလက္မပါတြန္းသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာင္းျပန္ထားျပီး ဆြဲလာသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ေဘးဘီမၾကည္႕ စြတ္တြန္းသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ႔လည္း အထဲတြင္ကြဲတတ္ေသာ အရာပါသည္႕ပမာျဖည္းျဖည္းညင္သာတြန္းသည္။ လူတုိ႕သည္ မည္သည္႕ေနရာတြင္မဆို မိမိ personality ကို ေဖာ္ျပတတ္သည္ကို ေစ်းထဲတြင္ သင္ေလ႔လာၾကည္႕ႏိုင္သည္။
ေစ်း၀ယ္ေသာ ဖက္ရွင္မ်ားကိုလည္း သင္ေလ႔လာႏိုင္သည္။ ဆင္းရဲေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ လာသူမ်ားသည္ ေစ်းထဲသို႕လာလွ်င္ တပတ္ႏြမ္း၊ႏွစ္ပတ္ႏြမ္းမ်ားျဖင္႔လာသည္။ တီရွပ္အသစ္ႏွင္႔လာလွ်င္ စင္ကာပူရိရန္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ပုဆိုးႏွင္႔လာလွ်င္ ဘဂၤလားကုလားျဖစ္မည္။ အေတာ္ေလးႏြမ္းေသာ အ၀တ္ႏွင္႔ဆိုလွ်င္ အင္ဒိုမိတ္ျဖစ္သည္။ စကားဗလြတ္ရြတ္တႏွင္႔ေစ်း၀ယ္ေနလွ်င္ ဖိလစ္ပင္းမျဖစ္သည္။ ေဘးနားက ေယာက်ာ္းကို လိုအပ္သည္မ်ားမွာၾကားေနလွ်င္ ျမန္မာဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္သည္။ အုန္းသီး ျခစ္သည္၊ ညွစ္သည္နားတြင္ ၀ိုင္းအံုေနလွ်င္ အိႏၵိယကုလားႏွင္႔ အင္ဒိုကုလားမ်ားျဖစ္သည္။ အင္မတန္ထူးျခားေသာသူမ်ားလည္းရိွသည္။ ထိုအန္တီၾကီးကိုေစ်းထဲတြင္မၾကာမၾကာေတြ႕သည္။ ေတြ႕လုိက္တုိင္း ရွိဳးက်လ်က္။ အက်ၤ ီအျပာ၊ ေဘာင္းဘီရွည္အျပာ၊ ပန္းအျပာ(ပန္းကအတုေတြ)၊ မ်က္လံုးအျပာ၊ လက္သည္။အျပာ စသည္ျဖင္႔။ အ၀ါ၀တ္ရင္လည္း တစ္စံုလံုး အ၀ါ။ သူ႕သာႏွင္႔သူေတာ႔ fashion က်ေနသည္။ ေစ်းသြား၀ယ္လွ်င္ သင္သည္ Wet Market culture ကို ပိုမိုသိလာႏိုင္သည္။
ေစ်းကအျပန္တြင္ ကိတ္မုန္႕ေလးဘာေလး၀ယ္ျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ မေျပာင္းမလဲ swiss roll ျဖစ္သည္။
အစားအသာက္ႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ အင္မတန္မွ မျငီးမေငြ႕စားႏိုင္သည္။ ေမြးသမိခင္ၾကီးမွာ တစ္ထုိင္တည္း ေၾကးအိုး ပြဲၾကီး ႏွစ္ပြဲခြဲစားႏိုင္သည္ကို အားက်ေသာေၾကာင္ ႔ မိမိသည္လည္း တစ္ခါတစ္ခါ အစားမ်ားမ်ား ၾကိဳးစားစားေလ႔ရိွသည္။ (ယခုအထိေတာ႔ ပြဲၾကီးတစ္ပြဲခြဲေက်ာ္ေက်ာ္သာစားႏိုင္ေသးသည္။) ငယ္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင္႔ ၾကာဆံခ်က္ ျပိဳင္စားခဲ႔ဖူးျပီး တစ္ထုိင္ထဲ ၆ ပြဲစားသြားေသာ သူငယ္ခ်င္းကို တစ္ထုိင္တည္း ၇ ပြဲခြဲျဖင္႔ အႏိုင္ယူခဲ႔ေၾကာင္း ဇနီးသည္ကိုေျပာျပေတာ႔ ေနာက္ေနသည္ထင္ပံုရသည္။ သူ အိမ္တြင္ ၾကာဆံခ်က္ ခ်က္သည္႕အခါ ၈ ပြဲစားလိုက္ေတာ႔မွ စူစကာပုဏၰားဘက္မွ တုိက္ရိုက္ဆင္းသက္လာေသာ အႏြယ္ေတာ္မ်ား က်န္ေနေပေသးတကားဟု zနီးသည္ ဆာတိုရီရသြားခဲ႔သည္။
အသီးဆုိင္မွလည္း သစ္သီး၀ယ္ေလ႔ရိွသည္။ ပန္းသီးအစိမ္း၊ဂရိတ္ဖရု၊ေရွာက္ခ်ိဳသီး၊ နာနတ္သီး၊သေဘၤာသီး၊ ဖရဲသီး၊ သခြားေမႊး၊ စပ်စ္သီး၊စေတာ္ဘယ္ရီ၊ သစ္ေတာ္သီးမ်ား၀ယ္ျပီး စားတန္စား၊ ပ်င္းတန္ေဖ်ာ္ရည္ေဖ်ာ္ေသာက္သည္။ တစ္ခြက္ 3SGD တန္ေဖ်ာ္ရည္ႏွစ္ခြက္၏ မူရင္တန္ဖိုးမွာ 2 SGD မွ်သာျဖစ္သည္။ မိမိဘာသာေဖ်ာ္လွ်င္ fruit juice ကို smoothe
ျဖစ္ေအာင္လုပ္သည္႕အခါ စိတ္ၾကိဳက္အေနအထားရသည္။ အေရာင္ကို လည္း မိမိၾကိဳက္သည္႕႔အေနအထားေရာက္သည္အထိ ေရထည္႕လွ်င္ထည္႕ ႏြားႏို႕ထည္႕လွ်င္ထည္႕လုပ္၍ရသည္။ ဆိုင္မ်ားမွ တစ္ေန႕သံုးခါမွ်မေဆးေသာ blender၊၊juicers မ်ားျဖင္႔ စီမံေသာ ဒုတိတန္းစား ေဖ်ာ္ရည္မ်ားမွာ မိမိလက္ရာႏွင္႔ယွဥ္လွ်င္ အေတာ္ညံ႕သည္ဟုထင္မိသည္။ (ထုိအရာသည္ ဘ၀င္အစိတ္သားပါေသာ မာနျဖစ္သည္ဟု ဇနီးသည္မွေထာက္ျပသည္။ တိန္။) စင္ကာပူႏိုင္ငံမွဆိုင္မ်ားသည္ သံပုရာရည္ပင္ေျဖာင္႔ေအာင္ မေဖ်ာ္တတ္ၾကပါလားဟု မၾကာမၾကာညည္းတြားမိသည္႕အတြက္ လူျမင္ကတ္ျခင္းခံရသည္။ သစ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ေသာက္သံုးသူ အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ မိမိ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လတ္ဆတ္၍ သဘာ၀က်ေသာ အရသာ သံုးေဆာင္လို၍ျဖစ္သည္။ သၾကားရည္မ်ားထည္႕၍ေဖ်ာ္ေပးေသာ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္မ်ားမွာ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေသာက္သံုးျခင္း အဘိဓမၼာကို အင္မတန္ေသြဖည္သည္ဟုထင္သည္။ ပံုမွန္အားျဖင္႔ အန္တီေအာက္ဆီးဒင္႔ မ်ားမ်ားပါသည္႕လတ္ဆတ္ေသာသစ္သီးမ်ားသည္ ဖရီး ရာဒီကယ္ေတြကို တုိက္ဖ်က္ဖို႕အတြက္ အေကာင္းဆံုး လက္နက္မ်ားဟုပင္ေျပာႏိုင္သည္။ (Detox စာအုပ္ေတြမွာေတာ႔ ဒီလိုေရးတာေတြ႕ဖူးသည္။ သိပ္လတ္ဆတ္တဲ႔ပဒုိင္းသီးတို႕ဘာတို႕ေတာ႔ မပါဘူးေပါ႔ဗ်ာ။)သၾကားရည္ေသာက္ခ်င္လွ်င္ ကိုကာကိုလာေသာက္နုိင္သည္။ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေသာက္ျပီး က်န္းမာေရးအတြက္ပါ ဆင္ျခင္လုိက္လွ်င္ ကြ်ဲကူးရင္း ေရေရာ ကန္းစြန္းရြက္ပါ ပါလာသလိုျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထို႕ေၾကာင္႔ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္မ်ားကို သဘာ၀အတုိင္း အရသာရိွစြာ ေသာက္သံုးခ်င္လွ်င္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေပး၍ ျပင္ဆင္ဖို႕လိုအပ္သည္။မိမိစိတ္ၾကိဳက္ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ကို မိမိဘာသာ ျပင္ဆင္ရသည္မွာ အႏုပညာ ေျမာက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ရပ္ဟု ခံစားရသည္။
အကယ္၍ သင္႔ဘ၀တြင္ တစ္ကုိယ္ေတာ္ ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္း အေတြ႕အၾကံဳမရိွသးပါက လာမည္႕ ၀ိကန္းဒ္စ္(weekends) တြင္ စတင္၍ အက်င္႔လုပ္ၾကည္႕ေစခ်င္သည္။ သို႕မဟုတ္ပါက အစားအေသာက္ ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္းသည္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ အပန္းေျဖလုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္ သင္နားလည္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။
ေခါင္းစဥ္သည္ ပို႕စ္ႏွင္႔လားလားမွ်မဆိုင္ပါ။ ထိုသို႕မဆုိင္ရျခင္းမွာ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ကြန္တမ္ပရာရီဆန္ေနေအာင္ တမင္အားထုတ္ျခင္းလည္းမဟုတ္ရပါ။ ေစ်း၀ယ္ျခင္းမွ ရႏိုင္ေသာ ရသမ်ားကို အရင္းအတိုင္း တင္ျပလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေပသည္။
Regards,
The Gardener, တနဂၤေႏြေန႕ေစ်းသြားေပးေနသည္႕ househusband
(အင္မတန္မွ ဂုဏ္ယူ၀ံ႔ၾကြားဟန္ျဖင္႔ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ျပံဳး၊ သြားမွ တြင္န္ခနဲ အေရာင္လက္သြားသည္ဟု မွတ္ယူလိုက္ရန္)
Notes:
ေစ်းသြားေပးေနသည္႕ ျဖစ္ပါသည္။
မိမိသေဘာျဖင္႔ ေစ်းသြားေပးေနရသည္႕ ဆိုျပီး ရေကာက္တစ္လံုး ျဖည္႕မဖတ္ပါႏွင္႔။
Peace B with U.
