Drama Queen
ေလာကၾကီးက မင္းေပ်ာ္ဖုိ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ကေလးကစားကြင္းတစ္ခုေတာ႔မဟုတ္ဘူး။ နာရီအတုေတြနဲ႕ အစစ္ေတြနဲ႕ဘာကြာလဲမင္းသိလား။ အတုေတြက ႏႈိးစက္သံ ပုိက်ယ္တတ္တာပဲ။ မလုိအပ္ဘဲ ေရႊေရာင္သုတ္ထားတဲ႔ ဒုိင္ခြက္ထဲမင္းငံု႕ၾကည္႕လုိက္ရင္ သူ႕အရိပ္ကိုေတြ႕ရမွာပဲ။ စကၠန္႕တံေတြဟာ အျမန္သြားဖုိ႕မလိုဘူး။ သူ႕ေျခလွမ္းသူသိတယ္။ သူဟာ အုပ္စိုးခံဘဝမွာေနထုိင္သူမဟုတ္ဘူး။
ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႕လုိက္တုိင္း တစ္ခုလုိေနတယ္။ ဒီႏွစ္ ခရစ္စမတ္မွာ ၾကယ္မထြက္ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႕ အားအားယားယားသံုးေယာက္ ခရီးမထြက္ဘူး။ ေဟရုဒ္အရက္ေသာက္မပ်က္ဘူး။ ဇူဇယ္ မိန္းမခိုးေျပးစရာမလိုဘူး။ ေမရီ ကေလးေမြးစရာမလိုဘူး။ ဂါျဗီအဲလ္ Hail, Mary လာမရြတ္ျပရေတာ႔ဘူး။ God အလုပ္ျပဳတ္တယ္။ ၾကယ္တစ္လံုးမထြက္ရင္ အဲဒါေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္တယ္။
ၾကက္ဆင္ကိုယ္ထဲ ေရွာက္သီးတစ္လံုးေတာ႔ထည္႕ထားရမယ္။ ဒါမွ ကင္လုိက္ရင္ အနံ႕ေမႊးလာမွာ။ လူအမ်ားၾကီးေပ်ာ္ဖုိ႕ သိပ္မေပ်ာ္တတ္တဲ႔တစ္ေကာင္/တစ္ေယာက္/တစ္ခု ေသေပးရတာပဲ။ ဒါကိုက ေလာကသဘာဝ။ ၾကက္ဆင္ျဖစ္ေစ၊ Jesus ျဖစ္ေစ ေပ်ာ္ဖုိ႕ေသေပးလုိက္တယ္ဆိုရင္ သင္႔ေတာ္တာပါပဲ။
ကိုယ္႔ဒုကၡကေတာ႔ အမ်ားထက္ ပိုၾကီးက်ယ္တာပဲ။ ေျခသည္းနီမညီညာတာဟာ ကမာၻပ်က္သလိုပါပဲ။ သစ္ပင္ေတြျပန္စိုက္ျပီး စိမ္းလန္းျခင္းအတုကို ပိုးေမြးသလိုျပန္ေမြးေနေပမယ္႔၊ ေကာင္းကင္အမိုးကေတာ႔ ေပါက္ျမဲေပါက္ဆဲ။ ကုန္းေပၚမွာေလွေလွာ္ေနသလိုေပါ႔ .... တစ္ေန႕ေန႕ေတာ႔ ေရြ႕ရမွာေပါ႔။ ထိပ္တံုးဟာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မမိခင္က ေလဟာနယ္ကိုမိထားေသးတယ္ေျပာတာပဲ။ ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ အတုအစစ္ေရာမေနပါေစနဲ႕။ ခြဲရခက္လြန္းလို႕ ျဖစ္ေလရာဘဝမွာ ေမတၱာအတုနဲ႕လူေတြနဲ႕ ေဝးႏုိင္သမွ် ေဝးေဝးမွာ ေအးႏုိင္သမွ် ေအးေအးေနရပါေစ ဆုေတာင္းတယ္။
ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္တစ္ခုခုေတြ႕ရမွာပဲလုိ႕ ေမာေရွကေျပာတယ္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္ ဆုေတာင္းရဦးမယ္လို႕ မုတ္ဆိတ္ျဖဴသားကေျပာတယ္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္ အလံစုိက္ရဦးမယ္လုိ႕ ေတာင္တက္သမားကေျပာတယ္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္ ရွင္သန္ရဦးမယ္လုိ႕ သစ္ေစ႔တစ္ေစ႔ကေျပာတယ္။ ေလာကၾကီးမွာ ျမက္တုိင္းမစိမ္းဘူး။ သဘာဝတုိင္းမလွဘူး။ အစြယ္နဲ႕ဆူးေတြ တစ္ျပိဳင္နက္တပ္ထားရင္ ႏွင္းဆီပန္းလည္း မဖူးႏုိင္ေတာ႔ဘူး။
စစ္ေၾကာင္႔ လူေတြ ဘဝပ်က္တယ္။ ကမာၻ႕စီးပြားေရးေျပာင္းလဲမႈေၾကာင္႔ လူေတြ ဆယ္ဆပိုျပီး ဘဝပ်က္တယ္။ ဆန္မရိွဘဲ အစားၾကီးရင္၊ ဆီမရိွဘဲ အေသာက္ၾကီးရဦးမယ္။ ေငြရယ္ဆုိလုိ႕ ဆယ္တန္နဲ႕အေၾကြတစ္ခ်ိဳ႕၊ ရင္ခြင္မွာေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ၾကီးတစ္ခုဆိုတဲ႔ အဆုိေတာ္ဟာ ကင္ဆာျဖစ္ေတာ႔ ကုဖို႕ ပိုက္ဆံလံုလံုေလာက္ေလာက္ရိွမေနခဲ႔ဘူး။ အေကာင္းဆံုးက အေကာင္းဆံုးေပါ႔၊ တန္ရာကတန္ရာေပါ႔ .... ေရြးေနရေအာင္မင္းကဘာေကာင္လဲလို႕ သူက ဘယ္သူ႕ကိုေျပာသြားတာလဲ။
ေျမြဆိပ္ဟာ ေသြးေတြကို ပ်စ္ခဲသြားေစတယ္။ လူေတြဟာလည္း ေသြးအခဲလုိက္နဲ႕ မရွင္ႏုိင္ဘူး။ အဆင္ေျပတဲ႔ ေနရာေလးမွာ အဆင္ေျပသလိုေလး ေနဖုိ႕ အေရးၾကီးတယ္။ ကိုယ္႔စိတ္ကို ဒုကၡေပးမယ္႔ ရန္သူေတြနဲ႕ ေဝးေလေကာင္းေလပဲ။ အမွတ္ရစရာေတြဆို လႊင္႔သာပစ္။ အဆက္အဆံလည္းမလုပ္နဲ႕။ ေသေသရွင္ရွင္ ဂရုမစုိက္နဲ႕။ ေသလည္းအသုဘ လုိက္မပို႕ဘူးဆိုမွ ခရစ္စမတ္ကဒ္ပို႕ေနပါဦးမလား။ sorryပဲေပါ႔။
အသက္ကိုျပင္းျပင္းရွဴ၊ ေနေရာင္ကို ဝဝလႈံ၊ တိမ္ေတြနဲ႕ကင္းကင္းေန ... ေတာင္ထိပ္ေပၚမတက္နဲ႕ ... လမ္းေဘးကေနကပ္ေလွ်ာက္၊ အက်နာမယ္႔ေနရာ ေခ်ာ္မလဲေစနဲ႕။ ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ရင္ ေလာကၾကီးမွာ တကယ္မလိုတဲ႔သူေတြမ်ားသထက္မ်ားလာတယ္။ ကိုယ္အေရးၾကီးတယ္ထင္တာကိုယ္လုပ္၊ ကုိယ္႔အလုပ္ေလးကိုယ္ရွဳပ္ေန၊ ကမာၻၾကီးမွာ ဝင္ေခြေနစရာေခ်ာင္ေတြမွ အမ်ားၾကီး။
ပ်ံသန္းျခင္းမွာ အေတာင္ပါေနစရာမလုိဘူးလို႕ သူကေျပာတယ္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ေျမျပင္အမာဟာ ဘယ္လိုအေရာင္မ်ိဳးလဲ မေတြးခ်င္ေသးဘူးလုိ႕ဆိုတယ္။ ။
Regards,
Zephyr
Peace B with U.
