Sunday, June 1, 2014

Leave the Office Earlier

Leave the Office Earlier

Laura Stack ရဲ႕ Leave the Office Earlier (ရံုးကေန ေစာေစာျပန္) စာအုပ္ကို လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္က ဝယ္ခဲ႔တယ္။ ထံုးစံအတုိင္း နည္းနည္းပါးပါးဖတ္ျပီး ေခ်ာင္ထိုးထားလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႕ေတာ႔ ရံုးကေန တစ္ခါတစ္ေလ ေနာက္က်မွ ျပန္ရတာ ကိစၥမရိွလွဘူး။ အလုပ္မရိွဘဲနဲ႕ေတာ႔ ေနာက္က်ခံျပီးမေနႏုိင္ဘူး။ လုပ္စရာရိွတာလည္း အေၾကြးမထားဘူး။ အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး Attitude မွန္တာကို သေဘာက်တယ္။ workaholics ကို သေဘာမက်ဘူး။ အဲဒါေတြက စိတ္ေရာဂါေတြ။ ဘဝမွာ အလုပ္က တန္ဖိုးထားစရာေတြထဲက တစ္ခုမွ်ပဲ။ က်န္တာေတြအမ်ားၾကီး တန္ဖိုးထားစရာရိွေသးတယ္။ အလုပ္မရိွရင္လည္း ဘဝက တန္ဖိုးရိွေနတာပဲလုိ႕ထင္တယ္။

အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး ဇနီးသည္က လြဲရင္ တျခားသူနဲ႕ေျပာေလ႔မရွိဘူး။ အလုပ္အေၾကာင္း ခုိလိုညည္းေျပာတဲ႔သူေတြကိုလည္း သေဘာမက်ဘူး။ အလုပ္အေၾကာင္းမ်ားမ်ားေျပာတဲ႔သူဟာ အလုပ္မႏုိင္နင္းတဲ႔သူျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ တစ္ပါးသူကို မေလးစားတဲ႔သူျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ ဒီႏွစ္ခုမွမဟုတ္ရင္လည္း မၾကြားသင္႔တာ ၾကြားတဲ႔သူျဖစ္ရမယ္။ အခုေခတ္ၾကီးမွာ လူတုိင္းမွာ ကိုယ္႔အလုပ္ကိုယ္လုပ္ျပီး အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းၾကတာပဲ။ ကုိယ္နဲ႕ေျပာေနတဲ႔တစ္ေယာက္က ကိုယ္႔အလုပ္အေၾကာင္း ေမးရင္ေတာင္ အက်ဥ္းပဲ ေျပာသင္႔တယ္။ ေမးသေလာက္ပဲေျပာ။ ထပ္ေလရွည္ရင္ အဲဒါ လူၾကီးလူေကာင္းမျဖစ္ေသးတဲ႔သေဘာပဲ။ ကေလးတုန္းက အထာေတြကို လူၾကီးျဖစ္လာရင္ မလုပ္သင္႔ေတာ႔ဘူး။ ဆက္လုပ္ေနေသးရင္ လူၾကီးလူေကာင္းျဖစ္မလာေတာ႔ဘူး။

Laura Stack ရဲ႕စာအုပ္က အလုပ္ကေန ေစာေစာျပန္ ဆိုလုိ႕ ေနာက္က်သြားျပီး ေစာေစာျပန္ခိုင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ Do more in less time - and feel great about it. အလုပ္မ်ားမ်ားကို အခ်ိန္နည္းနည္းနဲ႕ျပီးေအာင္လုပ္ျပီး၊ အဲဒီလို effective ျဖစ္တာကို ေက်နပ္ဖုိ႕က အဓိက။

သူ႕စာအုပ္မွာ အခန္း ၁၀ ခန္းပါတယ္။

P
R
O
D
U
C
T
I
V
E

ကို တစ္လံုးစီကို တစ္ခန္းစီ လုပ္ထားတာ။

အခန္း (၁)  Mastering the "P" in Productive - PREPARATION

ပထမဆံုး P ကို preparation လုိ႕ သူက ဖြင္႔ဆိုတယ္။ အဲဒီမွာ ေပးတဲ႔ ဥပမာေလး သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဂရိ ဒ႑ာရီဇာတ္ေကာင္ ဟာက်ဴလီအေၾကာင္း။ ဟာက်ဴလီနဲ႕ ဟိုက္ဒရာေျမြၾကီးတို႕ တုိက္ခုိက္ေတာ႔ ဟာက်ဴလီက ေျမြကို ေခါင္းျဖတ္လုိက္တုိင္း ေျမြေခါင္းက ႏွစ္ဆပြားပြားလာတာ။ အဲဒီေတာ႔ ဟာက်ဴလီ႔ဆရာ Phil(ေဖွလ္)ကေျပာတယ္။ ေဟ႔ေကာင္ မင္း ေခါင္းျဖတ္တာေတြကို မရပ္ေသးဘူးလား။ အဲဒီနည္းက အလုပ္မျဖစ္ဘူးလို႕ေျပာတယ္။ တစ္ေကာင္ကို သတ္လုိက္ရင္ ႏွစ္ေကာင္ျဖစ္ကုန္လုိ႕ မျပီးႏုိင္ေတာ႔တဲ႔ ဘဝမ်ိဳး အလုပ္ခြင္ထဲမွာလည္းရိွလာတယ္။ အဲဒီအခါ Phil ရဲ႕ သတိေပးစကားေလးကို ၾကားေယာင္လုိက္။ အဲဒီနည္းအလုပ္မျဖစ္ဘူး။ ေျမြေခါင္းေတြ ထပ္မျဖတ္နဲ႕ေတာ႔။

ဒီေနရာမွာ ဟာက်ဴလီသံုးတဲ႔နည္းက သာမန္ကိစၥေတြမွာ မွန္ကန္တဲ႔နည္းပဲ။ ေျမြေတြ႕ရင္ ေခါင္းျဖတ္လိုက္ရင္ ကိစၥေအးတာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ Hydra လိုေကာင္ၾကေတာ႔ ဒီလိုလုပ္လုိ႕မရဘူး။ သမားရိုးက်နည္းနဲ႕မျဖစ္ေတာ႔လည္းျဖစ္မယ္။ ျပႆနာ အသစ္ျဖစ္လုိ႕ ျပင္ဆင္မႈအသစ္လုိတယ္လို႕လည္း ဆိုခ်င္ပံုရတယ္။ ေျမြေခါင္း ႏွစ္ဆမ်ားလာတုိင္း ခုတ္မယ္ျဖတ္မယ္ဆိုတဲ႔သူေတြ အခုေခတ္ရံုးေတြမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း အလုပ္ေတြသိပ္မ်ားလာရင္ အိမ္ကိုလည္း အလုပ္ပါလာမယ္။ ပိတ္ရက္လည္း အလုပ္လုပ္ရမယ္။ မိသားစုဘဝလည္းမရိွေတာ႔ဘူး။ အဲဒါကိုလည္း နည္းလမ္းသစ္ မၾကံဆဘူးဆိုရင္ အဲဒီလူရဲ႕ ဘဝဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး ပိတ္မိေနျပီ။ Phil မရိွရင္ ဟာက်ဴလီလည္း အဲဒီလိုျဖစ္မွာပဲ။

ေျမြေခါင္းကို ခုတ္ျဖတ္တာကို ျမန္ျမန္လုပ္တယ္။ ၾကိဳးစားျပီး အားသြန္ခြန္စုိက္ လုပ္တယ္ဆိုပါေတာ႔။ ၾကိဳးစားေလေလ အလုပ္ပိေလေလ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္တည္းေတာ္ေနရင္ ခက္တဲ႔အလုပ္ေတြကို အဲဒီလိုေတာ္ေနတဲ႔သူကို အထက္လူၾကီးက ပိုေပးခ်င္လာတယ္။ စိတ္ခ်ရတဲ႔လူ ပိုခိုင္းခံရတာပဲ။ က်န္တဲ႔သူေတြကို အရည္အခ်င္းတုိးတက္လာဖုိ႕အာရံုမျပဳဘဲ ဟာက်ဴလီတစ္ေယာက္တည္း ေျမြေခါင္းခုတ္ေနရင္ေတာ႔ ဟာက်ဴလီလည္း တစ္ေန႕ ဒုကၡေရာက္မွာပဲ။ အဖြဲ႕အစည္းအေနနဲ႕လည္း ဟာက်ဴလီဆံုးရွံဳးသြားရႏိုင္တယ္။ အခု သိပ္ခုတ္ေနႏုိင္တယ္ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနတဲ႔ ဟာက်ဴလီမ်ားရိွရင္လည္း တစ္ခ်ိန္မွာ ခုတ္မႏုိင္ေအာင္ပြားလာတဲ႔ ေျမြေခါင္းေတြကို ဘယ္လုိရင္ဆုိင္မလဲၾကိဳေတြးထားေစခ်င္တယ္။

အလုပ္မွာ အေခ်ာင္ခိုခုိင္းတာေတာ႔မဟုတ္ဘူး။ productivity ေကာင္းဖုိ႕။ အလုပ္က ေစာေစာျပန္ႏုိင္ျပီး မိသားစုကို အခ်ိန္ေပးႏုိင္ဖုိ႕။ work-life balance မွ်ဖုိ႕ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္တဲ႔သူမျဖစ္ႏုိင္ဘူုး။ အလုပ္မွာေအာင္ျမင္ျပီး ဘဝမွာ ရွံဳးနိမ္႔တဲ႔သူျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ လစာ ၃၀၀ ပိုေပးမယ္၊ တစ္ေန႕ တစ္နာရီပိုလုပ္မလားဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ေတာ႔ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ဘဝမွာ ေငြေၾကးနဲ႕တန္ဖုိးျဖတ္လုိ႕မရတာေတြ လုပ္ဖုိ႕ အခ်ိန္လုိေသးတယ္။ ေရွ႕ေရးအတြက္လည္း စဥ္းစားဖို႕အခ်ိန္လိုေသးတယ္။ လတ္တေလာ ပိုက္ဆံနည္းနည္းေလးပိုရတာနဲ႕ တန္ဖိုးရိွတာေတြ လုပ္ဖုိ႕ အခ်ိန္ကုန္သြားမွာနဲ႕ မလဲႏုိင္ဘူး။ ဘဝမွာ ေငြေၾကးကို သိပ္အာရံုျပဳလြန္းရင္ ရွင္သန္မႈဟာ က်ဥ္းေျမာင္းလာႏုိင္တယ္။ တန္ဖိုးရိွတဲ႔မိတ္ေဆြေတြကို ပိုက္ဆံပံုေပးျပီးရွာလုိ႕မရဘူး။ သူတုိ႕လုိတဲ႔အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ေပးႏုိင္ဖုိ႕လိုတယ္။ သာေရး၊နာေရးေတြအတြက္လည္း အခ်ိန္ရိွရမယ္။ အခ်ိန္ရိွဖုိ႕ဆုိတာကလည္း ရံုးအလုပ္ေတြက ရံုးမွာလုပ္ရင္ ျပီးသင္႔တယ္။ တစ္လတစ္ခါေလာက္ အလုပ္မ်ားတာက ျပႆနာမရိွေပမယ္႔ တစ္လမွာ တစ္လလံုး late night လုပ္ရျပီး weekends မွာပါ အလုပ္လုပ္ေနရရင္ ဘဝဟာ ေတာ္ေတာ္က်ဥ္းေျမာင္းေနျပီ။ ကုိယ္က သိပၸံပညာရွင္ဆိုရင္ေတာ႔ ကမာၻေလာကၾကီးေကာင္းစားဖုိ႕ ကိုယ္ အနစ္နာခံလုိက္တယ္ဆိုရင္ တစ္မ်ိဳးသင္႔ေတာ္ေသးတယ္။ ပုဂၢလိက အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ေတာ႔ ကိုယ္႔က်န္းမာေရးနဲ႕ မိသားစုဘဝကို ပံုေအာလုိက္ဖုိ႕ မသင္႔ဘူး။

အလုပ္ကို အခ်ိန္မွန္လာျပီး အခ်ိန္မွန္ျပန္တာ ဘာမွျပႆနာမရိွရဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ရံုးေတြ ေစာေစာျပန္ရင္ကို ပ်င္းတယ္ထင္တာရိွတယ္။ ကိုယ္႔အလုပ္ကိုယ္ျပီးေအာင္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္ျပီးရင္ ေစာေစာသာျပန္သင္႔တယ္။ ၉ နာရီကေန ၆ နာရီလုပ္ရတဲ႔အလုပ္ဆိုရင္ ၉ ခြဲေရာက္ရင္ ၆ ခြဲေလာက္ျပန္မယ္။ အခ်ိန္ကို မခုိကပ္ဘူး။ အလုပ္မ်ားရင္ မ်ားသလို ထမင္းစားခ်ိန္ နည္းနည္းေလွ်ာ႔ျပီး ျမန္ျမန္ျပန္လုပ္ေပးသင္႔ လုပ္ေပးလုိက္မယ္။ အခ်ိန္မွန္ျပန္တာဟာ ေနာက္တစ္ေန႕အတြက္ အင္ျပည္႕အားျပည္႕နဲ႕ျပန္လာႏုိင္ဖုိ႕ပဲ။

ကိုယ္လုပ္တဲ႔အလုပ္ဟာ နည္းလမ္းမွားေန၊ လြဲေနလို႕ ၾကာတာဆိုရင္ အဲဒီအပိုင္းကို ျပဳျပင္ဖုိ႕ၾကိဳးစားသင္႔တယ္။ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြဆီကေန သင္ယူလုိ႕ရတာေတြရိွတယ္။ စာအုပ္ေတြဆီကေန သင္ႏုိင္တယ္။ online ကေန ပိုျပီး effective ျဖစ္တဲ႔နည္းလမ္းေတြရွာႏုိင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက tedious သက္သက္ပဲ။ ခက္တာမဟုတ္ဘဲ repititive ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး။ အဲဒါေတြကို delegate လုပ္ပစ္ရမယ္။ ကိုယ္က ၁၀၀ တန္တာလုပ္ႏုိင္တဲ႔သူဆိုရင္ ဆယ္ျပားတန္ေတြမွာ အခ်ိန္သိပ္မသံုးနဲ႕။ automate လုပ္လုိ႕ရတာေတြရိွမယ္။ ကိုယ္႔ကုိ ကူညီေပးႏုိင္မယ္႔ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြရိွမယ္။ သူတုိ႕ကိုလည္း ကူခုိင္းရမယ္။ တစ္ေယာက္တည္း အားလံုးလုပ္မယ္ဆုိတဲ႔သူဟာ ကိုယ္႔ဒုကၡကိုယ္ရွာတဲ႔သူပဲ။ တျခားသူကို မယံုၾကည္ရင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလည္းမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒီလို လိုအပ္တဲ႔ နည္းလမ္းကို ရွာႏုိင္ရင္ ေရရွည္အဆင္ေျပမယ္႔ အေျဖကို ေတြ႕ႏုိင္တယ္။

သေဘာထားမွန္ဖုိ႕က အခက္ဆံုးပဲလုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္။ အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ သေဘာထားမွန္ရင္ အလုပ္မွာလည္း ေပ်ာ္တယ္။ အမ်ားနဲ႕လုပ္ကိုင္တဲ႔အခါမွာလည္းစိတ္ရွည္တယ္။ ကိုယ္႔ေနရာနဲ႕ ကိုယ္႔အတုိင္းအတာကို သိမွ productive ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲယူႏုိင္မယ္။ လူေတြကို နားဝင္ေအာင္မျပာႏုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ ကိုယ္႔မွာ အဲဒီစြမ္းရည္ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနတယ္။ ျဖည္႕ဆည္းရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မလုပ္ခ်င္တဲ႔သူ၊ အေခ်ာင္ခိုခ်င္တဲ႔သူကေတာ႔ ရိွဦးမွာပဲ။ အဲဒီျပႆနာေတြကိုလည္း အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမွာပဲ။

ကြ်န္ေတာ္႔အေတြ႕အၾကံဳအရေတာ႔ effective ျဖစ္ဖုိ႕ဆိုတာ၊ မလုိတာေတြကို ေလွ်ာ႔ျပီး လုိတာေတြကို အာရံုပိုစုိက္ဖုိ႕ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ ရံုးတစ္ရံုးမွာ အင္မတန္ေႏွးတဲ႔ စက္ေတြနဲ႕ အင္မတန္ၾကိဳးစားတဲ႔ အလုပ္သမားေတြရိွတယ္ဆုိပါေတာ႔ စက္ေၾကာင္႔ ထုတ္လုပ္မႈအဟန္႕အတားျဖစ္ေနတာကို လူေတြဖိၾကိမ္းေနလို႕မျဖစ္ဘူး။ စက္ကို လဲေပးရမယ္။ မလဲႏုိင္ဘူးဆိုရင္ စက္ရဲ႕ အကန္႕သတ္ကိုနားလည္ရမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြမွာ အလုပ္မွာ သိရ၊တတ္ရမယ္႔ ပညာတစ္ခ်ိဳ႕ ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနတယ္။ မတတ္ေသးဘူးဆုိပါေတာ႔။ အဲဒီလူေတြကို စုျပီး training ေပးသင္႔ေပးရမယ္။ လုပ္ပံုကိုင္ပံုစနစ္မက်ရင္ သူတုိ႕ လုိက္နာႏုိင္မယ္႔ စနစ္တစ္ခုလုပ္ေပးရမယ္။ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ေတြအတြက္ အျမဲတမ္း reference လုပ္ဖုိ႕ work-flow ေပးထားရမယ္။ လူတုိင္းဟာ သူတုိ႕ဘာလုပ္ရမလဲဆုိတာ ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္သိဖုိ႕လိုတယ္။ အလုပ္ A အတြက္ ေခၚထားတဲ႔သူက အရင္အလုပ္မွာ အလုပ္ B လုပ္ခဲ႔တဲ႔သူျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ္႔ အခုအလုပ္မွာ B မလိုဘူး။ A အတြက္ပဲလုပ္ရမွာကို မလုပ္ဘူးဆိုရင္ အဲဒီလူဟာ productive မျဖစ္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ သိပ္ေတာ္တဲ႔ သူေတြ Management ကိုေျပာင္းေတာ႔မွ လူေရွာ္ေတြျဖစ္ကုန္တာ အဲဒီသေဘာပဲ။ လိုအပ္တဲ႔ အရည္အခ်င္းေျပာင္းသြားတာကို မသိဘဲ ဟာက်ဴလီ ေျမြေခါင္းျဖတ္သလို စြတ္ရြတ္လုပ္ေနတာနဲ႕ အထက္ေရာ၊ေအာက္ကပါ မေက်မလည္ျဖစ္ၾကတယ္။

ျပင္ဆင္ထားဖုိ႕လုိတယ္။ အရည္အခ်င္းသစ္ေတြလုိရင္ အဲဒါေတြကို ျဖည္႕ဆည္းထားဖုိ႕လိုတယ္။ ေဆးပညာမွာဆိုရင္လည္း ေရွးသမားေတာ္ၾကီးေတြ အခုေခတ္ေပၚနည္းမသံုးဘဲ ေရွးနည္းမွ အေကာင္းလုပ္ေနတာေတြက အသစ္ကို မ်က္ေျချပတ္သြားတဲ႔သေဘာပဲ။ အေျပာင္းအလဲအသစ္၊ နည္းပညာ အသစ္အတြက္ ျပင္ဆင္မႈမရိွတဲ႔သေဘာပဲ။ အလုပ္ေတြသိပ္မ်ားလာရင္၊ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ႔ နည္းလမ္းေတြက အံမဝင္ေတာ႔ဘူးဆိုတာ နည္းနည္းပါးပါး သံသယဝင္လာရင္ အဲဒါေလးကို ျပန္သံုးသပ္ၾကည္႕ပါ။ လူဆိုတာ ကိုယ္႔အားနည္းခ်က္ ကိုယ္ျမင္ဖုိ႕သိပ္ခက္ပါတယ္။ လူမ်ားမွားတာသာ ဒက္ခနဲျမင္တာ။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုေတာ႔ ေဝဖန္ေရးလုပ္ရမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးအားနာပံုရတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Phil က ဟာက်ဴလီကိုေျပာတာေလးကို မၾကာမၾကာသတိရေပးၾကပါ။ " Will you forget the head-slicing thing?" It's not working.

Regards,
Z
[ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ဆင္႔ပြားျပီးေရးလုိက္ပါတယ္။ အဆင္ေျပတာရိွရင္လည္းယူၾကပါ။ မေျပတာရိွရင္လည္း ေက်ာ္ဖတ္လိုက္ပါ။ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႔သူေတြအဖုိ႕ေတာ႔ ဒါေလးေတြ သိရရင္ တန္ဖိုးရိွမယ္ထင္တာနဲ႕ေရးလုိက္ပါတယ္။]




Peace B with U.