တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းရိွသူေတြမွာ ထူးကဲတဲ႔အျမင္ရိွတယ္။ ဘယ္သူမွ မျမင္ေသးတဲ႔အျမင္မ်ိဳးနဲ႕ သူကျမင္ႏုိင္တယ္။ ဘယ္သူမွမၾကားဖူးေသးတာကိုလည္း သူကကၾကားႏုိင္တယ္။ အဲဒီလိုျမင္ႏုိင္ၾကားႏုိင္မွလည္း တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းဆိုတာ ရိွႏိုင္မွာ။
ပန္းခ်ီဆြဲရန္ ပိတ္ကားကိုျပင္ဆင္ျခင္း
ေရာဂါကင္းတဲ႔တစ္ေန႕မွာ လူတုိင္းဟာ တီထြင္ဖန္တီးသူေတြျဖစ္လာၾကတာပဲ။ ဒါကိုေသေသခ်ာခ်ာနားလည္မွျဖစ္မယ္။ ေနမေကာင္းတဲ႔သူေတြဟာ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရေနတယ္။ သူတုိ႕ဟာမဖန္တီးႏုိင္ဘူး။ အဖ်က္အင္အားေတြရိွေနတယ္။ က်န္းမာတဲ႔သူေတြပဲ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္တယ္။ တီထြင္ဖန္တီးျခင္းဆိုတာ မုခ်က်န္းမာမႈရဲ႕ ရနံ႕ပဲ။ လူတစ္ေယာက္ဟာ တကယ္႔ကိုက်န္းမာျပီး ျပည္႕ဝစံုလင္ေနရင္ တီထြင္ဖန္တီးမႈဟာ သူ႕ဆီကို သဘာဝအတုိင္းကိုေရာက္လာတာပဲ။ ဖန္တီးပါ၊ တီထြင္ပါဆိုတဲ႔ဆိုတဲ႔ေတာင္းဆိုသံေတြ လြင္႔ပ်ံ႕ေနတယ္။
Cသံုးလံုး
လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟာ လမ္းဆံုလမ္းခြေရာက္ေနတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ တစ္ဘက္တုိင္းထဲကလူသားေတြ။ အားလံုးေမာပန္းႏြမ္းလ်ေနတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ အခု ပိုျပီး ျပည္႕စံုတဲ႔ လူသားေတြျဖစ္ဖုိ႕လိုလာျပီ။ သံုးဘက္တုိင္းထဲမွာေနတဲ႔လူသားေတြ။ ဒါကို က်ေနာ္ စီသံုးလံုးလို႕ေခၚမယ္။ အာရ္သံုးလံုးလုိမ်ိဳးပဲ။ စီသံုးလံုးမွာ ပထမ စီအကၡရာက Consiousness ဆိုတဲ႔ သတိသမၸဇဥ္တရားေပါ႔။ ဒုတိယစီအကၡရာကေတာ႔ Compassion ဆိုတဲ႔ ကရုဏာတရား။ တတိယစီအကၡရာကေတာ႔ Creativity ဆိုတဲ႔ တီထြင္ဖန္တီးမႈဆိုပါေတာ႔။
သတိသမၸဇဥ္ဆိုတာေတာ႔ ျဖစ္တည္မႈပဲ၊ ကရုဏာကေတာ႔ ခံစားခ်က္၊ တီထြင္ဖန္တီးမႈကေတာ႔ လုပ္ရပ္။ က်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္အရေတာ႔ လူသားအသစ္ဟာ အဲဒီသံုးခ်ဟာ တစ္သားတည္းျဖစ္ေနလိမ္႔မယ္။ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကို အခက္ဆံုးအလုပ္တစ္ခုေပးလုိက္ဦးမယ္။ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ဖုိ႕ အခက္ဆံုးအလုပ္ဆိုပါေတာ႔။ ခင္ဗ်ားဟာ ဗုဒၶလို သတိသမၸဇဥ္လည္းရိွရမယ္။ ခရစ္သွ်နားလုိ ခ်စ္ခင္တတ္ရမယ္။ မုိက္ကယ္အန္ဂ်လိုတု႕၊ လီယုိနာဒို ဒါဗင္ခ်ီတုိ႕လိုလည္း ဖန္တီးတီထြင္ႏုိင္ရမယ္။ အဲဒီသံုးခုစလံုးတစ္ျပိဳင္နက္ကို တစ္သားတည္းျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ႏုိင္မွပဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ျပည္႕ဝစံုလင္ျခင္းျဖစ္မယ္။ မဟုတ္ရင္ တစ္ခုခုလုိေနသလို လစ္ဟာတဲ႔ခံစားခ်က္ ခင္ဗ်ားမွာ အျမဲရိွေနလိမ္႔မယ္။ အဲဒီခံစားခ်က္ဟာ ခင္ဗ်ားကို မညီမညြတ္ျဖစ္ေစမယ္။ မျပည္႕ဝတဲ႔၊ခ်ိဳ႕တဲ႔ တဲ႔ ခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္ေစမယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ား တစ္ဖက္တုိင္းထဲမွာေနရင္ ခင္ဗ်ားဟာ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားတစ္ခုကိုေရာက္ႏုိင္တယ္။ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကို ဟိမဝႏၱာလုိေတာင္တန္းၾကီးျဖစ္ေစခ်င္တာ။ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားေလးတစ္ခုေလာက္ပဲမဟုတ္ဘူး။ ေတာင္ထိပ္ေတြအမ်ားၾကီးရဲ႕ ေတာင္ထိပ္ေတြျဖစ္ေစခ်င္တာ။
တစ္ဖက္တုိင္းမွာေနတဲ႔ လူသားေတြဟာ ရွံဳးနိမ္႔သြားၾကျပီ။ သူတုိ႕ဟာ လွပတဲ႔ ကမာၻကို မဖန္တီးႏုိင္ဘူး။ ေကာင္းကင္ဘံုကို ေျမကမာၻေပၚမွာ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ႔ၾကဘူး။ သူတုိ႕မေအာင္ျမင္ဘူး။ လံုးဝက်ရွံဳးသြားျပီ။ အဲဒီလူေတြက အင္မတန္လွပတဲ႔ လူသားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ႔ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလူသားမ်ိဳး အနည္းငယ္နဲ႕ လူ႕အသုိင္းအဝုိင္းတစ္ခုလံုးကို ေျပာင္းလဲပစ္လုိ႕မရႏုိင္ခဲ႔ဘူး။ ဒီေလာက္ေလးနဲ႕ လူ႕သားမ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ သတိသမၸဇဥ္တရားကို ျမွင္႔တင္ေပးဖုိ႕ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အသိအျမင္အလင္းကိုလည္း ဟိုနား၊ဒီနားက လူနည္းနည္းေလာက္သာရရိွသြားတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကလည္း အလုပ္မျဖစ္ေတာ႔ဘူး။ အလင္းတရားရိွတဲ႔လူေတြ က်ေနာ္တုိ႕အမ်ားၾကီးလုိတယ္။ ဉာဏ္အလင္းရတာေတာင္ သံုးဖက္တုိင္းမွာရတဲ႔ ဉာဏ္စဥ္မ်ိဳး။
ဒါက က်ဳပ္ဖြင္႔ဆုိတဲ႔ လူသားအသစ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ပဲ။
ဗုဒၶဟာ ကဗ်ာဆရာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ေခတ္သစ္လူအဖြဲ႕အစည္းက လူသားေတြ ဗုဒၶျဖစ္လာတဲ႔အခါ ဗုဒၶေတြဟာ ကဗ်ာဆရာေတြလည္းျဖစ္လာၾကလိမ္႔မယ္။ က်ဳပ္ ကဗ်ာဆရာလုိ႕ေျပာတဲ႔အခါမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကဗ်ာေရးကိုေရးရမယ္လို႕မဆိုလုိဘူး။ ကဗ်ာဓာတ္ခံေလး၊ကဗ်ာဆန္တဲ႔စိတ္ကေလးရိွရမယ္လို႕ဆုိလိုတယ္။ ခင္ဗ်ားဘဝဟာ ကဗ်ာဆန္ေနရမယ္။ ကဗ်ာရဲ႕ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္မယ္႔နည္းလမ္းက ကဗ်ာဆန္ရမယ္။
ယုတၱိေဗဒဟာ ေျခာက္ေသြ႕လြန္းတယ္။ ကဗ်ာကေတာ႔ အသက္ဝင္တယ္။ ယုတၱိၾကီးနဲ႕ ခင္ဗ်ားကလုိ႕မရဘူး။ ယုတၱိေဗဒကို ကခုန္ခိုင္းဖုိ႕မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ယုတၱေဗဒၾကီး ကေနတယ္ဆုိတာ မဟတၱမဂႏၵီၾကီး ကေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနမယ္။ အလြန္ ရယ္စရာေကာင္းေနမွာပဲ။ ကဗ်ာကေတာ႔ ကႏုိင္တယ္။ ကဗ်ာဆိုတာ ခင္ဗ်ားႏွလံုးသားရဲ႕ ကခုန္မႈေလးပဲ။ ယုတၱိၾကီးက ခ်စ္လည္းမခ်စ္ႏုိင္ဘူး။ သူဟာ အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာႏုိင္ေပမယ္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မခ်စ္ႏုိင္ဘူး။ အခ်စ္ဆိုတာကိုက ယုတၱိမွမက်တာ။ ကဗ်ာဓာတ္ကေတာ႔ ခ်စ္ႏုိင္တယ္။ ကဗ်ာဉာဥ္ကသာ အခ်စ္ရဲ႕ ဝိဝါဒေထြျပားစရာ၊ ပဋိပကၡျဖစ္စရာေတြကို နားလည္ေအာင္အေရာက္သြားႏုိင္တယ္။
ယုတၱိေဗဒဟာ ေအးစက္စက္ၾကီး။ သခ်ၤာတြက္ဖုိ႕ ကိစၥမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ သိပ္ေကာင္းတာေပါ႔။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ေတာ႔ သိပ္မေကာင္းလွဘူး။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟာ သိပ္ယုတၱိက်ကုန္ရင္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ တည္ရိွမႈဟာ ခက္ခဲလာျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္တယ္။ အဲဒီမွာ အေရအတြက္ပဲက်န္ခဲ႔မယ္။ လူသားမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ လူေတြကို အစား ဖလွယ္လုိ႕ရတဲ႔နံပါတ္စဥ္ေတြ ျဖစ္လာမယ္။
ကဗ်ာဓာတ္ရယ္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရာယ္၊ ခံစားခ်က္ရယ္က ခင္ဗ်ားကို နက္ရိွဳင္းေစတယ္။ ေႏြးေထြးေစတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေအးခဲမႈေတြကို ေဖ်ာ္ခ်ေပးႏုိင္တယ္။ ခင္ဗ်ားလူသားပိုဆန္လာမယ္။ ဗုဒၶဟာ မဟာလူသား။ အဲဒါနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ သံသယျဖစ္စရာမလုိဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သူ႕မွာ လူသားဆန္တဲ႔အစိတ္အပိုင္းေပ်ာက္ေနတယ္။ သူဟာ ေလာကီနဲ႕မပတ္သက္ဘူး။ ေလာကကေန လြန္ေျမာက္တဲ႔အလွတရားေတာ႔ရိွတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဂရိမွာရိွတဲ႔ ေဇာဘရဲ႕ အလွတရားမ်ိဳးေတာ႔မရိွဘူး။ ေဇာဘဟာ ေလာကီဆန္တယ္။ လူသားဆန္တယ္။ က်ဳပ္ကခင္ဗ်ားကို ႏွစ္မ်ိဳးေပါင္းျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဗုဒၶနဲ႕ေဇာဘ အတူတကြျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး။ တစ္ေယာက္က တရားဓမၼနဲ႕ေမြ႕ေလွ်ာ္ျပီး ခံစားခ်က္ကို ဆန္႕က်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည္႕နဲ႕ေနရင္း တရားႏွလံုးသြင္းေနတယ္။ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ လွ်ံေတာင္က်တယ္။ ျပီးေတာ႔ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းလည္းရိွရဦးမယ္။ ခင္ဗာ်းရဲ႕ ေမတၱာဟာ ခံစားခ်က္သက္သက္ပဲျဖစ္ျပီး လက္ေတြ႕ဘာမွအေကာင္အထည္မေဖာ္ရင္ လူသားထုအတြက္ေတာ႔ အက်ိဳးမမ်ားဘူး။ ခင္ဗ်ားက လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ရလိမ္႔မယ္။ ရုပ္လံုးေပၚလာေအာင္ေဖာ္ေဆာင္ရမယ္။
ျဖစ္တည္မႈ၊ခံစားမႈ၊ျပဳမူေဆာင္ရြက္မႈဆိုတဲ႔ သံုးဘက္တုိင္းရိွတယ္။ ျပဳမူေဆာင္ရြက္မႈမွာ တီထြင္ဖန္တီးမႈရိွတယ္။ တီထြင္ဖန္တီးမႈမွန္သမွ်ရိွတယ္။ ဂီတ၊ကဗ်ာ၊ပန္းခ်ီ၊ပန္းပု၊အေဆာက္အဦးတည္ေဆာက္တာ၊ သိပၸံနဲ႕နည္းပညာ ဒါေတြ အကုန္ရိွတယ္။ ခံစားခ်က္မွာေတာ႔ ရသေတြရိွတယ္။ အခ်စ္တရားနဲ႕ လွပမႈေတြရိွတယ္။ တရားဓမၼနဲ႕ ျဖစ္တည္ေနရင္ေတာ႔ သတိသမၸဇဥ္ရိွတယ္၊ သိစိတ္ကို သတိထားေနမႈေလးရိွတယ္။
Regards,
Z
ေရးေနရင္းမွ တစ္ေယာက္ေယာက္ေရးျပီးသလို ခံစားခ်က္ရလာတယ္။ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ ႏွစ္မ်ိဳးဖတ္ရတာလည္း ေကာင္းတာပဲလုိ႕ေတြးလုိက္တယ္။ အုိရွိဳၾကီးေျပာတာကို သင္႔သလုိျပန္လုိက္တယ္။ သူနဲ႕အယူအဆမတူတာေတြလည္းရိွမွာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕အျမင္ကိုဖတ္ၾကည္႕ျခင္းအားျဖင္႔ ပိုျပည္႕စံုတဲ႔ အျမင္တစ္ခုကို ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ဖန္တီးယူႏုိင္မယ္လုိ႕ယူဆပါတယ္။
Peace B with U.
