Tuesday, November 13, 2012

Skyfall



Skyfall


ဒက္ဘဲလ္အိုဆဲဗန္းကို ၾကိဳက္တယ္။ မာတီးနီကို လႈပ္ခါ၊မေမႊနဲ႕ေနာ္ လို႕မွာတတ္တဲ႔ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္း။ လိုင္ဆန္႕စ္တူေကးလ္ ဆိုတဲ႔ သတ္ခြင္႔ရလက္မွတ္နဲ႕ အင္ဂလန္က လူသတ္သမားေပါ႔။ ငယ္တုန္းကလည္း ဒီဇာတ္ကားေတြနဲ႕ပဲ ၾကီးျပင္းလာတာ။ ေရွ႕ပုိင္းေတြထဲမွာေတာ႔ ေရွာင္ကြန္နရီနဲ႕ ေရာ္ဂ်ာမိုးကိုၾကိဳက္ခဲ႔တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပီရာ႔စ္ဘေရာ႔စ္နန္ၾကိဳက္တယ္။ ေသနတ္တစ္လက္က လက္တစ္လက္က တစ္လက္ကိုေျပာင္းသြားတယ္။ အထူးအဆန္းလက္နက္ေတြပါတယ္။ ကားျပိဳင္ေမာင္းတာပါတယ္။ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ထူးျခားဆန္းၾကယ္တဲ႔ စာတန္းထိုးခန္းေတြပါတယ္။ (ဟမ္)။


Skyfall ကို ၾကည္႕ဖုိ႕အတြက္ ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားခဲ႔တယ္။ စတားဟဘ္က ပြိဳင္႔ေတြနဲ႕ လက္မွတ္ ေလးေစာင္ထုတ္ထားတယ္။ ေစာင္႔ေနရင္း သံုးပတ္ထဲသာေရာက္လာတယ္။ လက္မွတ္ေတြေရာက္မလာဘူး။ စတားဟဘ္က ဟဲ႔ပ္ဒါ႔စ္ခ္ေတြေတာင္မွ ဖုန္းေခၚရလြန္းလို႕ အေတာ္ရင္းႏွီးေနျပီ။  ဒါနဲ႕ပဲသြားမၾကည္႕ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားတယ္။


မေန႕မနက္က ႏိုးလာေတာ႔ ေခါင္းက မဟားတရားကိုက္ေနတယ္။ အိပ္ေရးအဝလြန္တယ္ထင္တယ္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ၁၂ နာရီ ေနာက္ပိုင္းမွ အိပ္တယ္။ ေစာေစာအိပ္လိုက္တာနဲ႕ ေခါင္းက မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ေန႕လံုးကို တစစ္စစ္ကိုက္တယ္။ ခြင္႔ယူရမွပ်င္းတာနဲ႕ ရံုးကိုပဲ သြားလုိက္တယ္။ ညဘက္မွာ လူၾကံဳပစၥည္းသြားေပးရင္းနဲ႕ Bugis ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ ည ၉ နာရီ ခြဲကားကို ဝင္ၾကည္႕ဖုိ႕လုပ္တယ္။ Nets နဲ႕ေပးတဲ႔ဘက္မွာ တန္းစီရင္း ေကာင္တာမွာ ဝန္ထမ္းမရိွတာနဲ႕ cash နဲ႕ လက္မွတ္ဝယ္တဲ႔ဘက္ကိုသြားတယ္။ ေနာက္မွာ တန္းစီေနတဲ႔ဆယ္ေယာက္ေလာက္ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဒီေကာင္တာက လက္မွတ္ေရာင္းသလားဆိုျပီး ေမးလိုက္တယ္။ လူပါးဝသလိုျဖစ္သြားတယ္ထင္တယ္။ လက္မွတ္ဝယ္ျပီးမွ ေငြသား ၂၂ က်ပ္မရိွဘူးဆိုတာ သတိရတယ္။ ပိုက္ဆံဆင္းထုတ္လုိက္ဦးမယ္ဆိုျပီး ေျပာခဲ႔ျပီး အိတ္ႏွစ္လံုးကို ေမႊေႏွာက္ရွာေတာ႔ ၂၂ က်ပ္အတိထြက္လာတယ္။ (အရင္ေရွးေရွးဘဝက ပေစၥကဗုဒၶါကို ရုပ္ရွင္လက္မွတ္ လွဴဖူးတဲ႔ အက်ိဳးျဖစ္မယ္။) စားစရာဝယ္ဖုိ႕ေတာ႔ ပိုက္ဆံမရိွေတာ႔တာနဲ႕၊ မစားေတာ႔ဘူးဆိုျပီး ရံုထဲဝင္လိုက္တယ္။


Shaw မွာတစ္ခါမွမၾကည္႕ဖူးဘူး။ ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္ပဲ။ ခံုေတြက သိပ္မေကာင္းလွဘူး။ နည္းနည္းကြယ္တယ္လုိ႕ထင္တယ္။ ေကာင္းတာကေတာ႔ လူနည္းတာပဲ။ မေကာင္းတာေနာက္တစ္ခုက လူနည္းလြန္းေတာ႔ အဲကြန္းက ေရခဲတုိက္လို ေအးေနတာပဲ။ (ေရာက္ေတာ႔မေရာက္ဘူးေသးဘူး။ ခန္႕မွန္းၾကည္႕တာ။) စင္ကာပူမွာ အေႏြးထည္ဝတ္ဖုိ႕လိုတာ ဒီတစ္ေနရာလည္း ပါေလာက္မယ္ထင္တယ္။


အသံစနစ္ကေတာ႔ မဆိုးဘူး။ အဆင္ေျပတယ္။ ရံုးကျပန္လာေတာ႔ လက္ရွည္နဲ႕ ေဘာင္းဘီရွည္ဆိုေတာ႔ က်ေနာ္႕မွာ အဆင္ေျပတယ္။ မိန္းမကေတာ႔ တခ်ိန္လံုးခ်မ္းေနတာနဲ႕ ရုပ္ရွင္ေတာင္မၾကည္႕လုိက္ရဘူးထင္တယ္။ အရင္လည္း ရုပ္ရွင္ရံုမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္။ ပရင္ဆက္ေအာ႔ဖ္ပါရွားမွာဆိုလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ကာတြန္းကားကလြဲရင္ ဘာကားမွ ဆံုးေအာင္မၾကည္႕ႏိုင္ဘူးလို႕ထင္တယ္။ တကယ္က သူ ဒီကားကို မၾကည္႕ခ်င္ဘူး။ ဒန္နီယယ္ခရိတ္ခ္ကို လူဆိုးနဲ႕တူတယ္လို႕ သူထင္တယ္။ မ်က္လံုးအျပာေလးနဲ႕ ေခ်ာရွာပါတယ္ဆိုလည္း မရဘူး။ ေယာက်ာ္းစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ အတူလုိက္လာတဲ႔သေဘာေလာက္ပဲ။


ရုပ္ရွင္က အဖြင္႔ကေတာ႔ သုညသုညခြန္တို႕ ထံုးစံအတုိင္း လုိက္တယ္ေျပးတယ္က စတာပဲ။ ဒီတစ္ခါကေတာ႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ M တို႕ထိန္းသိမ္းထားတဲ႔ ေအးဂ်င္႔ေတြရဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြပါတဲ႔ မာေသာအခ်ပ္ျပား(ဟာ႔ဒ္ဒစ္ခ္)ကို လူတစ္ေယာက္ခုိးသြားတယ္။ အဲဒီလူက အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကဆိုေတာ႔ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ပါသြားလုိ႕ျဖစ္ကိုမျဖစ္ဘူး။ M ကလည္း အဂၤလန္က အင္မတန္ရိုင္းတဲ႔ အဂၤလိပ္မၾကီး။ ဘလက္ဒ္ဒီ မပါရင္ စကားမေျပာဘူး။ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ရိုင္းတာကို M ရဲ႕ အသံုးအႏႈန္းေတြကတစ္ဆင္႔ေလ႔လာႏိုင္တယ္။ ျမန္မာလိုဆိုရင္ေတာ႔ ေသနာေကာင္ေလး၊ လုိက္ဖမ္းပါေတာ႔လား။ မလြတ္ေစနဲ႕ ကုလားမရဲ႕။ စသျဖင္႔ေတြေျပာဆိုေနတယ္လုိ႕ အၾကမ္းဖ်င္းနားလည္ထားလုိ႕ရပါတယ္။


လူဆိုးကလည္း အင္မတန္ေတာ္တယ္။ လူမည္းမင္းသမီးေလးနဲ႕ သုညသုညခြန္တို႕က ဂ်စ္ကားတစ္စီးနဲ႕လိုက္တယ္။ လူဆိုးက ေအာ္ဒီနဲ႕ေျပးတယ္။ မိန္းမကေတာ႔ ကြန္ပလိန္းလုပ္တယ္။ လူဆိုးတစ္ေယာက္ဖမ္းတာနဲ႕ က်န္တဲ႔လူေတြ အကုန္ေသကုန္ေတာ႔မွာပဲ၊ စသျဖင္႔ေတြ ျမည္တြန္ေတာက္တီးတယ္။ မိ္န္းမရယ္၊ ဒီလိုမေတြးပါနဲ႕ကြာ။ လူဆိုးကို အမိဖမ္းဖုိ႕လိုတယ္လုိ႕ပဲေတြးစမ္းပါဆုိျပီး ဆက္ၾကည္႕ရတယ္။


လူဆိုးကစက္ေသနတ္နဲ႕ပစ္တယ္။ အင္မတန္ေတာ္တဲ႔လူဆိုး။ ဆုိင္ကယ္နဲ႕ေခါင္မိုးေတြေပၚက ေျပးတာလိုက္တာ အင္မတန္မွ အသက္ဝင္တယ္။ ေခါင္မိုးေတြအေပၚမွာ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းဖုိ႕ လမ္းကေလးေတြပါတာ အခုမွသိရတယ္။ ဘလက္ဒ္ဒီ M က ဘလက္ဒ္ဒီ လူဆိုးေနာက္ကိုလိုက္ေနတဲ႔ ဘလက္ဒ္ဒီ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကို ဘလက္ဒ္ဒီ အင္စထရက္ရွင္းစ္ေတြေပးတယ္။ ဘလက္ဒ္ဒီီ လူမည္းမေလးက ဘလက္ဒ္ဒီကားရဲ႕ ကြဲေနတဲ႔ ဘလက္ဒ္ဒီေလကာမွန္ကို ဘလက္ဒ္ဒီ လက္နဲ႕ရိုက္ျပီးဖယ္လိုက္တယ္။ ကားမွန္က က်ည္ထိျပီးကြဲေနေတာ႔ ျမင္ကြင္းကို ဘလက္ဒ္ဒီ ကြယ္ေနတယ္။ ဘလူးတုသ္ေခၚတဲ႔သြားျပာၾကီး နည္းပညာနဲ႕ဆက္သြယ္တယ္။ လူဆိုးကေတာ႔ တသမတ္တည္းေျပးတယ္။ ရထားေပၚကိုထြက္ေျပးသြားတယ္။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကလည္းမေခဘူး ဆုိင္ကယ္နဲ႕ရထားေပၚကိုခုန္ဆင္းတယ္။ ဘလက္ဒ္ဒီ  ၾကည္႕ေကာင္းတယ္။ ပံုမွန္ဆုိရင္ေတာ႔ သံလမ္းေပၚ က်ေသသြားဖုိ႕ရိွတာေပါ႔။ မေသႏိုင္ေသာ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကေတာ႔ လက္တစ္ဖက္နဲ႕ရထားအမိုးကို ဖမ္းဆြဲထားလုိက္ေတာ႔ မေသဘူး။ ရထားမီသြားတယ္။


ရထားေပၚမွာ ပစ္တယ္။ခတ္တယ္။ ယုတၱိရိွတဲ႔ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကားမွာပဲေတြ႕ရတဲ႔ ေသနတ္က်ည္ကုန္သြားတဲ႔အခန္းပါတယ္။ ေတာ္ရံု အင္းဂလိပ္ကားမွာ မင္းသားေသနတ္က်ည္ကုန္တယ္ဆိုတာမရိွဘူး။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကေတာ႔ ေအးေဆးပဲ။ ရထားေပၚမွာ သယ္လာတဲ႔ ဘက္ခ္ဟိုး(ေနာက္ေပါက္ၾကီးလို႕ေတာ႔ဘာသာမျပန္ၾကပါနဲ႕။ ေျမတူးတဲ႕ကားၾကီးေလာက္ပဲထားလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္။) ေပၚတက္ျပီး လူဆိုးကို ေျမၾကီးတူးသလိုတူးဖို႕ၾကံတယ္။ လူဆိုးကပိုေတာ္တယ္။ လွမ္းပစ္လုိက္တာ ေတာ္ရံုတန္ရံု ေသနတ္ထိခဲတဲ႔ ထဆင္ထူးခုနစ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ထိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ က်ည္တစ္ေတာင္႔နဲ႕ေတာ႔ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘက္ခ္ဟိုးကို ဆက္ေမာင္းျပီး ေျမတူးသလို လုပ္တယ္။ လူဆိုးက ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္း ကားေပၚတက္ေဆာ႔ေနတဲ႔ တြဲရဲ႕ တြဲဆက္ကို ေသနတ္နဲ႕ပစ္ျပီးျဖတ္လုိက္တယ္။ ေတာ္ရုံတန္ရံုနဲ႕ တြဲဆက္ သံတံုးကို ျပတ္ေအာင္ ေသနတ္နဲ႕ပစ္လုိ႕ ဘယ္ရပါ႔မလဲ။ ဒါေပမယ္႔ ေသနတ္က အထူးတီထြင္ဖန္တီးထားတဲ႔ေသနတ္ျဖစ္မွာေပါ႔။


လူမည္းမေလးကေတာ႔ ကားနဲ႕ေဘးနားမွာေလွ်ာက္ေမာင္းေနတယ္။ တြဲျပဳတ္ခါနီးျဖစ္ေနျပီလို႕ ထဆင္ထူးခုနစ္ကို အေၾကာင္းၾကားတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းက ဘက္ခ္ဟိုးနဲ႕ဟိုဘက္တြဲကို လွမ္းခ်ိတ္ျပီး ဘက္ခ္ဟိုးစ္လက္တံကေနဟိုဘက္တြဲကိုကူးတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္း ဟိုဘက္တြဲကိုအေရာက္မွာ အရင္တြဲက ျပဳတ္က်န္ခဲ႔ျပီ။ ဘလက္ဒ္ဒီ M ကေန ဘယ္ေရာက္ေနျပီလဲေသာက္ေကာင္ေလးဆိုေတာ႔၊ တြဲေျပာင္းေနပါတယ္ ေဒၚေဒၚလို႕ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒါေလးကို နားလည္တဲ႔သူတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္ၾကတယ္။ ma'am ဆိုတာ madam လို႕အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ျမန္မာလိုဆိုရင္ေတာ႔ ေဒၚေဒၚလို႕ျပန္တာ သင္႔ေလာက္တယ္။


လူဆုိးကေတာ႔ ဂ်ိမ္းမပါေတာ႔ဘူး ဟူးေရေရဟူးဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနတုန္း ဝုန္းကနဲ တြဲေပၚကို ခုန္တက္လာတဲ႔ ဗ်စ္တသွ် လိုင္စင္ရ လူသတ္သမားဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းနဲ႕ေတြ႕တယ္။ နပမ္းဖက္သတ္တယ္။ ကိုယ္ခံပညာေတြဘယ္ေလာက္တတ္တတ္ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ နပမ္းပဲလံုးၾကတာပဲ။ ဒါဟာ အင္မတန္မွ ယဥ္ေက်းတဲ႔တုိက္ခုိက္နည္းပဲ။ မ်က္ႏွာကို ထိုးဟယ္ ကန္ဟယ္၊ ေရွာင္ဟယ္ တိမ္းဟယ္နဲ႕။ ျပီးေတာ႔ သံၾကိဳးနဲ႕ရိုက္တယ္။ ေရွာင္တယ္။ တိမ္းတယ္။ ရထားေခါင္မိုးေပၚမွာ ေစ်းလုိက္ေရာင္းေနတဲ႔ေစ်းသည္ကို မျမင္ဖူးတဲ႔လူေတြအတြက္ေတာ႔ ရင္တထိတ္ထိတ္ပဲ။ ရထားက အမိုးနိမ္႔နိမ္႔နဲ႕တံတားေလးကိုျဖတ္ေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္သားပုဝပ္လုိက္ၾကတာကလည္း အင္မတန္ရယ္စရာေကာင္းသလိုၾကည္႕ေကာင္းတယ္။


လူမည္းမေလးက ေသနတ္ကိုထုတ္တယ္။ ခ်ိန္တယ္။ M ကိုေမးတယ္။ ျမင္ကြင္းကြယ္ေနတယ္။ ဂ်ိမ္းစ္နဲ႕ရွဳပ္ေနတယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ေျပာေျပာ။ ဂ်ီးေဒၚေျပာ။ ဒီဘက္ကေနထြက္လို႕ ပဲခူးဘက္ေရာက္သြားရင္ ရိုးမကေနလြတ္သြားေတာ႔မယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲ။ က်မဘာလုပ္ရမလဲ ရွင္ရယ္ဆုိျပီးေျပာတယ္။ ဘလက္ဒီ shoot ပါဆုိမွ ... ပစ္ဟ ေသနာမရဲ႕ ဆိုျပီး M ကပစ္မိန္႕ေပးတယ္။ ကုလားမေလးကလည္း ေသခ်ာခ်ိန္ျပီး လူဆိုးကိုပစ္တယ္။


((((((((((((((((((((((((((((((((((ဒုိင္း))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))


ဂ်ိမ္းစဘြန္းထိသြားတယ္။ ေအးဂ်င္႔က်သြားျပီ M၊ က်မလက္ေျဖာင္႔တယ္ေနာ္ အဟင္းအဟင္း။ M ငိုင္ေတြက်သြားတယ္။ ဒီေလာက္ဆဲေနတာေတာင္ ဒီေလာက္ ေတာက္တံုးမက်တဲ႔ဟာေတြလုိ႕စိတ္ထဲမွာေတြးေနသလားမေျပာတတ္ေတာ႔ျပီ။


ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္း ေရထဲအက်မွာ အဒဲလ္က အသံေလးသာသာယာယာနဲ႕ skyfall သီခ်င္းကိုဆိုတယ္။This is the end နဲ႕အစခ်ီေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ထျပန္သြားမလိုလုပ္တယ္။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းလည္းေသျပီ။ သီခ်င္းကလည္း ဒါ ဇာတ္သိမ္းပဲဆုိေတာ႔ ျပန္ရမယ္ထင္ကုန္တာ။ အဲဒါဇာတ္ဝင္သီခ်င္းေခၚရမယ္။ ဂရမ္မီေတြအမ်ားၾကီးရထားတဲ႔အသံဆိုေတာ႔ေကာင္းတာေပါ႔။ စာတန္းထုိးေတြကေတာ႔ ေရွးယခင္ကို ဘယ္လုိမွ မမီေတာ႔ဘူး။ ကမာၻၾကီးက မဆုတ္ယုတ္သင္႔တဲ႔ေနရာေတြ ဆုတ္ယုတ္ကုန္ျပီ။ ဆုတ္ကပ္မွာ လူျဖစ္ရတာ မနိပ္လွ။


ျမန္မာကားေတြထဲကလိုပဲ။ ထဆင္ထူး ခုနစ္က ကမ္းေျခရြာေလးမွာ အရက္သမားျဖစ္ျပီးေပ်ာ္ေနတယ္။


ျမိဳ႕ေပၚမွာ ေဒၚေဒၚ အမ္ အၾကပ္ရုိက္ေနရွာတယ္။ အထက္ကလည္း ဖိအားေပးတယ္။ M ေခါင္းကိုသံုးစမ္းပါ။ ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ အလုပ္ထြက္ပါလုိ႕ေျပာတယ္။ အဲဒီလူကိုလည္း ဟယ္ရီေပါ႔တားၾကိဳက္တဲ႔သူေတြမွတ္မိမယ္။ ေလာ႔ဒ္ဗိုဒီေမာ႔ထ္ၾကီး အခုေတာ႔ ေခတ္အဝတ္အစားနဲ႕ေတာက္ေျပာင္ေနတယ္။


Gareth Mallory: Eleanor, be sensible. Retire with dignity... 

M: Dignity! To Hell with dignity! I'll retire when my goddamn job is finally done. 


သိကၡာဟုတ္လား။ ေသာက္သိကၡာနဲ႕သြားေသလုိက္ပါလား (ေသာက္ေပါရဲ႕)။ ငါရဲ႕ ေသာက္လုပ္ေတြျပီးရင္ ငါ အနားယူမယ္။ (ငါ႔ကိုဆွာလာမလုပ္နဲ႕ ေသာက္ရူးေလး၊ ဆဲလႊတ္လုိက္မယ္ မွတ္ထား)။


ေနာက္ေတာ႔ အမ္တုိ႕ရံုးဗံုးခြဲခံရတယ္။ လူဆုိးက ခိုးသြားတဲ႔ ဟာ႔ဒ္ဒစ္ခ္ကို ဒီခရစ္ပ္လုပ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားတယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းေျပာရရင္ေတာ႔ ဆရာဝန္ေရးထားတဲ႔လက္ေရးမ်ိဳးကို လက္ေရးပါရဂူက ဖတ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားသလိုမ်ိဳးပဲ။ ဖတ္လို႕ရသြားေတာ႔ ေအးဂ်င္႔ေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ဘေလာ႔ခ္မွာတင္ပစ္တယ္။ အမ္တို႕ရံုး ဗံုးခြဲခံရလုိ႕ ဝန္ထမ္းေတြ တစ္အုပ္ၾကီးေသသြားတာေတြ႕ေတာ႔ ေဂ်ာ္နီ အင္းဂလစ္ခ်္မ်ားထြက္လာမလားေမွ်ာ္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေဂ်ာ္နီက တျခား အဆုိင္းမန္႕ေတြနဲ႕ဒီကားမွာ ထြက္မလာဘူး။


ေသျပီလို႕ထင္ရတဲ႔ ထဆင္းထူး ခုနစ္ M ဆီကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။


James Bond: 007 reporting for duty. 

M: Where the hell have you been? 

James Bond: Enjoying death. 


သုညသုညခြန္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္အသင္႔ပါ ေဒၚေဒၚ။

ေသာက္ရူး နင္ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနသတံုး။

ေသျခင္းတရားနဲ႕ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတာပါ ေဒၚေဒၚ။


(ဘြားေဒၚၾကီးကယဥ္ေက်းခ်က္ေနာ္။)


ေနာက္ေတာ႔ ထဆင္ထူး ခုနစ္ကို ေလ႔က်င္႔ေပးတယ္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေမးခြန္းေတြေမးတယ္။ တစ္ခြန္းေမး၊တစ္ခြန္းေျဖ၊ ျငိဏ္းေဝလိုမ်ိဳး၊ကိုျငိဏ္းေဝအထာေတြ လုပ္တယ္။


ႏိုင္ငံ။

(ဘြန္း)။         ။အင္ဂလန္။

ေသနတ္။

(ဘြန္း)။         ။ပစ္။

လူသတ္မႈ။

(ဘြန္း)။         ။ အလုပ္

M

(ဘြန္း)။         ။ ေခြးမၾကီး။


အဲဒီေနရာမွာ ပိတ္သတ္ေတြရယ္ၾကတယ္။ ေအးဂ်င္႔ေတြလည္း ရယ္မလိုျဖစ္သြားတယ္။


သုညသုညခြန္ကို မစ္ရွင္တစ္ခုလႊတ္လိုက္တယ္။ လူဆိုးက ရွန္႕ဟိုင္းေရာက္ေနတယ္။ လိုက္ဖမ္းေစဆိုျပီးေတာ႔လႊတ္လုိက္တယ္။ အမွန္က ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းက ေလ႔က်င္႔ခန္းေတြေရာ၊ ေသနတ္ပစ္တာမွာပါ မေအာင္ဘူး။ ဘြားေဒၚၾကီး M က တမင္လႊတ္လုိက္တာ။ ဂ်ိမ္းဘြန္းဆိုတာကလည္း စာတတ္တဲ႔သူမဟုတ္ဘူး။ သူ႕အေျခအေနသူေကာင္းတယ္ထင္တာမ်ိဳး။ ေကာ႔ေကာ႔ေကာ႔ေကာ႔ ဆိုတဲ႔ ေကာ႔၄ခါနဲ႕ထြက္သြားတာပဲ။


အရင္ကားေတြမွာ အထူးအဆန္းထြင္ေပးတဲ႔ Q ကိုမွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ Q ၾကီးေသသြားေတာ႔ Q ေပါက္စေလးပါလာတယ္။ ေသနတ္တစ္လက္ေပးတယ္။ ျမန္မာျပည္က လက္ခဏာဆရာေတြနဲ႕တုိင္ပင္ျပီးလုပ္ထားတဲ႔ လက္ခဏာဖတ္တတ္တဲ႔ေသနတ္ကိုေပးတယ္။ တျခားသူပစ္လုိ႕မရဘူး။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းေတာင္ လက္မွာ ဓားရွတာတို႕ အရည္ခြံကြာတာတို႕ဆိုရင္ပစ္လုိ႕မရတဲ႔ေသနတ္။ အဲဒါကိုေပးတယ္။ ေရဒီယုိ ထရန္စမစ္တာတစ္ခုလည္းေပးတယ္။ အရင္ Bond ေတြကိုေနာက္လုိက္ေသးတယ္။ မင္းက ေပါက္ကြဲေစတဲ႔ေဖာင္တိန္လိုခ်င္ေသးတာလားဆိုျပီး။ (Q က အရင္တုန္းကေတာ႔ အင္ဂလန္က Richard II, အခုေတာ႔ Q အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တယ္။)


ျမင္ကြင္းေတြ၊ရွဴခင္းေတြသိပ္လွတယ္။ ဒါကို အရသာခံတတ္ရင္ ဘြန္းမေကာင္းေတာ႔ဘူးဆိုျပီး ေျပာၾကမယ္မထင္ဘူး။ အရသာရိွတာေတြကို တန္ေအာင္ၾကည္႕သင္႔တယ္။ ဘြန္းက ရွန္႕ဟိုင္းလိုက္သြားျပီး လူဆိုးကိုဖမ္းတယ္။ တရုတ္ေတြေပါတယ္ဆိုတာ ဘယ္ဟုတ္လို႕တုံုး။ ဘြန္းက တရုတ္ျပည္မွာ လူဆိုးကို တန္းေတြ႕တာပဲ။


လူဆိုးက ေနာက္ထပ္လူဆိုးတစ္ေယာက္ကိုလုပ္ၾကံတယ္။ တကယ္ေတာ႔ လူဆိုးကလည္း စီအုိင္ေအကအဖြဲ႕ဝင္ေဟာင္းပဲ။ ဒါေတြကို စိတ္ဝင္စားသင္႔တယ္။ ဘာေၾကာင္႔ စီအုိင္ေအကလူက ဒီလိုျဖစ္သြားတာလဲ။ လူ႕သဘာဝအဖြဲ႕ေလးေတြပဲ။ လူဆိုတာ အေကာင္း အဆိုးေရာေနတာေလးေတြကို သတိျပဳသင္႔တယ္။


လူဆိုးနဲ႕ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းတုိ႕ ထုိးတယ္၊ ဖုိက္တယ္။ တိုက္တယ္၊ ခိုက္တယ္။ ကန္တယ္၊ေၾကာက္တယ္။ မသိရင္ ရာမနဲ႕ ဒႆဂီရိ တျပိဳင္နက္ကေနသလိုပဲ။ တုိက္ခိုက္ေနတယ္ေထာင္မထင္ရဘူး။ ေနာက္ေတာ႔ လူဆိုးက မိုးေမွ်ာ္တိုက္ေပၚက ျပဳတ္က်ခါနီးျဖစ္ေနတယ္။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းက မင္းကိုခိုင္းတာဘယ္သူလဲဆိုေတာ႔ သတ္ခ်င္ရင္သတ္၊ ေျပာျပဘူးဆုိျပီး ခုန္ခ်သြားတယ္။


တကယ္ေနာက္ကြယ္က ၾကိဳးကိုင္ေနတဲ႔ သူက ဂ်ိမ္းဘြန္းရဲ႕ ေနာင္ေတာ္ၾကီးပဲ။ တစ္ခ်ိန္က MI ေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႔ သူလည္းဘဝပ်က္သြားတယ္။ M ကို မုန္းသြားတယ္။ သူက computer စနစ္ေတြကိုသိေတာ႔ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကိုေနာက္တယ္။ မင္းကို ေသေအာင္ လႊတ္လိုက္တာ။ မင္းအေမကေတာ႔ မေကာင္းဘူးဆိုျပီး ေနာက္တယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ႔ mommy  လုိ႕ေျပာတယ္။ မင္း ကုိငါ႔ေနာက္လိုက္ခိုင္းလုိက္တာ တမင္လႊတ္လိုက္တာ။ မင္း ေသခ်င္လည္း ေသသြားမယ္ဆုိတာ သူသိတယ္။ မင္းအေမက အင္မတန္ဆိုးတယ္ကြာရ္။ လို႕ ရာအူးလ္ေဆးလ္ဗားကေျပာတယ္။ ရာအူးေဆးလ္ဗားဆိုတာ ေဘာ္လံုးသမားရာအူးလ္တို႕ ေဆးလ္ဗားတို႕ရဲ႕သားမဟုတ္ဘူး။ ဂ်ိမ္းဘြန္းမတုိင္ခင္က ဘြန္းခဲ႔တဲ႔ စံုေထာက္ေဟာင္းၾကီး။ သြားေတြလည္းက်ိဳးခဲ႔တယ္။


Casino Royale က Mads Mikkelsen (LeChifre)ကိုမွတ္မိဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တံုးလံုး ဘြန္းကို ၾကိဳးထံုးနဲ႕ အဓိကေနရာကို ဆံုးမခဲ႔တဲ႔ လူဆိုးေဟာင္းေလ။ ဘြန္းခမ်ာလည္း ထုိင္ခံုမွာၾကိဳးတုပ္ထားရင္ ဒီအျဖစ္ဆိုးၾကီးျပန္ျမင္ျပီး ပိုၾကက္သီးထသလားမဆိုႏုိင္ဘူး။ တစ္သက္လံုးေၾကာက္မယ္ဆိုရင္လည္း ေၾကာက္သြားစရာပဲေလ။ ဒီလိုႏွိပ္စက္နည္းမ်ိဳးက ၾကည္႕ရတာေတာင္ ေယာက်ာ္းခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာျပီးသနားမိတယ္။


(ေနာက္ထပ္ထူးျခားတာတစ္ခုကေတာ႔ ဘြန္းရဲ႕ရန္သူေတာ္ေတြထဲမွာ ရာအူးလ္ဟာ ပထမဆံုး ေဂးရန္သူျဖစ္သြားတာပါပဲ။ အင္မတန္အားေကာင္းတဲ႔ ဗီလိန္သရုပ္ေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစပိန္သား သရုပ္ေဆာင္ဟာ ေအာ္စကာလည္းရထားတယ္လို႕သိရပါတယ္။)


အဲဒီမွာ ေဆးလ္ဗား ေျပာတဲ႔ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္သိပ္ေကာင္းတယ္။ အင္းဂလစ္ခ်္လို နားမလည္တဲ႔ က်ေနာ္တုိ႕လို အူတူတူအတတေတြကေတာ႔ ေဘးလူၾကည္႕ျပီးရယ္သံနားေထာင္ျပီးရယ္ခဲ႔ရတာပဲ။ ၾကြက္ေတြေပါလြန္းလို႕ ေဆးလ္ဗားရဲ႕ အဘြားက ၾကြက္ေတြဖမ္းျပီး ေလွာင္ထားတယ္။ ၾကြက္ေတြဟာ ေဆးလ္ဗားတုိ႕ အဘြားရဲ႕ ကြ်န္းမွာေတာ႔ အဓိကျပႆနာေကာင္ေတြပဲ။ အုန္းသီးေတြကို တက္တက္ေဖာက္တယ္။ အဲဒါကို ဘယ္လုိလုပ္ရမွန္းမသိေတာ႔ ၾကြက္ေတြကိုဖမ္းျပီး အငတ္ထားလုိက္တယ္။ သိပ္ဗုိက္ဆာလာတဲ႔အခါ ၾကြက္ေတြဟာ တစ္ေကာင္နဲ႕တစ္ေကာင္ ကိုက္ျပီး စားလာၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ႔အေကာင္ကို ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္တယ္။ အဲဒီၾကြက္ဟာ အုန္းသီးမစားေတာ႔ဘူး။ ၾကြက္ေတြကိုပဲ လုိက္ဖမ္းစားေတာ႔တယ္တဲ႔။


ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ႔ၾကြက္ဆိုတာ ဇာတ္တူသားစားျပီး ပ်က္စီးတဲ႔ ဟသၤာဇာတ္နဲ႕နည္းနည္းမ်ား ဆင္မလားမသိဘူး ေဆးလ္ဗားက အင္မတန္ အေျပာေကာင္းတဲ႔သူျဖစ္တယ္။ စကားသာ ဒိထက္မ်ားမ်ားေျပာရရင္ Dark Knight ထဲက ဂ်ိဳကာထက္သာသြားဖုိ႕ရိွတယ္။ အခုလည္း ဘြန္းကိုေျပာေနတာ မင္းနဲ႕ငါဟာ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ႔ၾကြက္ေတြပဲ။ ဘြားေတာ္ M က ႏွစ္ေကာင္ကိုက္ခိုင္းထားတာ။ ႏွစ္ေကာင္စလံုးေသလည္း ေအးတာပဲဆိုျပီး လုပ္ေနတာလုိ႕ သူကေျပာတယ္။ အဲဒီအခန္းက အင္မတန္မွေကာင္းတယ္လုိ႕ထင္တယ္။ ဒါဟာ mannerisms ကိုျပတဲ႔အကြက္ေကာင္းတစ္ခုပဲ။


ဘြန္းကလည္း ဟာသတစ္ခုေျပာတယ္။ (ဟာသလုိ႕ယူေသာ္ရ၏ဆိုတာမ်ိဳးပဲ။) သူေျပာတာကေတာ႔ ဟာသအနက္သိပ္မထြက္သလိုျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ႔ ဟာသကို အရင္ေျပာျပမယ္စိတ္ကူးတယ္။ အဲဒါမွ သူေျပာတဲ႔စကားကိုၾကားရင္ အဲဒီဟာသေလးနဲ႕ဆက္စပ္ေတြးႏိုင္မယ္။ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ ကားတိုက္ျပီး ေသသြားၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္တယ္။ စိန္႕ပီတာဆိုတဲ႔ ေကာင္းကင္ဘံုက ေသာ႔ကိုင္ၾကီးက ေမးတယ္။ ေမာင္မင္းတို႕ တစ္ေယာက္စီ ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေလးေတြေျပာပါဆိုေတာ႔ တစ္ေယာက္က သူဟာ ေက်ာင္းဆရာပါ၊ ကေလးေတြက်ေနာ္႔ကို ေစတနာဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္ အမွတ္ရေနေစခ်င္ပါတယ္ဆိုျပီးေျပာတယ္။ စိန္႕ပီတာကတန္ခိုးနဲ႕ျပည္႕ေအာင္လုပ္ေပးလုိက္တယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကဆရာဝန္ဆိုေတာ႔ သူ႕နာမည္ေကာင္းေလး သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အျမဲက်န္ရစ္ေနပါေစဆိုျပီး ေျပာတယ္။  အဲဒီေတာ႔လည္း ျပည္႕ေစဆိုျပီးလုပ္ေပးလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ လူလည္။ သူေျပာတာက ဝိုင္းအံုၾကည္႕ေနတဲ႔လူေတြက ဒီလူျပန္ရွင္လာျပီေဟ႔လုိ႕ ေျပာတာၾကားပါရေစတဲ႔။


ဘြန္းကလည္းေျပာတယ္။ လူတုိင္းမွာ ဝါသနာတစ္မ်ိဳးစီရိွတယ္။
ေဆးလ္ဗားကေမးတယ္။ မင္းဝါသနာက ဘာလဲ။
ဘြန္းကေျဖတယ္။ ငါ႔ဝါသနာက ျပန္ရွင္ခ်င္တာ။


ဒီေနရာမွာဘြန္းေျပာခ်င္တာက အခု သူက ေသလူျဖစ္ေနျပီ။ ေဆးလ္ဗားက ေဂ်ာ္တကီးဆိုေတာ႔ ဘယ္လို ႏွိပ္စက္လုိက္မယ္၊သတ္လုိက္မယ္မဆိုႏုိင္ဘူး။ အဲဒီေတာ႔ သူျပန္ရွင္ရတာကို ဝါသနာပါတယ္လုိ႕အရႊန္းေဖာက္လုိက္တာပဲ။ ဒါကို နားမလည္ၾကတဲ႔သူမ်ားေတာ႔ မရယ္ၾကဘူး။ အဲဒီေတာ႔ က်ေနာ္လည္း မရယ္လုိက္ဘူး။


Resurrections ကို Jesus ေသျပီး ျပန္ရွင္လာတာမ်ိဳးမွာသံုးပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြကေတာ႔ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းလို႕ ဘာသာျပန္တယ္။ ယုဒသန္ရဲ႕ လွပတဲ႔ဘာသာျပန္တစ္ခုပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ဘြန္းက Resurrections ကို ဝါသနာပါတယ္လို႕ေျပာလိုက္တာ အင္မတန္ခ်က္က်လက္က်ရိွတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။


ေကာင္မေလးေခါင္းေပၚက ခြက္ကို ေသနတ္နဲ႕ပစ္တာလည္း အင္မတန္သပ္ရပ္တဲ႔အကြက္ပါပဲ။ ဗီလိန္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အထာေတြကို ေဆးလ္ဗားမွာ အျပည္႕ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းမွာပါလာတဲ႔ ေရဒီယုိထရန္စမစ္တာအရ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဟယ္လီေကာ႔ပ္တာ သံုးစီးေရာက္လာတယ္။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကလည္း ေဆးလ္ဗားကို ဖမ္းလုိက္ႏိုင္တယ္။


တကယ္ေတာ႔ ေဆးလ္ဗားက တရုတ္ေတြႏွိပ္စက္လို႕ သြပ္သြားရွာတာ။ မစ္ရွင္တစ္ခုမွာ တရုတ္ျပည္ကို သြား hack (ဟက္ခ္)ခိုင္းတာ မိသြားရွာတယ္။ အမ္တို႕က ထားခဲ႔လိုက္တာ။ သူကလည္း  ထိပ္သီးေအးဂ်င္႔ဆိုေတာ႔ M တို႕ သြားေအာက္မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ထည္႕ေပးလုိက္တဲ႔ ဆိုင္ယမ္ႏိုက္အဆိပ္ကို သြားခ်ိဳးျပီး ကိုက္လုိက္တာ၊ အဆိပ္မဟုတ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီမွာ တရုတ္ေတြရိုက္၊ ဖားျပဳတ္ေတြကိုက္ျပီး၊ သြားေတြက်ိဳး၊ ဦးေခါင္းခြံအက္နဲ႕ လူလည္း သြပ္ထြက္သြားတယ္။ သူ M ကို မုန္းတာဘာဆန္းလဲ။ သူက အခု Bond လို ခပ္တံုးတံုးမဟုတ္ဘူး။ အရည္အခ်င္းအမ်ားၾကီးပိုရိွတယ္။ ေဖာက္ခြဲေရးေတြလည္းကြ်မ္းသလို၊ Hacking မွာလည္း ဆရာတစ္ဆူပဲ။ သူ ႔ကို ဖန္ေလွာင္အိမ္ထဲမွာဖမ္းထားျပီး။ သူ႕ကြန္ျပဴတာကို ဒီခရစ္ပ္လုပ္တယ္။

အဲဒီမွာ ေဆးလ္ဗားဆင္ထားတဲ႔အကြက္က အင္မတန္မွလွတယ္။ သူ႕စက္ကို ဒီခရစ္ပ္လုပ္လိုက္တာနဲ႕ ဗိုင္းရပ္စ္ထြက္လာျပီး လံုျခံဳေရးစနစ္ေတြကို ေၾကာင္သြားေအာင္လုပ္ထားတယ္။ အဲဒီလို လံုျခံဳေရးစနစ္ေတြေၾကာင္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ သူထြက္ေျပးသြားတယ္။ အင္မတန္မွေတာ္တယ္။ ဘြန္းလုိက္ရွာတယ္။ မမီဘူး။ ရဲသားေယာင္ေဆာင္ျပီး ေျပးတယ္။ သူ႕တပည္႕ေတြကလည္း ေနရာအႏွံ႕မွာရိွတယ္။


အရင္ကားေတြမွာ မပါတဲ႔ဟာသကြက္ေလးေတြပါတယ္။ Q က ဒီတစ္ခါ သိပ္ရယ္ရတယ္။ ရထားဘူတာမွာ ေဆးလ္ဗားကိုရွာခိုင္းတာ ဘြန္းကိုေတြ႕တာနဲ႕ ငါမင္းကိုေတြ႕ျပီကြ လုပ္ေနတာ။ ေနာက္ေတာ႔ ေဆးလ္ဗားက ရထားေပၚတက္တယ္။ ယူနီေဖာင္းနဲ႕ဆိုေတာ႔ Q က ကင္မရာထဲကေနၾကည္႕ေပမယ္႔ မမွတ္မိဘူး။ ဘြန္းက ရထားေပၚတက္သြားရမလား၊ က်န္ေနခဲ႔ရမလားေမးတယ္။ ရထားကထြက္သြားမွ Q က ေအး ရထားေပၚတက္ဆိုေတာ႔ ဘြန္းတစ္ေယာက္ ရထားေနာက္ကို ေျပးလုိက္ျပီး ခုန္တက္ရတယ္။ ဘူတာရံုက လူၾကီးက ဒီေကာင္ အိမ္အေတာ္ျပန္ခ်င္ေနပံုရတယ္ လို႕ေျပာတဲ႔အခန္း အူတက္ေအာင္ရယ္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္းရယ္ၾကလို႕ က်ေနာ္လည္း ရယ္လုိက္တယ္။


ေဆးလ္ဗားေဖာက္ခြဲတဲ႔အကြက္ေတြသိပ္မိုက္တယ္။ ဘြန္းရထားတုိက္ခံရျပီး ေသမလိုေတာင္ျဖစ္တယ္။ ေဆးလ္ဗားဘယ္ကိုသြားေနတာလဲဆုိတာကို ဘြန္းတုိ႕ ခန္႕မွန္းၾကတယ္။


တကယ္ေတာ႔ ေဆးလ္ဗားက M ကို သတ္ဖို႕ လုိက္ေနတာ။ M က တရားရံုးမွာေျဖရွင္းေနရတယ္။ ေဆးလ္ဗားက သူခိုးထားတဲ႔ ဟာ႔ဒ္ဒစ္ခ္ထဲက အထုပ္ရွဳပ္ေတြကို ဘေလာ႔ခ္ေတြ၊ ဝဘ္ေတြမွာ လႊင္႔ထားေတာ႔ျပႆနာတက္ေနတယ္။ အဲဒီမွာ ပန္ပန္(ပန္ဒိုရာ)တုိ႕၊ ဒါဒါ(အိန္ဒါ)တုိ႕ကို အားက်တဲ႔ M ကလည္း ကဗ်ာရြတ္သဗ်။ ေလာ႔ဒ္ အဲဖရက္ တက္နဆင္ရဲ႕ ယူလီဆီးကဗ်ာထဲက ပါဒတစ္ခ်ိဳ႕ကို ရြတ္သဗ်။


"Though much is taken, much abides; and though
We are not now that strength which in old days
Moved earth and heaven; that which we are, we are;
One equal temper of heroic hearts,
Made weak by time and fate, but strong in will
To strive, to seek, to find, and not to yield."


အမ်ားၾကီးဆံုးရွံဳးသြားေပမယ္႔ အမ်ားၾကီးက်န္ေသးတယ္။

ငါတုိ႕ဟာ အရင္လို ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမၾကီးကို ေရႊ႕ႏုိင္ေလာက္တဲ႔ ခြန္အားေတြမရိွေတာ႔ေပမယ္႔

ငါတုိ႕ဟာ ငါတုိ႕ပဲ ဆိုတာေတာ႔က်န္ေသးတယ္။

အခ်ိန္နဲ႕ၾကမၼာေၾကာင္႔ အားနည္း ေမွးမွိန္သြားေပမယ္႔

တူညီစြာ ထုလုပ္ပံုသြင္းထားတဲ႔ သူရဲေကာင္းႏွလံုးသားေတြက

ျပင္းျပဆႏၵေတြနဲ႕ ခက္ထန္မာေက်ာေနျမဲ

ေခ်မႈန္း၊ ရွာေဖြ၊ လမ္းျပဖို႕ပဲ၊ လက္ေလွ်ာ႔လိုက္ဖုိ႕ မဟုတ္ဘူး …………..။


ရဲရဲေတာက္ ကဗ်ာရြတ္ေနတဲ႔ M ကို ေဆးလ္ဗားက ရံုးေတာ္ထဲ ဝင္ျပီး ပစ္သတ္ေတာ႔ M ဘာလုပ္တယ္မွတ္သလဲ။ ပုန္းေနတာေပါ႔။ ကဗ်ာက ကဗ်ာပဲ။


ေဗာ္ဒီေမာ႔ခင္မ်ာလည္း ေမွာ္ၾကိမ္လံုးမပါေတာ႔ ဒိုင္းေညွာင္႔ ဒိုင္းေညွာင္႔လုပ္ရတာပဲ။ ေနာက္ေတာ႔ ဘြန္းေရာက္လာျပီး ေဆးလ္ဗားကို လုိက္ပစ္တယ္။ ေဆးလ္ဗား လစ္သြားတယ္။ ဘြန္းက M ကိုေခၚျပီးထြက္ေျပးတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ Bond Gal က M ဆိုျပီး 9 Gag ကေတာင္ ေလွာင္တယ္။ Bond ရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေၾကြ skyfall ျခံဝင္းၾကီးဆီကိုသြားတယ္။ အထိန္းေတာ္ၾကီးတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ သူ႕နာမည္ကင္ကိတ္ဒ္။ သူကလည္း မထင္မွတ္ပဲ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ႏုိင္တယ္။ အရင္က Jason Bourne ကားမွာပါတဲ႔လူၾကီးပါ။ ဘြန္းက အမဲလိုက္ေသနတ္ကိုင္တာ ဟန္မက်လို႕ေျပာေနတုန္း၊ ဘြန္းက ဒိုင္းဒုိင္းဆိုျပီး ႏွစ္ခ်က္ပစ္တာ ႏွစ္ခ်က္စလံုးပစ္မွတ္ကိုတည္႕ေတာ႔ သူက မင္းငါ႔ကို အရင္ကေျပာေတာ႔ ဘာလုပ္စားတယ္ဆိုလားဆိုျပီးေျပာတာ သိပ္ရယ္ရတယ္။ အရင္က ဘာလုပ္စားတယ္ေျပာထားမွန္းမသိတာကိုက ဟာသေျမာက္တယ္။ အခုေတာ႔ လက္ယဥ္လုိက္တာဆိုတဲ႔သေဘာပဲ။


ေနာက္တစ္ခန္းက ကင္ကိတ္ဒ္  ရယ္ဒီျဖစ္ျပီလားလုိ႕ ဘြန္းက ေမးေတာ႔ သူက ေကာင္ေလး၊ မင္းမေမြးခင္ကတည္းက ငါက ရယ္ဒီျဖစ္ေနတာ လို႕ေျပာတာ သိပ္သေဘာက်တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ဒီအခန္းကို ရယ္ၾကတယ္။


ဇာတ္သိမ္းခါနီးေတာင္ေရာက္ေနျပီ။

အင္မတန္မွ ၾကည္႕ေပ်ာ္ရွဴေပ်ာ္ရိွျပီး ရွည္လ်ားလွတဲ႔ ဇာတ္ကားေကာင္းတစ္ကားပါပဲ။ ဇတ္ကားရွည္ေလ တန္ေလဆိုျပီး ခံစားရတဲ႔သူေတြ ၾကည္႕ကို ၾကည္႕သင္႔တဲ႔ကားတစ္ကားပါပဲ။ သန္း ၁၅၀ ၊ သန္း ၂၀၀ ေလာက္သံုးျပီး ရိုက္ထားတဲ႔ကားကို ၁၁ SGD ေလာက္နဲ႕ၾကည္႕ရတာ အင္မတန္တန္ေပတာပဲလုိ႕ ခံစားရပါတယ္။


ဇာတ္သိမ္းခန္းကို က်ေနာ္မေရးေတာ႔ပါဘူး။ အခုေတာင္ အေတာ္ေလး ရွည္လ်ားေနျပီထင္ပါရဲ႕။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းျပီး၊ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းက ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းသိပ္မဆန္တဲ႔ ကားေကာင္းတစ္ကားပါပဲလို႕ ေျပာရင္း ဇာတ္သိမ္းလိုက္ပါရေစ။




Ref:

1. http://jamesbond.wikia.com/wiki/Raoul_Silva

2.http://www.examiner.com/review/skyfall-offers-a-delightful-display-of-two-rats-eating-one-another

3.http://www.youtube.com/watch?v=FRFkCIQAjBU&feature=related

4.http://www.knoxville.com/news/2012/nov/05/as-a-bond-villain-javier-bardem-gives-skyfall-a/

5. http://www.sobrietytestmoviereviews.com/current-movie-reviews/review-in-skyfall-the-last-two-rats-eat-each-other-alive-for-our-pleasure



Notes:

ေျပာစရာတစ္ခုုက်န္ပါတယ္။ မီးမီးေခ်ာရဲ႕ပန္းခ်ီကားကို ၂၃ ရက္ေန႕အထိ တစ္ေန႕တစ္ၾကိမ္  vote လို႕ရတယ္လုိ႕သိရပါတယ္။ rules ကို မသိတဲ႔အတြက္ အရင္ေန႕က ပို႕စ္မွာ မေျပာမိလုိက္ပါဘူး။


ကိုသြားျပီး vote ႏိုင္ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ေန႕ရက္ျဖစ္ပါေစ။


Regards,

Zephyr




Peace B with U.