ေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္ျပီး လင္းႏို႕လူသားနဲ႕ေရာသြားမွာစိုးပါတယ္ ...။
ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာ ဆိုတဲ႔ သူဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခ်မ္းသာဆံုး ထိပ္သီးဆယ္ေယာက္ထဲမွာ နံပါတ္တစ္ခုခုစြဲတဲ႔သူမဟုတ္ပါဘူး ...။ ကဗ်ာဆရာပါ ...။ သူလိုကိုယ္လို ေ၀ဒနာေတြကိုပဲ ကဗ်ာနဲ႕ စကားေျပာေနတဲ႔ ကဗ်ာဆရာပါ ...။ သူ႕ရဲ႕ေအးေအးေဆးေဆးလမ္းဆိုတဲ႕ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာပါျပီ ....။ လင္းႏို႕ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာေလးကို သေဘာက်ပါတယ္ .....။ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ႕ကဗ်ာေတြကို ကဗ်ာခံစားခ်က္ေရးေလ႔ရိွပါတယ္ ....။ တစ္ျခားသူေတြေရးထားတာလည္းဖတ္ရတဲ႔အခါ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္ ....။ ကဗ်ာဆိုတာ စိတ္နဲ႕ ေပါင္းကူးေနတဲ႔ ဂီတတစ္မ်ိဳးပါပဲ .....။
လင္းႏို႕ကဗ်ာကို သေဘာက်တာကေတာ႔ နိမိတ္ပံုေလးေတြကို သေဘာက်တာပါ။ ကဗ်ာဆရာတစ္ခ်ိဳ႕က နိမိတ္ပံုေတြကို ထိထိမိမိသံုးႏိုင္တယ္ ...။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာဆရာေတြက စကားလံုးက်စ္လ်စ္တယ္။ တစ္လံုးမွအပိုမပါသလို က်စ္လ်စ္ေနတယ္ ....။ အဲဒီလို ကဗ်ာေတြကို သေဘာက်တယ္ ...။ ကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႕ကမလွပဘူး ....။ ေၾကကြဲစြန္းထင္းေနတယ္ ...။ သဘာ၀က်က် နာက်င္စရာေတြျပည္႕ႏွက္ေနတယ္ ....။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြက အေတြးေလးေတြကလွေနတယ္ .....။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အယူအဆေတြ ကြာျခားသလို ကဗ်ာအေပၚ အလင္းျဖည္႕တာ ကြာသြားတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ၾကည္မိတာေတာ႔ ... ရိုးရွင္းလွပတဲ႔ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ ....။ ေပ်ာ္စရာေတာ႔သိပ္မေကာင္းဘူး ....။ ဒါေပမယ္႕ ရသတစ္ခုခုခံစားရပါလိမ္႔မယ္ ...။
ကဗ်ာကို နည္းနည္းခ်င္း အတူတူဖတ္သြားရေအာင္ ....။
လင္းႏို႕
စကားလံုးက
အသက္ကို စြဲေလာင္တယ္
တယ္လီဖုန္းခြက္ထဲ အေငြ႕ တလူလူထြက္လို႕။
ကဗ်ာဆရာက ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းေဆာက္နဲ႕ထြင္းသလို ... အပူေတြကို ဖြဲ႕တယ္လို႕ ခံစားရတယ္ ....။
မ်က္စိထဲမွာ သတင္းဆိုးေစာင္႔နားေထာင္ေနရတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရတယ္ .....။ ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေလာက္ေအာင္ ပူေလာင္တယ္ ....။ ေသာက အျပင္းစားေတြရဲ႕ ေလာင္ျမိဳက္မႈ ....။ စိတ္ဆင္းရဲရတာ ပူေလာင္တယ္ .....။ တယ္လီဖုန္းထဲက အေငြ႔တလူလူထြက္လို႕ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာဆန္တဲ႔ အသံုးအႏႈန္းေလးက ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အပူေတြကို ျပေနသလို ... စကားလံုးက အသက္ကို စြဲေလာင္တယ္ ....ဆိုတာက အပူေတြရဲ႕ ျပင္းအားကို ပိုျပီး Tempo ျမွင္႔လိုက္သလိုျဖစ္တယ္လုိ႕ခံစားရတယ္ .....။ ပထမပိုင္းမွာတင္ အပူေတြက စိတ္ထဲကို ကူးစက္၀င္ေရာက္လာသလုိခံစားရတယ္ ......။
ေသာကေရာက္ေနၾကရတာဟာ ၂၁ ရာစုရဲ႕ သေကၤတတစ္ခုလုိျဖစ္ေနေတာ႔ သူ႕ေသာကဟာ ကိုယ္႔ေသာကလိုပဲ ထင္သာျမင္သာရိွတယ္ ....။ ကဗ်ာဆရာေျပာခ်င္တဲ႔ေသာကကို ကိုယ္ၾကံဳဖူးတဲ႔ေသာကတစ္ခုခုနဲ႕ အစားထိုးတြက္ၾကည္႕လိုက္လုိ႕ရတယ္ .....။
ေနာက္တစ္ခု သတိထားမိတာက အသံအသြားအလာက အပူသည္လိုမျဖစ္ေနဘူး။ တရားရျပီးသားလူလိုလည္းမဟုတ္ဘူး ။ ၾကံဳေနက် ေသာကေတြကို ေဖာက္သည္ခ်ျပီးေျပာႏိုင္သြားသလို ...ေျပာေနတယ္ ...။ဒါက ကဗ်ာဆရာဘက္က တရင္းတႏွီးေျပာတယ္ဆိုတာ သိသာတဲ႔အခ်က္ပဲ ....။ သူ႕ေသာကကို သူပံုၾကီးမခ်ဲ႕ဘူး။ သူခံစားနာက်င္ရတာကို သူ႕ဘာသာသူၾကိတ္မခံစားေတာ႔ဘူး ...။ ၾကံဳခဲ႔တဲ႔ေလာကဓံကို ေသြးေအးေအး ေျပာျပေနတယ္ ...။ ဒါက လူသားသိပ္ဆန္တဲ႔ သေဘာပါပဲ ....။ ကြ်န္ေတာ္တို႕အားလံုး တစ္ခ်ိန္က ဒဏ္ရာေတြအေၾကာင္း ရယ္ကာေမာကာျပန္ေျပာတဲ႔ အထာမ်ိဳးနဲ႕ သာသာယာယာေလးေျပာေနတာပဲ ....။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္႔ငါးရက္တုန္းက
အက်ၤ ီ ၾကယ္သီးတပ္ေပးခဲ႔တဲ႔လက္
အခု
ဒီေနရာေလးမွာ ခဏေလးရပ္ျပီးေျပာခ်င္တယ္ ...။ ကဗ်ာဆရာက
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္႔ငါးရက္က အက်ၤ ီၾကယ္သီးတပ္ေပးခဲ႔တဲ႔လက္တဲ႔ .....။ ဘာမွမထူးဆန္းဘူးေနာ္ ..။ ဒါေပမယ္႔ ရင္းႏီွးမႈကို ျပတယ္ ...။ခ်စ္ခင္မႈကိုျပတယ္ ....။ ျပီးေတာ႔ အခု ဆိုျပီးေနာက္တစ္လို္င္းကို ဆင္းတယ္ ....။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြမွာ မလိုအပ္ဘဲ တစ္လိုင္းဆင္းလို႕ ရသတန္ဖိုးေလ်ာ႔သြားသလို ကဗ်ာရဲ႕ rhythm နဲ႕ flow ကိုထိခိုက္သြားတယ္ ...။ အခုေတာ႔ ကဗ်ာဆရာက တိတိက်က် ျဖတ္ခ်ထားလိုက္တယ္ ...။ သူ႕ရဲ႕အခုကို ရင္ေလးလိုက္တာ ....။ ဒီလို အခုဆုိတာမ်ိဳးေတြ ခဏခဏ ၾကံဳခဲ႔ၾကမွာပါ ....။ အရင္နဲ႕အခု မတူေတာ႔တဲ႔ အေျပာင္းအလဲ ...။ ေၾကကြဲစရာေတြပဲ ျဖစ္ဖို႕မ်ားတယ္ .....။ ကဗ်ာကို နည္းနည္းခ်င္း အရသာခံဖတ္ၾကည္႕ ...။ သိပ္အေလာတၾကီး မလုပ္လိုက္နဲ႕ ...။ ကဗ်ာဆရာေပးခ်င္တဲ႔ရသေလးတစ္ခုစီကို ခံစားၾကည္႕ ....။သိပ္အရသာရိွတယ္ ....။ ကဗ်ာကို တကယ္နားလည္တဲ႔သူေတြကို ဆရာမလုပ္ပါဘူး။ ကဗ်ာ ကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ခ်င္တဲ႔သူေတြအတြက္ပါ ....။ ကိုယ္တုိင္လည္း ပါမႊားပါ ...။ ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းမေရးတတ္ေသးဘူး ...။ ဒါေပမယ္႔ ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ သေဘာက်လို႕ ... share တာပါ။ ... အခုဆိုတဲ႕ေနရာမွာရပ္လိုက္ရာကေန ဆက္ေျပာမယ္႔ စကားကို ဖတ္ၾကည္႕ၾကရေအာင္
ဂက္စ္မီးဖုိေပၚ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို တင္တယ္
ဒီစကားလံုးက သဘာ၀ဆန္တဲ႕ ျပကြက္တစ္ခုပဲဆိုတာျမင္သာပါတယ္ ...။ ဂက္စ္မီးဖိုေပၚတင္တယ္ ...။ မီးကင္တယ္ ...။ မီးနဲ႕ရွိဳ႕တယ္ ...။ ခ်က္ျပဳတ္တယ္ ....။ ေႏြးစားတယ္ ...ေလာင္ျမိွဳက္တယ္ ...။ အဲဒီအပူေတြနဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ရိွဳ႕ပစ္လုိက္တယ္ ....။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို မီးရိွဳ႕ပစ္လုိက္ျပီ .....။ .... ဒါလည္း Symbol တစ္ခုပဲ ... ဘယ္လုိ ဥပမာ အလကၤာေျမာက္သလဲ .. ဘယ္လို .. ဂုဏ္ေျမာက္သလဲဆိုတာေတြထက္ .. ကဗ်ာက Symbol တစ္ခုကို ျပလိုက္တယ္ ...။ ဥပမာ ... လမ္းမွာ လူတစ္ေယာက္ပံုကို ၾကက္ေျခခတ္ျပထားလိုက္ရင္ လမ္းမကူးရျဖစ္သြားသလို ...။ အခန္းေရွ႕မွာ အမ်ိဳးသမီးပံုနဲ႕ အမ်ိဳးသားပံုျပထားရင္ အိမ္သာ ...။ ကင္မရာကို ၾကက္ေျခခတ္ျပလိုက္ရင္ ဓာတ္ပံုမရိုက္ရ ...။ လူတစ္ေယာက္ျပဳတ္က်ေနတယ္ဆိုရင္ ေခ်ာ္လဲတတ္သည္။ အရိုးေခါင္းမွာ လက္ဖ်ံႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ဆိုရင္ Danger ...။တုတ္ေခ်ာင္းႏွစ္ခုကို ၾကက္ေျခခတ္ထားလိုက္ရင္ လက္၀ါးကားတုိင္၊ ဖန္ခြက္ပံုေလးဆို ကြဲရွႏိုင္သည္။ ... သေကၤတေတြက စကားလံုးေတြထက္ အားေကာင္းပါတယ္ဆုိတာကိုေျပာခ်င္တာပါ။ သေကၤတေတြအသံုးမ်ားတဲ႔ ကမ္းရိုးတန္းငန္းရိုင္းဆိုတဲ႔ ၀တၻဳတိုေလးေတြကို ျပန္ျပီးသတိရမိသြားတယ္ ...။ သေကၤတေတြကို ကဗ်ာထဲမွာ၊ စာထဲမွာ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ထည္႕သံုးလုိက္တဲ႔အခါ ပစ္မွတ္ကို ေရာက္တယ္လုိ႕ခံစားရတယ္ ....။ စာေၾကာင္းေတြအားလံုးဟာ အခုအထိ တစ္ေယာက္တည္းေျပာေနတာ ....။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာထဲမွာ နည္းပညာကို သိပ္အသားမေပးတဲ႕ကဗ်ာလို႕ယူဆပါတယ္ ...။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြမွာအသံေတြကို Multiple Dimensions ထဲမွာဖြဲ႕တယ္ ...။တကယ္႔ေလာက ပိုဆန္လာတယ္ ...။ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ အသိုင္းအ၀ိုင္းပါပါလာပါတယ္ ...။ ကဗ်ာရဲ႕ သီးျခားျဖစ္တည္မႈကိုဖ်က္ပစ္လုိက္တယ္ ...။ ကဗ်ာဟာ ပိုျပီး Active ျဖစ္လာတယ္။ ကဗ်ာကို ရုပ္တည္နဲ႕မုန္႕တည္မေသာက္ခုိင္းေတာ႔ဘဲ ... ကဗ်ာကို Hip Hop သမားေရာ၊ လမ္းေဘးကလူေရာ၊ ကဗ်ာဆရာေရာ ျငင္းခုန္စည္ေ၀ေနတဲ႔အသြင္ ျဖစ္လာတယ္ ...။ ကဗ်ာဟာ ဆက္လက္ေပါက္ကြဲထြက္လာတယ္ ....။ အဲဒါက စာေပအယူအဆအရ ႏိႈင္းယွဥ္တာပါ ...။ အခု ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာကဗ်ာမွာေတာ႔ ဒါမ်ိဳးေတြမပါပါဘူး။ ... သဘာ၀က်တဲ႔ သေကၤတတစ္ခုျပီးတစ္ခုပါတယ္ ...။ ဒါေပမယ္႕ တကယ္တမ္း ကဗ်ာရဲ႕ျပင္းအားကို တုိင္းတာၾကည္႕မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ရိုးရိုးသေကၤတေတြရဲ႕ ျပင္းအားဟာ အသံေတြစံုတဲ႔ ေပါက္ကြဲထြက္မႈထက္ မေလ်ာ႔တာကို ခံစားလို႕ရမွာပါ။ အရိုးရွင္းဆံုးဥပမာေပးရရင္ဗ်ာ .. Clustered bomb လို ကဗ်ာနဲ႕ အႏုျမဴဗံုးလို ကဗ်ာေပါ႔ ....။ Clustered Bomb က တစ္ခုျပီးတစ္ခု၊ ေပါက္ကြဲထြက္တယ္ ...။ Bombကိုယ္တုိင္မွာက ဗံုးေသးေသးေလးေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတာ။ Atom Bomb ကၾကေတာ႔ တစ္ခါပဲေပါက္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ သူ႕ရဲ႕ rays ေတြေၾကာင္႔ ေလထုထဲမွာ ေပါက္ကြဲမႈေတြဆက္ျဖစ္သြားတယ္ ...။ Atom bomb မွာ ေပါက္ကြဲစရာအမ်ားၾကီးတစ္ခါတည္းပါမလာေပမယ္႔ဆက္လက္ေပါက္ကြဲဖို႕ လႈံ႕ေဆာ္ႏိုင္တယ္ ...။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြက တစ္ၾကိမ္ပဲ သူ႕ဘာသာသူေဖာက္ခြဲလိုက္ျပီး ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာ ဆက္လက္ က်ယ္ျပန္႕သြားတယ္ ...။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြက အဲဒီေပါက္ကြဲမႈကို ကဗ်ာထဲမွာ ထည္႕သြင္းဖုိ႕ၾကိဳးစားတယ္....။ အရိုးဆံုးကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကေန အဆန္းသစ္ဆံုးကဗ်ာအထိ စိတ္ထဲကို တိုး၀င္ဖို႕ၾကိဳးစားထားတာကိုေတြ႕ရလိမ္႔မယ္။
ကဗ်ာကို ျပန္ေကာက္ရရင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို မီးဖိုေပၚမွာေတြ႕ေနရျပီ ....။ တကယ္လို႕ စိတ္ခံစားလြယ္ရင္ ဒီေနရာမွာ မ်က္ရည္ေလးဘာေလးစို႕လုိ႕ရျပီ .....။ ကဗ်ာကို အစကေန ဒီအထိျပန္ဖတ္လုိက္ရင္.... ေတာ္ေတာ္ေလးအရိွန္ျမင္႔လာျပီလို႕ သိသာပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေၾကာင္းကိုဆက္္ဖတ္ၾကည္႕ၾကမယ္ ...။
ကြ်န္မဆံပင္တုိုတိုျဖတ္လိုက္ျပီ
ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ ကိေလသာအနမ္းကို ျဖတ္လိုက္ျပီ
ဒါက ကဗ်ာဆရာ ၾကားရတာ။ သူ႕ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကေျပာတာကိုေရးျပေနတာ။
တယ္လီဖုန္းထဲက ၾကားရတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ Graham Bell ကို ပါ သူဆဲမိသြားေသးလားမသိဘူး။ ကမာၻဦးမွာလို မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ ခ်စ္သူခ်င္းလမ္းခြဲဖို႕ဆိုျပီး ကံတရားဆိုတဲ႔ ငနဲၾကီးက ေနရာတကာ လမ္းဆံုလမ္းခြေတြလာလာလုပ္ေနတာခက္တယ္ ...။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔ ဆန္ဆံုႏြား ..ကံကုန္သြား .. မလုပ္ႏုိင္ေသးဘူး။ မေျဖသာဘူး။ အသံေတြအက္အက္နဲ႕ေျပာေနတယ္လို႕ေတာ႔မထင္ပါဘူး...။ တစ္ဖက္လူက ေျပာပံုက ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ ...။ ဆံပင္တုိတုိျဖတ္လိုက္ျပီ ဆိုတာကို ၾကည္႕ ...။ အရင္က အရွည္ေလးထားမယ္လို႕ေျပာခဲ႔တဲ႔ တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ...။ ပါးပါးေလးေျပာသြားတယ္...။ ေနာက္တစ္ေၾကာင္းက ပိုေတာင္ ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ႏိုင္တယ္ ...။ ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ ကိေလသာအနမ္းကို ျဖတ္လိုက္ျပီ ....တဲ႔ ...။ ေပါ႔ေပါ႔ေလးေျပာသြားေပမယ္႕ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ရင္ဘတ္ထဲထိသြားမွာအေသအခ်ာေပါ႔ ....။ ... .... ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ ကိေလသာအနမ္းတဲ႕ ...၊ ရုတ္တရတ္ၾကီး ႏွလံုးသြင္းမွန္သြားလို႕ သာဓုေတာင္ ေခၚမိမလိုျဖစ္သြားစရာေကာင္းတယ္ ....။ .... ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြဟာ လူပီသလြန္းေတာ႔ ကဗ်ာဆရာရုပ္ကိုေတာင္ခန္႕မွန္းမိသြားေသးတယ္။ .... တစစီေၾကကြဲဖုိ႕ အသင္႔ျဖစ္ေနတဲ႔ေနေလာင္ပန္းတစ္ပြင္႔ဟာ ေၾကြလြင္႔ျခင္းေတြကို ေခါင္းေလာင္းသံလို တစ္ခ်က္စီထုိးျပီး ...လဲျပိဳဖို႕ ..... ေဖ်ာ႔ေတာ႔ေနသလို .... ခြန္အားမဲ႕ေနတဲ႕ ကဗ်ာဆရာပံုစံကိုျမင္လာရတယ္ .....။ အသည္းကြဲသမားေတြရဲ႕ သေကၤတမွာ ႏွလံုးသားအပဲ႕နဲ႕ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ တျဖည္းျဖည္းရုပ္လံုးၾကြလာတယ္ ....။ ... ေၾကကြဲသြားတဲ႔ ကဗ်ာဆရာ ဘာလုပ္မယ္လို႕ထင္မိပါသလဲ ...။ သိပ္ကို ေသခ်ာတာေပါ႔ ...သူလြမ္းလိမ္႔မယ္ ...။
မိုးဥတုလို႕ေျပာတာပဲ
ငါမစိုက္တဲ႕ ျမက္ရုိင္းေတြ
ငါ႔ရင္ထဲရွည္ေပါ႔။
ကဗ်ာဆရာကေတာ႔ အလြမ္းကို ကဗ်ာ ကဗ်ာဆန္ပစ္လုိက္တယ္ ။ .... အလြမ္းေတြက ရင္ထဲက ျမက္ရိုင္းေတြပဲ ...။အခုအခ်ိန္ဟာ မိုးရာသီပဲလား ...။ အသည္းကြဲေနတဲ႔သူေတြ ဒီေနရာေလးကို ပဲ အခါ တစ္ရာတစ္ရာ ရြတ္ေနဖို႕ေကာင္းတယ္။ .... သိပ္ေပၚလြင္ေနတယ္ ။ ေၾကကြဲေနပါတယ္လို႕ တစ္လံုးမွမပါဘဲ ေၾကကြဲဲေနရွာတယ္။ ကဗ်ာဆရာေတြကပဲ ပိုေၾကကြဲတတ္သလားလို႕ေတြးမိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကဗ်ာရဲ႕အသြားအလာကိုပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို နည္းနည္းလစ္လ်ဴရွဳၾကရေအာင္ပါ။ ဒီေနရာမွာလည္း နိမိတ္ပံုကို အားျပဳသြားတာေတြ႕ရမွာပါ။ မိုးရာသီနဲ႕ျမက္ရိုင္းေတြဟာအားေကာင္းတဲ႔ နိမိတ္ပံုေတြပါ ....။ စိတ္ထဲမွာ ျမင္သာထင္သာရိွတဲ႕ အလြမ္းလို႕ခံစားရပါတယ္။
အသည္းမကြဲဖူးတဲ႔သူေတြ အတြက္ နည္းနည္း ၾကိဳျပီး ရွင္းထားရပါဦးမယ္။ အသည္းဆိုတာ မကြဲတတ္တဲ႔ ၾကြက္သားေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတာဆိုတဲ႔ ဆရာ၀န္အပါအ၀င္ ေပါ႔ ...။ အသည္းကြဲတယ္ဆုိတာ အံု႕မႈိင္္းတဲ႔သေဘာပါတယ္။ နာက်င္တဲ႔သေဘာပါတယ္။ စိတ္နဲ႕ကိုိယ္နဲ႕လြတ္ေနသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ေနေတြပူတာေတြဘာေတြ ေမ႔သြားတယ္။ အလြမ္းသီခ်င္းေတြက စိတ္ထဲကို ေပ်ာ္၀င္စီးက်လာတယ္။ မွန္ထဲမွာ ေတြ႕ရတဲ႔သူဟာ မရယ္တတ္၊မျပံဳးတတ္ ေဆြနီးမ်ိဳးစပ္တစ္ေယာက္ ဆံုးသြားသလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ထင္တာထက္လည္း နည္းနည္းပိုျပီး ခံစားရတယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ကြက္ျပီးေနၾကတ္တာ ျမင္ရသလိုလို႕လည္းေျပာႏိုင္တယ္။ ရိပ္သာကေန အိမ္ျပန္ေရာက္စမွာ အထာမက်သလို အံ၀င္ဂြင္က်မျဖစ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အရင္က ဆုိက္ကားလို ေဘးတြဲနဲ႕ကေန ေခတ္မေကာင္းလို႕ ေဘးတြဲျဖဳတ္ေရာင္းျပီး စက္ဘီးနဲ႕တစ္ေယာက္တည္းသြားရသလိုခံစားရႏိုင္တယ္။ .. ဘယ္ဘက္လက္ဟာ ကြ်န္ပိုင္ရွင္စနစ္ဖ်က္သိမ္းထားတဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုတံဆိပ္လို ... ရုတ္တရက္ရလာတဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရုတ္တရက္နားမလည္ေသးသလိုျဖစ္တယ္။ ရုတ္တရတ္ မုိင္းနင္းမိျပီး ႏိုးလာေတာ႔ ေျခေထာက္ေတြမရိွမွန္း အာရံုသိနဲ႕ သိျပီး လန္႕ျဖန္႕သြားသလို .. စသျဖင္႔ .. ခံစားရတတ္ေၾကာင္း နားလည္ျပီဆိုရင္ေနာက္တစ္ပိုဒ္ ဆက္ဖတ္ၾကရေအာင္ဗ်ာ ....။
ျဖတ္သြားျဖတ္လာကားတစ္စီး ဘရိတ္ျမည္သံၾကားလဲ
အေတြးထဲ
ခႏၶာကိုယ္ၾကီးဘရိတ္မမိေတာ႔ဘူး။
ဟဲဟဲ ..ေျမြေျမြခ်င္းေျချမင္မယ္ဆိုရင္ သူ႕မွာလည္း အသည္းကြဲလို႕ပါလားဆိုတာျမင္ရမယ္ထင္တယ္။ ....။ ကားလမ္းေပၚမ်ား တက္ေလွ်ာက္မိေနသလားမသိဘူး။ ေျပာလုိ႕မရဘူးေလ ....။ သူ႕အျဖစ္ကို ျမင္ရတဲ႕အခါ .... တုိက္ဆိုင္သူမ်ား ကိုယ္႔အျဖစ္ကိုယ္ျမင္ၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဆိတ္သားpuffေလး စားရင္း ကဗ်ာက အရသာရိွလုိက္တာလို႕ေျပာရတာထက္၊ သူ႕အျဖစ္ကို စိတ္က တစ္ခ်က္ခ်င္း စကင္န္ဖတ္သလို ဖတ္ရင္း ကဗ်ာနဲ႕အတူ ေရြ႕ေမ်ာစီးဆင္းလိုက္ပါ သြားရတာ ပိုျပီးအရသာရိွပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ေၾကကြဲေနျပီ။ ကဗ်ာဆရာလြမ္းေနျပီ။ ဒီေနရာမွာ ကဗ်ာဆရာက သင္႔အေၾကာင္းေရးေနတယ္လို႕ ေတြးၾကည္႕ပါ။ ဒါဆို သင္ ေၾကကြဲေနျပီ၊ သင္လြမ္းဆြတ္ေနျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သင္ တစ္ေန႕ကို ေကာ္ဖီဘယ္ႏွခြက္ေသာက္သလဲ။ ႏွလံုးသားထဲမွာ လည္တဲ႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာကိုမ်ား သင္ေရးေသးသလား။ စသည္ျဖင္႔ ေတာင္စဥ္ေရမရ ဆက္ေတြးၾကည္႕ပါ။ ....
ကဗ်ာဆရာက ဆက္ေျပာျပတယ္။ သူ႕အျဖစ္ကို ...။
ဘ၀ေျမပံုေရွ႕ခ်
ဆဌမနံရိုးနဲ႕
သံလမ္းေဖာက္ရမယ္ထင္တယ္။
ဒီစကားလံုးေလးက မလွဘူးလား။ နံရိုးနဲ႔သံလမ္းေဖာက္ရမယ္ဆိုတာေလး ...။ ေတာ္ေတာ္ေတြးယူထားတယ္ဆိုတာသိသာပါတယ္။ ဘ၀ကို ခဲရာခက္ဆစ္ရင္ဆိုင္ရေတာ႔မယ္လို႕ အၾကမ္းဖ်င္းနားလည္မိတယ္။ ကဗ်ာဆရာက ဒီထက္မက ေျပာခ်င္ပံုရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ဆဌမနံရိုးနဲ႕ေနရာက ႏွလံုးသား ေအာက္နားမွာကပ္ျပီးရိွေနတယ္ဆိုေတာ႔ ... ဒီနံရိုးနဲ႔ တူးလုိက္ရရင္ သံလမ္းေတြ ျမန္ျမန္ျပီးသြားစရာရိွတယ္ ....။ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မွာလည္း ဒါေတြေရးေနတာလည္း Zephyr တစ္ေယာက္ သံလမ္းေဖာက္ေနတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ....။ ဟဲဟဲ .... စကားအျဖစ္ေျပာတာပါ ....။
ေနာင္တစ္ခုက ေနာင္တပါ ...။ ေၾကကြဲျပီးရင္ေနာင္တရတယ္။ အမွန္ေတာ႔ ကုကၠဳစၥကိုေျပာတာပါ။
တရားသံထြက္တယ္လုိ႕မေျပာပါနဲ႕။ ဒီလိုပါ ... ေနာင္တဆိုတာက မွားတာကိုသိျပီး အမွန္ျပင္ဖုိ႕ ႏွလံုးသြင္းတာကို ေနာင္တလို႕ေခၚပါတယ္။ ေနာင္တရျပီး ထပ္မွားတယ္ဆိုတာမရိွပါဘူး။ မဂၤလာေဆာင္မိတာကို ေနာင္တအၾကိမ္ၾကိမ္ရတယ္လို႕ေျပာရင္ ... အဲဒီလူဟာခဏခဏ မဂၤလာေဆာင္ေနတယ္လို႕ ယူဆစရာရိွပါတယ္။ ေနာင္တဆိုတာ အမွန္ျပင္မယ္႔လူေတြအတြက္ စကားပါ။ ကုကၠဳစၥကေတာ႔ အရင္က အမွားကို မွားခဲ႔ေလျခင္း လို႕ပူေဆြးတာပါ။ ျပင္ဖို႕စိတ္မကူးပါဘူး။ လွန္ေတြးျပီး ျပန္ေဆြးတယ္လို႕ေျပာသင္႔ပါတယ္။ အတိတ္ကို လွန္ေတြးတာပါ။ တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔။ အျပင္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေျပာေနတဲ႔ေနာင္တဟာ ကုကၠဳစၥပါ ...။ လြမ္းတယ္ ... ေၾကကြဲတယ္ .. ေနာင္တရတယ္ .. အဲဒီလိုပဲစကားအျဖစ္ ေျပာလုိက္တာပါ။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ေနာင္တေတြကို ဖတ္ၾကည္႕ၾကရေအာင္။
ဘားပလက္ေကြ်းထားတဲ႔ ႏွင္းဆီပြင္႔လို
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကို ပံုႏွိပ္ထားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
.... ေမွ်ာ္လင္႔လို႕ရရင္ေမွ်ာ္လင္႔ခ်င္ပါရဲ႕ ဆိုေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔လို႕မရေတာ႔ဘူးလို႕ဆိုလိုတယ္ ။ အဲဒီေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔လို႕ေတာ႔မရဘူး .. ရမယ္႔ရ ေနာင္တပဲရစရာရိွတယ္လို႕ခံစားမိတယ္။ ကဗ်ာဆရာက ႏွလံုးသြင္းမွန္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတာ ...။ သူ႕အေျခအေနကို သူသိတယ္။ ေနာင္တရတယ္။ ေနာင္တရတယ္။ ေနာင္တတဖန္ပူပန္ျခင္း(ကုကၠဳစၥ) ျဖစ္မိတယ္ ....။ ဒါေပမယ္႔ ... ကိုယ္ေလွ်ာက္ရမယ္႔လမ္းကို ကိုယ္သိေနျပီ ....။
ကဗ်ာဆရာ တစ္ခုခုကိုထပ္ေျပာမယ္လုိ႕ ေသခ်ာေနမိတယ္။ သူဘာကို ေျပာခ်င္ေသးသလဲ ။
လေရာင္ကို
ေထာင္ဖမ္းလို႕ရပါသလား
လူ႕ဘ၀က လေရာင္ဆိုရင္
ငါက
လင္းႏို႕တစ္ေကာင္လို ေဇာက္ထိုးေပ်ာ္ခဲ႔သူ
ေျပာရေတာ႔မယ္ ...။
သိပ္လွတဲ႔ ဇာတ္သိမ္းခန္းေလးလုိ႕နားလည္မိတယ္။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကဗ်ာကို ခုတ္ထစ္ျပီးေျပာလာတာ အခုဇာတ္သိမ္းေလးကိုေတာ႔ မခုတ္ထစ္ေတာ႔ပါဘူး ...။ ရွင္းေနစရာမလုိေအာင္ျပီးျပည္႕စံုပါတယ္။ ညီညြတ္မွ်တတဲ႔ေကာက္ခ်က္တစ္ခု။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ သေဘာထား၊ ႏွလံုးသြင္းတရား ..... ။ အဲဒါဟာ ကဗ်ာကေပးတဲ႔ message တစ္ခုပါ.... သင္႔ဆီကို ဆိုက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္သြားမယ္လုိ႕ ေသခ်ာေနမိပါတယ္။ လင္းႏို႕ေတြကို ေတြ႕ရတဲ႕အခါ .... အဓိပၸာယ္အသစ္တစ္ခုနဲ႕ ျမင္ႏိုင္ေအာင္ ကဗ်ာဆရာကဖန္တီးသြားႏိုင္ခဲ႔ျပီလို႕နားလည္မိပါတယ္။
ဘယ္လိုလဲ၊ သင္ကေရာလင္းႏို႕တစ္ေကာင္လုိ ေဇာက္ထုိးေပ်ာ္ခဲ႔သူ တစ္ေယာက္ပဲလား .....။
တစ္ခါတစ္ေလ လေရာင္ေတြကို သူ႕ဘာသာ လင္းေနဖို႕ ...ဖမ္းဆီးခ်င္စိတ္ကိုပဲ ဖမ္းဆီးပစ္လုိက္ရတယ္ ...။ ။
လင္းႏို႕
စကားလံုးက
အသက္ကို စြဲေလာင္တယ္
တယ္လီဖုန္းခြက္ထဲ အေငြ႕ တလူလူထြက္လို႕။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္႔ငါးရက္တုန္းက
အက်ၤ ွီ ၾကယ္သီးတပ္ေပးခဲ႔တဲ႔လက္
အခု
ဂက္စ္မီးဖုိေပၚ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို တင္တယ္
ကြ်န္မဆံပင္တုိုတိုျဖတ္လိုက္ျပီ
ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ ကိေလသာအနမ္းကို ျဖတ္လိုက္ျပီ
မိုးဥတုလို႕ေျပာတာပဲ
ငါမစိုက္တဲ႕ ျမက္ရုိင္းေတြ
ငါ႔ရင္ထဲရွည္ေပါ႔။
ျဖတ္သြားျဖတ္လာကားတစ္စီး ဘရိတ္ျမည္သံၾကားလဲ
အေတြးထဲ
ခႏၶာကိုယ္ၾကီးဘရိတ္မမိေတာ႔ဘူး။
ဘ၀ေျမပံုေရွ႕ခ်
ဆဌမနံရိုးနဲ႕
သံလမ္းေဖာက္ရမယ္ထင္တယ္။
ဘားပလက္ေကြ်းထားတဲ႔ ႏွင္းဆီပြင္႔လို
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကို ပံုႏွိပ္ထားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
လေရာင္ကို
ေထာင္ဖမ္းလို႕ရပါသလား
လူ႕ဘ၀က လေရာင္ဆိုရင္
ငါက
လင္းႏို႕တစ္ေကာင္လို ေဇာက္ထိုးေပ်ာ္ခဲ႔သူ
ေျပာရေတာ႔မယ္ ...။
ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာ
ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ၂၀၀၅
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
Banner ေျပာင္းထားပါသည္။
Bannerက မေလးရွားေရာက္ Designer ကိုမ်ိဳးရဲ႕ ဒီဇုိင္းပါ ....။
Christmas နားနီးလာလို႕ Christmas Banner ေလးတင္လိုက္တာပါ...။
ဒီဇုိင္နာအား ေက်းဇူးတင္ရိွပါေၾကာင္း ...။ ။
Notes:
ကဗ်ာစာအုပ္ပို႕ေပးတဲ႔ မိခင္ၾကီးအား ေက်းဇူးဆပ္ေသာအားျဖင္႔ ကဗ်ာခံစားခ်က္ကို ေရးလိုက္တာပါ။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ကိုယ္ခံစားရတာေလာက္ေလးနဲ႕ ကန္႕သတ္လိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုနားလည္မိတယ္ဆိုတာေလာက္ေျပာျပတာပါ။
ကဗ်ာဆိုတာက အႏုပညာပစၥည္းျဖစ္တဲ႔အတြက္ ... တန္ဖိုးျဖတ္သလိုေျပာလို႕မရပါဘူး ....။ အခုကဗ်ာကို စိတ္နဲ႕ ဖမ္းၾကည္႕တာ ဒီေလာက္ပဲမိတဲ႔အတြက္ ဒီေလာက္ပဲေရးႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္လည္း ေသခ်ာဖတ္ၾကည္႕ပါဦး ....။ ပိုျပီးအရသာရိွပါလိမ္႔မယ္။
Oppose those who are shouting Art's for Blah_blah's sake instead of art's sake......!!!!
Peace B with U.
