
Peace B with U.
စာမဖတ္ၾကေတာ႔တဲ႔ေခတ္ရဲ႕ စာအုပ္စာရင္း။
အမ်ိဳးအစား ....။ ။ သံသရာဆြဲဆန္႕လုိ႕ ဘယ္ေလာက္ပင္ရွည္ရွည္။
ျမန္မာျပည္မွာ နပိုလီယံေတြေနတယ္။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ အဘိဓာန္ထဲမွာေရာ ေလဆိပ္မွာပါမရိွဘူး။
ေၾကးဆင္းတု ၉ လက္မအရြယ္ ပင္႔လာတယ္။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတံဆိပ္တံုးမပါဘူး။ ရတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဖုိး ေပးလုိက္ရင္ အိုေကတယ္။
luggage ေတြက ၅၉.၅ kg ျဖစ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ေလးဆယ္ပဲ ေပးေပမယ္႔ ပိုေနတဲ႔ ၁၉.၅ kg ကို ေယာကၡမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းသမီး မ်က္ႏွာနဲ႕ အလကား လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ေလဆိပ္ ေရာက္ေတာ႔မွပဲ အသိအကြ်မ္းေတြရဲ႕ အကူအညီ အေရးပါပံုကို သိလိုက္ရတယ္။
အက်ဥ္း ေရးလိုက္ရင္ တုိေတာင္းသြားမယ္ ထင္တယ္။ အခြန္ေဆာင္တဲ႔ အေၾကာင္း ကိုလည္း သီးျခားတစ္ခု ေရးရမယ္။ ၂ ႏွစ္ခြဲစာ ေဆာင္ခဲ႔တယ္။ အဆင္ေျပပါတယ္။
အခုေတာ႔ စာအုပ္စာရင္းကိုပဲေရးလုိက္ပါတယ္။ စင္ကာပူမွာ ျမန္မာစာၾကည္႕တုိက္ဖြင္႔မလားလို႕စိတ္ကူးေနတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ ၀ယ္မဖတ္ရဘူးဆိုရင္ စာအလြန္ဖတ္တဲ႔လူမ်ိဳးမဟုတ္လား။ စင္ကာပူေပါက္ ျမန္မာကေလးေတြကို ျမန္မာစာ သင္ရင္လည္း ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္။ ကေလးေတြမွာ ျမန္မာစကားလံုး မ်ားမ်ားမသိႏိုင္ၾကဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာလို ၾကံဳေတြ႕ရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္တုိင္းအတြက္ သိစရာ၊သင္စရာ စကားလံုးနဲ႕ထိေတြ႕ဖုိ႕အားနည္းတယ္။ ကေလးဆိုတာကလည္း ၅ ႏွစ္ေအာက္ေလာက္မွာပဲ ဘာသာစကားအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၾကီးလာေလ ဘာသာစကား မတတ္ေလပဲ။ ၂၉၊ ၃၀ ၾကမွ ဘာသာစကား သင္တာေတြဟာ ဆဟားရားမွာ အေပါ႔သြားသလို အရာမထင္ျဖစ္တယ္။
စာအုပ္အတြက္ ေနရာမရိွဘူးလို႕ Zနီးသည္က ေျပာတယ္။ ယူခ်င္ရင္ အုပ္သံုးဆယ္ေလာက္ပဲယူလို႕ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ အုပ္၂၀၀ ေလာက္ရိွတဲ႔စာအုပ္ပံုထဲက အုပ္သံုးဆယ္ေရြးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရြးလာတဲ႔ အုပ္သံုးဆယ္ကို luggage ထဲထည္႕ေတာ႔ မတာင္ မမႏိုင္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ေလးသြားတယ္။ အဲဒီ luggage တစ္လံုးထဲတင္ ကီလို ၃၀ နီးပါးရိွတယ္။ ေရြးတုန္းကေတာ႔ အုပ္သံုးဆယ္ပဲ၊ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ပါလာသလဲဆိုတာေတာ႔ စာအုပ္စာရင္းလုပ္ရင္းနဲ႕ေရၾကည္႕မွပဲသိႏိုင္မယ္။
ေရြးရတာခက္တယ္။ ေသသြားတဲ႔ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ အမွတ္တရ၊ သူ႕စာအုပ္ေတြ သယ္လာတယ္။ ဘ၀အဓိပၸာယ္ႏွင္႔ ဘ၀သစၥာစာအုပ္ ပါမလာမွန္း အခုမွေတြ႕ရတယ္။ အိမ္မွာက်န္ခဲ႔ျပီထင္တာပဲ။
ပါလာတဲ႔စာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ စာေရးဆရာနာမည္နဲ႕ပဲစုလုိက္တယ္။
ေမာင္ထြန္းသူ
၁။ ရဲတိုက္ ပထမတြဲ
၂။ ရဲတိုက္ ဒုတိယတြဲ
၃။ေမွ်ာ္တလင္႔လင္႔
အဲဒီစာအုပ္သံုးအုပ္ကို ၂၀၀၅ မွာ၀ယ္ခဲ႔တယ္။ ၾကည္႕ရတာ စာသင္တဲ႔ပိုက္ဆံေတြနဲ႕၀ယ္ခဲ႔တာထင္တယ္။ သံုးအုပ္ကို ရွစ္ေထာင္ေလာက္က်တယ္။ အခုေတာင္ တစ္အုပ္ေလးေထာင္ဆိုတဲ႔ ျမသန္းတင္႔ရဲ႕ ရွားေလာ႔ခ္ဟုမ္းေတြ မ၀ယ္ခဲ႔ဘူး။ ေစ်းၾကီးလို႕။ ရဲတိုက္ကေတာ႔ ဆရာ၀န္ေလာကမွာ အေတာ္အျမင္ကတ္စရာ စာအုပ္ျဖစ္မယ္။ ဆရာ၀န္ေတြကို သိပ္ေမွ်ာ္လင္႔ေအာင္ လုပ္သလိုျဖစ္တယ္။ A.JCronin ကို သေဘာက်ရင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေဒါက္တာ အင္ဒရူးေမဆန္ ကို ဖတ္ဖူးတဲ႔သူေတြ ၾကိဳက္ခဲ႔ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
ေမွ်ာ္တလင္႔လင္႔ကေတာ႔ အင္မတန္မွ ေပရွည္ရွည္နဲ႕ေရးႏိုင္ပါေပတယ္လို႕ဆိုႏုိင္တဲ႔ ဂန္ထ၀င္ Novel ၾကီးပါပဲ။ အခုေခတ္မွာဖတ္ရရင္ေတာ႔ အရင္ကလိုေတာ႔ မခံစားႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ေတာ္ေတာ္အားအားယားယား အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလို႕ပဲထင္တယ္။ ထူးျခားတာက စာေရးတဲ႔အတတ္ပညာပါပဲ။ ဥပမာစာမ်က္ႏွာ ၂၂၂ က အခန္းေလးဆိုရင္သေဘာက်စရာေကာင္းတယ္။
"ဘစ္ဒီ" ကြ်န္ေတာ္က သူ႕နာမည္ကိုေခၚကာ ထုိင္ေနရာမွ ထရပ္လုိက္သည္။ ထို႕ေနာက္ လက္တစ္ဖက္ျဖင္႔ သူ႕လည္ပင္းကို သုိင္း၍ဖက္လိုက္ျပီး သူ႕ပါးတစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္မွ် နမ္းလိုက္သည္။" ငါကေတာ႔ ဘာမဆို နင္႔ကို ဖြင္႔ေျပာမွာပဲ။"
"နင္လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ႔အခ်ိန္အထိ ဆိုပါေတာ႔ "ဟု ဘစ္ဒီကေျပာသည္။
"ငါဘယ္ေတာ႔မွ မျဖစ္ဘူးဆိုတာ နင္သိပါတယ္ ..... ဘစ္ဒီရယ္"
အဲဒီမွာ လက္တစ္ဖက္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အေသးစိတ္ေရးၾကတာကိုေျပာတာ။ လက္တစ္ဖက္နဲ႕ဖက္ဖက္၊ ႏွစ္ဖက္နဲ႕ပဲ ဖက္ဖက္ ျပႆနာမဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္။ ေရွးကလူေတြ ေလရွည္တာ အဲဒီ ဂန္ထ၀င္ ၀တၳဳေတြေၾကာင္႔မ်ားလားေတာင္ေတြးမိတယ္။
ျမသန္းတင္႔
၁။ ႏိုင္ငံတကာရသစာတမ္းမ်ား (၂)
ဒီစာအုပ္တြဲက သံုးအုပ္ရိွတာထင္တယ္။ English for all မွာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဘာသာျပန္ေတြေလ႔က်င္႔ရင္း ၀ယ္ထားျဖစ္တယ္။ တစ္အုပ္ကို သံုးရာပဲေပးရတယ္။ ဒါေတာင္ သံုးအုပ္စလံုးမ၀ယ္နိုင္ဘူး။ သပိတ္လြယ္ငွက္ကေလးအေၾကာင္း အက္ေဆးပါတဲ႔ အမွတ္၂ စာအုပ္ကိုပဲ၀ယ္ႏုိင္တယ္။ မြဲခ်က္။
၂။ ၾသဂုတ္တေစၦမ်ားႏွင္႔ အျခား၀တၳဳတိုမ်ား
၃။ မရဏ အိမ္မက္တစ္ခု၏ မွတ္တမ္း
မာေကး(Marquez)စာေတြနည္းနည္းပါးပါးျမည္းစမ္းခဲ႔စဥ္ကစာအုပ္ေတြ။ ငယ္တုန္းကေတာ႔သိပ္မၾကိဳက္ခဲ႔ဘူး။ အခုလည္း ေနာင္တမ်ားရမလားလို႕ ေနာက္တစ္ခါျပန္ဖတ္ဖုိ႕ယူလာတယ္။
၄။ေမွာ္ရံုေတာမွာေမာလွျပီ။
ပန္းခ်ီပညာေက်ာ္ ေဂၚဂင္(Gauguin) အေၾကာင္းပါ။ သိပ္ၾကိဳက္ခဲ႔ပါတယ္။ လူလတ္ပိုင္းေရာက္ျပီဆိုေတာ႔ ငယ္တုန္းက ၾကိဳက္ခဲ႔တာေတြကို ဒုတိယံပိ ျပန္ဖတ္ၾကည္႕ဖုိ႕ျပန္သယ္လာတယ္။
ငါ႔ကို ရႈတ္ခ်ကဲ႔ရဲ႕လူေတြဟာ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ သဘာ၀ကို နားမလည္ၾကဘူး။ ပန္းခ်ီဆရာေတြဟာ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာကို သူမ်ားကို လုိက္အလုပ္မခိုင္းဘူး။ သူမ်ားျဖစ္ေစခ်င္တာကိုလည္း လိုက္မလုပ္ဘူး။ (ေဂၚဂင္က ဇနီးသို႕ေပးစာ)
ေအာင္ျမင္တဲ႔အခါ အခုလုိ ကိုးကားလုိ႕ရေအာင္ ဇနီးသည္ဆီကိုလည္း ေပးစာမ်ားမ်ားေရးထားမွလို႕သေဘာေပါက္မိတယ္။
၅။မိုးေတာင္ကခ်ဳန္း
သိပၸံ၀တၳဳတိုေတြထင္တယ္။ ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ လူေတြတိုးေ၀ွ႕ေနတဲ႔တစ္ပုဒ္ပဲမွတ္မိေတာ႔တယ္။
၆။လူေလးသုိ႕ေပးစာမ်ား
ငယ္တုန္းကေတာ႔ အဲဒါေတြကို လူၾကီးေတြက ဖတ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ သူတုိ႕ေလကုန္သက္သာေအာင္ဆံုးမစာေတြဖတ္ေစခ်င္ပံုရတယ္။ ဘယ္ရမလဲ။ ေက်ာ္ဖတ္ခဲ႔တာေပါ႔။
၇။သုချမိဳ႕ေတာ္။
သံေ၀ဂရစရာ ဆင္းရဲမႈၾကီးတစ္ခုေပါ႔။ အဲဒီစာအုပ္ကို စာအုပ္ဆိုင္က ငွားဖတ္ျပီး သနားခဲ႔တယ္။ အဲဒီတုန္းက ထိုက္စာေပ ဆိုတာရိွတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အိမ္ကေန ဆယ္႔ငါးမိနစ္ပဲေလွ်ာက္ရတယ္။ အဲဒီကလူေတြနဲ႕ မိတ္ေဆြေတြလိုပဲ။ စာအုပ္ေကာင္းေတြဆို အလကားေပးဖတ္တယ္။ စာ မ်ားမ်ားဖတ္ေစခ်င္လုိ႕ျဖစ္မယ္။ အဲဒီ သုချမိဳ႕ေတာ္ဆိုတာလည္း အလကားဖတ္ခဲ႔ရတဲ႔ စာအုပ္ေတြထဲက တစ္အုပ္ပဲ။ ေနာက္ေတာ႔ ဗီဒီယိုထဲကလို ေျခာက္ႏွစ္ၾကာေသာ္ဆိုျပီး စာတမ္းေလးထိုးအျပီးမွာ ဒီစာအုပ္ကို ၀ယ္လုိက္တယ္။ ျပန္ဖတ္ခ်င္စရာသိပ္မေကာင္းဘူး။ စိတ္မေကာင္းစရာ ေရွးရိုးအယူအဆေတြနဲ႕ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ အဲဒါေတြကို ဆန္႕က်င္ခ်င္တယ္။ လူတိုင္းဟာ လူတန္းေစ႔ေနဖို႕ အခြင္႔အေရးရိွသင္႔တယ္။ ေသြးအန္ေနမွာကို စိတ္ပူလို႕ ကြမ္းစားရင္း ကြမ္းေသြးပါတာပါလို႕ ေရာခ်ဖုိ႕ၾကိဳးစားေနတဲ႔ ကုလားအဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕သမီးေဒါင္ရီဖုိးရေအာင္ မေသခင္ကတည္းက ခႏၶာကိုယ္ကို ေရာင္းစားခဲ႔တာကို ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ျမသန္းတင္႔ဟာ ဒီစာအုပ္နဲ႕ ၁၉၉၂ မွာ ဘာသာျပန္ စာေပဆုရခဲ႔တယ္။ ဟာစရီပါးကို ခင္ဗ်ားတို႕ သတိရေနၾကဦးမယ္ထင္ပါတယ္။
၈။ညွင္းတစ္ဆယ္ လူသတ္မႈႏွင္႔ ပင္ကိုေရး စံုေထာက္၀တၳဳတိုမ်ား ၁။
၉။ပူေႏြးေနေသာ ပန္းပဲဖုိႏွင္႔ ပင္ကိုေရး စံုေထာက္၀တၳဳတိုမ်ား ၂။
စံုေထာက္၀တၳဳေတြက ဇနီးသည္ဖတ္ဖုိ႕ပါ။ သူဖတ္တဲ႔စာအုပ္အမ်ိဳးအစား အနည္းငယ္ကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ေစတနာနဲ႔ပါ။ (ဒီေလာက္ရွည္တဲ႔ ပို႕စ္မ်ိဳးဆို သူဖတ္ေလ႔မရိွပါဘူး။ ၾကံဳတဲ႔သူတစ္ေယာက္ေယာက္က ဇနီးသည္အေပၚ ေစတနာထားေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ၾကပါ။)
နႏၵာသိန္းဇံ
အေဖက နႏၵာသိန္းဇံစာအုပ္ေတြ ၾကိဳက္ခဲ႔ပံုေပၚတယ္။ သူဖတ္ဖူးတဲ႔စာအုပ္ အနည္းငယ္ထဲမွာပါပံုရတယ္။ လူ႕သက္တမ္းတစ္၀က္ေလာက္ ေစ်းေရာင္းေနခဲ႔ေပမယ္႔ သူလည္း စာအုပ္ေကာင္းေတြ ဖတ္ခဲ႔ရပံုေပၚတယ္။ ငယ္တုန္းက အေဖနဲ႕သိပ္မရင္းႏွီးလွဘူး။ သူ၀ယ္ထားေပးတာေတာ႔လည္း နည္းနည္းပါးပါး ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ဘယ္သူမသြားမွန္းမသိဘူး (မသြားတယ္ဆိုတာ သယ္သြားတယ္။ ခိုးသြားတယ္လုိ႕ အဓိပၸာယ္ထြက္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ႏွစ္တစ္ရာမွာမသိေတာ႔မွာစိုးလို႕ ျဖည္႕စြက္ေပးလိုက္တယ္။)။ စာအုပ္ေတြ မရိွေတာ႔တာနဲ႕ ကိုယ္႔ဘာသာ ျပန္၀ယ္ရတယ္။ ဟိုတစ္ေခါက္ျပန္လာေတာ႔ စီးပြားေရးနဲ႕စစ္ေရးဗ်ဴဟာ ျပန္ယူလာတယ္။ စုစုေပါင္း ၁၉ အုပ္ပဲေရးခဲ႔တာဆိုေတာ႔ သိပ္မ်ားတယ္မဆိုႏုိင္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြက သူတင္ခဲ႔တဲ႔က်မ္းေတြလည္းျဖစ္တယ္။ အဂၤလိပ္လိုေရးတဲ႔တစ္အုပ္ နဲ႕ လူ၏ ေဆာက္တည္ရာ ႏွစ္အုပ္ကလြဲရင္ က်န္တဲ႔ ၁၇ အုပ္ေတာ႔၀ယ္ခဲ႔ဖူးတယ္။
၁။ခေရာင္းလမ္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း။
(၆ တန္းႏွစ္မွာ ပထမဆံုး ဖတ္ခဲ႔တယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကို သိပ္ၾကိဳက္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႕လည္း ဒီတစ္ေခါက္အျပန္မွာေတြ႕ခဲ႔တယ္။)
၂။မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းႏွင္႔ ခရီးသြားျခင္း။
၃။စိတ္အဆင္႔ဆင္႔ျမင္႔တက္ျခင္း သဘာ၀ (ဒုတိယအၾကိမ္)
(ရဲရဲနီက ဒီစာအုပ္ကို ငွားဖတ္တုန္းကေျပာတယ္။ စာအုပ္ျပန္လာပို႕ရင္ ၂၀၅ စီးမလာေတာ႔ဘူး။ စ်ာန္နဲ႕ပ်ံလာမယ္ဆိုပဲ။)
၄။အရိမဒၵနမွ ေတြးျမင္ရနံ႕တို႕ ေ၀႔ပ်ံ႕ေနဆဲ ...
၅။အသြင္သ႑ာန္တို႕ေနာက္ကြယ္၌
၆။ၾကာ
၇။မွန္ေသာ စကားကိုဆိုျခင္းႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ မွတ္ခ်က္မ်ား
၈။နႏၵာသိန္းဇံ ၊ ေဒၚလဲ႔လဲ႔၀င္း (နကၡတ္ေဗဒပညာႏွင္႔ ျမန္မာတုိ႕၏ အေတြးအျမင္ အစဥ္အလာ)
၉။ေျဖဆည္ရာ
၁၀။ေတြးခ်ိန္ခ်င္႔စရာ
၁၁။မနက္ျဖန္မ်ားကို ျဖတ္သန္းေနေသာ စိတ္ကူးမ်ား
၁၂။ကိုယ္က်င္႔တည္ၾကည္ျခင္းႏွင္႔ အဆင္႔ျမင္႔ခရီးစဥ္
၁၃။ေျပာရင္းေျပာေနမည္႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
(အသည္းကြဲေနတဲ႔သူေတြ ဖတ္ရမယ္႔စာအုပ္။ ဟီးဟီး။)
၁၄။သမုဒ္ပင္လယ္ျပာ ႏႈိင္းပမာ
(ေနာက္ဆံုးထြက္တာ။ ဒီစာအုပ္ေနာက္မွာေတာ႔ အသက္ပဲထြက္ေတာ႔တယ္။)
ဘ၀အဓိပၸာယ္ႏွင္႔ ဘ၀သစၥာနဲ႕ ေထရ၀ါဒႏွင္႔ပတ္သက္ေသာမွတ္ခ်က္မ်ား မပါလာမွန္း အခုမွသိရတယ္။ နာဂစ္မွာပဲပါသြားျပီလား။ အိမ္မွာပဲက်န္ခဲ႔လား မသိေတာ႔ဘူး။
ဂ်ဴး
ငယ္ကတည္းကေန စုျဖစ္တဲ႔စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဂ်ဴးရဲ႕စာအုပ္ေတြလည္းပါတယ္။ အခုလို စာအုပ္ေစ်းမၾကီးဘဲ မုန္႕ဖိုးမ်ားမ်ားရစဥ္အခါက စုခဲ႔တဲ႔စာအုပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ နာဂစ္ေၾကာင္႔ မရိွမျဖစ္မိုး စာအုပ္၊မိုးေရစက္ေတြနဲ႕ စုတ္ျပဲသြားပါတယ္။ ေနာက္တစ္အုပ္လည္း အဖံုးေတြကြာထြက္သြားပါတယ္။ ၾကံဳတဲ႔အခါမွ ျပန္၀ယ္ျပီးစုထားဦးမယ္လုိ႕စိတ္ကူးပါတယ္။
၁။ျမစ္တစ္စင္းကိုျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း။
ရုပ္ရွင္ခံစားမႈေဆာင္းပါးေတြပါ။ ဒီလိုေရးတဲ႔လူေတြထဲမွာ သစၥာနီနဲ႕ဂ်ဴးနဲ႕ကို အၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ။ ရုပ္ရွင္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကည္႕ခဲ႔ေပမယ္႔ အဲဒီလို ျပန္မေရးခ်င္ဘူး။ ငယ္တုန္းကေတာ႔ စာမ်ိဳးစံုေရးဖူးေအာင္ ရုပ္ရွင္ခံစားမႈ သံုးပုဒ္လားေရးဖူးတယ္။ တစ္သက္လံုးအမွတ္တရပါပဲ။ ေနာက္မေရးခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။
၂။တိမ္နဲ႕ခ်ည္တဲ႔ၾကိဳး။
ဘယ္ေတာ႔မွ ခ်င္းေတာင္မသြားေတာ႔ဘူးလုိ႕ပိုင္းျဖတ္လုိက္တယ္။ ေလယာဥ္နဲ႕သြားလုိ႕ရတဲ႔အခါမွသြားမယ္။ အဲဒီမွာ ခ်င္းေတြ အေၾကာင္းပါတယ္။ ခ်င္းသူငယ္ခ်င္းေတြရိွခဲ႔ဖူးတယ္။ ခ်င္းေတြက ျမန္မာလုိ ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္ဘူး။ ကားေပၚကို ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြတက္လာရင္ အရင္တုန္းက စပယ္ယာေတြက ေနာက္တယ္။ ျခင္းေတြေပါင္ေပၚထင္ထားၾကပါ ဆိုျပီး ခ်င္း နဲ႕ ျခင္းကို ခပ္ေရာေရာစၾကတယ္။
ရသစာေပကို ရသစာေပလုိပဲဖတ္တယ္။ ဆုန္က်ဲရ္လ်န္ကို ေဘြပီးက Robert Frost ရဲ႕ Stopping by woods on a snowy evening ကဗ်ာရြတ္ျပတဲ႔အခန္းကို သေဘာက်တယ္။ အဲဒီကဗ်ာကို ငယ္ကတည္းက သိပ္ၾကိဳက္တယ္။