ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႕ ေထာ႔က်ိဳးေထာ႔က်ိဳး
အမွန္ကေတာ႔ အေျပးတပုိင္းသြားတာပဲ၊ ပလက္ေဖာင္း အက္ေန၊ကြဲေနတာေတြကို ေရွာင္ျပီးခ်ီတက္ရတာဆိုေတာ႔ ေထာ႔က်ိဳးေထာ႔က်ိဳးျဖစ္သြားရတယ္။
အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ပံုေရာင္းလုိ႕ရျပီ။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာဘာလဲ။ အဲဒါကို Tကာခ်ဲ႕ဖို႕မဟုတ္ပါဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီရျပီဆိုေတာ႔ ဘာေတြမ်ားထူးျခားလည္း လမ္းေပၚမွာေလ႔လာတယ္ေပါ႔ခင္ဗ်ာ။
ေလ႔လာေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕သားအဖ လမ္းေပၚေရာက္ေနတာေတြ႕ရတယ္။
ဖိုတိုေရွာ႔ပ္ထားတဲ႔ ပံုလွလွေလးေတြနဲ႕အတူ၊ တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးကိုျပန္ေတြ႕ရတယ္။
သူကေတာ႔ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႕ပဲ။ ေမးေတြဘာေတြ မေထာက္ထားဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာပဲေနသြားေတာ႔ ပဲေတြဘာေတြ သိပ္မေပးတတ္ဘူး။ ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႕ မုန္႕တီေသာက္ေနတဲ႔ပံုေတြေပါ႔ဗ်ာ။ အဲဒါကို ဘယ္လိုေရာင္းလဲဆိုတာလည္း စိတ္၀င္စားမိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆိုျပီး ေစ်းေခၚေရာင္းသလား။ မသိဘူး။ အိမ္ေတြမွာ ကပ္ထားၾကေသးလား။ အဲဒါလည္းမသိဘူး။ ဘယ္ေနရာေတြမွာကပ္ထားသလဲ။ အဲဒါလည္းမသိဘူး။
မၾကာေသးမီက အရင္တစ္ေယာက္ (နာမည္ေတာ႔ေမ႔ျပီ)။ လူရႊင္ေတာ္ ဟာသမင္းသမီးၾကီး မသန္းေရႊနဲ႕ နာမည္ဆင္တဲ႔တစ္ေယာက္ပံုေတြေတာ႔ ရံုး နံရံေတြ ညစ္ပတ္တယ္ဆိုျပီး ျဖဳတ္လုိက္တာသိရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုေရာ ရံုးေတြက ျပန္လက္ခံျပီလားေတာ႔မသိရေသးပါဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆိုတာ သမိုင္းမွာေတာ႔ အာရွရဲ႕ ဂႏၶီဂ်ီ ( Gtalk မွာ အျမဲစိမ္းေနလို႕) နဲ႕ တန္းတူသတ္မွတ္ေလးစားရတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေပမယ္႔ အစိုးရရံုးေတြမွာေတာ႔ သိပ္ေပၚျပဴလာမျဖစ္ဘူးျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ႔ ၀ါသနာပါရင္ ကပ္ထားသင္႔တဲ႔ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ပံုရဲ႕ေနရာမွန္ပါ။ လမ္းေပၚမွာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ပံုကို ေရာင္းခြင္႔ျပန္ရတဲ႔အတြက္ေတာ႔ အင္မတန္၀မ္းသာပါတယ္။
Youtube ေခြမ်ား
ေရွးေရွးတုန္းက မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင္႔မရတဲ႔အျပင္၊ ျပည္သူလူထုေတြ အေတြးအျမင္မွားယြင္းေစႏိုင္တဲ႔အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ေစတနာအရ ပိတ္ဆို႕ေပးထားတဲ႔ youtube မွာတင္ထားတဲ႔ ဦးခင္ညႊန္႕ဇာတ္လမ္းတုိ၊ နာဂစ္တုန္းက ကေလးပံုေတြ စတာေတြကို အေခြေတြ ေရာင္း၀ယ္ေနတာလည္းေတြ႕ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါကို မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင္႔လို႕ေခၚရင္ အေတာ္ေလး လြတ္လပ္ပါတယ္။ အေခြေတြကေတာ႔ စံုတယ္။ အက္ရွင္မင္းသား Jason Statham ကို ျမန္မာမႈျပဳထားတဲ႔နာမည္ကိုေတာ႔ အေတာ္ေလးၾကိဳက္သြားတယ္။ ေျပာင္ၾကီးတဲ႔။ အကို ေျပာင္ၾကီးကားေတြရိွတယ္။ အသားကုန္မုိက္တယ္။ လန္းတယ္။ လံုး၀မဂြမ္းဘူး။ မေကာင္းရင္ ေနာက္ေန႕ ျပန္လာေပး။ အလကားလဲေပးလုိက္မယ္ ဆိုျပီး ေျပာတာပဲ။ သံုးေခြ တစ္ေထာင္နဲ႕ သံုးေလးေထာင္ဖုိး ၀ယ္ခဲ႔မိတယ္။ ယူက်ဴ႕ဘ္ကဟာေတြေတာ႔ မ၀ယ္ခဲ႔ဘူး။ ပုပ္သိုးေနတဲ႔သတင္းေတြ။ News resurrections လို႕ေတာင္ေျပာလုိ႕ရတယ္။
၀န္ၾကီးမ်ားရံုး
ဒီေနရာကေတာ႔ အရင္က အတြင္း၀န္မ်ားရံုး၊ေနာက္ပိုင္း၀န္ၾကီးမ်ားရံုး စသျဖင္႔ နာမည္ေတြေျပာင္းလာရင္း၊ ေနျပည္ေတာ္ကို ရံုးေတြေရႊ႕သြားေတာ႔ ဟိုတယ္အျဖစ္ပဲ ျဖတ္၊ေဖာက္၊ခ်ဳပ္ရေတာ႔မလိုလို၊ ျပတိုက္အျဖစ္နဲ႕ပဲ လူပ်ိဳၾကီးဘ၀ကို အရိုးထုတ္ရေတာ႔မလိုလို ျဖစ္ေနတဲ႔ ေနရာပါပဲ၊ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ရိွပါျပီ။ အဲဒီအနီးအနားမွာရိွတဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းေတာင္ ေရွ႕ႏွစ္မွာ ႏွစ္တစ္ရာျပည္႕ပါမယ္။ ႏွစ္တစ္ရာဆုိတာ ထင္သေလာက္ေတာ႔ အသက္မၾကီးေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဒီရံုးဟာ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ sentimental value ရိွတယ္လို႕ထင္တယ္။ heritage လို႕ေတာ႔မေျပာခ်င္ဘူး။ အဂၤလိပ္ေတြေဆာက္ထားတာဆိုေတာ႔ ျမတ္ႏိုးေနစရာေတာ႔မရိွပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဒီရံုးဟာ သမိုင္းစာအုပ္ေတြဖတ္လုိက္ရင္ ရိွေနတုန္းပဲ။ ျမင္းခြာတစ္ခ်က္ေပါက္လွ်င္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမည္ဆိုျပီး ဆႏၵျပခဲ႔တာလည္းအဲဒီေနရာပဲ။ ခေရပန္းေကာက္ၾကတဲ႔ကေလးေတြ ကားတုိက္တာလည္း အဲဒီေနရာေလးေတြပဲ။ ရံုးကုိ ရွိဳးနဲ႕လာတုန္း က်ီးကန္းက ေပါ႔ေပါ႔ဆဆ အညစ္အေၾကးစြန္႕လို႕ စိတ္တိုၾကရတာလည္း အဲဒီရံုးနားေလးပဲ။
ရံုးထဲမွာေတာ႔ ေျပးလႊားေဆာ႔လို႕ရေအာင္က်ယ္ပါတယ္။ အထဲမွာ ကားပါကင္ေတြကို အကြက္ခ်ထားတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြဟာ အဲဒီလို အကြက္ အကြက္ေလးေတြမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရိွတာကို ၾကိဳက္ပံုရတယ္။ ၾကမ္းျပင္နဲ႕ အမိုးေတြနဲ႕ဟာ ေပႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကြာမယ္ထင္တယ္။ ၀င္ေပါက္ေတြကို ေလးေထာင္႔မဟုတ္ဘဲ ဘုရားေက်ာင္းေတြကလုိ ၾတိဂံခြ်န္လိုမ်ိဳး၊ စက္၀ိုင္းျခမ္းလိုမ်ိဳးေလးေတြ လုပ္ထားတယ္။ အုတ္ေတြကလည္း သာမန္အုတ္ေတြထက္ ထူတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕ အသတ္ခံရတယ္ဆိုတဲ႔ အခန္းကေတာ႔ အေပၚဘက္မွာပါ။ အဲဒီေနရာကုိ အမွတ္တရအျဖစ္ ျပဳျပင္မြမ္းမံသင္႔တယ္။ အခန္းကို မွန္ေတြနဲ႕ျပန္ကာျပီး အျပင္ကေနၾကည္႕လုိ႕ရေအာင္ သူ႕အတုိင္းေလးထားထားသင္႔တယ္။ ဟိုတယ္ေဆာက္ခ်င္ရင္ေတာ႔ အဲဒီရံုးပတ္လည္က မလိုအပ္ဘဲ က်ယ္၀န္းေနတဲ႔ ပလက္ေဖာင္းနဲ႕ ျခံ၀င္းကို ပတ္ျပီး ေဆာက္သင္႔တယ္။ ၀န္ၾကီးမ်ားရံုးကိုေတာ႔ ဟုိတယ္မလုပ္သင္႔ဘူး။ ရံုးအထဲမွာကို အပင္ေတြစုိက္ထားတဲ႔အကြက္ေတြမွာ ေနရာလြတ္ေတြရိွတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ဟိုတယ္ေဆာက္ရင္ေတာ႔ Pile ရိုက္ေနတုန္းမွာပဲ ရံုးျပိဳႏိုင္တယ္။ အက္ရာေတြရိွတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ႔ အုတ္ေတြကြာက်ေနတယ္။
ေဇကမာၻဦးခင္ေဇာ္ကေတာ႔ ျပတိုက္လုပ္သင္႔တယ္ဆိုတဲ႔သူေတြဟာ အဆုိးျမင္ေတြလို႕ေျပာတယ္။ ကမာၻမွာ tourists ေတြဟာ ျပတိုက္ကို အရင္ဆံုးသြားၾကတယ္လို႕ဖတ္ဖူးတယ္။ ျပင္သစ္က အဆိုးျမင္ေတြ၊ အီတလီက အဆိုးျမင္ေတြနဲ႕ လန္ဒန္က အဆုိးျမင္ေတြရိွလုိ႕ ေတာ္ေသးတာေပါ႔လို႕ေတြးမိတယ္။ မဒမ္တူးေဆာ႔တို႕မ်ား အဆိုးျမင္တတ္ပါေပတယ္ေတာင္ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ အဲဒါေတြကို ဟိုတယ္လုပ္လုိက္ရင္ ပိုမကုိက္ဘူးလားလို႕ အဂၤလန္သား၊ျပင္သစ္သားနဲ႕ အီတလီသားမ်ားကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္ျပိး အျပစ္တင္ၾကည္႕ေစလိုေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီမွာေတာ႔ ဒီလိုပဲ။ နည္းနည္းေတာ႔ အေျပာအဆိုရိွမယ္။ ကုိယ္ေျပာတာမွန္တယ္ထင္ရင္ သတင္းစာကေန (ဦးႏုတို႕ေခတ္ကလို) ေရးခ်င္လည္းေရးႏိုင္တယ္။ မဟုတ္ဘူးထင္တဲ႔သူေတြက မဟုတ္ဘူးျငင္းလိမ္႔မယ္။ ကိုယ္နဲ႕မတူတာဟာ အဆိုးျမင္ဆိုရင္ေတာ႔ အရွင္ေဒ၀ဒတ္အတြက္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားဟာ အဆိုးျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္။ သူ႕ပရိုပိုဆယ္ေတြကို ဘုရားဗီတိုအာဏာနဲ႕ေတာင္ပယ္လုိက္တာ တယ္အဆိုးျမင္တာပဲလို႕ ဆိုစရာရိွတယ္။
Exchange Rate
Exchange Rate ဟာ FE bank နဲ႕ Sedona မွာေတာ႔ ပါးစပ္ထဲမွာရိွတယ္ဗ်။ FE bank မွာ ဇနီးသည္အတြက္ အခြန္ေဆာင္ေတာ႔ တစ္ေဒၚလာဟာ ၈၅၀ က်ပ္တဲ႔။ အခုနေလးတင္ အစိုးရေပါက္ေစ်း ၈၀၀ ဆိုတာေတြ႕ခဲ႔ပါတယ္ဆုိတာေတာင္မွ မရဘူး။ အက်ိဳးေဆာင္ခ ၂၀၀၀၀ က်ပ္။ exchange rate မွာ တစ္ေဒၚလာ ငါးဆယ္က်ပ္ ပိုေပးျပီး ေဆာင္ခဲ႔ရတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဟာလည္း အဆင္ေျပဖုိ႕ေရေလာင္းေနရတုန္း။
Sedona မွာလည္း 850 က်ပ္နဲ႕တြက္သဗ်။ ဒီမိုကေရစီမွာ ညီညြတ္မႈကို ဦးစားေပးရမယ္မဟုတ္လား။ ဒီေနရာေတြမွာေတာ႔ အစိုးရဌာနေတြနဲ႕သေဘာတူညီထားသလိုကို ညီမွ််ေနတာ။ တစ္ခန္းကို တစ္ရက္ ၇၀$ ခင္မ်ာ႔။ နည္းနည္းမွ ေလွ်ာ႔ေတာ္မမူဘူး။ ေလွ်ာ႔တာလိုခ်င္ရင္ tour agency ေတြနဲ႕လာမွရမယ္တဲ႔။ (တစ္ရက္တည္းခဲ႔ပါတယ္။တည္းဖူးတယ္ရိွေအာင္။)
လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥ အနည္းငယ္
အရင္လိုေတာ႔ဟုတ္ကိုမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ ဥပမာ စည္ပင္ရံုးမွာ ပိုက္ဆံသြားေပးရင္ ခင္ဗ်ားကို။ ဟာဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဘယ္လုိလုပ္တာလဲဆိုျပီး ျပာျပာသလဲနဲ႕ မယူဘူးျပန္သိမ္းဆိုျပီးေျပာလိမ္႔မယ္။ စည္ပင္မွာ web cam ေတြေရာ အသံဖမ္းစက္ေတြပါတပ္ထားတယ္။ ေပးခ်င္ရင္ ရံုးျပင္ပ တစ္ျခားေနရာမွာေပး။ ရံုးထဲမွာေပးလုိ႕ကေတာ႔ ခင္ဗ်ားဟာ တုိ႕ရန္သူအစစ္ပဲ။ လာဘ္ေပး၊လာဘ္ယူတို႕ရန္သူ(စည္ပင္ရံုးအတြင္း) လို႕ဆိုင္းဘုတ္ကို နည္းနည္းျပင္ေပးရမယ္။
က်န္တဲ႔ဌာနေတြကေတာ႔ အဆင္ေျပသလိုပဲယူပါတယ္။ အဆင္ေျပေအာင္ လက္ဖက္ရည္ဖုိးေလးဘာေလးေပးရတာလည္းရိွပါမယ္။ လက္ဖက္ရည္ ခြက္ေလးဆယ္ဖုိးေလာက္ေပးရတာလည္းရိွသလို၊ လက္ဖက္ရည္ ၁၆၇ ခြက္စာေပးရတာမ်ိဳးလည္းရိွပါတယ္။ ကိုယ္႔ကိစၥေပၚမူတည္တာေပါ႔။ ကားအေဟာင္းေတြ နာမည္ေပါက္ေတြဘာေတြဆိုရင္ေတာ႔ လက္ဖက္ရည္ဖုိးမဟုတ္ေလာက္ေတာ႔ဘူး။ ဘီယာဖိုးေလာက္ေပးရလိမ္႔မယ္ထင္တယ္။
မေပးရင္ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ႔။ ၾကာတယ္ဗ်ာ။ ပိုက္ဆံမေပးဘဲ ရံုးကိစၥတစ္ခုလုပ္တာ ႏွစ္ရက္ၾကာတယ္။ ပိုက္ဆံေပးရင္ ခ်က္ခ်င္းရတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို အားေနတဲ႔အခါ ပိုက္ဆံမေပးဘဲ ေစာင္႔ယူခဲ႔တယ္။
မီဒီယာေခတ္ေရာက္လာျပီလို႕ဆိုၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာကို ေခတ္က အမ်ိဳးမ်ိဳး။ အဲဒီေတာ႔ မေက်နပ္ရင္ ၀န္ၾကီးကို ဖုန္းဆက္တုိင္လုိ႕ရတယ္ေတြ ဘာေတြျဖစ္လာတယ္။ ဘာလုပ္မလဲဗ်ာ။ လူေတြကို ဘာလို႕ဒုကၡေပးမလဲ။ ကိုယ္လည္းအဆင္ေျပ၊ သူလည္းအဆင္ေျပရင္ေကာင္းတယ္။ အခု ညႊန္ၾကားေရးမႈးတစ္၀က္ေလာက္က စစ္ဘက္ကေနေျပာင္းလာတဲ႔သူေတြပဲ။ ေတာ္ရံုနဲ႕လည္း ျပဳတ္စရာမရိွပါဘူး။ ကိုယ္႔ကိစၥအဆင္ေျပျပီး၊ ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ ေပးလုိက္လုိ႕ရတယ္။ သိပ္မ်ားမ်ားေတာင္းတယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အသိေလးမိတ္ေဆြေလးရွာျပီးသြားေပါ႔။ ျမန္မာျပည္မွာ မိတ္ေဆြက အေရးအၾကီးဆံုးပဲ။ မိတ္ေဆြရဲ႕အသိဆိုတာနဲ႕ကို ကူညီခ်င္ေနျပီ။ ဘယ္ေနရာမွာမဆိုပါပဲ။
အရင္ကေတာ႔ ဒီလိုကိစၥေတြမွာ သိပ္အစြန္းေရာက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔စဥ္းစားၾကည္႕တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြ အမ်ားစုဟာ ၀န္ထမ္းမိသားစုေတြကပဲ။ အရင္လုိ မဟုတ္ေတာ႔တဲ႔ ကုန္က်စရိတ္ေတြနဲ႕၀န္ထမ္းလုပ္ရတာလည္းလြယ္မယ္မထင္ဘူး။ သူလည္းအဆင္ေျပ၊ ကိုယ္လည္းအဆင္ေျပတာေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေန႕ေန႕ သူတို႕ရဲ႕၀င္ေငြေတြဟာ မိသားစုအတြက္ လံုေလာက္ျပီဆိုတဲ႔ေခတ္ေရာက္ရင္ေတာ႔ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူစနစ္က ပိုျပီး ဆန္႕က်င္ဖုိ႕လုိအပ္လာမယ္ထင္ပါတယ္။ တစ္ေသာင္းဆုိရင္ စင္ကာပူေဒၚလာနဲ႕ဆုိရင္၂၀ SGD ေလာက္ပဲရိွမယ္။ အဲဒီေလာက္ေပးျပီး ဒီမွာ ၁၄၀၀ SGD ေလာက္သက္သာသြားမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ၂၀ SGD ကို ကြ်န္ေတာ္ေပးမိမွာပါပဲ။ ဒီမွာ ေအးဂ်င္႔ေတြကို ေပးတာထက္ေတာင္ နည္းေနပါေသးတယ္။
ဘဏ္က မန္ေနဂ်ာကေတာ႔ ပိုက္ဆံလံုး၀မေတာင္းပါဘူး။ ေရွ႕မွာ ပင္စင္ေတြထုတ္ေပးေနလုိ႕ ေနာက္ကေန၀င္သြားျပီး လက္မွတ္ေလးထုိးစရာလိုလို႕ပါဆိုေတာ႔ တစ္ခါတည္းထုိးေပးလုိက္ျပီး၊ ဆက္လက္ခုိင္းရမယ္႔သူကို တခါတည္းလုပ္ခိုင္းျပီး ေစာင္႔ယူသြားပါလို႕ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုလူမ်ိဳးလည္းရိွပါတယ္။ သူတုိ႕ရံုးအဖြဲ႕ရဲ႕ကထိန္အတြက္ေတာင္ အမွတ္တရလွဴခဲ႔ေသးတယ္။ ရံုးတုိင္းေတာ႔ ပိုက္ဆံမေတာင္းဘူးဆိုတာကိုေျပာခ်င္တာပါ။
ပညာေရး ကုန္က်စရိတ္မ်ား
၀င္ေငြကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ နည္းမွန္းသိတာၾကာပါျပီ။ အဲဒါကို ျမွင္႔တင္ေပးဖုိ႕ဆိုတာ ေတာင္းဆုိသင္႔တဲ႔အခ်ိန္ေတာင္းဆိုတတ္ဖုိ႕လည္းလုိပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ အဲဒီ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြေတြထက္ အေရးၾကီးတဲ႔ ကုန္က်စရိတ္ေတြကိုပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းတက္တုန္းက ေက်ာင္းကားခက တစ္ေထာင္ေအာက္မွာပဲရိွပါတယ္။ အခုဆိုရင္ဆယ္ဆေလာက္ျဖစ္ေနျပီ။ အဲဒါေတြကိုေတာ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ မိသားစုေတြက အားလံုးရင္းျပီး ပညာသင္ေပးၾကတာ။ အထူးသျဖင္႔ဆင္းရဲတဲ႔မိသားစုေတြမွာ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးလိုျဖစ္လာတာကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဘာမွ ေရေရရာရာ အနာဂတ္မေသခ်ာလွတဲ႔ ႏွစ္ရွည္တက္ျပီး ဘာမွျဖစ္မလာမွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေစခ်င္တယ္။ အခ်ိန္ေတြေရာ ၊ ပိုက္ဆံေတြေရာပိုေနလို႕ ေက်ာင္းအၾကာၾကီးတက္တာ ျပႆနာမရိွေပမယ္႔ အခ်ိန္နဲ႕ေငြနဲ႕တြက္ျပီး တက္ဖုိ႕လုိတဲ႔သူေတြက သင္႔ေတာ္တဲ႔ေက်ာင္းကို ေရြးဖုိ႕လုိတယ္။
ကုန္က်စရိတ္ေတြကို ေခတ္အရ ေစ်းတက္တာကို အစိုးရအေနနဲ႕ subside လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ ပိုက္ဆံလိုေနတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာက ေက်ာင္းေကာင္းေတြမွာလည္း အစိုးရေထာက္ပံ႔မွပဲ လည္ပတ္ႏိုင္တာပါပဲ။ အထူးသျဖင္႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အဓိက ပညာတတ္အင္အားစုကို ရႏိုင္ဖုိ႕ ပညာေရးမွာ မ်ားမ်ားေထာက္ပံ႔ေစခ်င္တယ္။ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြ ဖြင္႔ဖုိ႕ကိုလည္း ၾကိဳဆိုမိတယ္။ အစိုးရမလုပ္ႏုိင္ရင္လည္း လုပ္ႏိုင္တဲ႔သူေတြက လုပ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားသင္႔တယ္။ ကေလးေတြခမ်ာ ေက်ာင္းေတြ အေ၀းၾကီးေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္းတက္ေနၾကရလဲဆိုတာကို နားလည္မိတယ္။ အရင္ေခတ္ကလို ေက်ာင္းသားေတြကို ေၾကာက္စရာ ရန္သူလို႕ ျမင္တဲ႔လူေတြလည္းမရိွေတာ႔တဲ႔အတြက္ ေက်ာင္းေတြကို နီးနီးနားနားမွာ စုစုေ၀းေ၀းထားႏိုင္ဖုိ႕ကို ေမွ်ာ္လင္႔တယ္။
ဆရာေတြကိုေမြးထုတ္ဖုိ႕အေၾကာင္းကိုလည္း အခုလက္ရိွတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ႔ ပါေမာကၡတစ္ေယာက္နဲ႕ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ခဲ႔တယ္။ စင္ကာပူက ျမန္မာျပည္ကဆရာေတြကို ေလ႔က်င္႔ေပးဖုိ႕ ကမ္းလွမ္းထားတာေတြရိွတယ္။ လႊတ္လုိက္ရင္ ျပန္မလာမွာစိုးလို႕ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားေနရတယ္လို႕ေျပာတယ္။
ပညာေရးနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ကမာၻ႕အဆင္႔မီဖုိ႕ ႏွစ္သံုးဆယ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူျပီးလုပ္ေစခ်င္တယ္။ ေစ်းႏႈန္းသက္သာျပီး အဆင္႔ျမင္႔တဲ႔ပညာေရးစနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသားတုိင္း ရေစခ်င္တယ္။
Regards,
Zephyr (ေခတၱျမန္မာျပည္)
Notes:
ဒီေန႕စိတ္မေကာင္းစရာသတင္းတစ္ခုကို အားလံုးနဲ႕အတူၾကားခဲ႔ရပါတယ္။
တိုက္ေပၚကေန ခုန္ခ်သြားတဲ႔ ကေလးမေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြ အားလံုး ကိုယ္႔အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အခ်ိန္နည္းနည္းစီပိုေပးဖုိ႕ သတိျပဳစရာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ တကယ္လုိအပ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အသင္႔ရိွေနတတ္ဖုိ႕ သတိထားမိတယ္။
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ထပ္ ဒီလို အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးေတြ ထပ္ျပီးမျဖစ္ေစခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာေရာ ဒီကေလးမေလးလို လူမသိသူမသိ အထီးက်န္ေနတဲ႔သူေတြရိွေနမလား ဆိုတာကို ေသခ်ာေတြးၾကည္႕မိတယ္။
ေသျခင္းတရားဆိုတာ ေနာက္ထပ္ဆုတ္စရာမရိွေတာ႔လို႕ မီွကပ္ရပ္လုိက္တဲ႔ ေနာက္ဆံုးက အုတ္နံရံတစ္ခုပါပဲ။ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ ေအးခ်မ္း၊ျငိမ္းခ်မ္းပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
Peace B with U.
