ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ျမန္မာ႔နည္းျမန္မာ႔ဟန္လို႕ေျပာရင္ အဲဒါ အေကာင္းေျပာတာမဟုတ္ဘူး ...ရြဲ႕တာပဲ။

ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔။

ငယ္ကတည္းက ဓန Magazine မွာ ပဲ နဲ႕ ခဲ (ဂဲဟုအသံထြက္သည္။ စင္ကာပူေရာက္ျမန္မာကေလးမ်ားဖတ္တတ္ေစရန္ရည္ရြယ္ေသာအားျဖင္႔ အသံထြက္ပါထည္႕ထားေပးသည္။) ေဆာင္းပါးမွာ ပဲထဲမွာ ေရာဖုိ႕ ခဲကို ေသခ်ာထုခြဲထားတယ္ဆိုလုိ႕ မစားရပါပဲ သြားက်ိန္းသြားတယ္။ အားရပါးရမ်ား ၀ါးလိုက္မိတဲ႔သြားကေတာ႔ ပဲ႕ရြဲ႕ထြက္ကုန္ေလာက္တယ္။ အခုအထိလည္းေရာတုန္း ..ေရာဆဲ ေရာလတၱံ႕လို႕သိရတယ္။ အဲဒါလည္း ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ေနာက္တစ္ခုက ၾကက္သားကိုေရထုိးတာ။ ဆရာ၀န္မျဖစ္လုိက္တဲ႔ ၾကက္သားသည္တစ္ေယာက္ ငယ္အိမ္မက္ကိုလြမ္းျပီး ၾကက္သားထဲေရထိုးၾကည္႕ရာကေန မၾကံဳစဖူး အတုခိုးခံလုိက္ရတဲ႔နည္းလမ္းလုိ႕သိရတယ္။ ျမန္မာ အိမ္ရွင္မေတြ အိမ္မွာ ၾကက္သားကို ေရထည္႕ျပဳတ္စရာမလိုေအာင္ေစတနာနဲ႕ေရထိုးေပးလုိက္တာလုိ႕လည္းေျပာၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာမွေလ႔လာလိုသူမ်ား သြားေရာက္ေလ႔လာႏိုင္ပါသည္။

ေနာက္တစ္ခုက ပုစြန္ထုပ္ခါင္းထဲ ခဲထည္႕တာ။ အဲဒီ ခဲကိုၾကေတာ႔ ဂဲလို႕ အသံမထြက္ဘူး။ ခဲပဲ။ ခဲေလသမွ် သဲေရက်က ခဲလို ခဲလုိ႕ အသံထြက္တယ္။ ပုစြန္ထုပ္ေတြက အေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္လြမ္းျပီး ... အိတ္စပို႕စ္ေနာက္ကိုေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္သြားေလေတာ႔ ... ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ အင္မတန္ၾကီးတဲ႔ ပုစြန္ထုပ္ေခါင္းေတြက်န္ခဲ႔တယ္။ အဲဒီေခါင္းကိုေတာင္ ေလးေလးပင္ပင္ရိွေအာင္ ခဲေလးဘာေလးထည္႕ေပးတယ္။ .... အင္မတန္မွေစတနာေကာင္းတဲ႔ တို႕လူမ်ိဳးပါတကား။ ဒါကလည္း ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္ပဲ။

ဒါတင္မကေသးဘူး။ တကမာၻလံုး ၾကိဳက္တဲ႔ေနရာသြားရွာၾကည္႕ ခ်က္ႏို႕ဆီလို ခဲေအာင္လုပ္ထားတဲ႔ ႏို႕ဆီမေတြ႕ရဘူး။ မေတြ႕ရတာကို အေကာင္းမမွတ္ပါနဲ႕။ လုပ္ဖုိ႕မသင္႔လုိ႕ မလုပ္တာပါပဲ။ အဲဒါကိုလည္း အင္မတန္မွေရႊဥာဏ္ေတာ္ ထက္ျမက္ေတာ္မူတဲ႔ငနဲေတြက ႏို႕ဆီကို ရိွတဲ႔ chemical ေတြသံုးျပီးခဲေအာင္လုပ္ၾကပါတယ္။ အင္မတန္မွ က်န္မာေရးကို ဆိုးရြားစြာထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ႔ ခ်က္ႏို႕ဆီကို ထုတ္ယူရရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ေတြးၾကည္႕ရင္းနဲ႕ တရုတ္မွာ ႏို႕မႈန္႕ထဲ မယ္(လ္)မင္းေရာတာေလာက္ေတာ႔ တို႕ႏိုင္ငံသားေတြက ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္လို႕ေျပာလိမ္႔မယ္။ ျမန္မာအပူက်ေဆးတစ္မ်ိဳးဆိုရင္ ပါရာစီတေမာကို အမႈန္႕ၾကိတ္ျပီး ျမန္မာမႈျပဳလုိက္လုိ႕ အပိတ္ခံလုိက္ရတာလည္းရိွပါတယ္။ ျမန္မာတုိင္းရင္းေဆးအစ ပါရာစီတေမာကလို႕ေတာင္ အသိအမွတ္အျပဳခံရမလိုျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ေမာ္ေတာ္ကားေမာင္းတတ္တယ္ဆိုတာ မဆန္းပါဘူး။ အေတာ္ေလးလြယ္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ တကမာၻလံုးက ဒရုိင္ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တယ္ေျပာေျပာ တုတ္နဲ႕ဂီယာတိုင္ကိုေထာက္ထားဖုိ႕ ဘယ္သူမွ မေတြးမိခဲ႔ၾကဘူး။ ျမန္မာေတြက ေတြးမိတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

အစားအစာဆိုးေဆးကို အေရာင္သိပ္မလွလို႕ အ၀တ္ဆိုးေဆးေတြဘာေတြသံုးေပးတဲ႔ သဒၶါတရားမ်ိဳး ျမန္မာေတြမွာပဲရိွတယ္။ ေစတနာသံုးတန္ (သံုးတန္ဆိုရင္ အလတ္စားယာဥ္ျဖစ္ျပီ) ျပဌာန္းျပီး သံုးေပးတာ။ အေရာင္လွတဲ႔ မွ်ဥ္ငါးပိတို႕ဘာတို႕စားရင္ အူေတြပါ ေဆးဆိုးျပီးသားျဖစ္တဲ႔အတြက္ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ျပတ္တာေပါ႔ေလ။

ဖရဲသီးေရာင္းရင္ ဓားမွာ ေဆးသၾကားသုတ္ထားတဲ႔လူမ်ိဳးလည္း သိပ္မ်ားမ်ားမရိွေလာက္ဘူး။ အဲဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ခ်က္အရက္ထဲမွာ၊ ဖားျပဳတ္၊ ဖိနပ္စုတ္၊ေလာင္စာဆီ၊ စတာေတြထည္႕လာရာကေန အခုေတာ႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာပါထည္႕တဲ႔အတြက္ ခ်က္အရက္ေသာက္သံုးသူေတြ ဘ၀ကူးအျမန္ေကာင္းဖုိ႕ တာ၀န္ယူေနတယ္လုိ႕သံုးသပ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ဂ်ပန္ကလာတဲ႔ကားေတြ ေညာင္ပင္ေရွ႕မွာတက္လုိက္ဆင္းလိုက္မလုပ္ရင္ အင္ဂ်င္ျပႆနာရိွႏိုင္တယ္၊ အတိုက္အခိုက္မ်ားမယ္လို႕ယံုတာမ်ိဳးလည္း ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္ပဲ။ ေရႊေညာင္ပင္လုိ႕ေခၚတယ္။ အခုေရးျပီးသေလာက္ကို ကေလးေတြကိုပဲဖတ္ခိုင္းၾကည္႕ ကိုယ္႔တို႕သီကင္၀ါေတြ အေတာ္ေလးေပါတာ၊ခ်ာတာ၊ညံ႕တာ၊သံုးမရတာ အေတာ္ေလးသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီ။

တကမာၻလံုးမွာ စားဖုိ႕မသင္႔ေတာ္ဘူးလုိ႕ တညီတညြတ္တည္း သတ္မွတ္ထားတဲ႔စားအုန္းဆီကို ေပါေပါေလာေလာေရာင္းေပးတာမ်ိဳးကိုၾကေတာ႔ ကြက္လပ္ ကြက္လပ္ရဲ႕ ေစတနာလုိ႕ပဲထားလုိက္ၾကရေအာင္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။ (ပန္းႏွမ္းနဲ႕ဆီအုန္းမွမစုိက္ရင္ ဘိန္းျပန္စိုက္ရမလားလုိ႕ လက္ညိွဳးျပန္ထုိးမွာလည္း စိုးရပါတယ္။ ဘိန္းကစိုက္ကိုမစုိက္ေတာ႔ဘူး။ မိတဲ႔အခါၾကေတာ႔ ကြန္တိန္နာနဲ႕ကိုမိတယ္ .....။) Made in Myanmar ေတြခ်ည္းပါပဲ။

အစားအေသာက္ေတြမွာ Expiry Date ဆိုတာပါတယ္။ မုန္႕လုပ္ငန္းေတြက အဲဒါမထည္႕ရင္ေရာင္းလုိ႕မရဘူး။ တစ္ပါတ္တစ္ခါ ဆိုင္ေတြဆီသြားျပီး၊ က်န္တဲ႔မုန္႕ထုပ္ေတြ၊ Expired ျဖစ္သြားတာေတြကို သြားသိမ္းတယ္လုိ႕ေတာ႔ မေတြးပါနဲ႕။ Expiry Date အသစ္လာကပ္ေပးတယ္။ အံ႕ဖြယ္ ဥာဏ္ၾကီးရွင္ေတြမ်ားတဲ႔ႏိုင္ငံပါတကား။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

အေၾကာ္ေၾကာ္ရင္ ထပ္ခါတလဲလဲေၾကာ္တယ္။ ျပည္႕၀ဆီေတြဟာ ဘာျဖစ္ေစတတ္လဲလာမေျပာနဲ႕မသိဘူး။ စားခ်င္ရင္၀ယ္။ အဲဒီလို က်န္းမာေရး အသိျပည္႕၀ၾကတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး သမာရိုးက်အေၾကာ္သမားထက္ တစ္ပန္းသာတဲ႔သူက အခု ပလတ္စတစ္ထည္႕ေၾကာ္ေနျပီဆိုေတာ႔ ေနာက္ဆိုရင္ recycle လုပ္မရတဲ႔ ဘာမဆို ထည္႕ေၾကာ္ဖို႕ စိတ္ကူးထားသလားေတာင္ေတြးမိပါတယ္။ ငယ္ကတည္းက ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကို တစ္စိုက္မတ္မတ္ေထာက္ခံခဲ႔ေပမယ္႔ ဒီ reuse၊ replace၊ recycle အေၾကာ္ၾကီးကိုေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ Green အေၾကာ္ေျပာေျပာ မစားႏိုင္ဘူး။ ျမန္မာျပည္တြင္ ပလတ္စတစ္ေၾကာ္ေနျပီ။ ေသဒဏ္ေပးခံလုိက္ရတဲ႔ ႏို႕မႈန္႕ထဲ မယ္(လ္)မင္းေရာတဲ႔ တရုတ္က သက္ၾကီးရြယ္အုိလင္မယားခမ်ာ ျမန္မာျပည္မွာ လူျဖစ္တာ အရေတာ္ေလစြလုိ႕ တဖြဖြေျပာသြားခဲ႔ရွာမွာ။

အသားကင္အတြက္ ယမ္းစိမ္းဆိုတာမ်ိဳးကလည္း ကင္ဆာျဖစ္မယ္႔အမ်ိဳးအစားပဲရွာေဖြျပီးသံုးေပးတယ္။ အကင္ေတြက ဖရီးရာဒီကယ္လ္မ်ားျပီးသားကို ယမ္းကလည္း ျဖစ္ကတက္ဆန္းဆိုေတာ႔ က်န္းမာေရးနဲ႕ လႊတ္ကိုညီညြတ္ေတာ႔တာပါပဲ။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ေရသန္႕ဗူးထဲမွာ ပိုးေလာက္လန္းေလးေတြ ေမြးထားတာမ်ိဳးကိုလည္း ျမန္မာျပည္မွာလုပ္သည္။ ဗူးေတြက ေရညိွတတ္ေနတဲ႔ေရသန္႕ဗူးေတြကိုလည္း ဦးေဆြးဆံျမည္႕သံုးတယ္။ ေရသန္႕ေရာင္းတဲ႔သူကလည္း သူ႕ဗူးေတြကို ရာသက္ပန္ရိုးေျမက်သံုးစြဲတယ္။ အဲဒါကမထူးဆန္းေသးဘူး။ အဲဒီေရသန္႕ကုမၸဏီ အိုင္ဆက္အိုလက္မွတ္ရသြားေလသတည္းကမွထူးဆန္းတာ။ မယံုမရိွနဲ႕ ... ျမန္မာေတြက ပါရမီရွႈင္ေတြခ်ည္းပဲ။

ပါရမီေသတစ္ေယာက္မွမပါဘူး။

အိမ္မွာသတင္းစာေရာင္းတိုင္း စိတ္ညစ္ရတယ္။ ကိုယ္႔ဘာသာကုိယ္မေရာင္းခင္ခ်ိန္ၾကည္႕ရင္ေလးပိႆာေလာက္ရိွရာကေန သူတုိ႕ခ်ိန္ရင္ ႏွစ္ပိႆာကကိုမတက္ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အင္ဂ်င္နီယာေကာင္းမပီသဘူးေတာ႔အထင္မခံႏိုင္ဘူး။ သူ႕အေလးတစ္ပိႆာကိုေတာင္းျပီး ကိုယ္႔အေလးႏွစ္ပိႆာနဲ႕ခ်ိန္ျပလိုက္တယ္။ ေတြ႕လား .. မင္တစ္ပိႆာက ငါ႔ႏွစ္ပိႆာရိွတယ္ ပိုက္ဆံတိုးေပးမလား အားလံုးျပန္ထုတ္မလားဆိုမွ တုိးေပးတယ္။ ေနာက္တစ္ခါၾကေတာ႔ သူလည္း ညာလို႕ေကာင္း၊ ကိုယ္လည္း အခ်င္းမမ်ားရေအာင္ သတင္းစာေတြကို ေရစိမ္ထားရတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ေအာ္ေမ႔ေတာ႔မလို႕ ... ဆီကို ေရထုိးတဲ႔ကိစၥရိွေသးတယ္။ ညဘက္ ဓာတ္ဆီလမ္းမွာထည္႕ရင္ တစ္ဂါလံထည္႕ရင္ ဂါလံ၀က္ေလာက္ပဲပါတယ္။ ဂါလံခြက္ကိုက လုပ္ထားတာ။ ဒီထက္ နားလည္တဲ႔ငနဲေတြၾကေတာ႔ ဓာတ္ဆီကို ေရေႏြးနဲ႕ေရာျပီးေရာင္းတာရိွေသးတယ္။ ၾကံဳဖူးသူမ်ား သိၾကမွာပါေလ။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ထိုးထြင္းဥာဏ္နဲ႕ျပည္႕စံုမႈမွာေတာ႔ စံထားေလာက္တယ္မဟုတ္ပါလားခင္မ်ာ။ .... ဒါလည္းျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

သနပ္ခါးထဲ ေျမမႈန္႕ေရာတာလည္းရိွေသးတယ္။ ေျမၾကီး၀ယ္ထားတာတင္မနည္းဘူး။ ေရာဖုိ႕ဆိုပဲ။ အင္မတန္ၾကီးက်ယ္တဲ႔အေျမာ္အျမင္ေပတကား။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

သနပ္ခါးအတုလည္းရိွေသးတယ္။ ၾကက္ဥအတုထုတ္တဲ႔ တရုတ္ေတြကို သနားတာေပါ႔။ ေသြးၾကည္႕ရင္ သနပ္ခါးအနံ႕ေတာင္ထြက္ေသးတယ္။ အေပၚယံေလးမွာ မည္သို႕မည္ပံုလုပ္လုိက္သည္မသိ၊ သနပ္ခါးအနံ႕ထြက္ေလသတည္းေတြပဲ။ ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္သည္။

ျမန္မာေတြလုပ္တတ္တာအမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္။

အခုတေလာေတာ႔ Blogs ေတြေရးေနၾကတယ္ၾကားတယ္။ ဘုရား ဘုရား ....................။

Khin Min Swar Phyint

ဇက္ဖွာ ....

Notes:

Thank You Mom for encouraging me to write :).

Special Announcement :

ဒီေန႕ဟာ Blog ေရးတာ ႏွစ္ႏွစ္ျပည္႕တဲ႕ေန႕ျဖစ္တဲ႔အတြက္ ေအာက္က လင္႔ခ္ေလးမွာ ကလစ္ကလစ္လုပ္ျပီး ေကာ္မန္႕ေရးသြားႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႏွစ္မွာ မန္႕ရဦးမွာလုိ႕ ႏွလံုးသြင္းျပီး ေရးခ်င္ရာအကုန္ေရးသြားလုိ႕ရပါတယ္။ ဘာမွအားမနာပါနဲ႕ ...မၾကိဳက္ရင္မၾကိဳက္ဘူး။ မေကာင္းရင္မေကာင္းဘူးေရးသြားလုိက္ပါ။ ေနာက္လည္းျပဳျပင္စရာရိွတာ ျပင္ရတာေပါ႔ ...။

This Trick also is Made in Myanmar :P :P

Peace B with U.

မိဘေမတၱာ ...ႏွင္႔စပ္လ်ဥ္း၍

မိဘေမတၱာ ...ႏွင္႔စပ္လ်ဥ္း၍

မိဘေမတၱာနဲ႕ပတ္သက္ျပီးနည္းနည္းေတြးၾကည္႕မလို႕ပါ။ မိဘဆိုတာနဲ႕ ကိုယ္႔အေမအေဖကိုပဲေျပးျမင္ၾကတာပါပဲ။ကြက္လပ္ကြက္လပ္သာ အမိ၊ ကြက္လပ္ကြက္လပ္သာ အဖဆိုျပီး၀ါဒျဖန္႕သူေတြလည္း Form ျဖည္႕တဲ႔အခါ အဲဒီလိုျဖည္႕ၾကည္႕ပါလား။ အရူးမွန္းသိသြားမွာပဲေလ။ ဒီေတာ႔ကာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြမွာ မိဘေတြရိွျပီး .... မိဘေတြကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ မေကာင္းေမြဆက္ခံဖုိ႕ ... (သားသမီးမေကာင္းမိဘေခါင္းအရယူဆျခင္းျဖစ္သည္။) ေဘးနားမွာ အျမဲအသင္႔ရိွေနတုန္းပါပဲ။

မိဘေက်းဇူး ဆပ္ေကာင္းပါသလား။ အဲဒီလို ေျပာရင္လည္း အေတာ္လက္ေပါက္ကပ္ပါတယ္။ ဆပ္တယ္ဆိုတဲ႔စကားက ေခ်းထားမွ ျပန္ဆပ္ရတာပါ။ မိဘေတြက ေခ်းထားတာမဟုတ္တဲ႔အတြက္ ျပန္ဆပ္စရာေတာ႔လည္း သိပ္မလိုပါဘူး။ နားလည္မႈနဲ႕ ေလွ်ာ္လိုက္ရင္ရပါတယ္။ သံသရာမွာက မိဘတစ္လွည္႕စီျဖစ္လာၾကတာဆိုေတာ႔ ... ကိုယ္႔ဆီမွာ သားသမီးလာျဖစ္မွပဲ ေက်းဇူးဆပ္လိုက္လည္းရေလာက္ပါတယ္။ မိဘေတြက ေျပာင္းျပန္မစီးတဲ႔ျမစ္လုိပဲဆိုေတာ႔ကာ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ ေျပာင္းျပန္မစီးတဲ႔ျမစ္ထဲကိုေနာက္ျပန္ခုန္ခ်သလိုျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။

မိဘထက္ တစ္ရက္ၾကီးတဲ႔ေကာင္ေတြ။ အဲဒါကိုေတာင္ နည္းနည္းရွင္းဖုိ႕လိုပါတယ္။ မိဘေတြဟာ သားၾကီးၾသရသ၊ သမီးၾကီး ၾသရသမ တို႕နဲ႕အသက္အတူတူပါပဲ။ မိဘျဖစ္လာဖုိ႕ သားသမီးတစ္ေယာက္လိုပါတယ္။ သားသမီးမရွိခင္ကလည္း သူတုိ႕ဘာသာသူတုိ႕လင္မယားပဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မိဘျဖစ္ခြင္႔မရေသးပါဘူး။သားသမီးဆိုတာ မိဘေတြကို မိဘျဖစ္ခြင္႔ျပဳလုိက္တဲ႔ Certificate ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ မိဘေတြဟာ သားသမီးထက္ အသက္မၾကီးပါဘူး။သားသမီးထက္ အသက္ၾကီးတာက မိဘမျဖစ္ခင္က လင္မယားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ မိဘေတြျဖစ္လာဖုိ႕ဆိုတာမွာ ... သားသမီးေက်းဇူးအေတာ္မ်ားတာပဲလို႕ေတာင္ ေတြးမိပါတယ္။ (Btw Dad, ေမြးရက်ိဳးနပ္တယ္ေနာ္။)

အလွဴရဲ႕အက်ိဳးကို ငါဘုရားသိသေလာက္သာသိမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ဆံုးဆြမ္းလုတ္ေလးကိုေတာင္ မလွဴဘဲမစားဘူး ဆိုတာေလးကို ၾကားဖူးမယ္ထင္ပါတယ္။ မၾကားဖူးရင္လည္း လူၾကီးေတြလုပ္သလို ေခါင္းကေလးတညိတ္ညိတ္လုပ္ေနလုိက္။ အဲဒီလို အလွဴရဲ႕ေက်းဇဴးအရၾကည္႕ရင္လည္း အရင္က ကပ္ေစးႏွဲျဖစ္ခဲ႔တဲ႔မိဘတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ သား၊သမီးေမြးလာမွပဲ လွဴရတန္းရသလို ေကြ်းေမြးျဖစ္ေတာ႔တယ္။ သားသမီးကိုေကြွ်းတယ္ဆိုတာလည္း စိတ္ထားတတ္ရင္ ကုသိုလ္အင္မတန္ရတဲ႔အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးထားမွေတာ႔ေကြ်းရေတာ႔မွာပဲဆိုျပီးေကြ်းတယ္ဆိုဦးေတာ႔ ကုသိုလ္ အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ႔ရမယ္။ ေအာ္ ...ဒီလိုဆိုေတာ႔လည္း သားသမီးေတြကကုသိုလ္ရရာရေၾကာင္းေတာင္ျဖစ္ျပီးေက်းဇူးေတာင္မ်ားေနျပီ။

ေကြ်းတယ္ေမြးတယ္ဆိုတာမွာလည္း အတင္းအၾကပ္မလုပ္သင္႔ဘူး။ မၾကိဳက္တာေတြအတင္းစားခိုင္းေသာက္ခုိင္းတာမ်ိဳးက အင္မတန္ ဆိုးတယ္။ ဥပမာ၊ ကြ်န္ေတာ္႔ၾကီးေတာ္ၾကီးဆိုရင္ အခု သတ္သတ္လြတ္စားတယ္။ ဒီလိုအေဒၚမ်ိဳးကို ႏို႕တုိက္ခဲ႔တဲ႔အဖြားဆို ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲလုိ႕ေတြးမိတယ္။ အမွန္ဆို ပဲႏို႕တုိက္ရမွာ။ အဲဒါဆိုရင္ ၾကီးေတာ္ၾကီးက အဖြားကို ပဲႏို႕ေတြျပန္၀ယ္တုိက္လုိက္ရင္ ႏို႕ဖုိးပါေက်ႏိုင္တယ္။

မိဘမ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္တဲ႔သူေတြမခ်မ္းသာဘူး။ ဒီစကားပံုက ဘယ္ေလာက္မွန္သလဲဆိုတာသိဖို႕ Bill Gates ဆီျဖစ္ျဖစ္ စာပို႕ၾကည္႕ရမယ္။ လူၾကီးမင္း လူၾကီးမင္းရဲ႕မိဘေတြ မ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္မိပါသလား။ အေျဖက Yes ဆိုရင္ လူၾကီးမင္းခ်မ္းသာမွာမဟုတ္ဘူးလုိ႕ျပန္ပို႕သင္႔ပါတယ္။ သားသမီးေတြမ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္တဲ႔မိဘေတြေရာခ်မ္းသာသလား။ဒါကိုလည္း ျပန္စစ္တမ္းေကာက္ၾကည္႕သင္႔ပါတယ္။ အခ်ိဳးအစားက အတူတူပဲဆိုရင္ စကားပံုကိုလည္းနည္းနည္းျပင္သင္႔တယ္။

မိဘေတြဟာ ကေလးဘ၀ကိုေမ႔သြားတဲ႔ လူၾကီးေတြပဲ။ အဲဒီအဆိုကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ႔ေျပာဖူးလိမ္႔မယ္။ ဘဂ်မင္ဖရန္ကလင္လား၊ သူ႕ဂ်ီးေဒၚႏွစ္၀မ္းကြဲလား ေျပာဖူးလိမ္႔မယ္။ တကယ္ေတာ႔ လူေတြက ၾကီးလာရင္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းကိုေမ႔တယ္။ ငယ္တုန္းက ကိုယ္တိုင္ေက်ာင္းမသြားခ်င္တာကို ၾကီးလာတဲ႔အခါၾကေတာ႔ေမ႔လုိက္တယ္။ ကေလးေတြေက်ာင္းမသြားခ်င္ဘူးဆိုရင္ နားမလည္သလိုနဲ႕ေက်ာင္းသြားမွစာတတ္မွာေပါ႔လုိ႕ေျပာၾကတယ္။ ေဆာ႔ခေရတၱိေရာေက်ာင္းသြားလားလုိ႕ေမးရင္ ရွင္းမျပေတာ႔ဘူး။ ၾကိမ္လံုးရွာျပီ။ မိဘေမတၱာနဲ႕ရိုက္လည္းနာတယ္။ ကိုယ္တုိင္ကေတာ႔ မိဘေတြက ကံေကာင္းေထာက္မျပီးမရိုက္တတ္တဲ႔သူေတြျဖစ္ေနေတာ႔ ဆရာေတြကပဲ နာသံုးနာ၊(လက္နာ၊စိတ္နာ၊၀ါသနာ) နဲ႕မိဘေတြလစ္ဟင္းတာေလးေတြျဖည္႕စြက္ေပးပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆရာေတြက ရိုက္ရတာကို ၀ါသနာပါပံုရတယ္။

ကေလးေတြကိုနားလည္တာ ကေလးမရိွတဲ႔သူေတြတဲ႔။

အဲဒီစကားကို ဆစ္ဂမန္ဖရြိဳက္လား၊ သူ႕ကို ေဆးလိပ္မီးညိွေပးဖူးတဲ႔ စားပြဲထိုးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းလားေျပာဖူးတယ္။ တကယ္ေတာ႔ စဥ္းစားၾကည္႕ရံုနဲ႕ကေလးေမြးရတာအေတာ္ေလးပင္ပန္းမွန္းသိပါတယ္။ မာရီယို game ထဲကလို မိႈေလးေတြေကြ်းလို႕သူ႕ဘာသာသူ ၾကီးလာတာမ်ိဳးမွမဟုတ္တာ။ (တကယ္ေတာ႔ စမ္းျပီးေကြ်းၾကည္႕ဖုိ႕ေကာင္းတယ္။) အဲဒီေတာ႔အျမဲအတူေနရတဲ႔မိဘက ကေလးေၾကာင္႔ပိုစိတ္ဆင္းရဲတယ္။ သူတုိ႕မွာက တစ္ေနကုန္ထိန္းေနရတာဆိုေတာ႔ မိဘေမတၱာနဲ႕ပဲ ေနာင္တၾကိတ္ရရတယ္။ ေနာင္တမရဘူးထား၊ ကိုယ္႔အမွားကိုယ္ ကိုယ္တာ၀န္ယူတယ္ဆုိဦးေတာ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ တစ္ေနကုန္ထုိင္ငိုေနတာကိုေတာ႔ Yanni Piano တီးေနတာလုိ႕ခံစားလုိ႕မရႏိုင္တာအမွန္ပဲ။ အေရးထဲ လူပ်ိဳၾကီး အပ်ိဳၾကီးေတြက ကေလးမေမြးဖူးပဲ ကေလးေတြကိုစိတ္ရွည္ဖုိ႕လိုအပ္ေၾကာင္းစာအုပ္ေတြေရးလိုက္တဲ႔အခါမွာ မိဘလုပ္ငန္း မကြ်မ္းက်င္သူေတြခမ်ာအေတာ္ေလးဒုကၡေရာက္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြကလည္း ဘစ္ခ္ အမ္ဘီးရွင္းၾကီးနဲ႕ကေလးမ်ားရိွခဲ႔လွ်င္ထိုသို႕ဤသို႕ တာ၀န္ယူပစ္လုိက္မည္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြေရးသားလာၾကတယ္။ ဟိုတေလာကပဲဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။ (:P) ကေလးေတြကုိနားလည္တာ ကေလးမေမြးဖူးတဲ႔သူေတြပဲ။ အဲဒီလိုနားလည္တာကလည္း သူတုိ႕ကိုယ္တုိင္မေမြးခင္အထိပဲလို႕ မိဘတစ္ဦးမွေျပာၾကားသြားပါတယ္။

ျမန္မာကားေတြထဲမွာဆို မဂၤလာေဆာင္ျပီး ဆယ္႔ငါးမိနစ္အၾကာေလာက္မွာဆို မင္းသမီးက ရွက္တဲ႔အမူအယာနဲ႕ တုိးတုိးေလးေျပာ၊ မင္းသားက မ်က္လံုးၾကီးျပဴး။ လက္သီးဆုပ္ျပီး ... အေဖျဖစ္ေတာ႔မယ္ကြ ဆိုျပီး အင္မတိ အင္မတန္ ဂုဏ္ယူ၀င္႔ၾကြားတဲ႔ အျပံဳးနဲ႕ ထထခုန္တာေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ကေလး ဆယ္႔ႏွစ္ေယာက္ေမြးထားတဲ႔ တက္စီ ေမာင္းတဲ႔လူၾကီးဆိုရင္ အခုအခ်ိန္အထိ အဲဒီလိုပဲ ထထခုန္ေသးသလား ေမးၾကည္႕ခ်င္ပါတယ္။ ကံေကာင္းလုိ႕ အခုေခတ္လို သေဘာထားၾကီးတဲ႔ ဘုရင္လက္ထက္မလို႕ေပါ႔။ အရင္တုန္းက စစ္သူၾကီးမဟာဗႏၶဳလ ...(ဟို ဓႏုျဖဴမွာ အေရးၾကီးတဲ႔ေနရာကို မကာကြယ္ထားတဲ႔စစ္သူၾကီးကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က စစ္သူၾကီးကိုေျပာတာ။) ဆိုရင္ သားသမီးမ်ားလုိ႕ ဘုရင္က ပုန္ကန္မယ္ထင္ျပီး မဟာကရုဏာေတာ္နဲ႕ကြပ္မ်က္လုိက္တယ္။ ကံသီေပလို႕ အခုေခတ္မွာ ၁၂ ေယာက္ေမြးျပီး ေဘးကင္းေနတာ။ တကယ္လုိ႕ သားသမီးႏွစ္ဆယ္႔ေျခာက္ေယာက္ရိွတယ္ဆိုပါစို႕ .... A to Z နာမည္ေပးထားလုိက္ရင္ေတာင္ ရမယ္လုိ႕ေတြးမိတယ္။ D က C,G,E,F ကိုေက်ာင္းမွာ၀င္ၾကိဳ၊ B က G,H,I,J တို႕ကိုေစာင္႔ေန၊ A ကထမင္းခ်က္ထား။ စသျဖင္႔ေတြမွာရမယ္ထင္ပါတယ္။ မိဘေမတၱာဆိုတာ ကေလးအေရအတြက္ေပၚမွာမူတည္ျပီး က်ံဳ႕ႏိုင္ဆန္႕ႏိုင္သလားဆိုတာကိုလည္း ေတြးမိတယ္။

သားသမီးယံု စံုလံုးကန္း။ အဲဒါကေတာ႔ နည္းနည္းေဒါသၾကီးတဲ႔မိဘေတြက နည္းနည္းေျပာေကာင္းေအာင္ ရစ္သမ္ကို အသံုးျပဳထားတဲ႔ စကားပံုျဖစ္ပါတယ္။ အစကေတာ႔ အေဖတူသား အေဖတူသားဆိုျပီး ေနာက္မွ ယံုလုိ႕ကိုမရဘူးကြာ ဆိုရင္ .... ၾကားရတာကိုက သေဘာပါၾကရဲ႕လား တကာၾကြယ္ ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ သားသမီးကုိ ယံုတာမယံုတာနဲ႕ ကန္းတာမကန္းတာနဲ႕ဟာ သိပ္ေတာ႔လည္းမဆိုင္ပါဘူး။ ယံုရမွယံုေပါ႔။ မယံုရမွန္းသိရက္နဲ႕ယံုရင္ေတာ႔လည္း ေနာက္မွ သားသမီးကို အျပစ္တင္တာေတာ႔ လူၾကီးလူေကာင္း မဆန္သလိုျဖစ္တယ္။ ေမြးထားတုန္းကေမြးထားျပီး မယံုမၾကည္ျဖစ္ရတာမေကာင္းပါဘူး။ ယံုၾကည္ေလာက္တဲ႔သားသမီးမျဖစ္လာဘူးဆိုတာကလည္း မိဘ၀တၱရားမေက်သလိုျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာကသိရင္ မေမြးပါဘူးဆိုတာမ်ိဳးေတြမေျပာပါနဲ႕။ ေစာေစာကသိရင္ အေမြးမခံပါဘူးလုိ႕ျပန္ေျပာေနလိမ္႔မယ္။ သားသမီးနဲ႕မိဘဆိုတာကေတာ႔ စံုလံုးကန္းေလာက္ေအာင္ယံုၾကည္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ ယံုၾကည္မွလည္း နားလည္ေအာင္ေျပာလို႕ရမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။

မင္း ေခြးျဖစ္မယ္႔ေကာင္ပဲ။ လုိ႕ ေဒါသၾကီးတဲ႔မိဘေတြက ကရုဏာေဒါေသာ ဆိုတာၾကီးနဲ႕ကိုင္ေပါက္ပါတယ္။ကရုဏာနဲ႕ေဒါသဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ အတူယွဥ္ျပီးမျဖစ္တဲ႔ေစတသိက္ႏွစ္ခုဆိုတာကို မသိဘဲနဲ႕ ေဒါသကိုပဲလူၾကားေကာင္းေအာင္ ကရုဏာနဲ႕ယွဥ္တဲ႔ေဒါသလုပ္တာကေတာ႔ရယ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ေခြးျဖစ္မယ္႔လူဆိုတာမရိွပါဘူး။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင္႔သလို မျဖစ္တာကို ေခြးျဖစ္တယ္လုိ႕ေျပာတာဟာ နည္းနည္းေတာ႔ ပါ၀ါကို အလြဲသံုးစားလုပ္ရာေရာက္ပါတယ္။ ေခြးျဖစ္တယ္ပဲထားဦး ...ကိုယ္႔သားကို အယ္ေဇးရွင္းျဖစ္ေစခ်င္တာလား၊ ေရာ႔ထ္ဝုိင္လာျဖစ္ေစခ်င္တာလား၊ စိန္႕ဘားနတ္ထ္လား၊ ရွီဇူးလား ဘယ္လုိေခြးျဖစ္မွာလဲေသခ်ာေအာင္ေျပာလိုက္သင္႔တယ္။ အခုေတာ႔ ဘာေခြးျဖစ္မွန္းမသိ သားသမီးေတြမွာသနားဖုိ႕တယ္ေကာင္းပါလား။ မိဘေမတၱာဟာ ဆူပူမႈကို အားေပးသလားလုိ႕ေတြးမိပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕မိဘေတြၾကေတာ႔ကိုယ္႔တုန္းက မရတာေတြကို သားသမီးအလွည္႕မွာရေစခ်င္တယ္။ သား ... အေဖ႔အလွည္႕တုန္းက မင္းအေမဆူတာနဲ႕ Mac Book Pro မ၀ယ္လုိက္ရဘူး။ သား မူၾကိဳမွာသံုးဖုိ႕ Mac Book Pro ဆိုျပီး၀ယ္ေပးလုိက္ၾကတယ္။ အဲဒါဟာ မိဘေမတၱာလား ကိုယ္႔အတၱကိုယ္ အစာျပန္ေကြ်းတာလားမသဲကြဲပါဘူး။

မိဘျဖစ္ဖုိ႕ ရက္တိုသင္တန္းမရိွဘူး။ မိဘေတြက ေကာင္းမယ္ထင္တာေတြလုပ္ရင္းလြဲလြဲသြားတဲ႔ သနားစရာလူရႊင္ေတာ္ေတြလည္းျဖစ္တယ္လို႕ နသန္နီယလ္ေဟာသြန္းလား၊ သူတို႕အိမ္ကိုႏြားႏို႔ပို႕တဲ႔သူလား ေျပာသြားဖူးတယ္။ မိဘအလုပ္ကမလြယ္ဘူး ဆိုတာေလာက္ကိုသေဘာေပါက္ရင္ သားသမီးေတြရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာအခက္အခဲကို အာဂႏၱဳဖ်ားလုိ သေဘာထားျပီး ေဆးျမီးတုိေတြနဲ႕ကုတာနည္းလာႏုိင္တယ္။ မၾကိဳက္တာမစားနဲ႕ ၾကိဳက္တာပဲစားဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြထဲက အမ်ားစုဟာ သၾကားလံုးနဲ႕ေခ်ာကလက္ကိုပဲ မနက္စာ၊ေန႕လည္စာ၊ညစာ အျဖစ္စားခဲ႔ၾကမွာပဲ။ အစားအေသာက္ေကြ်းရတာလည္းမလြယ္ဘူး။ အေကာင္ေသးေသးေလးေတြရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ ဘာေတြ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတြးျပီး၊ ဘာေတြ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေတာင္းဆိုမလဲဆိုတာကိုလည္း ၾကိဳမသိႏိုင္ဘူး။

မိဘေတြထဲက ၈၀ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဟာ ကေလးေတြရမွပဲ ကုိယ္႔မွာ မိဘရိွမွန္းသတိရေတာ႔တယ္လုိ႕ နစ္ေရွးလား နစ္ေရွးတို႕လမ္းထဲမွာ ဆိုက္ကားနင္းတဲ႔သူလား ...တစ္ေယာက္ေယာက္ေျပာခဲ႔ဖူးလိမ္႔မယ္။ လူေတြက အေတာ္ေလးရယ္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္။ မိဘေက်းဇူးကိုမဆပ္ဘဲ သားသမီးေက်းဇူးကိုဆပ္ေနတာဆိုတဲ႔တရားကုိလည္း နာဖူးတယ္။ သားသမီးရတာကိုကလွလွပပ ၀ဋ္လည္တာလည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ကာလ၀ိပါက္ေနာက္ပိုးတက္ျပီး ေရွ႕ပိုးက ျပန္မဆင္းတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ကေလးေမြးတာကိုပဲ စားေသာက္ဆိုင္မွာ အစာမွာသလို Preference ၾကီးနဲ႕။ ေယာက်ာ္းေလးပဲလုိခ်င္တယ္။ မိန္းကေလးေမြးရင္ သူတို႕အေဖကိုပဲပိုခ်စ္ေနရင္ ေမြးထားရက်ိဳးမနပ္ဘူး ...စသျဖင္႔။ တကယ္ေတာ႔ ကေလးေမြးတယ္ဆိုတာ စစ္တပ္ထဲမွာ အ၀တ္အစားေတြ ပစၥည္းေတြထုတ္ေပးသလိုပဲ။ ေပးတာပဲယူရတယ္။ မေက်နပ္လုိ႕ျပန္လဲလို႕မရဘူး။ ငုပ္ဗီဇေတြ၊ေဘာေလာေပၚဗီဇေတြ ဆိုတာကရိွေသးတယ္။ ကိုယ္႔လုိ ကိုးလုိးကန္႕လန္႕ေတြျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဘာမွ မေသခ်ာဘူး။ ဆရာ၀န္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သား စာေမးပြဲမွာတဖံုးဖံုးက်ေနတာဟာ ဥာဏ္ရည္ဟာ မိဘကေန သားသမီးဆီ တုိက္ရိုက္ၾကီးေရာက္သြားမယ္လုိ႕ အာမမခံဘူးဆိုတာကို ျပေနပါတယ္။ မိဘေတြက ေတာ္ေလေလ သားသမီးမွာဖိအားမ်ားေလေလပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြက သာမန္လူေတြထက္ပိုေမွ်ာ္လင္႔ထားတယ္။ အမွားကို သိပ္ခြင္႔မျပဳေတာ႔ဘူး။ သားသမီးျဖစ္ရတာလြယ္တယ္မွတ္လုိ႕။

မိဘေမတၱာဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ႕က ဘတ္စ္ကားေတြမွာ ေရးထားတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲသိပါတယ္။ ေမြးရင္းဖြားရင္း ဆံုးပါးသြားႏိုင္တယ္။ သခ်ိ ၤဳင္းကို မ်က္စိေစြတဲ႔သူ မ်က္ေစာင္းထုိးထားသလို ေတာ္ေတာ္ၾကီး မ်က္ေစာင္းထိုးထားခဲ႔ရတယ္ဆိုတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ စာစီစာကံုးမွာ အမ်ားၾကီးေရးဖူးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အေမေမြးတုန္းက ေဘးနားက ဗိုက္ခြဲေမြးသူေတြက ေဟာတစ္ေယာက္ေဟာတစ္ေယာက္ အကင္းမဟုတ္ဘဲ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြပါတယ္။ အရင္တုန္းက ေဆးပညာဟာ အခုေဆးပညာလိုပဲ အာမခံခ်က္မရိွပါဘူး။ အခုလည္း ေဆးပညာက အာမခံတာမဟုတ္ဘဲ ေဆးပညာ+Cash ကသာ အာမခံတာျဖစ္ပါတယ္။ မယံုရင္ ပိုက္ဆံမပါဘဲ ေဆးရံုၾကီးမွာ ဗိုက္ခဲြေမြးၾကည္႕ေစခ်င္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အသိ ဗိုက္ခြဲေမြးဖို႕ ပိုက္ဆံျပန္ယူေနတာကို ထုိင္ေစာင္႔ေနေပးတဲ႔ ဆရာ၀န္ရိွမွန္း သိခဲ႔ပါတယ္။ စိတ္ရွည္တာအံ႔ေရာလို႕ေတာင္ေျပာခ်င္စရာပဲ။ မေတာ္တဆ တိမ္းပါးသြားရင္ ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္မလဲဆိုတာကိုလည္း စိတ္၀င္စားမိပါတယ္။ ပိုက္ဆံရမွခြဲမယ္ဆိုတာက ေငြျမင္ရင္ လင္လုပ္ပါမည္ဆိုတ႔ဲ ေရသည္ျပဇာတ္ထဲက ေရသည္မိန္းမေျပာတဲ႔စကားလို ၾကည္ႏူးစရာမရိွဘူး။ ဆရာ၀န္ေတြဟာ Hippocratic oath ကို အုတ္၊သဲေက်ာက္ဆိုင္မွာ ေရာင္းလုိက္ပါျပီ။ တစ္ခါတည္းမဆိုပဲ မနက္တုိင္း ေမာနင္း Prayer လုိဆိုရင္ မိဘေမတၱာျပသခြင္႔ရတဲ႔ မိဘေတြရိွလာႏိုင္ပါတယ္။

အေကာင္းအတုိင္းေမြးလာရင္ကို မိဘေတြကို ေက်းဇူးတင္။ အဲဒီစကားကိုေျပာတာ ေဒါက္တာေနာ္မန္ဗက္သြန္းဆိုတဲ႔သူအေၾကာင္းမဖတ္ဖူးတဲ႔ သု၀ဏၰ က ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္မွာ Down syndrome (DS), ျဖစ္ႏိုင္ေျခ၊ ကုိယ္လက္ အဂၤါမျပည္႕မစံုျဖစ္ႏိုင္ေျခဘယ္ေလာက္မ်ားလဲသိေနတဲ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႕စကားမို႕အေတာ္ေလး ေတြးျဖစ္တယ္။ ကံေကာင္းလုိ အားလံုးပါလာတာ။..... ဗိုက္ထဲကေရွာေရွာရွဴရွဴ (ခြဲတာနဲ႕ထြက္လာတဲ႔အတြက္) ထြက္လာတဲ႔အတြက္ သားသမီးကိုလည္း မိဘေတြက ေက်းဇူးတင္ပံုရပါတယ္။ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးရိွတာ။ ဗိုက္ထဲမွာ ကိုးလေလာက္ေနေပးလုိက္တာကိုက နည္းတဲ႔ ေက်းဇူးမဟုတ္ဘူး။ ဟိုတယ္က အခန္းေတြလုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕လည္းမဟုတ္၊ ဟိုတစ္ေခါက္ အဲဒါကိုေျပာေတာ႔ ေက်ာင္းလွဴတဲ႔သူေတြက ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာကို ဟိုတယ္ႏွစ္ခန္းစာေလာက္ အက်ယ္ၾကီးေနရမယ္ဆိုတာကုိ အသိဘုန္းၾကီးကေျပာပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ဗိုက္ထဲမွာ ေနရတာက်ဥ္းတယ္လုိ႕ခံစားမိတဲ႔သူေတြ ေက်ာင္းလွဴပါ။ ေက်ာင္းတကာၾကီးေတြရဲ႕အေမဗိုက္ကေတာ႔ ဟုိတယ္ႏွစ္ခန္းစာပိုပူေနပါလိမ္႔မယ္။ ( စိတ္မေကာင္းပါဘူးအေမ ....။ :P)

ထူးအိမ္သင္ရဲ႕သီခ်င္းရိွပါတယ္။ အေမ႔ရဲ႕ဒုကၡအိ္ုးေလး။ ၾကီးလာေတာ႔ ဒုကၡအိုးၾကီးျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ သားသမီးေမြးရတာကိုက တြက္ေျခမကိုက္ပါဘူး တြက္ေျခကိုက္ခ်င္ရင္လည္း သားသမီးမေမြးဘဲ အသားစားၾကက္ေမြးဖုိ႕အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ေလးဆယ္႔ငါးရက္နဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ရပါတယ္။ သားသမီးကေတာ႔ ၂၈ ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ႔ မိဘေက်းဇူးအေၾကာင္းမဟုတ္တာကေန စစဥ္းစားပါလိမ္႔မယ္။ မိဘေမတၱာဆိုတာ မ်က္စိမျမင္တဲ႔သူရဲ႕ အလင္းေရာင္ကို ရိွရင္းစြဲတန္ဖိုးထက္ ပိုျမွင္႔ျပီးေမွ်ာ္လင္႔တာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ႏို္င္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကလည္း သားသမီးကို အေတာ္ေလးေမွ်ာ္လင္႔တယ္။ သားေထာက္သမီးခံမရိွရင္ ခက္မယ္လို႕ေျပာၾကတယ္။ ေထာက္ထားတဲ႔သားသမီးဆိုရင္ေတာ႔ေတာ္ေသးတာေပါ႔။ ကိုယ္လဲလဲေရာ ေရွာင္ေပးလုိက္တဲ႔သားသမီးနဲ႕ေတြ႕ရင္ ပိုနာေနမယ္။ ကိုယ္႔ဘာသာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလဲတာကေတာင္ သက္သာဦးမယ္။ သားသမီးရိွမယ္ထင္ျပီးလဲလုိက္မွ ဆႏၵန္ဆင္မင္း အစြယ္ျပဳတ္က်သံလို ဗုန္းဗုန္း ေျမသို႕က်ေတြဘာေတြျဖစ္မယ္။ မိဘေတြက သားသမီးရလာမယ္ဆိုတာ သိေပမယ္႔ သားသမီးေတြကေတာ႔ မိဘရလာမယ္ဆိုတာ သိပ္သိတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင္႔လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ဇာတ္လမ္းေတြမွာ မိဘေတြက ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾက၊ ႏွလံုးေရာဂါကို ပံုၾကီးခ်ဲ႕ၾက။ သားသမီးသည္ မိဘအုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ရ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမျဖစ္သည္ေတြဘာေတြျဖစ္ကုန္ေရာ။ သားသမီးေတြက မိဘေက်းဇူးကို သိတတ္တယ္ဆိုရင္လည္း သူ႕သေဘာနဲ႕သူသိတာက ေကာင္းပါတယ္။

ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ေတာင္ မိဘေမတၱာအေၾကာင္းစဥ္းစားရတာ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွဳပ္ေထြးေနျပီးသားကို မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ Xanthos နဲ႕ေျပာမိတယ္။ သူကလည္း သူ႕ျပႆနာကိုတင္ျပတယ္။ တကယ္လုိ႕ ေသာတပန္မိဘႏွစ္ပါးမွာ အနာဂါမ္ သားၾကီးေမြးတယ္ဆိုပါေတာ႔ .. သူတို႕သားၾကီးကို သူတို႕က ရိုက္မိတယ္ဆိုပါေတာ႔ ... နည္းတဲ႔အကုသိုလ္မဟုတ္ဘူးေနာ္ ..... လို႕ေျပာျပီး တဟားဟားရယ္ေနပါတယ္။( တကယ္ေတာ႔ ဒီလုိမေမြးပါဘူး။ သူက အခက္အခဲျဖစ္ေစတဲ႔အေနထားကိုပဲေတြးၾကည္႕တာပါ။)

သံသရာအျမင္အရ သူစိမ္းေတြေတာင္ တစ္ခ်ိန္ကေတာ႔ အမ်ိဳးအရင္းေတြျဖစ္မယ္။ (ကြ်န္ေတာ္တို႕မုန္းပါတယ္ဆိုတဲ႔လူၾကီးကလည္း အရင္က ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ ေဆြနီးမ်ိဳးစပ္ၾကီးဆိုတာကို လက္သင္႔ခံဖုိ႕ေတာင္ အေတာ္အားယူရတယ္။ )အကုသိုလ္မ်ားလြန္းလို႕ အတူတူ ကြ်တ္တန္းမ၀င္ေသးဘဲ က်န္ခဲ႔တဲ႔သူအခ်င္းခ်င္း မာနၾကီးေနၾကတာလည္းရယ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကံသာ အမိ ကံသာအဖ ဆိုရင္လည္း ကံကိုလည္း ေက်းဇူးဆပ္ဖုိ႕လုိ္ေကာင္းလိုေနပါလိမ္႔မယ္။ လူုအျဖစ္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔နည္းပါးမႈေတြထဲမွာ မိဘကိုေရြးခ်ယ္ခြင္႔မရတာလည္းပါေကာင္းပါမယ္။ သား၊သမီးကို ေရြးခ်ယ္ခြင္႔မရတာလည္းပါေကာင္းပါႏိုင္ပါတယ္။ မိဘေမတၱာကို ျမင္းမုိရ္ေတာင္နဲ႕ယွဥ္ရင္ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဟာ ႏြားခ်ိဳေပါက္စေလာက္ပဲရိွမယ္၊ မိဘေမတၱာကို သမုဒၵရာနဲ႕ယွဥ္ရင္ မဟာသမုဒၵရာေတာင္ ယုန္ေျခတစ္ေထာက္စာေလာက္ပဲျဖစ္သြားမယ္ဆိုတဲ႔ အတိႆယေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ မၾကာမၾကာ စာထဲထည္႕ေရးပါတယ္။ သားသမီးမရိွတဲ႔ အပ်ိဳၾကီး ဆရာ၊ဆရာမၾကီးေတြေတာင္ ဒါမွ မိဘေမတၱာကြ ဆိုျပီး အမွတ္အမ်ားၾကီးေပးရေအာင္ေရးၾကပါတယ္။ ... တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ For Granted ရတဲ႔ေမတၱာတရားေတြကို နားလည္ဖုိ႕ အေတာ္ၾကီး ကြာေ၀းေနပါေသးတယ္။ မိဘကလည္း သားသမီးေမတၱာကို နားလည္ဖုိ႕ၾကိဳးစားဖုိ႕လိုသလို၊ သားသမီးကလည္း မိဘေမတၱာကိုနားလည္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ တစ္လမ္းေမာင္းေမတၱာဆိုရင္ ကြွန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အျပံဳးေတြဟာ အလင္းျပန္ႏိုင္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ..........

ဒီေန႕အတြက္ ေမးခြန္းက လြယ္လြယ္ေလးပါ။

မိဘေမတၱာကို သင္နားလည္သေလာက္ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ရွင္းျပၾကည္႕ပါ ဆိုတဲ႔ေမးခြန္းေလးပါပဲ။

Good Luck Buddies!!!

ခင္မင္စြာျဖင္႔

Zephyr

Notes:

အင္မတန္ခ်စ္ခင္ေသာ မိခင္ၾကီးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္ရာအရပ္မ်ားမွ ျပံဳးေပ်ာ္ေစရန္၊

သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရံုးမွေနျပီး မ်က္ႏွာအေၾကာေျပာေလွ်ာ႔ႏိုင္ေစရန္၊

မိဘေမတၱာကို ကုိယ္တိုင္ကိုယ္က် ျပန္လည္သံုးသပ္ႏိုင္ရန္၊ အစရိွတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားနဲ႕ေရးပါတယ္။

Peace B with U.