ေနပူထဲက ပိေတာက္ေတြ။
သုိးရုိင္းတစ္ေကာင္ကုိလုိက္ရွာျခင္းဆုိသည္႕ ဟရုကိ မူရာကမိရဲ႕ စာအုပ္မွ ၾကြက္တစ္ေကာင္ေရးလုိက္သည္႕ စာတစ္ေစာင္အေၾကာင္းကုိသတိရသည္။ စာေရးေကာင္းတဲ႔သူေတြဟာ စာေရးစရာမလုိပါဘူး ဟုဆိုသည္။ ... ေလးလံေနေသာာ လက္ဖက္ရည္ ေဖ်ာ္ျခင္းအႏုပညာထဲ ေပါ႔ပါးစြာျဖတ္သန္းေနေသာ လက္ဖက္အခ်ိဳေျခာက္ရနံ႕ကုိ ေျမာက္ဒဂံု ေမတၱာဆုိင္မွ ရရိွခဲ႔သည္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းႏွင္႔ခ်မ္းသာျခင္းကိုေဖာ္ေဆာင္ေသာ ေဇယ်သုခဆုိသည္႕ လမ္းသြယ္ေလးသည္ ခ်ိဳင္႔ခြက္မ်ားျပည္႕ႏွက္ေနခဲ႔ေသးသည္။ ခ်စ္သူမ်ားေလွ်ာက္ခဲ႔ေသာလမ္းေဘးဝဲယာတြင္ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ အတင္းအဖ်င္းေျပာဆုိသည္႕ ဘုတ္ဆံုမၾကီးမ်ားသည္ ဗီလိန္ဆန္လြန္းေနသည္။
SSC မွ သန္မာထြားက်ိဳင္းေသာ ၾကမ္းပုုိးတစ္ေကာင္ကုိ အံတုရင္း တစ္ညတာ လူနာေစာင္႔ခဲ႔သည္႕ အေတြ႕အၾကံဳ၏ ႏူးညံ႕လတ္ဆတ္မႈကုိ စကားလံုုးမ်ား လုိက္မမီႏုုိင္ေတာ႔ပါ။ ေလးႏွစ္တာ ကုိယ္႔နံေဘးနားမွာ အျမဲရိွေနေသာ္လည္း ခ်စ္ျခင္းတရား၏ ႏူးညံ႕မႈကုိ နားမလည္ခဲ႔ပါ။ ေမ႔ေဆးျပယ္ရန္ေစာင္႔ေနရေသာ ေလးဆယ္႔ငါးမိနစ္မွာမွ ခ်စ္ျခင္းတရား၏ ေႏြးေထြးမႈကုိ နားလည္လာခဲ႔သည္။ ခ်စ္ေနေသာစိတ္၊ ခ်စ္ေသာစိတ္သည္ အရုုဏ္လုိ တျဖည္းျဖည္းလင္းလာေသာ အလင္းတရားတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနမည္လားမသိပါ။ သမုဒယသည္လည္း လည္ပတ္ေသာ ပဋိစၥသမုပၺါဒ္တစ္ခု၏ အလြန္လွေသာ မာယာတစ္ခုုျဖစ္လိမ္႔မည္။
ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ားသည္ သံုးစြဲေနစဥ္ျပည္႕စံုေနရံုုသာ ျဖစ္ရမည္ဟု ဆရာသမားက ဆံုုးမသည္။ ရွစ္ေပေက်ာ္ျမင္႔ေသာ စာအုုပ္စဥ္ၾကီးတစ္ခုု၏ေရွ႕တြင္ မဖတ္ျဖစ္ေတာ႔ေသာ စာအုုပ္မ်ားကို စီစီရီရီ သိမ္းဆည္းေနျခင္းသည္ အနာေဖးခြာေနေသာ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္၏ ရင္ခုန္မႈမ်ိဳးသာျဖစ္မည္ထင္သည္။ အိမ္မက္မ်ားသည္ လံုုျခံဳစြာသိမ္းဆည္းထားေသာ ဗလာနယ္၏ အကာအရံမ်ားသာျဖစ္သည္။ စုုေဆာင္းျခင္းမ်ားသည္ ဥပါဒါန္ကုိ သန္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ျခင္းမ်ိဳးမျဖစ္သင္႔ေတာ႔ေၾကာင္း မိမိကုိယ္ကုိ ဆံုုးမရန္ လူၾကီးမင္း Jack တစ္ပုုလင္းမလုိအပ္ေတာ႔ပါ။
သံုးႏွစ္ၾကာ သံေၾကးတက္ေနေသာ အိမ္သာေၾကြခြက္ေအာက္ေျခမွ မူလီႏွစ္လံုးအတြက္ေတာ႔ WD 40 သည္ ဟာသတစ္ပုုဒ္သာျဖစ္ပါသည္။ ထုိမူလီႏွစ္လံုးကုိ သံျဖတ္လႊျဖင္႔ တုိက္ရန္ အၾကံေပးခဲ႔ေသာ သာေကတမွ ပုိက္ေရာင္းေသာ ဆုိင္ရွင္ ဟိႏၵဴကုလားေလးသည္ ဟားဗက္တကၠသုိလ္တက္ခဲ႔သူ မဟုတ္မွန္းသိလုိက္ရခ်ိန္တြင္ မိမိ၏ အင္ဂ်င္နီယာပညာကုိ ေအာ႔ႏွလံုးနာသလုိျဖစ္သြားခဲ႔သည္။ ထိုမူလီႏွစ္လံုးကုိ ျဖဳတ္ပစ္ရန္ ေျခာက္ေထာင္႔ငါးရာက်ပ္အကုန္ခံကာ ဝယ္ယူထားေသာ WD 40 တစ္ဗူး၊ ဂြႏွစ္ေခ်ာင္း၊ Minus Screw-driver အၾကီးတစ္ေခ်ာင္းကုိလည္း စိတ္နာသြားခဲ႔သည္။ အေမရိကန္ နည္းပညာျဖင္႔ တီထြင္ထားေသာ ဘုိထုိင္အိမ္သာၾကီးတစ္ခု၏ မူလီႏွစ္လံုးအေၾကာင္းကုိ ဟိႏၵဴကုလားေလးက တိတိက်က်သိေနခဲ႔သည္။ တုိင္ကီပံုးဝယ္၍ အလကားေပးလုိက္ေသာ သံျဖတ္လႊသံုုးေခ်ာင္း၏ မူရင္းကုန္က်စရိတ္မွာ ၄၅၀ က်ပ္သာျဖစ္သည္။ အကြ်ႏု္ပ္၏ ပညာသည္ ကုလားေလးထက္ ဆယ္ဆ ေစ်းၾကီးေသာ္လည္း မူလီႏွစ္လံုးကုိ မျဖဳတ္ႏုိင္ခဲ႔ပါ။ ေနာက္ေနာင္ ႏုိင္ငံ၏ အၾကံေပးအျဖစ္ ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ဆင္းမ်ားကုိ ငွားရမ္းမည္ၾကံေသာ္ ပုိက္ေရာင္းေသာ ဆုုိင္ရွင္ ဟိႏၵဴကုလားေလးကုိသာ ဦးစားေပးစဥ္းစားလွ်င္ အရေတာ္ေလစြ၊သင္႔ေလစြဟုေတြးေနမိေတာ႔သည္။
ခ်စ္သူမ်ား၏ ျပႆနာမွာ စိတ္ေကာက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ေကာက္ျခင္းသည္ အႏုစားစိတ္ေရာဂါတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္၏ ျပႆနာမွာ ဝန္ၾကီးဌာနမ်ားကုိ လြဲမွားစြာ တာဝန္ေပးေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မႏွစ္ကတည္းကရိွေနေသာ ခ်ိဳင္႔ခြက္ေလးတစ္ခုကိုု တစ္ႏွစ္လံုုးလံုုး အႏုပညာ လက္ရာမပ်က္ ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ေသာ စည္ပင္သာယာေရးဌာနအား သမုိင္းအေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းေရးဘက္သုိ႕ေျပာင္းလဲတာဝန္ေပးရန္မသင္႔သေလာဟုေတြးေနမိသည္ဟုဆိုေသာေၾကာင္႔ အစ္ကုိျဖစ္သူမွ အကြ်ႏု္ပ္အား ညီေလး ျမန္မာျပည္ျပန္လာ၍ ဆံပင္ညွပ္ဆရာလုပ္ေသာ္ ေမာ္ၾကည္႕ဝံ႕သူမရိွေလာက္ေအာင္ပင္ ထြန္းေတာက္လာႏုိင္သည္ဟုု ေထာပနာျပဳသည္။
ကြ်န္ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ားသည္ ကြ်န္စာမ်ားကုိ ေစ်းၾကီးၾကီးျဖင္႔သာ သင္ေပးၾကေတာ႔သည္။ ကြ်န္ပညာသင္ေက်ာင္းသုိ႕မပုိ႕ႏုိင္ေသာ္ ကေလးမ်ားစာေကာင္းေကာင္းမတတ္ျဖစ္ၾကေတာ႔သည္။ ထုိအခါဆႏၵျပၾကသည္။ ႏွိမ္နင္းရေသာ ရဲသားမ်ားသည္လည္း ကြ်န္ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ားအေၾကာင္းနားလည္လွသည္မဟုုတ္။ ကြ်န္ပညာတတ္မ်ားမွ ကြ်န္ဘာသာျဖင္႔ေရးသားထားေသာ ကြ်န္စာအုပ္မ်ားမွ နည္းလမ္းမ်ားပုိ႕ခ်ခဲ႔သည္ကုိလည္း ဘူးလံုးနားမထြင္းျဖစ္ခဲ႔ရာ အဓိကရုဏ္းႏွိမ္နင္းရသည္ဟုသာထင္ၾကရွာေတာ႔သည္။ တုိးလာေသာ လစာႏွစ္ေသာင္းျဖင္႔ ကေလးမ်ားကုိ ကြ်န္ပညာသင္ၾကားေပးသင္႔သည္။ ကြ်န္ပညာတတ္ေလးမ်ားသည္ ေလးတန္းေရာက္လွ်င္ ျဖဴးေကာင္ကုိ hedgehog ဟုေခၚမွန္းသိေနေလာက္ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း သခင္ပညာတတ္မ်ားမွာ ဆယ္တန္းေျဖခါနီးအထိ စာလံုုးေရရွစ္ရာေက်ာ္ေသာ ကေလးဖတ္ အလြယ္ျပန္ေရး အဂၤလိပ္စာအုုပ္ပါးကေလးမ်ားကုိ ေဒါင္းတည္ေမာင္းတည္ မဖတ္ႏုိင္ၾကသည္မွာ သခင္ဆန္လြန္းသြားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ တူေလး၊တူမေလးမ်ားကုိေတာ႔ ကြ်န္ပညာကုိသာ ေကာင္းေကာင္းၾကိဳးစားၾကရန္မွာၾကားခဲ႔သည္။ ကမာၻၾကီးတြင္ေတာ႔ ကြ်န္ပညာႏွင္႔သာ ထမင္းရွာစားၾကရေလသည္။
ဘူဆန္တကၠသုိလ္မွ ႏွဖူးေျပာင္လွ်င္ ဂုုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႕ေပးျခင္းဆုိသည္႕ သတင္းကုိ ႏုိင္ငံေတာ္သတင္းစာတြင္ တခမ္းတနားေရးသားေဖာ္ျပလုိက္သည္႕အခါမွ မိမိ၏ အလင္းပြင္႔ႏႈန္းနည္းျခင္းကုိ အကဲခတ္မိေလေတာ႔သည္။ ယခင္႔ယခင္က ဆရာသမားၾကီးမ်ားလုိပင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မ်ား၏ အလုပ္မွာ ဘုရားစိန္ဖူးေတာ္ကပ္လွဴျခင္း၊ ေရလွ်ံေနေသာေနရာမ်ားတြင္ စက္ျဖင္႔ ေျမဖုိ႕ရန္မွာၾကားရမည္႕အစား တပ္မေတာ္သားမ်ားကုိ ယူနီေဖာင္းအသစ္မ်ားဝတ္ဆင္ျပီး သဲအိတ္မ်ား မေစျခင္းတုိ႕ကုိ မင္းသားသစ္ၾကီးက ျပဳလုုပ္ေလသည္။ ဒဏ္ရာရလာေသာ စစ္သားမ်ားကုိအထုပ္ငယ္တစ္ထုပ္စီေပးအပ္ျခင္း၊ တပ္မေတာ္ေန႕တြင္ လူၾကီးသူမမ်ားကုိ ေနေျခာက္လွမ္းျခင္း၊ ေခ်မႈန္းရမည္႕ရန္သူမ်ားကုိေျပးေတာင္းပန္ျခင္း၊ အလြန္လွေသာ တာလတ္ပစ္ဒံုုးက်ည္မ်ားကုိ ေျမာက္ကုိးရီးယားပမာ ၾကည္ညိဳစြာ ေမာင္းႏွင္ျခင္း၊ ဘိန္းဓားျပမ်ားအေၾကာင္းကုိ ထုတ္မေျပာေတာ႔ျခင္းတုိ႕ကုိတစုုိက္မတ္မတ္ေဆာင္ရြက္ပါသည္။
သမၼတၾကီးမွ ျမန္မာ နည္းပညာေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္သာမက၊ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ပါ ရည္မွန္းခ်က္ထားျပီး လုပ္ကုိင္ေစလုိေၾကာင္း အမွာစကား အနည္းငယ္ကုိ စာရြက္ၾကည္႕ဖတ္ျပီးသကာလမွာ သတင္းမ်ားဟာ အရင္လုိပဲ ဟာသစြက္ေနျမဲဆုိတာကုိ ကြ်ႏု္ပ္သည္ေကာင္းစြာသိျမင္ခဲ႔ရပါသည္။
ရန္ကုန္တြင္ ကြ်ႏု္ပ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ မနက္တုိင္း မုန္႕ဟင္းခါး၊တုိရွည္၊ဆိတ္စြပ္နံျပား၊ပဲပလာတာၾကိဳက္ရာစားႏုုိင္သည္။ လက္ဖက္ရည္ႏွစ္ခြက္ေသာက္ႏုိင္သည္။ Bluetooth speaker ေလးျဖင္႔ သီခ်င္းတေအးေအး နားေထာင္ႏုိင္သည္။ စင္ကာပူတြင္ ဘယ္ေလာက္အိပ္အိပ္ sound sleep ၃ နာရီထက္ပုိမရေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္ အျမဲလုိလုိ ငါးနာရီေက်ာ္ေလာက္ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သည္။ (activity tracker တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင္႔တုုိင္းတာထားေသာ္ ပုိျပီးတိတိက်က်သိႏုိင္သည္။)
ေျမာင္းမ်ားေဖာ္ေသာ္လည္း မထူးျပီဟုနားလည္လုိက္ခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာျဖဴကုုလားမ်ား(ဝါ)ကုုလားျဖဴမ်ားေဖာ္ထားေသာ ေျမာင္းၾကီးမ်ားကို ခပ္နက္နက္ထပ္တူးျပီး ခ်ဲ႕လုိက္ရန္ အၾကံထြက္သြားေသာ အဆင္အကြက္မ်ားမွာ ကမာၻကပင္ အံ႔ၾသေလာက္သည္။ ဘုရင္႔ေနာင္ပြဲရံုတန္းတြင္ ကားမ်ားပိတ္ေနသည္႕ ရႈမျငီးဖြယ္ျမင္ကြင္းမွာလည္း က်က္သေရရိွလွသည္။ ညဖက္ လမ္းမေပၚတြင္ တက္တက္အိပ္ေသာ အေဝးေျပးဂိတ္နားမွ လူမိုက္ေပါက္စေလးမ်ားလည္းရိွေသးသည္။ လူငယ္မ်ားကိုေဘာလံုုးေလ႔က်င္႔ေပးရန္ ဖီဖာမွေဆာက္လုပ္ေပးေသာအေဆာက္အအံုုမွ Eagle Garden restaurant ျဖစ္သြားခဲ႔ဖူးေသာ္လည္း ယခုုအခါ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ၏ေစတနာမွန္ျဖင္႔ ES4E ပုုဂၢလိကစာသင္ေက်ာင္းျဖစ္သြားခဲ႔ျပီျဖစ္သည္။ စာအုုပ္အေဟာင္းအစုုတ္မ်ားကိုု သိမ္းထားေသာ အမ်ိဳးသားစာၾကည္႕တုိက္ကုုိလည္း western park အျဖစ္ေအာင္ျမင္စြာ ဖြင္႔လွစ္ထားျပီျဖစ္သည္။ ယခင္က ပုိက္ဆံရိွလွ်င္ အမ်ိဳးသားစာၾကည္႕တုုိက္ဝယ္ထားလုိက္ခ်င္သည္ဟုေျပာေသာ မုိက္ကယ္နီတစ္ေယာက္ western park တြင္သံေခ်းတက္ေနေသာ တြယ္ခ်ိတ္ကေလးစူးေနေသးသလားမသိႏုုိင္ေတာ႔ျပီ။
ႏုုိင္ငံတုိင္းတြင္ မိမိႏုိင္ငံႏွင္႔ ေလ်ာ္ညီေသာ စီးပြားေရး၊လူမႈေရး၊ဘာသာေရး၊ယဥ္ေက်းမႈ ေမာ္ဒယ္မ်ားရိွၾကရပါသည္။ ကမာၻတြင္ မည္သည္႕ အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ မေခ်းဖူးေသာ ၄က်ပ္ခြဲတုုိးႏွင္႔ ပိုုက္ဆံေခ်းေသာ ေက်ာ္ဆန္းေမာ္ဒယ္ကုိသံုုး၍ စီးပြားေရးတုုိးတက္ေအာင္ၾကံေဆာင္ခဲ႔ေသာ္လည္း၊စာရင္းမ်ားမကုိက္ေသာအခါ ကုန္သြယ္ေရးရံုုးကုိ မီးရိွဳ႕ေသာ ထြန္းၾကည္ေမာ္ဒယ္ျဖင္႔အားကူခဲ႔ရသည္။ လူမႈေရးပုိင္းမွာဆုုိရင္လည္း လူနာတင္ကားကုိ ဝုိင္းရုုိက္ေသာ ကူညီပါရေစ ေမာ္ဒယ္။ ဘာသာေရးမွာလည္း တိုုးတက္လာရာmixed married ဆိုလွ်င္ တရားရံုုးမွာေတာင္ လက္မွတ္ထုိးရန္ မလြယ္ေတာ႔ေခ်။ ဝီေမာ္ဒယ္ျဖစ္ရမည္။ ႏုုိင္ငံသားမ်ားသည္ ကုိယ္႔ၾကမၼာ ကိုယ္မဖန္တီးႏုိင္ၾကပါ။
အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားသည္ ပညာႏွင္႔ေစတနာ မ်ားစြာတုိးတက္လာရန္လုိအပ္ေနပါေသးသည္။ လူနည္းလာေသာ ညီလာခံကြက္လပ္ၾကီးကုိေငးၾကည္႕ရင္း အန္ကယ္ေမာင္သိန္းေဇာ္၏ ကဗ်ာစာသားကုုိ ဟန္ပါပါေရရြတ္လုိက္မိေခ်ေတာ႔သည္။ (သူ႕လုိပဲ ႏွစ္ၾကိမ္တိတိရြတ္ဦးမလုိ႕၊ ေနာက္တယ္ထင္မွာစိုုးလုုိ႕)
ဒီထက္ပုိေဝးလည္း ဒီထက္ပုိမေဝးေတာ႔ပါဘူး ........................။ ။
Peace B with U.
