The most sorrowful word of the world is "unwanted"

The most sorrowful word of the world is "unwanted"

မေန႕က သတင္းစာဖတ္ၾကည္႕ရင္း ကေလးတစ္ေယာက္ကို အရွင္လတ္လတ္ စြန္႕ပစ္ျမဳပ္ႏွံထားတဲ႔သတင္းကိုဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ unwanted son လုိ႕ေရးထားပါတယ္။ unwanted ဆိုတာ မလိုခ်င္တာဆိုေတာ႔ မိဘေတြက မလိုခ်င္တဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔။ ကမာၻၾကီးမွာ ၾကိဳဆိုသူမဲ႔ခဲ႔တဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔။ ကေလးတစ္ေယာက္၊ ဘာတစ္ခုမွမသိရိွေသးတဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ေျမျမဳပ္ခံလုိက္ရတယ္ဆိုတာၾကားရတာနဲ႕တင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ လူေတြဘာျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။ ရူးသြပ္ကုန္ျပီလား။ ေတြးမိတယ္။ ဒီကေလးဟာ ဒီလိုမိဘေတြရရိွခဲ႔တာကို သူသိႏုိင္လာတဲ႔အခါ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ။

ကံေကာင္းေထာက္မျပီး အမိုးေပၚ ေဆးလိပ္တက္ေသာက္တဲ႔ ပင္စင္စားၾကီးရဲ႕ကယ္တင္မႈနဲ႕ ကေလးဟာ အသက္ရွင္လာခဲ႔တယ္။ ကံတရားဟာသိပ္ထူးဆန္းတယ္။ ေသေစခ်င္သူဟာ ေသေလ႔မရိွဘူး။ သူ ရွင္သန္ခြင္႔ရသြားတယ္။ ေဆးရံုမွာကုသခံရင္း ဆိုးရြားရက္စက္တဲ႔ေလာကၾကီးအေၾကာင္း အရြယ္နဲ႕မမွ်ေအာင္နားလည္သြားခဲ႔မယ္ထင္ပါတယ္။

ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ လူၾကီးေတြရဲ႕ အမွားတစ္ခုခုအတြက္ တာ၀န္ယူစရာလိုရဲ႕လား။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ကို သတ္ျဖတ္လုိက္ရံုနဲ႕ ဘာေတြမ်ားပိုေကာင္းသြားစရာရိွမလဲ။

ဒီသတင္းဟာ တကယ္႔ကိုေၾကကြဲစရာပါပဲ။ လူသားေတြရဲ႕ လူသားမဆန္မႈေတြနဲ႕ အနာဂတ္မွာ ဘယ္လုိလူေတြနဲ႕အတူ ရွင္သန္ရမလဲဆိုတာကို မီးေမာင္းထုိးျပလုိက္တဲ႔ျဖစ္ရပ္ပါပဲ။ တစ္ေယာက္က အသက္ေတြကုိ ကယ္တင္ဖုိ႕ၾကိဳးစားေနတဲ႔ကမာၻမွာ တစ္ေယာက္က ကေလးတစ္ေယာက္ကို အရွင္လတ္လတ္ေျမျမဳပ္ေနခဲ႔တယ္ဆိုတာ ေတြးၾကည္႕ရံုနဲ႕ ေသြးပ်က္စရာပါပဲ။ လူမဆန္မႈေတြဟာ အမုန္းတရား နဲ႕ရူးသြပ္မႈေတြကေနေပါက္ဖြားလာတဲ႔ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြပါပဲ။

ဒီကေလးကို ဒီလိုလုပ္တဲ႔သူဟာ ေထာင္ဒဏ္ဆယ္ႏွစ္က်ခံရဖုိ႕ရိွပါတယ္။ အခုအထိ ဖမ္းလို႕မမိေသးေပမယ္႔ အဲဒီလူကို မိေစခ်င္ပါတယ္။ ................................. ဘာေၾကာင္႔မွန္း မသိေပမယ္႔ ကေလးတစ္ေယာက္အေပၚ အသက္ရန္ရွာရေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓာတ္ပ်က္ျပားေနတဲ႔သူတစ္ေယာက္အတြက ္ေထာင္ဒဏ္ဟာ ျပဳျပင္ႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။ ကမာၻၾကီးေပၚမွာ အဲဒီလို စိတ္ေဖာက္ျပန္ရူးသြပ္ေနတဲ႔သူေတြကို အလြယ္ဆံုးျပဳျပင္ႏုိင္တာကေတာ႔ အေမရိကန္က လာတဲ႔နည္းျဖစ္ပါတယ္။ အတုိေကာက္အားျဖင္႔ EC လို႕ေခၚပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ျပဳျပင္ဖုိ႕ စကၠန္႕သံုးဆယ္ပဲၾကာပါတယ္။ အရွည္ေကာက္အားျဖင္႔ေတာ႔ Electric Chair ဆိုလားပဲ။ ။

Criminals are indeed unwanted beings.

Peace B with U.

ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ တစ္ဖက္ကမ္း

ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ တစ္ဖက္ကမ္း

တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ဟာ ျမစ္ရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္းမွာရပ္ျပီး ျဖတ္ကူးမရျဖစ္ေနလို႕ အၾကံအုိက္ေနသတဲ႔။ ျမစ္ကလည္း ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းပါပဲ။ ကူးဖုိ႕သာခက္ေနတာ။ အဲဒီေတာ႔ သူက ဟုိဘက္ကမ္းကို လွမ္းၾကည္႕လုိက္ေတာ႔ ဇင္ ဆရာတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕သတဲ႔။ ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္ေနတဲ႔ ဇင္ဆရာဆိုေတာ႔ သူက လွမ္းေအာ္ျပီးေမးတယ္။ ဆရာသခင္၊ ဟိုဘက္ကမ္းကို ဘယ္လိုကူးရလဲခင္ဗ်ာ ဆိုျပီး ေအာ္ေမးတာေပါ႔။ အဲဒီေတာ႔ ဆရာသခင္ကေျပာတယ္။

လူေလး မင္းက ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္ေနျပီပဲ။

တစ္ခါတစ္ခါ ေအာ္ေနရတာ အာေညာင္းတယ္။ ေမးေနရတာေလကုန္တယ္။ အျမင္ေတြအေၾကာင္း၊ ေလွေတြအေၾကာင္း စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ၾကတာ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ တစ္ဖက္ကမ္းဆိုတာကေရာ ဘယ္သူ႕ရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းလဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕သြားခ်င္တာေသခ်ာလား။ သြားဖုိ႕လုိအပ္လား။ ေမးခြန္းေတြက အေျဖမရိွဘူးျဖစ္ေနတတ္တယ္။

တစ္ခုခုရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ... ကြ်န္ေတာ္တို႕ေရာက္ေနပါတယ္။

ကမာၻၾကီးရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္း၊ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္း။

မနက္ႏိုးလာတိုင္းေတြးမိတယ္။ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ေရာက္ေနတဲ႔ သတိရစရာေတြ၊ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ေစာင္႔ဆုိင္းေနတဲ႔ သတင္းစကားေတြ၊ တဖက္ကမ္းက ေမတၱာတရားေတြ၊ တစ္ဖက္ကမ္းက စိတ္မလံုျခံဳမႈေတြ၊ တစ္ဖက္ကမ္းက သံေယာဇဥ္ေတြ၊ တစ္ဖက္ကမ္းက နားလည္မႈေတြ .............။ ေအာ္ေနရတာပင္ပန္းမယ္။ ေျပာေနရတာ မျပည္႕စံုဘူး။ ဒါေပမယ္႔ တစ္ဖက္ကမ္းမွာေတာ႔ လိုအပ္မႈတစ္ခုခုရိွေနတယ္။ ကူးျဖတ္ရမွာလားမသိဘူး။ အၾကံဥာဏ္တစ္ခုခုလိုေနလား၊မက်ိန္းေသဘူး။ ေသခ်ာမႈတစ္ခုခုလုိအပ္ေနတာလား။ ကိုယ္႔ကို အားေပးမယ္႔သူရိွဖုိ႕လား၊ ကိုယ္က အားေပးဖုိ႕လူရိွဖုိ႕လား တစ္ခုခုေတာ႔လုိအပ္ေနတယ္။

အဲဒီခံစားခ်က္ကို အခုေခတ္မွာ လူတုိင္းေလာက္ခံစားရတယ္။ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနျပီး၊ ဘာလိုအပ္ေနမွန္းမသိဘူး။ တစ္ဖက္ကမ္းနဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းကို ျမစ္တစ္ခုျခားထားတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း အသိတရားတစ္ခုျခားထားတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း ကံၾကမၼာတစ္ခုျခားထားတယ္။

လူ႕ေလာကမွာ ကိုယ္႔ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈက အမွန္တရားျဖစ္လာတယ္။ အခုဒီေန႕ အလုပ္မသြားဘူး၊ အိမ္မွာအိပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒါနဲ႕ပတ္သက္တဲ႔အမွန္တရားတစ္ခုျဖစ္လာမယ္။ အိမ္မွာေနတဲ႔ဘ၀တစ္ခု၊ အိမ္မွာေနတဲ႔လမ္းတစ္ခုျဖစ္လာမယ္။ တစ္ကယ္လုိ႕ အလုပ္သြားတယ္ဆိုရင္ အလုပ္သြားတာနဲ႕ပတ္သက္ျပီးေနာက္ထပ္ သီးျခားအမွန္တရားတစ္ခုျဖစ္လာမယ္။ ကိုယ္႔ေရြးခ်ယ္မႈေပၚမူတည္ျပီး လက္ေတြ႕ဘ၀တစ္ခုကို ရၾကတယ္။ ကိုယ္အခုရေနတဲ႔ဘ၀ဟာလည္း သိသိမသိသိ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ႔ဘ၀ဘဲ။ ေနာက္ဆံုး ကိုယ္ရေနတဲ႔ဒုကၡေတာင္ ကိုယ္ယူထားတဲ႔ဒုကၡပဲ။ သံသရာမွာ တစ္ခုခုမွားခဲ႔တာေတြ ရိွရင္လည္းရိွမယ္။ ျပန္ေပးဆပ္ရတာလည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ရတဲ႔ဒုကၡဟာ ကိုယ္ယူထားသေလာက္ကိုယ္႔ဆီမွာေနတယ္။ သံသရာမွာေၾကြးတင္တာ အတိုးႏႈန္းအျမင္႔ဆံုးပါပဲ။ အခုဘ၀မွာ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း တိုးရင္းေပါင္းဆပ္ရတယ္။ အေၾကြးဆပ္ေနတာကို ဆပ္ေနရမွန္းမသိရင္ ပိုပင္ပန္းမယ္။ ဆပ္စရာရိွတဲ႔အေၾကြးေက်သြားတာ တကယ္ေတာ႔ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဟိုဘက္ကမ္းကို ကူးစရာမလိုဘူးလုိ႕သိလုိက္ရရင္ ဆက္သြားလုိ႕ပင္ပန္းမွာေတြ ျဖစ္စရာမရိွေတာ႔ဘူးေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလ ပန္း၀င္ျပီးမွ ေနာက္တစ္ပတ္ထပ္ေျပးဖုိ႕လုိအပ္တယ္ထင္ေနတဲ႔ အေျပးသမားလို သံသရာမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပတ္ေျပးေနမိခဲ႔ၾကတယ္။ ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ျပီးမွ အေၾကြးအသစ္ျပန္ယူမိသလိုျဖစ္တတ္တယ္။

တရားအားထုတ္တဲ႔သူေတြမွာ ဘဂၤဥာဏ္ဆိုတာရိွပါတယ္။ ျမင္၊မုန္း၊ဆံုးဆိုတဲ႔စကားမွာ မုန္းဆိုတာ ဘဂၤဥာဏ္ရဲ႕အမွတ္အသားပါပဲ။ ျဖစ္ပ်က္ျမင္လုိ႕ ျဖစ္ေနပ်က္ေနရတာကို မုန္းလာတယ္။ မလုိခ်င္ေတာ႔ဘူးဆိုတာ ဘဂၤဥာဏ္ရဲ႕လကၡဏာပါ။ မုန္းလာတဲ႔သူဟာ မလိုခ်င္ေတာ႔တာကို ယူဖုိ႕မၾကိဳးစားေတာ႔ဘူး။ မုန္းေနတဲ႔အရာကို ပိုင္ဆိုင္လုိစိတ္မရိွေတာ႔ဘူး။ ကမ္းတစ္ဖက္ကို ကူးေျမာက္ျပီလား၊ တစ္ဖက္မွာက်န္ေနေသးသလားဆိုတာကို ေတြးေနဖို႕မလိုေတာ႔စိတ္ဟာ အင္မတန္ေအးခ်မ္းပါလိမ္႔မယ္။ လိုခ်င္စရာ၊ခ်စ္ခင္စရာမဟုတ္မွန္းေသခ်ာလို႕ မုန္းလိုက္ျပီဆိုတဲ႔အရာကို ပိုင္ဆိုင္ဖုိ႕မၾကိဳးစားတဲ႔အတြက္၊ ကမ္းကူးရျခင္းဒုကၡ၊သံသရာလည္ရျခင္း ဒုကၡေတြ ျငိမ္းရပါတယ္။ ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာ ခ်စ္ခင္စရာ ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမေနတဲ႔စိတ္၊ ျပည္႕၀ေနတဲ႔စိတ္အေျခအေနေလးနဲ႕ ကုသိုလ္နဲ႕ယွဥ္တဲ႔စိတ္ေတြကို ခ်စ္မယ္။ ကုသိုလ္နဲ႕အပျဖစ္တဲ႔စိတ္ေတြကိုမုန္းမယ္၊ ကိုယ္႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ ကိုယ္ရပ္ေနတဲ႔ကမ္းဘက္မွာေသခ်ာေနရင္ ကူးေနဖို႕လည္းမလိုေတာ႔ပါဘူး။ သက္သက္သာသာ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ေလးေနလိုက္လုိ႕ရပါတယ္။ မုန္းသင္႔တာကိုခ်စ္ေနမိတဲ႔သူဟာ ဟိုဘက္ကမ္းကူးသြားျပီး၊ ဒီဘက္ကမ္းကို ျပန္ကူးလာရမယ္၊ မဆံုးႏိုင္တဲ႔ သံသရာပတ္ေျပးပြဲမွာ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်သည္အထိေျပးရပါလိမ္႔မယ္။

ဒီေန႕စိတ္ခ်မ္းသာလား။ ကိုယ္႔စိတ္ကို ကိုယ္ ခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္ျပီလား ဆိုတဲ႔ေပတံနဲ႕ပဲ ဟိုဘက္ကမ္းကို ေအာ္ေနေသးလားဆိုတာကိုတုိင္းၾကည္႕သင္႔တယ္။ စိတ္မွာက လူလတ္တန္းစာမရိွဘူး။ ခ်မ္းသာရင္ခ်မ္းသာ၊ မခ်မ္းသာတဲ႔သူ ဆင္းရဲပဲ။ စိတ္ စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္ရံု၊ စိတ္လတ္တန္းစားဆိုတာမရိွဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ ဟိုဘက္ကမ္းကို လွမ္းမေအာ္ေနေတာ႔တဲ႔သူပါပဲ။ ကိုယ္သြားစရာလိုတာကို သိဖုိ႕လိုသလို၊ ကိုယ္ရပ္တန္႕ဖုိ႕လိုတာကိုလည္း သိဖုိ႕လုိပါတယ္။

To breathe and know you are alive is wonderful ဆိုျပီး သစ္ညပ္ဟန္း ဆိုတဲ႔ ဗီယက္နမ္ဘုန္းေတာ္ၾကီးက သူ႕ရဲ႕ Living Buddha, Living Christ ဆိုတဲ႔စာအုပ္မွာေရးထားပါတယ္။ အသက္ရွဴလုိက္တိုင္း အသက္ရွင္ေနရတာကို ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ေနမယ္ဆိုရင္ သိပ္ကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပါပဲ။ ကိုယ္႔ရဲ႕စိတ္ဟာ ကိုယ္႔ရဲ႕မိတ္ေဆြျဖစ္ေနဖုိ႕လိုတယ္ ဆိုတဲ႔ မဟာျမိဳင္ဆရာေတာ္ရဲ႕စကားဟာလည္း စိတ္ထဲမွာ ပဲ႔တင္ျမည္လာပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ ကမ္းရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာေရာက္ေနေပမယ္႔ တစ္ဖက္ကမ္းကို သြားစရာမလုိေတာ႔တဲ႔သူေတြလည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ။

Notes:

THIS POST IS FOR MY MOM …,

Thanks mom, for you loving-kindness and compassion.

Peace B with U.

ေယာင္ ဆစ္စတိ။

ေယာင္ ဆစ္စတိ။

လူရယ္လို႕ျဖစ္လာတဲ႔အခါ ေယာင္ၾကတာပဲ။

မေယာင္ရာဆီလူးတာနဲ႕ ေယာင္ရာဆီးလူးတာနဲ႕ဆို ေယာင္ရာဆီလူးတာက အဓိပၸါယ္ရိွတယ္။ ကိုျငိမ္းေအးအိမ္ (အသက္အရြယ္အရေတာ႔ အန္ကယ္ျငိမ္းေအးအိမ္) ေျပာသလို ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကိုပိုင္ဆိုင္ဖုိ႕ အုတ္နံရံကိုအရင္ပိုင္ဆိုင္ဖုိ႕ၾကိဳးစားရမယ္ဆိုလား...၊ အဲဒီလိုသာဆိုရင္ ဆီလူးႏိုင္ဖုိ႕ တစ္ခုခုေတာ႔ေယာင္ကိုေယာင္မွျဖစ္မယ္။

ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ ဆိုတဲ႔စကားလုိပဲ လူေတြကိုၾကည္႕လိုက္ရင္ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ လူေတြက မနက္ျဖန္ေသမွာ မယံုတဲ႔စိတ္တစ္ခုကို ဘယ္နားက ေကာက္ရထားမွန္းမသိ ေကာက္ရထားတယ္။ ဖုန္းဆက္တဲ႔အခါ၊ ေအးေနာက္မွေတြ႕မယ္ဆိုတာကလည္းပါေသး။ မေသရင္ေတြ႕တာေပါ႔ကြာဆိုရင္လည္း ရြဲ႕တယ္ထင္မယ္။ နည္းနည္းေတာ႔ ေယာင္ရမွာပဲ။

ေယာင္တယ္ဆုိတာကိုလည္း ေယာင္ခ်ာခ်ာလုပ္တာနဲ႕ ေယာင္ေဆာင္တာေတြနဲ႕ ေရာေထြးေနတတ္တယ္။ ဒီေကာင္က ငေယာင္ဆိုရင္ ဘာကိုေယာင္တာမွန္းမသိဘူး။ ျမန္မာစကားမွာ ေယာင္သံုးဆယ္ဆိုတာနဲ႕ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ဆိုတာရိွတယ္။ အဓိပၸါယ္က အတူတူပဲ။ အဲဒီေတာ႔ ျမန္မာေတြက သံုးဆယ္နဲ႕ေျခာက္ဆယ္ကို အတူတူသေဘာထားတယ္လုိ႕ ထင္စရာရိွတယ္။ ျမန္မာစကားမွာ ေသခ်ာေလ႔လာေလ ရယ္စရာေကာင္းတာေတြေတြ႕ေလပါပဲ။ ဟိုတေလာက ေယွလေက်ာက္ကုိေတြ႕ေတာ႔ ငယ္ကတည္းက /ေယလေက်ာက္/ လို႕ပဲအသံထြက္ခဲ႔တယ္လို႕သတိထားမိတယ္။ ဖတ္ၾကည္႕ေတာ႔ shale ဆိုတဲ႔ အဂၤလိပ္စကားကို ေရွးလ္ လို႕ အသံထြက္အတုိင္းေရးခ်င္တာ နည္းနည္းစတန္႕ထြင္ျပီး ရေကာက္အစား ယပက္လက္သံုးလုိက္တဲ႔အခါမွာ ေယွျဖစ္သြားျပီး၊ လ္ ကေန ျမန္မာေတြ အသံထြက္ရလြယ္တဲ႔ လ ျဖစ္လာျပီး၊ ေက်ာက္ခဲတစ္မ်ိဳးမို႕လို႕ေက်ာက္ထည္႕လုိက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ မူရင္းနဲ႕အေတာ္ၾကီးေ၀းသြားတဲ႔ ေယွလေက်ာက္ၾကီးရလာပါတယ္။

ရမန္ဆုိတာကမွ ပိုရယ္ရတယ္။ remend ကို ျမန္မာမႈျပဳထားတာပါ။ အဲဒါေတြကေတာ႕ေရွးကလူေတြ ေယာင္ခဲ႔တာပါ။ ယီးတီးေယာင္ေတာင္ဆိုတာလည္းရိွပါတယ္။ ယီးတီးဆိုတာဘာလဲ ေယာင္ေတာင္ဆိုတာဘာလဲမသိေပမယ္႔ ယီးတီးေယာင္ေတာင္မလုပ္နဲ႕ဆိုရင္ ယီးတီးယားတားမလုပ္နဲ႕လို႕ကြ်န္ေတာ္တို႕သေဘာေပါက္ၾကတယ္။ ဘာမွန္းမသိဘဲ သေဘာေပါက္ေနၾကတာအမ်ားၾကီးပါပဲ။ အင္း .. ဒါကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေယာင္ခ်ာခ်ာနားလည္လုိက္ရတဲ႔ ကိစၥတစ္မ်ိဳးေပါ႔။

ေယာင္ကန္းကန္း၊ ေယာင္ခ်ာခ်ာ၊ေယာင္နန၊ေယာင္၀ါး၀ါး၊ ေယာင္အအ၊ ေယာင္လည္လည္ေတြမွာၾကည္႕ရင္၊ ကန္းတာ၊ခ်ာတာ၊နတာ၊၀ါးတာ၊အတာ၊လည္တာေတြဟာ အပိုထည္႕ထားတာပဲဆိုတာသိရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ကန္းေနတဲ႔ခ်ာတာတာအစိုးရေတြမွာ ၀ါးတာကို ေတြ႕ရတတ္ျပီး၊ အတာနည္းျပီးလည္တာမ်ားေလ႔ရိွ၍ တညီတညာ ၀ါးၾကပါတယ္။ အဲဒါကိုေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးေယာင္တယ္လို႕ေျပာႏိုင္မလားမသိပါ။

ေယာင္ယမ္း ဆိုတာကေတာ႔ တမ္းတတဲ႔အခါသံုးပါတယ္။ ငယ္တုန္းကသင္ခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖရဲ႕ေတးထပ္မွာ ေယာင္ယမ္းကိုေျပာင္းျပန္လွန္ျပီး၊ ယမ္းေယာင္ခါ တလ်က္ညည္းမိေတာ႔ သန္းေခါင္မွာ ျမၾကက္သီးေတြက တဖီးဖီးပ်ံ႕ငယ္အံု ဗ်ာဆံုတဲ႔ရာသီပဲ ဆိုျပီး ကဗ်ာေယာင္သြားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာစာမွာ သန္းေခါင္ကို သန္း ေခါင္ လို႕ အသံမထြက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။။ သူ႕ရဲ႕ ယမ္း ေယာင္ကို ကာရံလုိက္ေအာင္ သန္းေခါင္ကို သန္း ေခါင္လုိ႕ အသံထြက္မွပဲရပါတယ္။ သစၥာနီေျပာသလို ကာရံမဲ႔ကဗ်ာေတြမေပၚမီမွာ ကာရံငဲ႔ကဗ်ာေတြေပၚခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာကိုေယာင္လုိက္တာပါ။

ဒီေန႕ Woodlands ကိုေရာက္ေတာ႔ ကုတင္သြားရွာတာ ေနာက္ဆံုးၾကေတာ႔ အိတ္၀ယ္ျပီးျပန္လာရပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ lateral thinking ကို shopping ထြက္တုိင္း အံ႔အားသင္႔ရပါတယ္။ spiral thinking ျဖစ္ပံုရပါတယ္။ ကုတင္၀င္ဖုိ႕သြားရင္ ကုတင္ဆိုင္ကို တန္းတန္းမတ္မတ္သြားခ်င္တဲ႔ ေယာက်ာ္းဘသားမ်ားအတြက္ေတာ႔ အံ႔ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္က concurrent threads မ run ႏုိင္ဘူးလုိ႕ သူငယ္ခ်င္းအထီးေတြက ၀န္ခံပါတယ္။ ကုတင္သြား၀ယ္ရင္း အ၀တ္အစားဆုိင္ထဲေရာက္သြား၊ေနာက္ေတာ႔ အိတ္ေတြၾကည္႕၊ … ပထမေတာ႔ အဲဒီဆိုင္ေတြထဲမွာမ်ား ကုတင္ကို ဖြက္ထားသလားထင္ျပီးလုိက္လုိက္၀င္သြားမိတယ္။ ေနာက္ၾကာလာေတာ႔သေဘာေပါက္လာတယ္။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ ေျမပံုမွာသြားၾကည္႕ျပီး ဒီအထပ္ကေတာ႔ျဖင္႔ ကုတင္ႏွင္႔တူေသာအရာမရိွဆိုရင္ေက်ာ္ခ်လုိက္တယ္။ shopping mall ျပင္လက္စမို႕လို႕ တစ္နာရီေလာက္နဲ႕ျပန္ထြက္လာႏုိင္ခဲ႔တယ္။ ဟူးးးးး ။ ဖုန္းမွားဆက္လုိ႕ သံုးနာရီထဲေျပာလုိက္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ဟာသကိုေတာင္သတိရတယ္။

ဒီေန႕ Borders ကိုေရာက္ေတာ႔ စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာျဖစ္ရတယ္။ ကမာၻေက်ာ္ Borders အေျခအေနမေကာင္းဘူး။ ေဒ၀ါလီခံေတာ႔ဖုိ႕ျပင္ဆင္ေနျပီ။ ဆိုင္ခြဲ ၂၀၀ ပိတ္ဖို႕လုပ္ေနတယ္။ ဆုိင္ေရာက္ေတာ႔ ရွာခိုင္းတဲ႔စာအုပ္ မေတြ႕ဘူး။ Stock မွာေတာ႔ ၂ အုပ္က်န္ေနေသးတယ္လုိ႕ေျပာတယ္။ သူတုိ႕ရွာေတာ႔မေတြ႕ဘူး။ မေတြ႕ေတာ႔ကုန္ေနတယ္လုိ႕ေျပာတယ္။ System က ရွိတယ္ အျပင္မွာမရွိဘူးဆိုရင္ စာအုပ္ေတြ ဘယ္သူခိုးသြားလုိ႕လဲလို႕ပဲေမးရေတာ႔မလိုျဖစ္ေနျပီ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ရွာခိုင္းတာလည္း ေသခ်ာမရွာသြားသလိုပဲခံစားရတယ္။ ဆိုင္ေတြပိတ္ေတာ႔မယ္႔ထဲမွာ စင္ကာပူက ဆိုင္ခြဲေတြပါမပါေတာ႔မသိဘူး။ အလုပ္သမားေတြကေတာ႔ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ေတာ႔ဘူး။

ေနာက္ထပ္ရယ္စရာတစ္ခုေတြ႕တယ္။ စာအုပ္ေတြကို ၅၀% ဆိုလုိ႕ တစ္အုပ္ကိုေကာက္ၾကည္႕လုိက္တယ္။ JUNOS ဆိုတဲ႔စာအုပ္။ IT စာအုပ္ဆိုေတာ႔ နည္းနည္းသိပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကိုေစ်းၾကည္႕လုိက္တယ္။ ၁၂၉ SGD တဲ႔။ Tell it to the marines!!!! လို႕ပဲေရရြတ္မိတယ္။(ျမန္မာလုိဆိုရင္ေတာ႔ ေတာမွာသြားေျပာ ဆိုတဲ႔စကားေပါ႔ေလ။ ) အဲဒီစာအုပ္က အမ်ားဆံုးရိွရင္ 70 ပါပဲ။ တစ္၀က္ေလွ်ာ႔ေပးတယ္ဆုိတာ ႏွစ္ဆအရင္တင္ရပါလားလို႕ အေတာ္ၾကီးသေဘာေပါက္သြားပါတယ္။

အဲဒီမွာ၀ယ္ခဲ႔တဲ႔စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ေလးတစ္ခုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ Leave the Office Earlier ျဖစ္ပါတယ္။ Laura Stack ေရးတာပါ။ သူက အတည္ၾကီးေတြေရးတာေနမွာပါ။ ေခါင္းစဥ္သေဘာက်လုိ႕၀ယ္လုိက္ပါတယ္။ အလကား၀ယ္ေပးမယ္႔သူရိွတုန္း စာအုပ္မ်ားမ်ား၀ယ္ရတာတန္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ Introducing Series ထဲက ရုပ္ျပပံုေလးေတြနဲ႕စာအုပ္ေလးႏွစ္အုပ္၀ယ္ပါတယ္။ ေငြရွင္းတဲ႔ေကာင္တာေရာက္ေတာ႔လည္း cashierက မျပံဳးမရႊင္နဲ႕ Serve လုပ္တာေတြ႕ရပါတယ္။ Borders ကလူေတြ ဘာေတြျဖစ္သြားသလဲဆိုတာ အံ႔ၾသမိပါတယ္။

ဒါကေတာ႔ Borders မွာေယာင္တာပါ။ ကုတင္၀ယ္ဖုိ႕သြားတာ အိတ္ေတာင္မွ၀ယ္လို႕ရေသးရင္ စာအုပ္လည္း၀ယ္လုိ႕ရရမွာေပါ႔ ။ ဟင္း။

ေနာက္ေတာ႔ Plaza Singapura မွာ ကုတင္ေတြေစ်းခ်တယ္လို႕သြားၾကည္႕တယ္။ ေစ်းေတာ႔ခ်တယ္။ခ်ထားတဲ႔ေစ်းက မက်ဘူးထင္ေနရတာ။ ၁၄၀၀ ကေန ၁၉၀၀ ၀န္းက်င္ရိွတယ္။ ကုတင္တစ္လံုးကို ၁၅ ႏွစ္ warranty ေပးတာကို အျမင္ကတ္လုိ႕မ၀ယ္လာဘူး။ ဘာလုပ္မွာလဲ ၁၅ ႏွစ္။ အဲဒီအတြက္ ပိုက္ဆံပိုေပးရတာကိုမတန္ဘူးလို႕ထင္တယ္။ ကုတင္ေအာက္ထဲမွာ luggage သံုးေလးလံုးထည္႕ထားလုိ႕ရတဲ႔ အံ၀ွက္ပါတာၾကိဳက္တယ္။ ကုတင္ခ်ည္းပဲ ၆၀၀ ေက်ာ္ဆိုလို႕ promotion ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႕ေနာက္ခဲ႔ေသးတယ္။ အဲဒီ ကာဖူး(Carrefour) မွာ ပတ္ၾကည္႕တယ္။ ေျခေထာက္ေညာင္းတဲ႔အထိဘာမွမ၀ယ္ဘဲပတ္ၾကည္႕တယ္။ အသိတစ္ေယာက္ရဲ႕ကေလး ဖိလစ္ပိုင္မွာေမြးေန႕လုပ္ဖုိ႕ ေလမႈတ္ပူေဖာင္းတစ္ထုပ္ ၂ က်ပ္တိတိနဲ႕၀ယ္ျဖစ္လုိက္တယ္။

အေတာ္ေညာင္းသြားတယ္။ တစ္ခုခုစားဖုိ႕အေပၚတက္ရင္း Kopitiam မေရာက္ဘဲ အရိွန္လြန္ျပီး ဓားေတြေရာင္းတဲ႔အေပၚဆံုးထပ္ကဆုိင္ထဲေရာက္သြားတယ္။ ဂ်ပန္ဓား၊တရုတ္ဓားေတြစံုေနေအာင္ေရာင္းတယ္။ ကိုင္ၾကည္႕လို႕မရဘူးဆိုတာနဲ႕ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီးကိုင္ၾကည္႕လုိက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲအေျပးေရာက္လာျပီး သူ႕ဓားကို အ၀တ္နဲ႕ေျပာင္ေနေအာင္ပြတ္တယ္။ ေနာက္ဆို ေရာက္တဲ႔အခါတိုင္း သြားကိုင္ၾကည္႕မယ္လုိ႕ တိတ္တိတ္ေလးသံႏိၷဌာန္ခ်လာတယ္။

ေအာက္ႏွစ္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းလုိက္ေတာ႔ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးတစ္ဆုိင္ကိုေရာက္တယ္။ The Society Café ထင္တယ္။ အဲဒီမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ပါတယ္။ အဲဒီေကာ္ဖီဆုိင္ရဲ႕ေရွ႕တည္႕တည္႕နားမွာ SERTA SLEEP CENTER ရိွပါတယ္။ ေမြ႕ရာေတြေရာင္းပါတယ္။ ထုိင္ၾကည္႕၊ အိပ္ၾကည္႕ျပီးသေဘာက်လုိ႕ ေစ်းၾကည္႕လုိက္ေတာ႔ သံုးေထာင္ေက်ာ္ပါတယ္။ သံုးေထာင္ေက်ာ္တန္ၾကမွ သေဘာက်သလိုျဖစ္တဲ႔ ကိုယ္႔ေက်ာကုန္းကို နည္းနည္းစိတ္နာသြားပါတယ္။ ေအာက္ထပ္က ပရိုမုိးရွင္းလုပ္ေနတဲ႔ King Koil ထက္သာတာေတာ႔ေသခ်ာပါတယ္။ ေစ်းကမ်ားတယ္။ ကိုယ္၀ယ္မယ္႔ price range က ၁၀၀၀-၁၂၀၀၀ ဆုိေတာ႔ ခ်စ္ရက္နဲ႕ေအာင္႔မနမ္းေတာ႔ဘဲ ျပန္ထြက္လာခဲ႔ပါတယ္။

ေဘးနားကဆုိင္ကေတာ႔ ေစ်းေပါတယ္။ သံကုတင္ေတြ။ မၾကိဳက္ဘူး။ ၾကိမ္ကုတင္ၾကေတာ႔၊ သံကုတင္ကို ၾကိမ္ကြပ္ထားတာ လက္ရာသိပ္ညံ႕တယ္။ မၾကိဳက္ဘူး။

ေနာက္ေတာ႔ Sea Horse ဆီကိုေရာက္သြားပါတယ္။ စက္ေလွကားအတက္နားကဆိုင္ပါ။ 5^th floor မွာပါပဲ။ ေဘးနားမွာ Daiso ရိွပါတယ္။ Sea Horse ဆိုင္မွာ ကုတင္တစ္ခုကို သေဘာက်ပါတယ္။ ကုတင္ေအာက္မွာ laguage ေျခာက္လံုးေလာက္ထည္႕လို႕ရတဲ႔အကန္႕ေတြကို ပိုသေဘာက်ပါတယ္။ ေမြ႕ယာက ရွစ္လက္မထူပါတယ္။ တစ္ဖက္က နည္းနည္းမာျပီး၊ ေနာက္တစ္ဖက္က ပိုမာတဲ႔အတြက္ ပ်င္းေနရင္ ေမြ႕ယာကို တစ္ပတ္တစ္ခါ လွန္ျပီးအိပ္လုိ႕ရႏိုင္ပါတယ္။ ေစ်းကလည္း ၁၀၀၀ ၀န္းက်င္ပါပဲ။ အေရာင္ကိုအနက္မၾကိဳက္လို႕ေရြးၾကရင္း ေနာက္ဆံုး က်န္တဲ႔အေရာင္ေတြကပိုဆိုးတာနဲ႕ အနက္နဲ႕အေတာ္ေလးဆင္တဲ႔ အညိဳပဲ၀ယ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပို႕ခေတြ၊တင္ဆင္ခေတြက အလကားျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ေခါင္းအံုးေတြနဲ႕ လိုအပ္တာေတြ တစ္ခါတည္း၀ယ္လုိက္ပါတယ္။

အဲဒီဆိုင္ကပစၥည္းေတြကို ေဟာင္ေကာင္ကေနတင္သြင္းပါတယ္။ သံုးပတ္ေစာင္႔ရပါတယ္။ warranty မရိွပါဘူး။ ကုတင္ကို ၁၅ ႏွစ္စာ warranty ႏႈတ္လိုက္ရင္ ငါးရာေလာက္သက္သာသြားပံုရပါတယ္။

ကံစမ္းမဲေဖာက္ေပးေနတာသြားႏိႈက္ေတာ႔ laptop ထည္႕တဲ႔အိတ္ပါးေလးလက္ေဆာင္ရပါတယ္။ Plaza Singapura မွာေယာင္လုိက္တဲ႔အေၾကာင္းပါ။

ညစာစားခါနီး Bras Basah Complex က Popular HQ မွာ ၀ယ္ခ်င္တဲ႔စာအုပ္ရမလားလုိ႕သြား၀ယ္ပါတယ္။ မရပါဘူး။ ဗီယမ္နမ္ဘုန္းၾကီးသစ္ညပ္ခ္ဟန္းေရးတဲ႔ Living Buddha, Living Christ စာအုပ္၊ Sean Covey ရဲ႕ 7 habbits စာအုပ္၀ယ္ျဖစ္ပါတယ္။ သံုးအုပ္၀ယ္ရင္ 20 % discount ဆိုလို႕ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေတြအေၾကာင္း၊ Soups အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳလုပ္နည္း၊ ဟင္းခ်က္နည္း ၅၀၀ စတာေတြထပ္၀ယ္လာပါတယ္။

ညစာစားျပီး အိမ္ျပန္လာေတာ႔ ၉ နာရီေက်ာ္ပါျပီ။ မနက္ ၉ နာရီကေနစထြက္လာတဲ႔ခရီးကို ည ၉ နာရီေက်ာ္မွာအဆံုးသတ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ပါတ္မွာေတာ႔ IKEA က စာအုပ္စင္သြား၀ယ္တဲ႔အေၾကာင္းျဖစ္ျဖစ္၊ အရပ္ငါးေပ၀န္းက်င္ကေလးမမ်ားအတြက္ သတို႕သမီး၀တ္စံု ရွာေဖြေရး စီမံကိန္းျဖစ္ျဖစ္ဖတ္ရဖုိ႕ရိွႏိုင္ပါတယ္။ သတုိ႕သမီး၀တ္စံုသြား၀ယ္ရင္း ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ျပီးျပန္လာတာတုိ႕၊ IKEA သြားရင္း COURTS က ေသာက္ေရခြက္ေလး၀ယ္ျပီးျပန္လာတာမ်ိဳးေတြလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ေယာင္တာေတြနဲ႕ပတ္သက္ရင္ေတာ႔ /ေယာင္ေနာက္ဆံထံုးပါ/ ဆိုတဲ႔ အသံထြက္ကိုအၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ။ ဘာမွလည္းမဆိုင္ပါလား။ ဟမ္။ ။

Zephyr,

ဂေယာင္၆ျခားေရးသည္။

Peace B with U.