Animal Farm (ျမန္မာဗာရွင္း)
အခုတေလာ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္က သတင္းေတြဖတ္ရင္း သံေဝဂရတယ္။ ၾကီးတဲ႔အမႈငယ္ေစ မဟုတ္ဘူး။ ေသးတဲ႔အမႈၾကီးေစျဖစ္သြားတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ျဖစ္ေနတာၾကာရင္မေကာင္းဘူး။ ဒီေန႕ Singapore ေန႕စဥ္ထုတ္သတင္းစာမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမျငိမ္မသက္ျဖစ္ေနသေယာင္ေရးတာဖတ္လုိက္ရတယ္။ မေန႕ကသတင္းစာမွာလည္း ၁၄၄ ထုတ္ျပန္တာကိုအက်ယ္တဝင္႔ေရးတယ္။ မြတ္စလင္အဘြားအိုၾကီးကို ခ်ီမျပီးသယ္သြားတဲ႔ပံုနဲ႕ျပထားတာ စိတ္မေကာင္းစရာ။ ဒီလူေတြကေတာ႔ ဒါကိုေစာင္႔ေနတာပဲ။ စင္ကာပူကို အစားထိုးမယ္႔ႏိုင္ငံျဖစ္မွာကို သိပ္ေၾကာက္ေနၾကတယ္။
သက္ေတာ္ရွည္ လီကြမ္းယုကလည္း ျမန္မာျပည္မွာ rules of law မရိွတာကို ဟုိတေလာကထုတ္ေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ သူတုိ႕ကို လတ္တေလာမွာ ေက်ာ္တက္ဖုိ႕မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူးလုိ႕ဆိုတယ္။ ဂဏန္းပံုျပင္ထဲကလို ဘယ္သူမွဆြဲခ်စရာမလိုဘူး။ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးေတြလုပ္ေပါက္နဲ႕ပဲ ေရွ႕တုိးဖုိ႕ခက္ေနျပီ။ ဘယ္သူေတြဘယ္လိုဘယ္လိုပညာျပလိုက္လည္းမသိဘူး။ ဓာတ္ဆီနဲ႕မီးနဲ႕ေတြ႕သလိုပဲအဆင္သင္႔သြားတာပဲ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကလည္း ဘယ္တုန္းက ဘာသာေရး activists ေတြျဖစ္သြားသလဲေတာ႔မသိဘူး။ ကိုယ္ေနခဲ႔တဲ႔ ၂၅ ႏွစ္မွာေတာ႔ racial harmony ရိွခဲ႔တယ္။ ကုလားေတာက ကုလားေတြနဲ႕ စာသင္တုိက္က ဘုန္းၾကီးေတြမတဲ႔တာကလြဲရင္ လူလူခ်င္းေတာ႔ အေတာ္ေလးတည္႕တာေတြ႕ခဲ႔တာပဲ။
ဒီကိစၥေတြကို နည္းနည္းေတာ႔ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာသာေရးသြန္သင္ခ်က္ေတြမွာ မုန္းတီးေရးမပါေစခ်င္ဘူး။ ကိုယ္ေဟာေျပာတုန္းကေတာ႔ တျခားဘာသာေတြ၊သာသနာေတြကို ႏွိမ္သလိုလို၊ႏွိပ္ကြပ္သလိုလုိေလွ်ာက္လုပ္ျပီး၊ ကိုယ္႔ဘာသာကိုထိရင္ မခ်ိေအာင္နာတာေတြလည္းေတြ႕တယ္။ ေျခေျချမစ္ျမစ္ဆင္ျခင္ႏိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ဝါးလံုးရွည္နဲ႕ယမ္းတာမ်ားလာတာေတြ႕တယ္။ အဲဒါမေကာင္းဘူး။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ကိုးကြယ္တာေကာင္းတယ္။ မြန္ျမတ္တယ္။ တျခားဘာသာေတြကို ေလးစားတတ္ဖုိ႕လည္းလုိတယ္။ ဘာသာမရိွတဲ႔သူကိုလည္း ေလးစားရတာပဲ။ လူတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာကိုေလးစားရမယ္။ ကိုယ္႔ အမ်ိဳးကို ကာကြယ္ရမယ္။ ဒါေပမယ္႔ တျခားသူေတြကို ႏွိပ္စက္ဖုိ႕ေတာ႔မလိုဘူး။ မီးရိွဳ႕ဖုိ႕လည္းမလိုဘူး။ ေခါင္းျဖတ္စရာလည္းမလုိဘူး။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ၁၄၄ ဆိုတာမ်ိဳးက ထုတ္တာေစာရင္ေစာသေလာက္ အေသအေပ်ာက္နည္းတာပဲ။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ပဋိပကၡကို အခြင္႔ေကာင္းယူျပီး မေကာင္းတဲ႔သူက မတရားတဲ႔အလုပ္ကိုလုပ္ၾကတာပဲ။
ျမန္မာျပည္မွာ အားနည္းေနတာေတြရိွရင္ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္မွာ ေထာက္ျပၾကတာေတြ႕တယ္။ ေထာက္ျပတာေတာ႔လက္ခံႏုိင္တယ္။ အျပစ္ဖုိ႕ရင္ၾကေတာ႔ သိပ္ဘဝင္မက်မိဘူး။ ဒီမိုကေရစီေျပာင္းလုိက္ရံုနဲ႕ အားလံုးအဆင္သင္႔ျဖစ္ကုန္မယ္ထင္သလားမသိဘူး။ ျမန္မာျပည္ကို ေကာင္းၾကေစခ်င္လြန္းတာကိုေတာ႔ နားလည္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္း အားလံုးမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သေဘာထားမွန္မွန္နဲ႕ေလွ်ာက္သြားမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ သိပ္ေလာျပီး အျပစ္တင္ေနရင္ေတာ႔ ေမာလိမ္႔မယ္။ သေဘာထားမမွန္တဲ႔သူေတြ ေသဖုိ႕/သေဘာထားမွန္လာဖို႕လည္း စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင္႔ရေသးတယ္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ႔မရဘူး။
အေၾကာက္တရားနဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာ ေရွးဘုရင္လက္ထက္ေတြကတည္းကပဲ။ တရုတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မွာလည္း စိတ္ထားေအးခ်မ္းတဲ႔ပညာရိွေတြမေပၚခင္မွာ ႏိုင္ငံကိုေၾကာက္ေအာင္လုပ္ထားျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႕အားေပးခဲ႔တာပဲ။ ေၾကာက္တာက ေလာေလာဆယ္ထိေရာက္တဲ႔စနစ္မ်ိဳးပဲ။ ဥပမာေပးရရင္ ဘုိကေလးမွာ သူခိုးေတြဘာေတြရိွခဲ႔တယ္လို႕ဆိုတယ္။ စစ္တပ္ေရာက္လာေတာ႔ ဖမ္းမိတဲ႔သူခိုးကို လူျမင္ကြင္းမွာ ေသနတ္နဲ႕ပစ္သတ္လုိက္တာပဲ။ သူခိုးမရိွေတာ႔ဘူး။ ေၾကာက္တာဟာ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ သိပ္လြယ္တဲ႔ေျဖရွင္းနည္းပဲ။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ထားမေကာင္းတဲ႔လူေတြဟာ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ႔တဲ႔ေန႕ကိုေစာင္႔ေနတာပဲ။ အဲဒီေန႕ေရာက္ရင္ သူ႕အက်င္႔အတုိင္းသူသြားတာပဲ။ ေၾကာက္တာဟာ ယာယီျပႆနာေျဖရွင္းနည္းပဲျဖစ္တယ္။ နားလည္တာမဟုတ္ေသးဘူး။ ဥပေဒနဲ႕အညီေနထုိင္ဖုိ႕ နားလည္ဖုိ႕လုိတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႕အညီေနထုိင္ဖုိ႕နားလည္ဖုိ႕လုိေနတယ္။ အေျခခံလူ႕က်င္႔ဝတ္ေတြလိုက္နာဖုိ႕လိုအပ္တယ္လုိ႕ နားလည္ဖုိ႕လုိတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ သမုိင္းဟာ တပတ္ျပီးတပတ္ တေက်ာ႔ျပန္ေနဦးမွာပဲ။
ဝိဋဋူဘမင္းသား သက်ေတြကိုရွင္းတာနဲ႕သိပ္မကြာသလိုေတာင္ျဖစ္ေနမလားေတြမိတယ္။ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡရိွတဲ႔ႏိုင္ငံဟာ တုိးတက္မႈေႏွာင္႔ေႏွးဖုိ႕ျဖစ္လာတာပဲ။ အာရွမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘာသာေရးနဲ႕လူမ်ိဳးေရးျပႆနာရိွတာကိုေတြ႕ရတယ္။ နစ္ေရွးေျပာဖူးတယ္။ ကိုယ္မုန္းတဲ႔ရန္သူအေကာင္ၾကီးကို တုိက္ခိုက္တဲ႔အခါ ကိုယ္တုိင္ အဲဒီအေကာင္ၾကီးလုိ ျဖစ္မသြားေစနဲ႕တဲ႔။ အဲဒါသိပ္အေရးၾကီးတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ဇာဘုရင္ကိုမုန္းလုိ႕ေတာ္လွန္ျပီး၊ကိုယ္တုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္လာေတာ႔ ေဖာက္ျပန္ကုန္တာဟာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလူတန္းစားရဲ႕ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ကိုေလွ်ာက္လွမ္းမိလုိ႕ပဲ။ သိေနျပီးသားလမ္းက လြယ္ကူတယ္။ လမ္းသစ္ေဖာက္ဖုိ႕ဟာ သာမန္လူေတြအတြက္မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ကိုယ္ခံခဲ႔ရသလုိ တံု႕ျပန္ၾကတယ္။ အဆိုးသံသရာလည္တယ္။
ဒါေတြေရးေနလုိ႕ အက်ိဳးထူးမယ္ထင္လားဆိုေတာ႔မထင္ဘူးလုိ႕ပဲရိုးရိုးသားသားေျဖရမယ္။ ေဒၚစု နယ္မွာသြားေျဖရွင္းတာကိုၾကည္႕ျပီး၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ဓာတ္ပံုဝါသနာအိုးေတြပါလားလို႕ နားလည္ရံုေလာက္ပဲတတ္ႏုိင္တယ္။ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ေတာ႔ ဒီမိုကေရစီမေကာင္းလွဘူး။ အရင္းရွင္စနစ္က ပိုျပီးစီးပြားေရးေကာင္းစရာရိွတယ္။ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ဘာမွန္းနားလည္ဖုိ႕ အေျခခံပညာကအစ အားနည္းေနတဲ႔လူအုပ္ၾကီးရဲ႕ျပႆနာကို ပိုသတိထားမိဖုိ႕ေကာင္းေနျပီ။ ေၾကးနီသိပ္မထြက္တဲ႔ေတာင္ကုိ စီးပြားျဖစ္မယ္ထင္ေနတဲ႔အစိုးရအေၾကာင္းကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕သိခဲ႔ျပီ။ သိပ္ထံုတဲ႔အစိုးရေပၚလစီကိုသိရင္ စီးပြားေရးအရေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္လုိ႕ရတယ္လုိ႕သိရတယ္။ ဥပမာေတြကိုေတာ႔ စီးပြားေရးအေၾကာင္းေရးမွထည္႕ေရးေတာ႔မယ္။
ႏိုင္ငံေရးဟာ ခက္ေနတာလားဆိုေတာ႔လည္း အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ အရင္ၾကိတ္ရွင္းေနတာေတြ အခုထင္သာျမင္သာရိွလာတဲ႔သေဘာပဲ။ အဲဒါဟာပြင္႔လင္းျမင္သာလာတာဆုိျပီး ၾကိဳဆိုမယ္ဆုိရင္လည္းသင္႔တာပါပဲ။ ၂၀၁၅ မတုိင္မီ ေခ်ာက္ထဲက ကယ္တင္ဖုိ႕လုိေအာင္ၾကိဳးစားခ်င္တဲ႔လူေတြလည္းရိွေကာင္းရိွမယ္။ အခုလုိကိစၥေတြေၾကာင္႔ ႏုိင္ငံမွာရိွတဲ႔ တည္ျငိမ္ေအးးခ်မ္းမႈက်ဆင္းသြားရင္ေတာ႔ မေကာင္းဘူး။ တစ္တုိင္းျပည္လံုးနစ္နာတာပါပဲ။
လူလူခ်င္းႏွိပ္စက္ခ်င္တဲ႔တုိင္းျပည္ဟာ ငရဲျပည္ အေသးစားေလးပဲ။ ၇၈၆ ျဖစ္ေစ၊ ၉၆၉ ျဖစ္ေစ ေတာ္ရံုေလာက္ပဲေကာင္းတယ္။ လြန္သြားရင္ေတာ႔ ႏွာေခါင္းေသြး၊လည္ေခ်ာင္းေသြးထြက္ရတာပါပဲ။ ကုိယ္႔လူမ်ိဳးကိုယ္သတ္၊ ဘုန္းၾကီးသတ္၊ ေက်ာင္းသားသတ္၊ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုကို သတ္ေနရင္ေတာ႔ ေနာက္ဆံုး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ဆီကို တစ္ေက်ာ႔ျပန္ေရာက္သြားဖုိ႕ပါပဲ။
၁၉၇၀-၁၉၈၀ ဝန္းက်င္ေတြမွာ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕လစာဟာ ေရႊႏွစ္က်ပ္သားဝယ္လုိ႕ရတယ္။ ၂၀၁၃ မွာ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕လစာဟာ ေရႊတစ္က်ပ္သားမေျပာနဲ႕ ငါးမူးသားေတာင္မဝယ္ႏုိင္ေတာ႔ဘူး။ အဲဒါကိုၾကည္႕ရင္ေတာင္ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ေကာင္းတယ္ေျပာရမလိုျဖစ္တယ္။ ပ်က္သြားတဲ႔စီးပြားေရးဆိုတာ အဲဒါကိုေျပာတာပဲ။ စင္ကာပူမွာ အေျခခံလစာဟာ ၁၈၀၀ ဝန္းက်င္ရိွတယ္။ ေရႊႏွစ္က်ပ္သားဝယ္ဖုိ႕ေလာက္တယ္။ ၁၉၇၀ ကျမန္မာႏိုင္ငံေလာက္ပဲ။ ေနထုိင္စရိတ္ေတြဘာေတြျမင္႔ေနတာကလြဲရင္ အဲဒီအခ်ိန္က လူလတ္တန္းစားဝင္ေငြေလာက္ပဲ။ ထူးျခားျမင္႔မားေနတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအေနအထားကို ျပန္သြားဖုိ႕ၾကိဳးစားေနၾကတာပဲ၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေက်ာ္တက္ဖုိ႕ တြန္းခ်ဖုိ႕မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ကို ျပန္သြားဖုိ႕လုပ္ေနၾကတာပါ၊ ထူးျခားတုိးတက္ျမင္႔မားေအာင္မဟုတ္ေသးဘူး။ အရင္မပ်က္စီးခင္ေခတ္ေလာက္ကို ျပန္သြားေနၾကတာ။ အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ေတာ႔ restore လုပ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားေနတာ။ အခုလုိ အလားအလာေကာင္းတဲ႔အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကိုက္ ေျမာင္းထဲဆင္းဖုိ႕လုပ္ၾကတာေတာ႔ ေတာ္တယ္ပဲေျပာရမွာပဲ။
တုိင္းျပည္စည္ကားေၾကာင္းဆိုတဲ႔ စကားေျပတစ္ပုဒ္ ျမန္မာစာသင္ရိုးမွာပါတယ္။ ဗုဒၶ ဘုရားေဟာတစ္ခုထဲက ထုတ္ႏႈတ္တာပဲ။ အဲဒီမွာ ညီညီညြတ္ညြတ္စည္းစည္းလံုးလံုး စုစုေဝးေဝး တုိင္တုိင္ပင္ပင္ေနတတ္ထိုင္တတ္ဖုိ႕ေတြ ဘုရားက ဥပမာျပျပီးေဟာတာပဲ။ အဲဒါကိုလည္း သင္ရိုးမွာသင္ဖုိ႕မလိုေတာ႔ဘူးဆိုတာနဲ႕ မဖတ္လုိက္ၾကတဲ႔သူေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဖတ္ၾကည္႕ရင္ေတာ႔ တုိင္းျပည္စည္ကားဖုိ႕ဘာလုိလဲသိရတာေပါ႔။ Republic လိုက်မ္းေတြလည္း အေစာၾကီးကတည္းကထြက္ေနတာပဲ။ အခုျဖစ္ေနပ်က္ေနတာေတြက အဲဒီတုန္းကနဲ႕ ဘာမွမထူးဘူး။ အေျခခံ ျပႆနာေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္ အတူတူပဲ။
ေနရာတကာ ျပႆနာျဖစ္ရင္ ဘုန္းၾကီးပါပါေနတာကိုလည္း သတိထားဖုိ႕လုိေနျပီ။ ဘုန္းၾကီးေတြကိုလည္း IC လုပ္ထားျပီးသကၤန္းမွာျဖစ္ျဖစ္၊ နံပါတ္ထိုးထားဖုိ႕ေကာင္းေနျပီ။ ဘုန္းၾကီးက အတုလား၊အစစ္လားမသိႏုိင္ဘူး။ သာသနာသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးသန္႕သြားစရာရိွတယ္။ ဓားကိုင္တဲ႔ဘုန္းၾကီးဆိုတာမ်ိဳးကေတာ႔ ဝိနည္းနဲ႕တင္ မဆီေလ်ာ္ေတာ႔ဘူး။ ေရွာင္လင္ေလာက္ျဖစ္သြားျပီ။ မုိးျပာဂိုဏ္းလို ကုိယ္႔ဟာကိုယ္ ဂိုဏ္းေထာင္ျပီး စတန္႕ထြင္တဲ႔ဘုန္းၾကီးေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ကိုသာျမင္ရလြယ္တယ္။ ေထရဝါဒအေရျခံဳထားျပီး ႏုိင္ငံေရးဘုန္းၾကီးလိုလို၊ လူမ်ိဳးၾကီးဝါဒတရားေဟာဘုန္းၾကီး၊ မြတ္စလင္အျမစ္ျဖဳတ္ဘုန္းၾကီးေတြကိုလည္း သတိထားသင္႔ျပီ။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ကာကြယ္ဖုိ႕သင္ေပးတဲ႔ေနရာမွာ အမုန္းတရားကိုသင္ေပးဖုိ႕မလိုဘူး။ မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးေတြမ်ားမ်ားယူဖုိ႕ေလာက္တုိက္တြန္းရင္ေတာင္ အျပစ္မေျပာလိုဘူး။ ကိုယ္ထင္တာကိုယ္ေဟာၾကတယ္ဆုိရင္ေတာင္ လူ႕အသိုင္းအဝန္းကို မထိခိုက္ေအာင္သတိထားျပီးေဟာတတ္တဲ႔ဘုန္းၾကီးေတြလိုတယ္။ ဘုန္းၾကီးေတြကို အေျခခံအေနနဲ႕ တျခားဘာသာေတြကို ေလးစားတတ္ဖုိ႕ကအစသင္ေပးဖုိ႕လိုေနျပီထင္တယ္။ ဗုဒၶဟာ ဥပါလိ သူၾကြယ္ဘာသာေျပာင္းလာေတာ႔ အရင္ဘာသာက ဘုန္းၾကီးေတြကိုလိုတာကူဖုိ႕ေဟာပါတယ္။ ၾကံဳရင္နည္းနည္းေလာက္ရွင္းလုိက္ပါတကာၾကီးလို႕မေဟာပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဟာ အၾကမ္းဖက္တဲ႔ဘာသာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔အခုေတာ႔ လူရွဳပ္လူေပြ၊လူရမ္းကားေတြဟာ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္ေနၾကတယ္လုိ႕ျမင္ပါတယ္။
နယ္တစ္နယ္မွာ မူဆလင္ ၁၀၀ ေလာက္ေသတာဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ထင္ရင္၊ ေနာက္တစ္နယ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ ၁၀၀ ေသတာဟာလည္းေပ်ာ္စရာပဲ။ ေနာက္တစ္နယ္မွာ ခရစ္ယာန္ ၁၀၀ ေသတာဟာလည္း ေပ်ာ္စရာပဲ။ ေနာက္ထပ္တစ္နယ္မွာ ဟိႏၵဴ ၁၀၀ ေသတာဟာလည္းေပ်ာ္စရာပဲ။ ေနာက္ထပ္ တစ္နယ္မွာ ဘာသာမဲ႔ ၁၀၀ ေသတာဟာလည္း ေပ်ာ္စရာပဲျဖစ္သင္႔တယ္။ ဒီလိုမေပ်ာ္ႏုိင္ရင္ေတာ႔ လူ႕အသိုင္းအဝုိင္းကို ကာကြယ္ရမယ္။ ကိုယ္႔နယ္ေျမကို ကိုယ္ကာကြယ္ရမယ္။ မတရားမႈကို ကာကြယ္ရမယ္။ သိုင္းေလာကေခတ္ကလို ေသြးေၾကြးကို မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ရွင္းစရာမလိုေတာ႔ဘူး။ ဥပေဒနဲ႕ပဲသြားသင္႔တယ္။ ဥပေဒကို မယံုၾကည္ႏုိင္ေသးရင္ေတာ႔ တုိင္းျပည္ပ်က္ရာပ်က္ေၾကာင္း၊ ေခ်ာက္ထဲက်ဖုိ႕အေျခအေနကို ဦးတည္သြားတာပဲ။
ဟုတ္၊မဟုတ္မေသခ်ာတဲ႔သတင္းအရေတာ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို အျပစ္တင္စရာေျပာၾကတယ္။ ဖမ္းစရာရိွတာမဖမ္းဘူးေျပာတယ္။ ဖမ္းတယ္ဆီးတယ္ဆိုတာကလည္းမလြယ္ဘူး။ ဖမ္းလုိက္လို႕ရဲစခန္းကို မီးရိွဳ႕လုိက္ရင္လည္းမလြယ္ဘူး။ အဓိကရုဏ္းဆိုတာကို ရပ္ကြက္ရန္ပြဲေလာက္ထင္ေနရင္ေတာ႔ ခက္တာပဲ။ ေပါ႔ေပါ႔ေန၊ေပါ႔ေပါ႔စား၊ေပါ႔ေပါ႔comment၊ အသိတရားက ပလာတာဒယ္အိုးေလာက္ေဇာက္မနက္တဲ႔သူေတြမ်ားတာကိုပဲေတြ႕ရတယ္။ ဒိုင္းေညွာင္႔ေခတ္တုန္းက အိမ္ထဲမွာပုန္းေနရတဲ႔သူေတြ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္ေခတ္မွာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းတာဟာ သိပ္ကို ဟႆရသေျမာက္တာပဲ။
ဦးသိန္းစိန္နဲ႕ေဒၚစုမရိွေတာ႔ရင္ ဘာလုပ္မလဲဆိုတာကိုလည္း တစ္ခ်ိဳ႕ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ခ်င္တဲ႔သူေတြဒီေလာက္မ်ားေနတာ ဘာပူစရာလုိလဲလုိ႕ က်ေနာ္ေတြးမိတယ္။ စိတ္ထားမွန္ဖုိ႕ပဲလုိတယ္။ စိတ္ထားမွန္တဲ႔သူရာခုိင္ႏႈန္းမ်ားေနရင္ ႏုိင္ငံဟာ လမ္းမွန္ကမ္းမွန္ခ်ီတက္ႏုိင္မွာပဲ။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားတဲ႔ေနာက္ကိုပဲ တုိင္းျပည္ကပါသြားမွာပဲ။ ေခ်ာက္ထဲဆင္းခ်င္တဲ႔သူမ်ားရင္ ေခ်ာက္ထဲဆင္းသြားမွာပဲ။ ဦးေႏွာက္နည္းတဲ႔သူမ်ားရင္ ဦးေႏွာက္နည္းတဲ႔ဘက္ကိုသြားမွာပဲ။ ပညာတတ္နည္းတဲ႔ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာျဖစ္ေလ႔ရိွတဲ႔ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ fallacy တစ္ခုလုိ႕ပဲက်ေနာ္ထင္တယ္။ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ဟာ ပညာရဲရင္႔လုိ႕ ပြဲလယ္တင္႔တယ္ဆိုတာ ႏုိင္ငံတကာကြန္ဖရင္႔ေတြမွာေတာ႔ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ရပ္ကြက္ေဆြးေႏြးပြဲတုိ႕၊လင္မယားရန္ျဖစ္တာဖ်န္ေျဖဖို႕ေလာက္မွာေတာ႔ သိပ္မထူးျခားလွဘူး။ ပညာရဲရင္႔ေသာ္လည္း ပညာသံုးလုိ႕ရတဲ႔ေနရာမွာပဲ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ဟာ သင္႔ေတာ္တယ္။
အေျခခံျပႆနာေတြမ်ားရတဲ႔အထဲ၊ လူရွဳပ္ေတြသိပ္မ်ားတာကို ေတာ္ေတာ္ေလး အေလးအနက္စဥ္းစားဖုိ႕သင္႔တယ္။ ေနရာတကာမွာ လုိက္ရွင္းေနဖုိ႕လည္းမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘယ္လုိရွင္းရမလဲဆိုေတာ႔လည္း ေကာ္မတီဖြဲ႕ဖုိ႕ေလာက္ပဲ စိတ္ကူးရိွေနေတာ႔ခက္တယ္။ အိမ္သာမ်ားေရေလာင္းေရး ေကာ္မတီ၊ ေရေလာင္းအိမ္သာမ်ား ေဆးသုတ္ေရးေကာ္မတီ၊ ခ်စ္တီးေခါင္းသန္းရွာေရးေကာ္မတီ၊ဖမ္းမိေသာသန္းမ်ားကို အထီး၊အမ ခြဲေဝေနရာခ်ထားေရးေကာ္မတီ၊ အထီးအမခြဲေဝျပီးေသာသန္းမ်ားကို ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ေရးေကာ္မတီ၊ ပလာတာမ်ား ဆီသန္႕ေရးေကာ္မတီ၊ ေပါက္ကြဲေစတတ္ေသာ မီးခိုးဗံုးမ်ားကို ဆိတ္သားေရနဲ႕အုပ္ေရးေကာ္မတီ၊ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ခြင္႔ကို ေဖာေဖာသီသီထုတ္ေပးရန္ၾကီးၾကပ္ေကာ္မတီ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား push up bra ဝတ္ေရးေကာ္မတီ၊ ညငွက္ကေလးမ်ား လုိင္စင္ရေရးေကာ္မတီ၊ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား ေျခသလံုးသြယ္ေရးေကာ္မတီ၊ အခ်ိဳးအဆက္ေျပျပစ္ေရးေကာ္မတီ (ပူးတြဲတာဝန္) စသျဖင္႔ေကာ္မတီေတြမ်ားလာတာလည္း ရယ္စရာေကာင္းသဗ်။
လူမ်ားျပီး ပြဲမစည္ေသာ ညီလာခံၾကီးက်င္းပေရးေကာ္မတီဆိုတာလည္းရိွကိုရိွရမွာပဲ။ အစိုးရဘတ္ဂ်တ္ကို ေလွ်ာ႔လို႕မျဖစ္ဘူး။ Animal Farm က ဝက္ေတြလိုပဲ။ ဝက္ေတြေကာင္းစားမွ တျခားတိရိစာၦန္ေတြ ခ်မ္းသာရာရမယ္ဆိုတာ သိပ္မွန္တာပဲမဟုတ္လား။ ဝက္ေတြက ဦးေႏွာက္သံုးျပီးစဥ္းစားႏုိင္မွ ျခံပိုင္ရွင္ အန္ကယ္လ္ဂ်ံဳးစ္ျပန္မလာႏုိင္မွာေလ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ဝက္ေတြကမွ တိရိစာၦန္ေလာကရဲ႕ ပညတ္ေတာ္ခုနစ္ပါးကို ကို ျပဌာန္းေပးႏုိင္သူေတြ။ ဝက္ေတြကမွ သိပၸံစာေပကို ႏွံ႕စပ္သူေတြ၊ ဝက္ေတြကမွ အေရး၊အဖတ္ကို တတ္ေျမာက္သူေတြဆိုေတာ႔ ဝက္ေတြကို ပ,သထားရမွာပဲ။ ဝက္စာဖုိးကုန္တယ္လို႕မွတ္ရင္ ဝက္ညီလာခံကိုေစာ္ကားတာပဲ။ နပိုလီယံဝက္ကိုလည္းမေစာ္ကားနဲ႕ စႏိုးေဘာလ္ကိုလည္းမေစာ္ကားနဲ႕။ ဝက္ေတြေျပာတာကို လိုက္နာ။ ဝက္ေတြခ်မွတ္တဲ႔စည္းကမ္းကိုေလးစား၊ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဝက္ေတြကို တစ္ေန႕ဦးသံုးၾကိမ္ခ်ျပီးကန္ေတာ႔သင္႔တယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ဒီေတာ္လွန္ေရးၾကီးဟာ အလကားျဖစ္ကုန္ေတာ႔မွာ။ ဒီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟာ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ ဝက္ေတြအင္အားေကာင္းမွတိရိစာၦန္ေလာကၾကီးတုိးတက္မယ္။ four legs ေတြ good ကုန္မယ္။ အဲဒီအယူအဆကို Animal Farm မွာေတြ႕ရတယ္ေျပာခ်င္တာ။ ႏိႈင္းယွဥ္ျပီး နားလည္ႏုိင္ရင္ေကာင္းတယ္။
အခုကိစၥျပီးသြားရင္လည္း ျမန္မာျပည္ဟာ ျမန္မာျပည္ဆန္ဆန္ မထင္မွတ္တဲ႔ ေရႊ႕ကြက္ေတြနဲ႕ ကမာၻၾကီးကို အံ႔အားသင္႔ေအာင္လုပ္ျပဦးမယ္ထင္တာပါပဲ။ အဲဒီေလာက္အားေနတဲ႔သူေတြရိွေနတာကိုက ကမာၻ႕အံ႔ဖြယ္တစ္ရပ္လုိ႕ထင္မိပါတယ္။ ။
Regards,
The Gardener
Peace B with U.
