Tuesday, December 4, 2012

အုိဘာမားလာတယ္၊ ျပန္သြားတယ္။ အပိုင္း (၆)


အုိဘာမားလာတယ္၊ ျပန္သြားတယ္။ အပိုင္း (၆)


D-mo or E-mo?

ခံစားခ်က္အသားေပးသူမ်ားအေနျဖင္႔ D-mo ကိုမၾကိဳက္ေၾကာင္း ခံစားခ်က္အရ လမ္းေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ရေသာ Emoကေရစီကိုသာ၍ သေဘာက်ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္လာၾကပါသည္။

ေသာင္းေျပာင္ေထြလာျပြမ္းေနေသာ အံ႔ၾသဖြယ္ အစဥ္အလာအရ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ကိုပင္ဖြဲ႔လုနီးနီးျဖစ္ေနျပန္ပါသည္။ အံ႔ၾသကုန္ႏုိင္ဖြယ္မရိွေခ်တကား။ ဆိုက္ကားဘီးေပါက္သြားသည္ကို မသိေသာ ဆုိက္ကားဆရာကိုပင္ အေတာ္ ေ-ာက္သံုးမက်ဟုဆိုအပ္သည္ရိွေသာ္၊ လက္ေအာက္မွလူတစ္ေယာက္ ဘာခုိင္းလုိက္မွန္းသိရန္ ျပန္လည္စံုစမ္းရေသာ သမ္မတၾကီးအားလည္း ဥေပကၡာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းရန္ အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားအား နတ္ျပည္မွ ခဏေလာက္ဆင္းလာေစခ်င္မိသည္။

မ်န္မာ႔ႏုိင္ငံေရးေလာကသည္ကား ရသကိုးပါးေပါင္းစံုပါဝင္ေသာ စြယ္စံု ဇာတ္လမ္းၾကီးျဖစ္ေခ်ေတာ႔သည္။ ကေလးငယ္မ်ားကို ဆႏၵျပခိုင္းသည္မွာ ကေလးစစ္သားမ်ားကို အသံုးျပဳသည္ႏွင္႔ပင္မျခားမဟုတ္ပါေလာ။

သမ္မတျဖစ္ရသည္မွာလည္းမလြယ္။ ႏိုင္ငံေရးနတ္ဘုရားမၾကီးျဖစ္ရသည္မွာလည္းမလြယ္၊ အခ်စ္၊အမုန္းျမန္ေသာ အီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား၏ စိတ္ကို နတ္မပင္ မလိုက္ႏိုင္။ (သာမန္အားျဖင္႔ လူ႕အလိုကို နတ္မ မ်ားလိုက္ႏိုင္ေသးသည္။) ခက္သည္။ အခက္ၾကီးခက္ေခ်ေတာ႔သည္။ မီဒီယာသတင္းမ်ားသည္လည္း စိတ္ဒံုးဒံုးခ် ယံုၾကည္လို႕မရ။ ကိုယ္႔အာေဘာ္ေလးထည္႕ထည္႕ေရးၾကသည္။ သတင္းအေရးအသားသည္ေဆာင္းပါးမဟုတ္။ အရိွကို အရိွအတုိင္းသာျမင္ေစခ်င္သည္ဆိုေသာ သီခ်င္းကိုမ်ားမ်ားနားေထာင္ေပးသင္႔သည္။

သီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္း၊ ရုပ္ရွင္ေလးၾကည္႕ရင္း ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို လုိအပ္လွ်င္ လုိအပ္သလို ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္မွတစ္ဆင္႔မွာၾကားေနေသာ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ၾကီးမ်ား၏ အဆံုးအမမ်ားသည္ အားရစဖြယ္ျဖစ္ေခ်ေတာ႔သည္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင္႔ ဘုရားရွင္၏သားေတာ္ ရာဟုလာပမာ လက္တစ္ဆုပ္စာသဲပြင္႔ပမာဏမွ် အဆံုးအမကို ရလိုလွ်င္ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္သာ သံုးေတာ္မူၾကပါေလ။ ဤနည္းျဖင္႔ အၾကံေပးမ်ားကို လစာမဲ႔ခြင္႔ေပးလုိက္ႏိုင္ျပီျဖစ္သည္။ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္သည္ မ်န္မာ႔သုခမိန္မ်ားေမြးထုတ္ေပးရာ ေက်ာင္းေတာ္မဟာၾကီးျဖစ္ေခ်သည္တမံု႕။

ေရွ႕ကိုသြားေနၾကပါသည္ဆိုေသာ္လည္း စက္ဝုိင္းပတ္ေျပးလမ္းၾကီးတြင္ ဘယ္ေတာ႔မ်ား ပန္းဝင္ၾကပါ႔မလဲရယ္လုိ႕ ေတြးေတာ ေမွ်ာ္ျမင္ေနသူေတြလည္းမနည္း။ ၂၀၁၅ ၾကလွ်င္ အေမစု သမ္မတျဖစ္မည္ဟုထင္သူမ်ားလည္းမနည္း။ ႏုိင္ငံျခားသားယူထားလွ်င္ သမ္မတျဖစ္ႏိုင္ကုန္သေလာဟူေသာ ျခင္းရာႏွစ္သြယ္ကို ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ရွဴမွတ္ပြားမ်ားဖတ္ရွဴေလ႔လာလွ်င္  သံုးမိနစ္အတြင္း ႏိုင္ငံေရး ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္လာႏုိင္မည္ဧကန္။ မ်န္မာ႔ျပႆနာမ်ားကို အလြယ္ဆံုးႏွင္႔ အထိေရာက္ အျမန္ဆန္ဆံုးေျဖရွင္းေပးႏုိင္မည္႕အရာမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားမဟုတ္၊ ႏ်ဴကလီးယားထိပ္ဖူးတပ္ဒံုးက်ည္မ်ားျဖင္႔ တုိက္ခိုက္ေသာ တတိယ ကမာၻစစ္ၾကီးသာ ျဖစ္ေခ်ေတာ႔သည္။ အို အသင္ေလာက၊ အသင္ေလာကဟူ၍ ခုန္ေပါက္ ေျပးေနဖုိ႕သာေကာင္းေလသည္။

ၾကည္ညိဳကေရစီမွ အီမိုကေရစီျဖစ္လာခဲ႔ျပီးသည္႕ေနာက္တြင္ လွည္းေနေလွေအာင္းျမင္းေဇာင္းမက်န္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကိုေဖာ္ထုတ္လာၾကသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္ရံုျဖင္႔ အားလံုးအဆင္ေျပလွ်င္ အင္မတန္ေကာင္းမြန္ပါေပသည္ဟု ခ်ီးမြမ္းရန္သာရိွေခ်သည္။ သို႕ေသာ္ ဒိုင္ေရာ ထုိးသားပါ ပူေဇာ္ေကာ္ေရာ္လာေသာအခါ ပူေဇာ္ခံနတ္လည္း လုပ္ရၾကပ္ေလေတာ႔သည္ဟူေသာ ပံုပမာ အတုိင္းပင္ အလွည္႕က် ကံေကာင္းျခင္းတည္းဟူေသာ ဒံုရင္းဘူတာသို႕ ျပန္၍ တေက်ာ႔ျပန္ အလည္ေရာက္ေတာ႔သည္။ သမုိင္းသည္ လည္ေကာင္း၊ ရဟတ္ခ်ားသည္ လည္ေကာင္း တစ္ပတ္လည္ေလသည္။ ဝတ္ထားေသာပုဆိုးပင္လွ်င္ မနက္ႏုိးလာလွ်င္ တစ္ပတ္လည္ေနတတ္ေသာ ေခတ္ၾကီးထဲတြင္ သံသရာအေသးစားတည္းဟူေသာ ျဖစ္ရပ္ႏွင္႔ျဖစ္ပ်က္မ်ားသည္ တစ္ပတ္လည္ေလေတာ႔သည္။ ဘုရားပြင္႔လာလွ်င္ပင္ လူတုိင္းကိုးကြယ္ၾကသည္မဟုတ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားဆိုလွ်င္သာေတာင္ အဖက္မလုပ္ၾကသည္႕ေလာကီလူ႕ဘံုၾကီးတြင္ ငါစြဲငါမာန္တင္း၍ တင္းတင္းညွစ္ေပါက္လွ်င္ပင္ ေလလည္သံသည္ ယူဇနာရွစ္ေသာင္းသို႕ မျပန္႔ ႏွံ႕ႏုိင္ေခ်သည္တကား။  ၂၆၁၂၂၈ တစ္ခါတစ္ရံ ၂၆၁၂၂၇ ဧရိယာစတုရန္းမုိင္တြင္ မီတင္းေနထုိင္ၾကေသာ သန္းေျခာက္ဆယ္၏ တစ္ေယာက္ႏွစ္မ်ိဳးႏႈန္းျဖင္႔ ေတာင္းဆိုေသာ အဆုိေပါင္း သန္း ၁၂၀ ကို ေန႕ခ်င္းညခ်င္း တစ္ခုစီမန္းမႈတ္ ဖန္ဆင္းေပးႏုိင္လွ်င္ပင္ အစိုးရအဖြဲ႕အေနျဖင္႔ လိပ္ေခါင္းေရာဂါျဖစ္သြားႏုိင္သည္။ ဒါေလးကုိလည္း သတိျပဳၾကေစခ်င္ပါသည္ ခညာလုိ႕ ေညာင္နာနာေျပာေသာ္လည္း ၾကားသူမရိွၾက။ လူတုိ႕သည္ ေျပာေနစဥ္တြင္မၾကား၊ ၾကားေနစဥ္တြင္မေျပာႏိုင္၊ တစ္လွည္႕စီ အ ၍ တစ္လွည္႕စီ ဆြံ႕ၾကသူမ်ားသာ။ မည္သူမွား၊ မည္သူမွန္ ေလကန္ေနရံုျဖင္႔ေတာ႔ မည္သို႕မွ်ထူးျခားေတာ္မမူႏုိင္။

ဟိုလူ ဟိုလုိလုပ္၊ သည္လူ သည္လိုျပင္ ညႊန္ၾကားသူမ်ားသည္လည္း ေစတနာကို အေၾကာင္းခံလွ်င္ သင္႔ေခ်၏။ ဗုဒၶဘုရားမျဖစ္မီပင္ ဘုရားဟုဆိုေသာ ဆရာၾကီးေျခာက္ဦးရိွသည္ကို ဆင္ျခင္ေသာ္ အတုႏွင္႔အစစ္သည္ ၁:၆ဟု အၾကမ္းဖ်င္းမွတ္ယူအပ္သည္။ ကိုယ္တုိင္ပင္ အမတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္တုိလက္ေတာင္းပမာ လုပ္ေနရရွာေသာ အမတ္လက္တုိမ်ားကိုလည္း စုတ္တသပ္သပ္ သနားမိသည္။  ငယ္စဥ္ဘဝက ၾကက္မဝပ္ေသာ ဥမွေပါက္လာရွာေသာ လင္းယုန္ငွက္ပမာ ၾကက္ကေလးမ်ားကဲ႔သို႕ အသည္းငယ္၍ သိမ္းစြန္လာေတာ႔ ပုန္းေနရွာသလို အစြမ္းအစမွန္ကို မေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေသာ အမတ္တုိ႕သည္ တုိင္းျပည္ဘ႑ာကို အလြဲသံုးစားလုပ္ေနသူမ်ားသာ။ လႊတ္ေတာ္မီ၍ ၾကံစုပ္သူမ်ားထက္မပို။ လႊတ္ေတာ္ၾကီးထဲတြင္ ေကာ႔မႈးအမတ္တစ္ေယာက္သာ အမတ္ျဖစ္သည္မဟုတ္ဟု နည္းနည္းပါးပါး ရွက္ေၾကာက္စိတ္၊ မဟုတ္မခံစိတ္ေလးျဖင္႔ လူထုအက်ိဳးသယ္ပိုးေသာ္ မသင္႔သေလာ။

စကားေျပာသင္တန္း

ရဲသားမ်ားရိုင္းသည္။ ရိုင္းသူမ်ား ရဲျဖစ္သည္။ အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ဟု ေခၚဆိုအပ္သူတုိ႕သာ ျဖစ္ႏုိင္၊ေရာက္ႏုိင္၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းကို သင္မည္သုိ႕ေမွ်ာ္လင္႔ထားသနည္း။ မီးသတ္သမားမ်ားလုိ ၁ဝေယာက္ခန္႕ ေသဆံုး မီးျငိွမ္းျပီးမွ နာမည္ပ်က္ေလး နည္းနည္း ျပန္ေကာင္းလာသည္ကို အားက်လွ်င္ ထုိနည္းတူ အနစ္နာခံ စေတးေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ပါေလ။ ဘုန္းၾကီးမ်ားကို မီးရွိဳ႕ျခင္းျဖင္႔ အဖတ္ဆည္သည္မွာေတာ႔ အလြဲၾကီးလြဲေခ်ေတာ႔သည္။ ျပည္သူေကြ်းတာစား၊ ျပည္႕တန္ဆာဖမ္း၊ ႏွစ္လံုးထီသမားမ်ားကို အခြန္ေကာက္၊ ရဲမႈခင္း ကင္းရွင္းေၾကာင္းစာထုတ္ေပး၊ ဓာတ္ဆီခိုးေရာင္းသူမ်ားထံမွ ေခါင္းပံုျဖတ္၊ ထုိအရာမွအပ ရဲသားမ်ား ဘာလုပ္ၾကပါေသးသနည္း။ ကြ်ႏု္ပ္၏ ဦးေခါင္းတြင္းမွ ရဲဆိုသည္မွာ ထိုအလုပ္ ၅ ခုကို လုပ္ကိုင္သျဖင္႔ ပုလိပ္ (police)၊ ရဲသားဟု ဖြင္႔ဆိုသည္ဟု မွတ္ယူမိေခ်သည္။ ေအာက္တန္းက်ေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ မေလးရွားမွရဲမ်ားသည္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း။ လခနည္းနည္း မဝေရစာေလးျဖင္႔ ရွင္သန္ေနရလွ်င္ အဆင္႔အတန္းနိမ္႔က်ေသာ စိတ္ထားပိုင္ရွင္မ်ားမွာ လြယ္လြယ္ကူကူ ပ်က္စီးသြားသည္မွာ ဓမၼတာတည္း။ ျပည္သူေကြ်းတာစား၍ ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္လွ်င္ မသင္႔ေခ်။ လားရာကတိ အင္မတန္မွ ညံ႕ေသာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟုထင္သည္။ စကားပင္လွ်င္ လူစကားမေျပာတတ္။ သနားဖြယ္အတိေကာင္းလြန္းေပ၏။

လူလို စကားမေျပာတတ္သူမ်ားကို အစိုးရ အမႈထမ္းအျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းမျပဳရန္ အကြ်ႏု္ပ္ Zephyr မွ သမ္မတဂ်ီးကို တုိက္ရိုက္ ေတာင္းဆိုလိုပါသည္။ လိုအပ္လွ်င္ ရဲစခန္းမွ ေထာက္ခံစာျဖင္႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ပါဦးမည္။ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္အေျခစိုက္ ျမန္မာျပည္သူလူထုၾကီးအေနျဖင္႔ တုိ႕သမ္မတဂ်ီးဟု မေျပာၾကေတာ႔သည္ကို သမ္မတဂ်ီး အေနျဖင္႔ သတိျပဳမိေကာင္းျပဳမိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အကြ်ႏု္ပ္မွာမူ စိုေသာလက္ မေျခာက္ေစေရးမူျဖင္႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ႔ေရးႏွင္႔ အမ်ိဳးသမီး ရင္ၾကားဖြင္႔ေဖာ္ေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ အားေပးလာသည္ႏွင္႔အညီ သမ္မတဂ်ီးကို အရင္လုိ ဆက္လက္ၾကည္ညိဳ ရိုေသျမဲျဖစ္ပါသည္။ လက္ရိွ လူစကားနားမလည္၊ လူလိုမေျပာတတ္ေသာ ရဲသားမ်ားကို လူစကား သင္ေပးရန္အတြက္ ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ အခ်ိန္မီဖြဲ႕စည္းသင္႔ပါသည္ သမ္မတဂ်ီးခင္ဗ်ား။


Demonstration မွသည္ Democracy ဆီသို႕

အေတာ္ေညာင္းေအာင္ ေလွ်ာက္ရဦးမည္ဟု အကြ်ႏု္ပ္ထင္သည္။
naturalism အရေတာ႔ ရန္ကုန္မွ ႏ်ဴေယာ႔ခ္သို႕ သြားရန္ အေကာင္းဆံုးႏွင္႔ အျဖစ္သင္႔ဆံုးနည္းလမ္းမွာ သဘာဝက်က် လမ္းေလွ်ာက္သြားရန္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ားေပၚေပါက္လာေသာအခါ ယခင္ကေျပာခဲ႔ေသာ ဘုရားသခင္ဟာ တုိ႕တေတြကိုပ်ံေစခ်င္ရင္ စကတည္းက အေတာင္ေတြ တပ္ေပးခဲ႔မွာေပါ႔ ဆိုသည္႕ ဆိုရိုးစကားကေန ဘုရားသခင္ဟာ တုိ႕တေတြကိုပ်ံေစခ်င္ရင္ အေတာင္ပံေတြေပးရင္ေပး၊ မေပးရန္ ေလယာဥ္မယ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြေပးခဲ႔မွာ ဆိုသည္႕စကားပံုသို႕ေျပာင္းလဲသြားသည္႕အားေလ်ာ္စြာ၊ ေခတ္ႏွင္႔ဆီေလ်ာ္ေသာ နည္းနာမ်ားေျပာင္းလဲက်င္႔သံုးသြားလွ်င္ naturalism fallacy ထဲလည္း မက်၊ ဒီမုိကေရစီလည္းရျဖစ္ျပီး သားေရႊအိုးထမ္းလာတုန္း ေရႊေစ်းတက္ႏွင္႔ၾကံဳသလိုျဖစ္ေခ်ေတာ႔မည္။ ထုိသို႕မွ်မဟုတ္ဘဲ၊ တစ္ခါလာလည္းလမ္းေလွ်ာက္၊ တစ္ခါလာလည္း လမ္းေလွ်ာက္ဆိုလွ်င္ေတာ႔၊ catwalk ဒီမုိကေရစီသာရမည္ဟု ထင္မိပါေၾကာင္း၊ သာမန္လူ၊ အျပိန္းသက္သက္၊ လမ္းေပၚကလူ၏ ေယ်ဘူယ်ထင္ျမင္ခ်က္ ႏွစ္ျပားကို ထည္႕ဝင္မိေလေတာ႔သည္တကား။           ။


(ဆက္ရန္ပါတဲ႔ခင္ဗ်ာ)

Regards,
ရိုးရာနတ္ေရာ နတ္ႏုိင္ငံေရးနတ္ဘုရားမ်ားပါ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရန္ ရိုးရိုးသားသား ပ်င္းရိသူတစ္ဦး။



Peace B with U.