ဒီတစ္ခုကို စမ္းၾကည္႕ပါ။ ဒါဟာ အလွပဆံုး တရားရႈမွတ္ျခင္းေတြထဲက တစ္ခုပါပဲ။ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ ဝါးလံုးျဖစ္ေအာင္က်င္႔တဲ႔ နည္းေပါ႔။ တစ္ျခားဘာမွ လုပ္စရာမလိုေတာ႔ဘူး။ ဒီလို ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ေနလိုက္ရံုပဲ၊ က်န္တာေတြက သူ႕အလိုလိုျဖစ္လာမယ္။ ရုတ္တရတ္ၾကီး ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဗလာနယ္ထဲ တစ္ခုခု သက္ဆင္းလာတာကို ခံစားရမယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ မိခင္ ဝမ္းဗုိက္လုိျဖစ္သြားျပိး ဘဝသစ္ဟာ ခင္ဗ်ားဆီ ဝင္ေရာက္လာမယ္။ သစ္ေစ႔ေလးတစ္ေစ႔ က်ေရာက္လာသမ်ိဳးပဲ။ အခ်ိန္က်လာတဲ႔အခါ ဝါးလံုးပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ္႔မယ္။
အေခါင္းပါတဲ႔ဝါးလံုး ေအးေအးသာသာ ရိွေနသလုိ ခႏၶာကိုယ္ကို ေအးေအးသာသာ အနားေပးထားပါ။ ဒီေနရာမွာ ေအးေအးသာသာ နားေနဖုိ႕ေျပာတယ္ေနာ္။ တရားထူးၾကီး မလိုခ်င္ပါနဲ႕။ ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္ခ်င္တယ္လုိ႕လည္း မေတြးနဲ႕။ ဘုရားဆီ ေရာက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔ ဆႏၵေလးေတာင္ မေမြးနဲ႕။ ဘုရားဆိုတာ ဆႏၵျပဳလုိ႕ရတာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားမွာ ဆႏၵလံုးဝမရိွေတာ႔ရင္ ဘုရားဟာ ခင္ဗ်ားဆီေရာက္လာမွာပဲ။ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ဝိမုတၱိကိုလည္း ေတာင္႔တလုိ႕ မရပါဘူး။ လိုခ်င္ေတာင္႔တမႈဟာ ေလာဘ ကိေလသာပဲ။ ေလာဘက အတားအဆီးပဲ။ ဆႏၵေတြကို ပယ္သတ္လုိက္ႏုိင္ရင္ ခင္ဗ်ား ဝိမုတၱိဆုိက္ေရာက္တာပဲ။ ေဗာဓိဉာဏ္ဟာ ဆႏၵျပဳလုိ႕ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆႏၵဟာ အတားအဆီး၊ အဟန္႕အတားပဲ။ အတားအဆီးေတြ ဖယ္ရွားလုိက္ရင္ ခင္ဗ်ားကိုယ္ထဲမွာ ေဗာဓိဉာဏ္ဟာ ေပါက္ကြဲထြက္လာမွာပဲ။ ခင္ဗ်ားမွာ မ်ိဳးေစ႔ေလးပါလာျပီးသား။ စိတ္ကို ဗလာက်င္းထားျပီး၊ စိတ္မွာ ေနရာလြတ္ရိွလာတဲ႔ အခါ ေမြးရာပါ မ်ိဳးေစ႔ေလးဟာ စတင္အက္ကြဲလာတယ္။ ေပါက္ကြဲထြက္ျပီး ရွင္သန္ေတာ႔မယ္။
တိေလာပက ေျပာတယ္။
အေခါင္းပါတဲ႔ဝါးလံုး ေအးေအးသာသာ ရိွေနသလုိ ခႏၶာကိုယ္ကို ေအးေအးသာသာ အနားေပးထားပါ ။ အေပးအယူ မလုပ္နဲ႕။ စိတ္ကို ေအးေအးသာသာ နားခုိင္းထားလုိက္ပါ။
ေပးေန၊ ယူေနစရာမလိုဘူးဗ်။ အရာအားလံုးက နဂိုအတုိင္းရိွေနတာကိုက အဆင္ေျပေနျပီ။ ဘာဆုိ ဘာမွ ေပးေန၊ယူေနစရာမလိုေတာ႔ဘူး။ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ားအရိွအတုိင္း လံုးဝ ျပည္႕စံုေနတယ္။
အေရွ႕တုိင္းမွာ သင္ၾကားပံုကို အေနာက္တုိင္းသားေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး နားလည္မႈလြဲၾကတယ္။ ဒီလိုသင္တာဟာ ဘယ္လိုမ်ား သင္လုိက္တာလဲ လုိ႕ေတာင္ေျပာၾကတယ္။ လူေတြက မရုန္းကန္ေတာ႔ရင္ ပိုအဆင္႔ျမင္႔တာေတြရဖုိ႕၊ ျဖစ္လာဖုိ႕ ဘယ္ၾကိဳးစားႏုိင္ေတာ႔မွာလဲလုိ႕ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ သင္ၾကားပံုမ်ိဳးနဲ႕ဆိုရင္ သူတုိ႕ဟာ ကုိယ္က်င္႔တရားေကာင္းဖုိ႕လည္း ေျပာင္းလဲႏုုိင္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားေတာ႔မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို ဘာမွ ဆႏၵမရိွဘဲ ေနလုိက္ရင္ မာရ္နတ္ရဲ႕ အသံုးခ်ခံေလးေတြ ျဖစ္ကုန္မွာလုိ႕ ေျပာၾကတယ္။ အေနာက္တုိင္းမွာ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ဆိုတဲ႔ စကားပံုရိွတယ္။ ကမာၻၾကီးက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ႔ တုိးတက္မႈ၊ တျခားလူေတြက အသိအမွတ္ျပဳတဲ႔ တုိးတက္မႈမ်ိဳး ရရိွေအာင္ လုပ္ယူၾကရမယ္တဲ႔။ ဘယ္လုိတုိးတက္ေအာင္ လုပ္မလဲ။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ပိုျပီး ၾကီးက်ယ္ျမင္႔မားသူ ျဖစ္လာေအာင္လုပ္မလဲ။
အေရွ႕တိုင္းမွာေတာ႔ က်ဳပ္တုိ႕ေတြဟာ ဒီကိစၥကို ပိုျပီး နက္နက္နဲနဲရႈျမင္တယ္။ တစ္ခုခုျဖစ္လာေအာင္ အားထုတ္ ဆိုတဲ႔ ဆႏၵဟာ အတားအဆီးတစ္ခုပဲလုိ႕ျမင္တယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို သယ္ေဆာင္ထားတာပဲ။ ဘာထပ္ျဖစ္္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႕လိုေနေသးလို႕လဲ။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သိဖုိ႕၊ နားလည္ဖုိ႕သာလုိတယ္။ ဘယ္သူက ခင္ဗ်ားထဲမွာ ပုန္းေနသလဲဆိုတာ နားလည္သိျမင္သြားဖုိ႕သာ လုိတယ္။ ဘာေတြ တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေနလုပ္ေန၊ ခင္ဗ်ားစိတ္ေတြ ပူပန္ေနမယ္။ စိတ္ထိခိုက္ေနမယ္။ ခင္ဗ်ား တုိးတက္ဖုိ႕ အားထုတ္မႈဟာ လမ္းမွားကို ပို႕ေနတယ္။ ဒီလုိလုပ္တဲ႔အခါမွာ အနာဂတ္ကို အဓိပၸာယ္ရိွလာေစတယ္။ သိပ္ေကာင္းတဲ႔ အနာဂတ္၊ သိပ္ကို စံျပျဖစ္တဲ႔ အနာဂတ္ျဖစ္လာေစတယ္။ အဲဒီေတာ႔ စိတ္က ဆႏၵနဲ႕ ေလာဘတက္လာတယ္။
အလိုဆႏၵေတြရိွေနရင္၊ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ လြဲသြားျပီ။ အလိုဆႏၵေတြကို တစ္ဖက္မွာ ဖယ္ထားလိုက္။ ေတာင္႔တမႈကင္းမဲ႔ျခင္း ေရကန္ေလး ျဖစ္လာမယ္။ ရုုတ္တရတ္ ခင္ဗ်ား အံ႔ၾသသြားမယ္။ အဲဒီ ေရကန္ေလး ဒီမွာ ရိွေနမယ္လုိ႕ ခင္ဗ်ား ေမွ်ာ္လင္႔မထားဘူး။ အဲဒါကို သိလိုက္ရရင္ ခင္ဗ်ား အူလႈိက္သည္းလႈိက္ ရယ္မိမွာပဲ။ ေဗာဓိဓမၼ ရယ္ေနသလုိမ်ိဳးေပါ႔။ သူ႕တပည္႕ေတြက ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားလံုုးဝ ဆိတ္ျငိမ္သြားျပီဆိုရင္ သူ႕ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ခံ႔ညားတဲ႔ ရယ္သံၾကီးကို ၾကားရလိမ္႔မယ္တဲ႔။ သူ အခုုအထိ ရယ္ေနတုုန္းပဲ။ သူအဲဒီတစ္ခါတုုန္းကတည္းက ရယ္ေနလိုက္တာ အခုအထိကို မရပ္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။ သူဘာလုုိ႕ရယ္သလဲဆိုုေတာ႔ ခင္ဗ်ားျဖစ္ခ်င္ေနတာ ျဖစ္ျပီးသားဆိုုတာ သိလုုိက္ရတာကိုုး။ ဘယ္ေလာက္ ဟာသေျမာက္လုိက္သလဲ။ ေရာက္ျပီးသား ခရီးကိုု ျပန္သြားဖုုိ႕ၾကိဳးစားေနတာပဲ ဆိုုတဲ႔သိျမင္မႈဟာ သူ႕ကိုု ရယ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေစတာပဲ။ ေအာင္ျမင္ျပီးသားကိစၥကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ပါဆိုရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ ပထမဆုရျပီးသားသူကို ပထမဆုရေအာင္လုပ္လုိ႕ ေျပာသလုိျဖစ္ေနျပီ။ ရျပီးသားကုိ မရေသးဘူးဆိုျပီး ၾကိဳးစားေနရင္ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေအာင္ျမင္ပါ႔မလဲ။ ျဖစ္ေနျပီးသားကုိ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္လုိ ျဖစ္ႏုိင္မွာလဲ။ ဒါကို နားလည္သြားတဲ႔ ေဗာဓိဓမၼတစ္ေယာက္ ရယ္လုိ႕ကို မဆံုးေတာ႔ဘူး။
ေဗာဓိဓမၼနဲ႕ တိေလာပနဲ႕ဟာ ေခတ္ျပိဳင္ေတြပဲ။ သူတုိ႕တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ သိေကာင္းသိေနႏုိင္တယ္။ လူခ်င္းေတြ႕ဖူးတာမ်ိဳး ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္။ ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္း၊ အသိဉာဏ္ထူးရသူ အခ်င္းခ်င္း သိသလုုိ သိေနႏုိင္တယ္။
တိေလာပက ေျပာတယ္။
အေပးအယူ မလုပ္နဲ႕။ စိတ္ကို ေအးေအးသာသာ နားခုိင္းထားလုိက္ပါ။ မဟာမုျဒာ ဆိုတာ အနတၱကုိ ညြတ္တဲ႔စိတ္ပဲ။
ဥပါဒါန္ကင္းရင္ ခင္ဗ်ားေအာင္ျမင္ျပီ။ အနတၱတရားဟာ ခင္ဗ်ားလက္ထဲမွာ ရိွေနျပီးသား။ ခင္ဗ်ား ပိုင္ပုိင္ၾကီး ရျပီးသား။
မဟာမုျဒာ ဆိုတာ အနတၱကုိ ညြတ္တဲ႔စိတ္ပဲ။ ဒီလိုေလ႔က်င္႔တာဟာ ေဗာဓိဉာဏ္ရဲ႕ ရရာေရာက္ေၾကာင္းပဲ။
အဲဒီလုိဆိုရင္ ဘာကို ေလ႔က်င္႔ေနဦးမွာလဲလို႕ ေမးစရာရိွတယ္။ ပစၥဳပၺန္တည္႕တည္႕မွာ ၾကာၾကာေနျဖစ္ဖုိ႕၊ပိုျပီးသက္ေသာင္႔သက္သာရိွေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႕ ေလ႔က်င္႔ရတာေပါ႔။ သတိပါတဲ႔ ျပဳမူလုပ္ကုိင္ျခင္းကို ပုိလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာေပါ႔။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ဗာဟီရေတြကို ေလွ်ာ႔ႏုိင္သမွ် ေလွ်ာ႔ခ်ပစ္တာေပါ႔။ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ျဖစ္ႏုိင္သမွ်ျဖစ္ေအာင္ စိတ္ကိုအလြတ္ထားတာေပါ႔။ ဥေပကၡာတရားနဲ႕ ပုိျပီးေနတာေပါ႔။ ေစာင္႔ၾကည္႕သူျဖစ္ေအာင္ ပုိျပီး ၾကိဳးစားၾကည္႕တာေပါ႔။ တစ္ခုခုျဖစ္လာဖုိ႕လည္း မေမွ်ာ္ဘူး။ စိတ္ရဲ႕သဘာဝေတြကို ေၾကာင္႔ၾကစုိက္လြန္းျပီး ပူတာပန္တာေတြကုိ ေလွ်ာ႔တာေပါ႔။ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေပ်ာ္ေအာင္ေနဖုိ႕၊လက္ရိွဘဝကိုေပ်ာ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတာေပါ႔။ ေအာင္ပြဲခံသလုိ ဝမ္းေျမာက္မႈပုိရိွေအာင္လုပ္တာေပါ႔။
ဒီလုိနဲ႕ ေလ႔က်င္႔သြားရင္း သင္႔ေတာ္တဲ႔အခ်ိန္အခါ၊ အခုိက္အတန္႕ေရာက္ျပီး အသိဉာဏ္ရင္႔က်က္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ သင္ဟာ ဉာဏ္အလင္းရိွသူ မဟာလူသား ဗုုဒၶျဖစ္သြားတာပဲ။
Regards,
Z
Peace B with U.
