ကာယဝိေဝက အမႈကို စိတ္ျငိမ္သက္စြာျပဳပါ။ ပါးစပ္ကို တင္းတင္းေစ႔ပိတ္ထားလုိက္ရင္ တိတ္ဆိတ္မႈသာ က်န္ရစ္တယ္။ ႏႈတ္က အင္မတန္အေရးပါတယ္။ ႏႈတ္ကေန ပထမဆံုး လုပ္ငန္းေဆာင္တာစခဲ႔ၾကရတာပဲ။ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ပထမဆံုး လုပ္ငန္းေဆာင္တာကို အစျပဳတယ္လုိ႕လည္းေျပာႏုိင္တယ္။ ပါးစပ္အနီးအနားမွာပဲ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ အားလံုးစတင္ခဲ႔တာ။ ဝင္ေလကို ရွဴသြင္းခဲ႔တယ္။ ငိုေၾကြးတယ္။ ႏို႕ခ်ိဳေသာက္စို႕တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ႏႈတ္ဟာ အေလာတၾကီး လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြနဲ႕အသားက်ခဲ႔တာ။ ဒါေၾကာင္႔ တိေလာပက ေျပာတာ။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို နားလည္ပါ။ လုပ္သင္႔လုိ႕ လုပ္ရတဲ႔ ျပဳမူလုပ္ကိုင္ျခင္းကို နားလည္ပါ။ စိတ္ကို အပန္းေျပေအာင္ ထားပါ။ ... ျပီးေတာ႔ ပါးစပ္ကို တင္းတင္းေစ႔ပိတ္ထားပါ ... တဲ႔။
တရားထိုင္ဖုိ႕ ဆိုတာနဲ႕၊ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ျဖစ္ခ်င္ျပီဆိုတာနဲ႕ ပထမဆံုး လုပ္ရမွာက ပါးစပ္ကို လံုးဝ ပိတ္ထားလုိက္ဖုိ႕ပဲ။ အဲဒီိလို ပိတ္ထားလုိက္ရင္ လွ်ာက အာေခါင္ကို ထိေနမယ္။. ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုဟာ ပိပိရိရိ ပိတ္သြားမယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္ရမယ္ေနာ္။ ဒီလို လံုးဝပိတ္တတ္ဖုိ႕ဆိုတာ က်ဳပ္ေျပာတာေလး နားေထာင္ျပီး လုိက္လုပ္ၾကည္႕မွ ျဖစ္မယ္။ ခင္ဗ်ားအတြက္ ပါးစပ္ပိတ္တဲ႔ ကိစၥဟာ အေထြအထူး မဟုတ္ပါဘူး။ ပါးစပ္ကို ေသခ်ာပိတ္ျပီး ရုပ္တုတစ္ခုလို ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ထုိင္ဖုိ႕လည္း ခင္ဗ်ား တတ္ႏိုင္မွာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီလို ထုိင္လုိက္ရံု၊ ပါးစပ္ ပိတ္ထားလုိက္ရံုနဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြက ရပ္မသြားဘူးေနာ္။ စိတ္ထဲမွာ အေတြးဟာ ဆက္ျပီး ရိွေနဦးမယ္။ အေတြးေတြ ရိွေနေသးရင္ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ႏူးညံ႕တဲ႔ တုန္ခါမႈေလးေတြ ရိွေနတာကို ခင္ဗ်ားသိေနလုိ႕ ရတယ္။ တျခားဟာေတြက သိမ္ေမြ႕လြန္းလုိ႕ မသိႏုိင္ေပမယ္႔ ေတြးေနရင္ေတာ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ တလႈပ္လႈပ္ေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး သတိထားၾကည္႕မွ သိႏုိင္မယ္။ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေလး ျဖစ္ေနတာ။
ခင္ဗ်ား တကယ္႔ကို စိတ္ေျပေလွ်ာ႔သြားျပီဆိုရင္ ႏႈတ္ခမ္းမွာ တရြရြျဖစ္ေနတဲ႔ တုန္ခါမႈေလး ရပ္သြားလိမ္႔မယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း စကားမေျပာေတာ႔ဘူး။ စိတ္ရဲ႕လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ကင္းျပီ။ ပါးစပ္ကို တင္းတင္းေစ႔ပိတ္ျပီး ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ေန၊ ျပီးရင္ ေတြးမေနနဲ႕ေတာ႔။
ဒါဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္မလဲ။ အေတြးက လာေနတယ္။ ျပန္ထြက္သြာတယ္။ သူတုိ႕ကုိ သူတုိ႕ရဲ႕ သဘာဝအတုိင္း ထားလုိက္။ လာပါေစ။ ထြက္သြားပါေစ။ အဲဒါ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ား သြားေတာ႔ မပတ္သက္မိေစနဲ႕။ သူတုိ႕ သြားလုိက္၊လာလုိက္ ျဖစ္ေနတာကိုပဲ ေသခ်ာၾကည္႕ေန။ ခင္ဗ်ား အတြးေတြနဲ႕ မကပ္ျငိေစနဲ႕၊ ဥေပကၡာတရားနဲ႕ေန။ သူတုိ႕ ဝင္လာလိုက္၊ ထြက္သြားလုိက္ ျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ အေတြးေတြဟာ သူ႕အလိုလို ရပ္တန္႕သြားလိမ္႔မယ္။ သူတုိ႕ေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနဖုိ႕ဟာ သကၠာယဒိဌိ လုိအပ္တယ္။ ငါနဲ႕ေပါင္းမွ ငါ႔အေတြးဆိုတာ ရိွလာမယ္။ အေတြးမရိွေအာင္ ငါဆန္႕က်င္မယ္ဆုိျပီး ဆန္႕က်င္ တုိက္ခိုက္ရင္လည္း အေတြးဟာ ဆက္ရိွေနမယ္။ တုိက္ခိုက္တာနဲ႕ ပူးေပါင္းတာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးက သကၠာယဒိဌိ ျဖည္႕ေပးလုိက္တာပဲ။ ဒီႏွစ္ခုစလံုးဟာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြပဲ။ အဲဒါေတြ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ဥေပကၡာတရားေလးနဲ႕ ေစာင္႔သာၾကည္႕ေန။
ပါးစပ္ ပိတ္ထားတာကေတာ႔ သိပ္အကူအညီရတယ္။
က်ဳပ္ကေတာ႔ လူေတြ အမ်ားၾကီးကို ေလ႔လာျပီးျပီ။ ခင္ဗ်ားကို သမ္းလုိက္ေစခ်င္တယ္။ ပါးစပ္ကုိ က်ယ္က်ယ္ဖြင္႔ႏုိင္သမွ် ဖြင္႔ျ႔ပီး သမ္းပစ္လုိက္။ အျပည္႕အဝၾကီး သမ္းပစ္လုိက္ရင္ ပါးစပ္ေတာင္ နည္းနည္း နာတယ္။ ႏွစ္ခါ၊သံုးခါေလာက္ သမ္းပစ္လုိက္။ အဲဒီလို မ်ားမ်ား သမ္းေဝလုိက္တာဟာ ပါးစပ္ ၾကာၾကာပိတ္ထားဖုိ႕ အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္။ ႏွစ္မိနစ္၊သံုးမိနစ္ေလာက္ အဓိပၸာယ္မရိွတဲ႔ ေရာက္တတ္ရာရာေတြကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေျပာလုိက္။ စိတ္ထဲ ေပၚလာတာကိုသာ က်ယ္က်ယ္ေျပာ။ ေက်ေ်က်နပ္နပ္ေျပာ။ ျပီးမွ ပါးစပ္ကို ပိတ္လုိက္။
ဆန္႕က်င္ဘက္ေန ေျပာင္းလဲလာရတာ ပိုလြယ္တယ္။ လက္ေတြကို ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ေလး ထားခ်င္ရင္ ပထမဆံုး ေတာင္႔တင္းထားလုိက္။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားလုိက္ျပီး ေတာင္႔တင္းႏုိင္သမွ် ေတာင္႔တင္းေအာင္ အရင္လုပ္လုိက္။ ေနာက္မွ ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ေျဖေလွ်ာ႔လုိက္။ ျပီးမွ သက္ေသာင္႔သက္သာျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္။ အဲဒီလုိလုပ္လုိက္ရင္ အာရံုေၾကာစံနစ္ေတြ ပိုျပီး ထိထိေရာက္ ေျပေလွ်ာ႔သြားတယ္။ လက္ေတြေျခေတြလႈပ္တာ၊ မ်က္ႏွာအမူအယာေတြ လုပ္တာ၊ မ်က္ႏွာက ၾကြက္သားေတြကို လႈပ္ရွားေစတာ၊ ျပံဳးတာ၊ မဲ႔တာ၊ မ်က္ႏွာကို ရြဲ႕တာ၊ သမ္းေဝတာ ႏွစ္မိနစ္၊ သံုးမိနစ္ ဗလြတ္ရြတ္တေတြ ေျပာတာေတြ လုပ္ျပီးမွ ပါးစပ္ကို ပိတ္လုိက္ၾကည္႕။ ပါးစပ္နဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ ပိုျပီး ေျပေလ်ာ႔သြားမယ္။ အဲဒီေတာ႔မွ ပါးစပ္ေလး ပိတ္ထားျပီး ေစာင္႔ၾကည္႕ေရးသမား လုပ္ေပေတာ႔။ မၾကာခင္မွာပဲ တိတ္ဆိတ္မႈဟာ ခင္ဗ်ားဆီကို ဆင္းသက္ ေရာက္ရိွလာမွာပဲ။
တိတ္ဆိတ္မႈမွာလည္း ႏွစ္မ်ိဳးရိွေသးတယ္။ တစ္ခုက ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား အတင္းအၾကပ္ တိတ္ဆိတ္ခိုင္းလုိက္တာ။ အဲဒါကေတာ႔ ႏွစ္လြယ္ဖြယ္ မေကာင္းဘူး။ အၾကမ္းဖက္မႈ တစ္ခုပဲ။ စိတ္ကို အဓၶမၼျပဳက်င္႔မႈလုိ႕ေတာင္ ဆိုႏုိင္တယ္။ အဲဒီလို လုပ္တဲ႔စိတ္ဟာ ရန္လုိတယ္။ ေနာက္ထပ္ တိတ္ဆိတ္မႈတစ္မ်ိဳးကေတာ႔ ညေရာက္လာသလိုမ်ိဳး တိတ္ဆိတ္မႈ။ တိတ္ဆိတ္မႈဟာ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာမယ္။ ခင္ဗ်ားကို သူ႕ရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈထဲမွာ သိမ္းဆည္းသိုဝွက္လုိက္လိမ္႔မယ္။ အဲဒီလိုတိတ္ဆိတ္မႈ ေရာက္လာဖုိ႕ လမ္းဖြင္႔တဲ႔ အလုပ္ကိုပဲ ခင္ဗ်ားလုပ္ရမယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈက သူ႕ဟာသူ လာလိမ္႔မယ္။ တိတ္ဆိတ္ဖုိ႕ မၾကိဳးစားနဲ႕။ ခင္ဗ်ားၾကိဳးစားရင္ စကၠန္႕အနည္းငယ္ေလာက္ေတာ႔ တိတ္ဆိတ္သြားေအာင္ အတင္းအၾကပ္ လုပ္လုိက္ႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒါ တန္ဖိုးမရိွဘူး။ အတြင္းစိတ္ထဲမွာေတာ႔ ဗေလာင္ဆူေနလိမ္႔မယ္။ အဲဒီေတာ႔ တိတ္ဆိတ္သြားဖုိ႕ မၾကိဳးစားနဲ႕။ တိတ္ဆိတ္ျခင္း ေရာက္လာႏုိင္ေစမယ္႔ အေျခအေနေကာင္းတစ္ခုကိုပဲ ဖန္တီးေပး။ ေျမကိုျပဳျပင္ျပီး သစ္ေစ႔ေလးစိုက္ထားျပီးရင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေစာင္႔ၾကည္႕ေနရံုပဲ မဟုတ္လား။
ကာယဝိေဝက အမႈကို စိတ္ျငိမ္သက္စြာျပဳပါ။
ဗလာက်င္းေနတဲ႔စိတ္နဲ႕ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္မလဲ။ အေတြးေတြ ဝင္လာတယ္။ ေစာင္႔ၾကည္႕ေနတယ္။ ေစာင္႔ၾကည္႕လုိ႕ ဆုိတာမွာလည္း သတိေလးနဲ႕ ေစာင္႔ၾကည္႕ရမယ္။ မေမွ်ာ္ရဘူး။ အေတြး မေရာက္ေသးရင္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး ေစာင္႔ရမယ္။ ၾကိဳျပီး မေမွ်ာ္ရဘူး။ ဒါေတြက သိပ္ကို ႏူးညံ႕တဲ႔ ကိစၥေတြ။ ခင္ဗ်ား အားလံုး နားလည္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားရမယ္။ ဒီလိုမွ နားမလည္ရင္ တစ္ေနရာရာမွာ သတိထားလုိက္ဖုိ႕ လုိသြားတာမ်ိဳး ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ အဲဒီလို နည္းနည္းေလး ခြ်တ္ေခ်ာ္သြားတာနဲ႕ သတိရဲ႕ အရည္အေသြးဟာလည္း ေျပာင္းလဲသြားေရာ။
ေစာင္႔ၾကည္႕ရမယ္။ ဥေပကၡာနဲ႕ ေအးေအးသာသာ ေစာင္႔ၾကည္႕ရမယ္။ တက္တက္ၾကြၾကြၾကီး ၾကိဳေမွ်ာ္ျပီး မေစာင္႔ရဘူး။ အဲဒီႏွစ္ခု ဘာကြာလုိ႕လဲ။
ခင္ဗ်ား ကိုယ္႔ေကာင္မေလးကို ေစာင္႔ေနရင္ ဘယ္လုိ ေစာင္႔ေနသလဲ။ တက္တက္ၾကြၾကြၾကီး မဟုတ္လား။ တစ္ေယာက္ေယာက္ တံခါးနား ေရာက္လာရင္ ခင္ဗ်ား ခုန္ထမယ္။ သူမ်ား လာျပီလားဆိုျပီး က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ၾကည္႕မယ္။ ခဏေလးၾကာေတာ႔ သစ္ရြက္ေလးေတြ ေလတုိက္လုိ႕ လႈပ္ခတ္ေတာ႔လည္း ထၾကည္႕ျပန္ေရာ၊ သူမ်ား ေရာက္လာျပီလား။ သူေရာက္ေနေလာက္ပါျပီဆိုျပီး ထင္ေနမိလိမ္႔မယ္။ မၾကာမၾကာ ထုိင္ရာကေန ခုန္ခုန္ထျပီး ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ရွာေနမိလိမ္႔မယ္။ ခင္ဗ်ားစိတ္က ေစာင္႔ေမွ်ာ္ျခင္းမွာ သိပ္ထက္သန္ေနတယ္။ သိပ္တက္ၾကြေနတယ္။ အဲဒီလို စိတ္က သိပ္ထက္သန္တက္ၾကြေနရင္ တိတ္ဆိတ္မႈဆီ မေရာက္ႏုိင္ေတာ႔ဘူး။ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ႔ ေစာင္႔ၾကည္႕ေနတုန္း မေမွ်ာ္နဲ႕ဆိုတာ ဒီဥပမာအတုိင္းပဲ။
ဥေပကၡာနဲ႕ေနပါ။ ျမစ္ေလးနားမွာ ခင္ဗ်ားထုိင္ေနရင္း ျမစ္ေလး စီးဆင္းတာကို ရိုးရိုးေလး ထုိင္ၾကည္႕ေနတာမ်ိဳးပါ။ ဘာထက္သန္တက္ၾကြမႈမွ မပါဘူး။ အေရးတၾကီး ကိစၥလည္းရိွမေနဘူး။ အေရးေပၚကိစၥလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူကမွလည္း အတင္းအၾကပ္ မခိုင္းဘူး။ ရိုးရိုးေလး ေစာင္႔ၾကည္႕ေနတာ။ ၾကည္႕ရံုေလးၾကည္႕ေနတာ။ ေစာင္႔ၾကည္႕တယ္ဆုိတဲ႔ စကားလံုးေတာင္ သိပ္မသင္႔လွဘူး။ ေစာင္႔ၾကည္႕တယ္ဆုိတဲ႔ စကားလံုးဟာ နည္းနည္း အင္အားစိုက္ျပီး ေစာင္႔ဆုိင္းၾကည္႕ရႈရတယ္ ဆုိတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ရိုးရိုးေလး ၾကည္႕ေနတယ္လုိ႕ပဲ သံုးရမယ္။ တျခားဘာမွ လုပ္စရာမလိုဘူး။ ၾကည္႕ရံုေလးပဲ။ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ ထိုင္ေနရင္း ၾကည္႕ေနတယ္။ ျမစ္ကလည္း စီးဆင္းျမဲပဲ။ ေကာင္းကင္ကိုၾကည္႕တယ္ဆုိရင္လည္း ေကာင္းကင္ကို ၾကည္႕ေနတယ္။ တိမ္ေတြက ေမ်ာလြင္႔ေနတယ္။ ဥေပကၡာနဲ႕ ၾကည္႕ေနတာေနာ္။ ဒီဥေပကၡာ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ ဒါကို ေသခ်ာနားလည္မွျဖစ္မယ္။ နားမလည္ရင္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကို စြဲျငိတဲ႔ ဥပါဒါန္ဟာ စိတ္ထက္သန္တက္ၾကြေအာင္ လုပ္ေတာ႔မယ္။ တက္တက္ၾကြၾကြၾကီး ခင္ဗ်ား ေမွ်ာ္ေနေတာ႔မယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္သြားရင္ ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တာေတြ အားလံုး လြဲသြားျပီ။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ ကင္းေအာင္ လုပ္ေနရင္း လုပ္ငန္းေဆာင္တာက ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန ျပန္ျပန္ဝင္ေနတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနျပီ။ ဥေပကၡာနဲ႕ ေစာင္႔ၾကည္႕သူျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ကာယဝိေဝက အမႈကို စိတ္ျငိမ္သက္စြာျပဳပါ။
ဒီဥေပကၡာတရားဟာ စိတ္ကို ဗလာျဖစ္ေအာင္ သူ႕အလုိလို လုပ္တယ္။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာရဲ႕ ဂယက္ေလးေတြ၊ စိတ္စြမ္းအင္ရဲ႕ ဂယက္ေလးေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အနည္ထုိင္လာမယ္။ သိစိတ္ မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလံုးမွာ ဂယက္ ကင္းလာမယ္။ ဂယက္မရိွေတာ႔ရင္ ၾကည္လင္တဲ႔ ေၾကးမံုျပင္လုိ ျဖစ္လာတာပဲ။
တိေလာပက ဆက္ေျပာတယ္။
အေခါင္းပါတဲ႔ဝါးလံုး ေအးေအးသာသာ ရိွေနသလုိ ခႏၶာကိုယ္ကို ေအးေအးသာသာ အနားေပးထားပါ တဲ႔။
ဒါ တိေလာပရဲ႕ အထူးနည္းပဲ။ ဆရာတိုင္းမွာ မ႑ိဳင္ျပဳရတဲ႔ အထူးနည္းေတြရိွတယ္။ သူတုိ႕ တရားသိျမင္ခဲ႔တဲ႔ နည္းေတြေပါ႔။ အဲဒီနည္းေတြနဲ႕ သူတုိ႕က တျခားသူေတြကို ျပန္ကူညီေပးၾကတာပဲ။ ဒီနည္းက ဆရာ တိေလာပရဲ႕ အထူးနည္းပဲ။ အေခါင္းပါတဲ႔ဝါးလံုး ေအးေအးသာသာ ရိွေနသလုိ ခႏၶာကိုယ္ကို ေအးေအးသာသာ အနားေပးထားပါ ။ အထဲမွာ လံုးဝၾကီးကို အေခါင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ဝါးလံုးလိုတဲ႔။ ခင္ဗ်ား နားေနရင္ အဲဒီ ဝါးလံုးလိုပဲလုိ႕ စိတ္ကိုထားလုိက္တဲ႔။ အထဲမွာ ဘာမွရိွမေနဘူး။ ဗလာသက္သက္ပဲ။ အေခါင္းေပါက္ၾကီးပဲရိွတယ္။ တကယ္လည္း ဝါးလံုးတစ္လံုးလုိ ထားလုိက္ရမွာပဲ။ အရိုးေတြ၊အရည္ေတြ၊ေသြးေတြဟာ ဝါးလံုးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြေပါ႔။ အထဲမွာေတာ႔ ဗလာနယ္ပဲရိွတယ္။ ဟင္းလင္းပြင္႔ပဲ။ ခႏၶာသည္ ဝါးလံုး အေခါင္းေပါက္ပဲ။
ခင္ဗ်ား ထုိင္ေနရင္ ႏႈတ္ကလည္း အသံတိတ္၊ မလႈပ္မရွား၊ လွ်ာက အာေခါင္ကို ထိေနျပီး မလႈပ္မရွား၊ အေတြးေၾကာင္႔ ႏႈတ္ခမ္းတရြရြ ျဖစ္တာလည္း မရိွဘူး။ ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေနတာ။ စိတ္ကလည္း ဥေပကၡာတရားနဲ႕ ေစာင္႔ၾကည္႕ေနတယ္။ ဘာကို ေမွ်ာ္တယ္ဆိုတာမွမရိွဘူး။ ဝါးလံုးအေခါင္းေပါက္ၾကီး တစ္ခုလုိပဲ။ အဲဒီလိုေနရင္ အႏၱိမစြမ္းအင္ေတြ ခင္ဗ်ားရဲ႕အတြင္းမွာ စျပီးသြန္းေလာင္းသလိုျဖစ္လာမယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ မ်ိဳးမည္ခြဲျခားမသိႏိုင္တဲ႔ တစ္ခုခု၊ ထူးျခားဆန္းၾကယ္တာ တစ္ခုခု၊ ၾကီးက်ယ္ျမင္႔ျမတ္တာ တစ္ခုခုနဲ႕ ျဖည္႕လိုက္သလိုျပည္႕ဝသြားလိမ္႔မယ္။ အေခါင္းပါတဲ႔ ဝါးလံုးေလးဟာ ပုေလြျဖစ္သြားတယ္။ ျမင္႔ျမတ္ျခင္းတရားဟာ စတင္တီးမႈတ္လိမ္႔မယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ ဗလာျဖစ္ေနမွ ျမင္႔ျမတ္ျခင္းတရား ဝင္လာႏုိင္ဖုိ႕ အတားအဆီး ရိွမေနမွာ။
Regards,
Z
Notes:
ေရာင္းမေကာင္းမွန္းသိေပမယ္႔ ဒါေလးေတာ႔ ကုန္ေအာင္ ေရာင္းပ်စီ။ အခု စာမ်က္ႏွာ၂၈ ေရာက္ျပီ။ ၃၈ ေရာက္ရင္ ရပ္တာေပါ႔။
Peace B with U.
