အိုဘားမားလာတယ္၊ျပန္သြားတယ္။ အပိုင္း (၂)
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အင္မတန္မွ သေဘာထားၾကီးသလို ခြင္႔လႊတ္ျမန္ၾကတယ္။ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ရရာရေၾကာင္းမွာဆုိရင္ေတာ႔ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာဆိုရင္ေတာ႔ နည္းနည္းေျပာစရာျဖစ္မယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဝင္ပါမိလို႕ ဘဝဆံုးသြားတဲ႔သူ၊ အသက္ဆံုးသြားတဲ႔သူ၊ ဘဝပ်က္သြားတဲ႔ မိသားစု၊ ငတ္ေသသြားတဲ႔မိသားစု၊ ေထာင္က်တဲ႔သားစိတ္နဲ႕ဆံုးသြားတဲ႔မိခင္၊ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ႔အထိ ႏုိင္ငံေရးသမား အေဖကို မျမင္ဖူးတဲ႔ကေလး၊ သူတုိ႕အတြက္လည္း ၾကည္႕ရမယ္လုိ႕ထင္တယ္။ ဟိုလူၾကီးလုပ္သြားတာပါဆိုျပီး ထားလို႕မရဘူး။ ဘယ္သူမွ မထိခုိက္မနစ္နာပါဘူးဆိုျပီး ေမ႔လိုက္လုိ႕မရဘူး။ စနစ္ဆိုးတစ္ခုဟာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္ဆုိတာကို ေမ႔ကိုမေမ႔အပ္ဘူး။ အဲဒါေတြကို ေမ႔ပါလို႕ေျပာတဲ႔သူဆိုရင္လည္း ၾကပ္မျပည္႕ဘူးလုိ႕ပဲထင္တယ္။
အိုဘားမားဟာ စကားေျပာေကာင္းေပမယ္႔ အေမရိကန္အထာေတြကို ဆက္ျပီးသယ္ေဆာင္ထားတယ္။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံမွာ မကၠဆီကိုက ေက်ာ္ဝင္တာေတြေတာင္ မနည္းလုပ္ေနရတာကို ရခိုင္ကို ဒီလိုမေနနဲ႕ဒီလုိေနလို႕ေျပာတာဟာ အင္မတန္မွ အေမရိကန္ဆန္တယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံနဲ႕တစ္ႏုိင္ငံတကယ္ေလးစားရင္ ကိုယ္သိပ္မသိတာကို သိပ္ျပီး မစြက္ဖက္သင္႔ဘူး။ ဒီျပႆနာက အစကတည္းက အေျခတည္ေနတာ။ ကင္ဆာလိုပဲ။ အေစာပိုင္းအေျခအေနေတြမွာ သတိမထားမိဘူး။ သတိထားမိေတာ႔ ေသခါနီးျဖစ္ေနတာမ်ိဳးပဲ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ရန္လိုသူေတြမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကားမွာ လူမည္းေတြ ဘတ္စ္ကားစီးရင္ ထုိင္ခံုမထိုင္ရတဲ႔ေခတ္လည္းရိွတယ္။ ေနာက္ေဖးေပါက္ကဝင္ရတဲ႔ေခတ္လည္းရိွတယ္။ ဒါေတာင္ ခုိးဝင္လာတဲ႔လူမည္းမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကားမွာေမြး၊ အေမရိကားမွာၾကီး၊ အေမရိကားမွာပညာတတ္လာတဲ႔ လူမည္းဘုိးေတာ္ၾကီးေတြ၊ ဘြားေတာ္ၾကီးေတြ။ တိုဖယ္လ္တတ္တုန္းက အေမရိကန္သမိုင္း အက်ဥ္းဖတ္ဖူးတယ္။ သူတုိ႕မွာလည္း တျဖည္းျဖည္းၾကိဳးစားယူခဲ႔ရတာ။ ျမန္မာသမၼတက အဲဒီသြားျပီး၊ ငမည္းေတြကို ေနရာေပးပါ။ မတူညီမႈကို တန္ဖိုးထားပါ။ သြားျဖဴရင္လူျဖဴလုိ႕သတ္မွတ္ပါလုိ႕ သြားေျပာလုိ႕ ျပဳျပင္ခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္႔ႏုိင္ငံကိုယ္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းတည္ေဆာက္ခဲ႔ၾကတာ။ ျပည္တြင္းစစ္ဆိုတာလည္း ရိွခဲ႔ေသးတာပဲ။ ေအဗရာဟင္လင္ကြန္းဆုိရင္လည္း ေတာ္ေပမယ္႔ သူ႕သမၼတသက္တမ္းမွာ ျပည္တြင္းစစ္အတြက္ အေတာ္ေလး အခ်ိန္ကုန္သြားရတာပဲ။
ဟာသတစ္ပုဒ္အေၾကာင္းတစ္ခါေရးဖူးတယ္။ အေမရိကားဟာ တစ္ခ်ိန္လံုး ေရႊ႕ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြရဲ႕ျပႆနာရိွတယ္တဲ႔။ ကာတြန္းပံုေလးနဲ႕။ ေျပာတဲ႔သူက ရက္အင္ဒီယန္းၾကီး။ ဟုတ္တယ္။ အေမရိကားမွာ မူလလူမ်ိဳးက ရက္အင္ဒီယန္းေတြပဲ။ ကုိလံဘတ္စ္အိႏၵိယသြားတာ လမ္းမွားျပီး အေမရိကတုိက္ေရာက္သြားတာက အစျပဳျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္သူမ်ားလာတာပဲ။ မူရင္း ေဒသခံကို ေလးစားၾကေသးရဲ႕လားေတာင္မသိဘူး။ ဗစ္ဒယိုေတြထဲမွာေတာ႔ werewolf ေတြအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ၾကတာေပါ႔။ ယဥ္ေက်းမႈအရ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္လုိ႕ရရင္ သင္႔ေတာ္တာပါပဲ။ ေမာင္းထုတ္ရမယ္၊ သတ္ပစ္ရမယ္မဆုိလုိပါဘူး။ နည္းမွန္လမ္းမွန္နဲ႕ အေျဖရွာႏုိင္ရင္ေကာင္းတယ္။ အခ်ိန္ယူမယ္႔ကိစၥကို ျပီးစလြယ္လာေျပာရင္ အင္မတန္ ေ-ာက္ညင္ကတ္တယ္။
စိတ္ထဲမွာပဲထား၊ ဘာမွဟိုဒင္းမျဖစ္နဲ႕ဆိုတဲ႔သူမ်ိဳးေတြကေတာ႔ ဆန္ကုန္ေျမေလးေတြ။ အဲဒီလိုအေတြးအေခၚရိွတဲ႔သူေတြကို နည္းနည္းမွ ေနရာမေပးသင္႔ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ ေရြးေကာက္ပြဲၾကရင္ အမတ္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြးကို အခုထက္ အဆ ၁၀၀ ပိုျပီးစီစစ္သင္႔တယ္။ ႏိုင္ငံတုိင္းမွာ ျပႆနာကိုယ္စီရိွတယ္။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံက တျခားႏိုင္ငံက အကူအညီ မလိုဘဲ ရပ္တည္ႏုိင္ရင္ ၾကီးပြားဖုိ႕လြယ္တယ္။ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆုိက္ရင္ အစားအေသာက္ရိွတဲ႔ႏုိင္ငံက ခ်မ္းသာလာႏုိင္တာပဲ။ စစ္ျဖစ္တဲ႔အခါလည္း လက္နက္ေရာင္းႏုိင္ရင္ ၾကြယ္ဝတာပဲ။ အက်ိဳးလုိလို႕ပူးေပါင္းတဲ႔သူေတြ ခြာသြားရင္ သာေတာင္ေကာင္းေသးတယ္။ စိတ္ထားမွန္တဲ႔ႏိုင္ငံေတြနဲ႕ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္သင္႔တယ္။ လူၾကီးလူေကာင္းေတြနဲ႕ပဲအလုပ္လုပ္ပါ။ သူခိုးသူဝွက္ေတြနဲ႕ အလုပ္လုပ္ရင္ေတာ႔ ကိုယ္႔ဆီက ပါးပါးလွီးဖုိ႕ေလာက္ ေခ်ာင္းေနတဲ႔သူေတြနဲ႕ပဲၾကံဳရမွပါပဲ။
ကုန္သြားႏုိင္တဲ႔ရင္းျမစ္ေတြကို သိပ္အားကိုးတာမေကာင္းဘူး။ ေဘးနားက ႏုိင္ငံေတြမွာ တုိးရစ္ဇင္လုပ္ငန္းေတြ ဒီေလာက္ဖြင္႔ျဖိဳးေနတာကိုလည္း အားက်ရေကာင္းမွန္းမသိဘူး။ လိုက္လုပ္ၾကေတာ႔လည္း တလြဲမ်ားတယ္။ အင္မတန္ေစ်းၾကီးတဲ႔ package ေတြထက္ လူလတ္တန္းစားကို ပစ္မွတ္ထားတဲ႔ ေစ်းကြက္ေဖာ္ေဆာင္မႈမ်ိဳးေတြ ပိုလုပ္သင္႔တယ္။ အလြယ္ဆံုးနည္းကေတာ႔ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြကို အခြန္ေလွ်ာ႔ႏုိင္သေလာက္ေလွ်ာ႔ေပး။ ဗီဇာလြယ္ေအာင္လုပ္ေပး၊ ဆိုက္ေရာက္ဗီဇာျဖစ္ႏိုင္ရင္ေကာင္းတယ္။ သြားခ်င္တဲ႔ခရီးေတြ တစ္ဆက္တည္းသြားႏိုင္ေအာင္၊ လုံျခံဳစိတ္ခ်ရေအာင္လုပ္ႏုိင္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ မေလးရွားက လက္ဖက္စိုက္ခင္းကို ပိုက္ဆံေပးျပီးသြားၾကည္႕ဖူးတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္းရိွတယ္။ သြားရလာရတာ မလြယ္ဘူး။ ပိုက္ဆံရႏိုင္တာေတြရိွတယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ အဓိကလုပ္ငန္းတစ္ခုအေနနဲ႕ မလုပ္ၾကဘူး။ အဲဒါေတြ ႏွေျမာစရာေကာင္းတယ္။ တုိးရစ္ဇင္ဖြံ႕ျဖိဳးလာရင္ ပညာတတ္ေလးေတြ အလုပ္ပိုေပါလာႏိုင္မယ္ထင္တယ္။
မီးခိုးတိတ္စက္ရံုေတြလိုေနတယ္။ တိုးရစ္ဇင္ဖြံ႕ျဖိဳးရင္ အားလံုး အဆင္ေျပမွာပဲ။ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာ တုိးရစ္ဇင္က ႏုိင္ငံရဲ႕ အဓိက ေငြရေပါက္ရလမ္းပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ကမ္းေျခေတြဟာ ထိုင္းႏုိင္ငံနဲ႕ မယွဥ္ႏိုင္စရာမရိွပါဘူး။ ပိုျပီးေတာင္ သဘာဝဆန္ျပီး၊ ပိုေတာင္ သန္႕ရွင္းေနေသးတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ေကာင္းျခင္းေတြထဲမွာ သမိုင္းေၾကာင္းလည္းရိွတာပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြ စာေပယဥ္ေက်းမႈနည္းတာဟာ သမိုင္းေၾကာင္းမေကာင္းလုိ႕ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာေတြ စာေပယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ၾကီးပြားေနတဲ႔အခ်ိန္၊ အဆင္႔အတန္းျမင္႔ေနခ်ိန္မွာ စင္ကာပူရ တံငါရြာကလူေတြ ငါးဖမ္းေနတုန္းပဲရိွေသးတယ္။ မီဂ်ီေခတ္တုန္းက ျမန္မာက ဂ်ပန္ထက္ နည္းနည္းေလးသာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို တန္းတူအခြင္႔အေရးေပးခဲ႔တာမွာ ျမန္မာက ကမာၻမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးေစာတယ္။ အေမရိကားမွာ အမ်ိဳးသမီးသမၼတအခုအထိမရိွေသးဘူး။ျမန္မာျပည္မွာေတာ႔ ဘုရင္မၾကီး ရွင္ေစာပုဆိုတာရိွခဲ႔တယ္။
ကမာၻမွာ စာေပယဥ္ေက်းမႈအားနည္းတဲ႔ အရိုင္းအစိုင္းေတြ ၾကီးပြားလာေတာ႔ အရိုင္းအစိုင္းအက်င္႔မေပ်ာက္ဘူး။ အဲဒါကို သတိထားၾကည္႕ပါ။ စိတ္ဓာတ္နိမ္႔က်တဲ႔သေဘာ၊ အေခ်ာင္လိုခ်င္တဲ႔သေဘာ၊ ႏုိင္ထက္စီးနင္းလုပ္ခ်င္တဲ႔သေဘာ မ်ားမ်ားေတြ႕ရတဲ႔လူမ်ိဳးေတြကို ေလ႔လာၾကည္႕တဲ႔အခါ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈ သိပ္နိမ္႔တာေတြ႕ရလိမ္႔မယ္။ စာေပ၊ အႏုပညာ အားနည္းျပီး၊ အေတြးအေခၚ နိမ္႔က်တဲ႔လူမ်ိဳး ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာ ခ်မ္းသာ၊ အဆင္႔နိမ္႔တဲ႔စိတ္ထား ရင္႔က်က္မလာဘူး။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ဆင္းရဲတာမ်ားတယ္။ သိပ္ဆင္းရဲတာမေကာင္းဘူး။ သိပ္ဆင္းရဲလြန္းရင္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနရတာနဲ႕ အသိပညာအတြက္ အခ်ိန္မရိွေတာ႔ဘူး။ အသိပညာအားနည္းတဲ႔ မိဘေတြက ကေလးမ်ားမ်ားေမြးလိုက္ရင္ေတာ႔ အဲဒီႏုိင္ငံဒုကၡေရာက္တာပါပဲ။ ထုိနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ၊ အသိပညာသိပ္ရိွေနတဲ႔သူေတြ ကေလးမယူဖုိ႕ စဥ္းစားေနတာကလည္း အလားတူ ျပႆနာကိုျဖစ္ေစတာပါပဲ။ လူေတာ္တစ္ေယာက္ရိွရင္ လူတစ္ေသာင္းေလာက္ အက်ိဳးရိွတယ္။ လူမုိက္တစ္ေယာက္ရိွရင္ေတာ႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ဒုကၡေရာက္သြားတယ္။ ဦးေႏွာက္မရိွတဲ႔သူၾကိဳးစားရင္ ကမာၻပ်က္တယ္ဆိုတာ သိပ္မွန္တယ္။ ေခတ္မီေအးခ်မ္းသာယာျပီး စည္ပင္ဖြံ႕ျဖိဳးေအာင္စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္လုိက္တာ ရိွသမွ်ကုန္သြားတယ္။ ႏိုင္ငံလည္းမြဲ၊ လူေတြလည္းငတ္ျဖစ္သြားတယ္။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းခ်င္ေတာ႔ ေနျပည္ေတာ္ကိုတည္ေထာင္ေသာ မင္းၾတားၾကီးအျဖစ္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ စိုးစံေတာ္မူလုိက္ေသးတယ္။ ၾကိဳးစားတာကို အရင္က သိပ္အေကာင္းထင္ခဲ႔ေသးတယ္။ ဒီလို လူမိုက္ၾကီး ၾကိဳးစားတာၾကေတာ႔လည္း သိပ္ကို ၾကိဳးစားတာပဲလုိ႕ ခ်ီးက်ဴးဖုိ႕ခက္တယ္ဗ်ာ။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္လာတုန္း အိုဘားမားကို မဲဆြယ္စရိတ္ ဘယ္ေလာက္ေပးရလဲေမးၾကည္႕လုိက္ၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္။ ေရွ႕ႏွစ္က အိုဘားမားကို ေထာက္ပံ႔တဲ႔သူၾကြယ္ၾကီးဟာ အရင္ ကလင္တန္တို႕ကိုေထာက္ပံ႔ခဲ႔တဲ႔သူပဲ။ အိုဘားမားဘက္ေရာက္လာေတာ႔ သူက ကလင္တန္ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဒီလိုေျပာတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအားလံုးက လိမ္တာေတာ႔ လိမ္ၾကတာပါပဲ။ ဒီကလင္တန္ႏွစ္ေယာက္ (Bill နဲ႕ Hillary) ကေတာ႔ လိမ္ရတာ သိပ္ကို သြက္လြန္းေနတယ္။ အဲဒါက ျပႆနာပဲလုိ႕ ေျပာဖူးတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ဟုိဘက္ကလည္းျပန္ပက္တယ္။ အဲဒီလိုျပန္ပက္ေတာ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေနာက္တယ္။ အရင္က ဒီသူၾကြယ္ၾကီး ပိုက္ပိုက္ေတြထုတ္ျပီး ကလင္တန္ကိုေထာက္ပံ႔တုန္းကေတာ႔ အထူး၊ဧည္႕သည္အျဖစ္ အိမ္ျဖဴေတာ္ကိုေတာင္ လာလည္ဖုိ႕ဖိတ္ခံရတယ္။ အခု အိုဘားမားကိုေထာက္ခံေတာ႔မွ ဒီသူၾကြယ္ဟာ ျပႆနာျဖစ္ေတာ႔တယ္ဆိုျပီးေျပာတယ္။ အေမရိကန္မွာလည္း သူ႕သေဘာသူေဆာင္ရတာေတြရိွတယ္။ romney တစ္ေယာက္ အေမရိကန္ရဲ႕ လက္ရိွ အသံုးၾကမ္းတဲ႔ အစုိးရအဖြဲ႕ၾကီးကို အဖြဲ႕ေသးျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ေျပာတဲ႔အေျပာကို အေပၚကလူေတြ တစ္ေယာက္မွ ၾကိဳက္ပံုမေပၚဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဒါကိုစဥ္းစားသင္႔တယ္။ ညီလာခံမွမလုပ္ရင္ ဒီေလာက္လူအမ်ားၾကီး တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ဘယ္အိပ္ႏိုင္ပါ႔မလဲ။ ေအာ္ပေရးရွင္းေကာ႔စ္ဆိုတာကေတာ႔ ရိွကိုရိွရမွာပဲ။ အိုဘားမားႏိုင္တာကိုက ဒီအခ်က္ေၾကာင္႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးပါတယ္။ ပညာေရးကိုလည္း romney ကခ်ံဳ႕ခ်င္တယ္။ အိုဘာမားက ခ်ဲ႕ခ်င္တယ္။ အဲဒီလိုေလးေတြျဖစ္တယ္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ေျပာတာဆိုတာေတြကိုလည္း အခ်ိန္ရရင္ ယူထုဘ္ကေန နားဆင္ၾကည္႕သင္႔တယ္။
အျပိဳင္အဆိုင္ကေတာ႔ ေနရာတုိင္းေကာင္းတာပါပဲ။ အေမရိကန္နဲ႕အျပိဳင္ပိုျပီး သေဘာေကာင္းႏုိင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြနဲ႕လည္း လက္တြဲသြားရင္ သင္႔တာပါပဲ။ တရုတ္ျပည္ကလည္း နယူးကလီယားရီအက္တာ ၁၅ လံုးကေန အလံုး ၂၀၊ ၂၀၁၅ အမီျပီးမွာျဖစ္တဲ႔အတြက္ ျမန္မာျပည္က လွ်ပ္စစ္လိုအပ္တာ နည္းဖုိ႕ရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အင္မတန္မွ အဖိုးႏႈန္းခ်ိဳသာတဲ႔ေစ်းနဲ႕ အားလံုးကို ထုတ္ေရာင္းတဲ႔အက်င္႔ဆိုးကိုျပင္ျပီး၊ တန္ရာတန္ေၾကးရမွ ေရာင္းတဲ႔အက်င္႔ကို အထူးသတိျပဳေမြးျမဴဖုိ႕ေကာင္းပါျပီ။ ျမန္မာစကားလံုးမွာ ဗိုက္နာလို႕ေရာင္းတယ္ဆိုတာရိွပါတယ္။ မေအာင္႔ႏုိင္ေတာ႔ဘူး၊ ေငြျပတ္ေနျပီဆိုတဲ႔သေဘာပါပဲ။ ဗုိက္နာလို႕ေရာင္းတာေတြမ်ားရင္ အကုန္ရွံဳးကုန္ေတာ႔တာပါပဲ။ ကုန္ၾကမ္းေရာင္းတယ္ဆိုတာ ဗုိက္နာတုန္းကေတာ႔ မသိသာေပမယ္႔၊ အခုလုိအခ်ိန္မွာေတာ႔ အင္မတန္ရွံဳးတာကို ရိပ္မိဖုိ႕ေကာင္းပါျပီ။
ျမန္မာျပည္မွာ ငမိုးရိပ္ မိေခ်ာင္းေမြးျမဴေရးကန္ဆိုတာရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ မိေခ်ာင္းသားေရ အိတ္ထုတ္တယ္ဆိုတာၾကားေတာင္မၾကားဖူးဘူး။ ကိုယ္ေရာင္းလုိက္တဲ႔ မိေခ်ာင္းတစ္ေကာင္စာတန္ဖုိးဟာ ဟုိဘက္က ျပန္ဝင္လာတဲ႔ မိေခ်ာင္းသားေရ ပိုက္ဆံအိတ္ေသးေသးေလးတစ္အိတ္စာေတာင္ ရခ်င္မွရမယ္ထင္တယ္။ ဓာတ္ေငြ႕အိုးေတြလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပဲ။ ကုန္ၾကမ္းေရာင္းတယ္ဆိုတာ မိေအးတစ္ေယာက္ လူကုန္ကူးခံရျပီး commercial sex worker ျဖစ္သြားတာနဲ႕ မျခားပါဘူး။ (အခါခါနာဖုိ႕ျဖစ္လာေတာ႔တာပဲဟု ဆိုလုိသည္။ ဤကား စကားခ်ပ္တည္း)။
အိတ္စ္ပို႕ထ္လုပ္ငန္းေတြမွာ ျပည္တြင္းမွာပိုလို႕ေရာင္းတာကို သိပ္ေကာင္းတယ္လုိ႕လက္ခံေပမယ္႔၊ မပိုပဲေရာင္းရင္ေတာ႔ ဝုတ္ဝုတ္ျဖစ္ရတာပါပဲ။ က်န္းမာေရးနဲ႕ညီညြတ္တဲ႔ ပဲဆီ၊ႏွမ္းဆီေတြ အိတ္စ္ပို႕ထ္လုပ္ျပီး၊ မေလးရွားက စားအုန္းဆီေတြကို ဦးပိုင္ေစတနာနဲ႕သြင္းလာလုိက္တာ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း၊ ဆီမသန္႕လုိ႕ျဖစ္တဲ႔ေရာဂါေတြ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားတုိးတက္ခဲ႔ျပီးပါျပီ။ ေနာင္တေလးဘာေလးရၾကဖုိ႕ အခ်ိန္ေကာင္းပါပဲ။ တုိင္းျပည္ကို တစ္ေယာက္တစ္လက္နဲ႕ ညီညီညာညာေလးဖ်က္ခဲ႔တာ အခုဆုိ အေတာ္ေလးကို ပ်က္ျပီးသြားပါျပီ။
စစ္ကိုင္းက ျပတ္ေရြ႕ကလည္း သဲနဲ႕ေဆာက္တဲ႔ အိမ္ေတြအတြက္ မ်က္စပစ္ပစ္ျပေနတုန္းပါပဲ။ ငါလာရင္ မင္းတုိ႕ေသမယ္လုိ႕ ေျပာေနသလိုပဲ။ ငလ်င္ကလူကိုမသတ္ပါဘူး။ အိမ္ျပိဳျပီးေသ၊ မီးေလာင္ျပီးေသနဲ႕ အကုန္ေသတာမွာပါပဲ။ ဒီႏႈန္းနဲ႕သြားရင္ ေသမယ္လုိ႕ သဘာဝက အသံျပဳေနျပီ။ ဒါကို နားမေထာင္ဘဲ အဖ်င္းစားတုိက္ေတြေဆာက္ရင္ ကိုယ္မေသ၊ ကိုယ္႔သားေသမယ္။ ကိုယ္႔သားမေသ၊ ကိုယ္႔ေျမးေသမယ္။ တျခားသူေတြေသမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံသားေတြေသမွာပဲ။ ဒီအသံေလးေတြကိုလည္း နားစြင္႔ဖုိ႕လုိတယ္။ သိပ္အတၱၾကီးလြန္းရင္ မျမင္ႏုိင္၊ မၾကားႏုိင္ေတာ႔ဘူး။ ငါဖုိ႕သမားေတြမ်ားလာရင္ ႏိုင္ငံမွာ သိပ္ဒုကၡမ်ားတယ္။ ႏိုင္ငံသားေကာင္းစိတ္ဓာတ္ဆိုတာ သိပ္ကို အေျခခံက်တယ္။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံသားေတြထိခိုက္မွာ၊ နစ္နာမွာမလုပ္ဘူးဆိုတာေလာက္ပဲ။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအေျခခံေလးမရိွရင္အားလံုး ကိုယ္က်ိဳးနည္းရမွာပါပဲ။
(ဆက္ရန္)
Notes: အခုတေလာ စာသိပ္မေရးျဖစ္ပါဘူး။ ဒါကို ေရးေနတာကလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ႔ဘက္က မ႑ပ္တုိင္တက္တဲ႔သေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏွမ္းတစ္လံုးနဲ႕ဆီမျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း သြားၾကားၾကပ္ေနတဲ႔ႏွမ္းေစ႔ေလးကို ကိုက္မိတာ သိပ္အရသာရိွဘိသကဲ႔သုိ႕ေပါ႕ခင္ဗ်ာ၊ ဥာဏ္ၾကီးသူမ်ား ဆင္ျခင္ၾကည္႕ဖုိ႕မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ရယ္ရႊန္းပတ္ရႊန္းေလာက္ျဖစ္ရင္ကို ဝမ္းသာမဆံုးပါဘူး။
Regards,
Zephyr (1982-2082)
Peace B with U.
