စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ တိမ္တိုက္မ်ား ေငးၾကည္႔မိျခင္း။
Making a difference
Somewhere out there is a unique place for you to help others - a unique life role for you to fill that only you can fill.
(Thomas Kinkade)
ကမာၻ႐ဲ႕တစ္ေနရာမွာ တျခားသူေတြကို ကူညီဖို႕ သင္႔အတြက္ တိတိက်က်သတ္မွတ္ထားတဲ႔ေနရာေလးတစ္ခုရိွတယ္။ အဲဒီေနရာေလးဟာ သင္႔ရဲ႕ ထပ္တူမရိွတဲ႔အႏႈိင္းမဲ႔ ဘ၀ရဲ႕အခန္းက႑ေလး၊ သင္တစ္ေယာက္တည္းျဖည္႕စြက္ေပးႏုိင္တဲ႔ အခန္းလြတ္ကေလးေပါ႔။
Charity အလုပ္ေတြအေၾကာင္းစဥ္းစားမိရင္ ပထမဆံုးေရာက္လာတတ္တဲ႔ quotes ေလးက Thomas Kinkade ရဲ႕စကားေလးပါပဲ။ တကယ္စဥ္းစားၾကည္႕ရင္လည္း ကိုယ္မွမလုပ္ရင္ ဘယ္သူမွမလုပ္ဘူးဆိုတဲ႔ေနရာေတြမွာ ျဖည္႔ေပးရတာဟာ အင္မတန္ေက်နပ္ဖုိ႕ေကာင္းပါတယ္။
ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ႔အခ်ိန္မွာ တတ္ႏိုင္တဲ႔အတုိင္းအတာထဲက ကူညီလုိက္တာဟာ လူသားခ်င္းစာနာမႈအစစ္အမွန္ပါပဲ။
၀င္စတန္ခ်ာခ်ီေျပာတဲ႔စကားေလးကိုလည္း မွတ္သားထားမိတယ္။ We make a living by what we get, but we make a life by what we give. ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ ရလာတာေတြနဲ႕ အသက္ရွင္သန္ဖုိ႕ၾကိဳးစားၾကေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေပးကမ္းလိုက္တာေတြနဲ႕မွ တကယ္႔ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ၾကတာ။
သူေျပာတဲ႔စကားမွာ ေပးကမ္းလုိက္တာကို ဘယ္ေလာက္တန္ဖုိးထားတယ္ဆုိတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဘ၀ဆုိတာ လူမ်ားဆီက ရထားတာေတြနဲတည္ေဆာက္ထားတာမဟုတ္ဘူးလုိ႕ယူဆတဲ႔လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကီးျမတ္တဲ႔စိတ္ထားကို ကြ်န္ေတာ္အံ႕ၾသမိတယ္။ေလးလည္းေလးစားမိတယ္။
ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ႔အခ်ိန္၊ စြမ္းရည္၊ ေငြေၾကး၊ ေစတနာ၊ေမတၱာေတြကို အလကားေပးႏုိင္ဖုိ႕ဆိုတာမလြယ္ပါဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းတစ္ခုအတြက္ အားလံုး၀ိုင္း၀န္းၾကိဳးစားၾကတာေတြဟာ ခ်ီးက်ဴးဖုိ႕ေကာင္းပါတယ္။ လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာေနထုိင္တဲ႔သူတုိင္းဟာ လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ ေက်းဇူးမကင္းပါဘူး။ သိသိသာသာေက်းဇူးရိွတဲ႔သူေတြနဲ႕ မသိမသာေက်းဇူးမ်ားတာပဲကြာပါတယ္။ Charity ကိစၥေတြက လူ႕အသိုင္းအ၀န္းက ကိုယ္ရလာတာေတြကို လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက လိုအပ္ေနတဲ႔ေနရာေတြကို ျပန္မွ်လုိက္တဲ႔သေဘာပါပဲ။
Edmund Burke ေျပာတဲ႔စကားကလည္းျပံဳးစရာေကာင္းတယ္။ The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing.(Edmund Burke)။ နတ္ဆိုးဟာ ေအာင္ျမင္ဖုိ႕အတြက္ တစ္ခုပဲလုပ္စရာလိုပါတယ္။ လူေကာင္းေတြ ဘာမွမလုပ္ေအာင္လုပ္ထားႏုိင္ရင္ရျပီ တဲ႔။ အဲဒီလုိ နတ္ဆိုးအလုပ္လုပ္ၾကတဲ႔သူေတြလည္းရိွပါတယ္။ ဟိုတေလာကေတာင္ Facebook က ကိုေက်ာ္သူ႕ notes မွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ ေကာင္းမႈေတြတားတဲ႔ ျပိတၱာ Visa ယူတဲ႔ငနဲေတြဆိုရင္ဒီ နတ္ဆိုးရဲ႕ ဘက္ေတာ္သားေတြလုိပါပဲ။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳၾကတဲ႔အခါ ၀င္မပါတာဟာ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ္႔ လုပ္ေနတဲ႔သူေတြကိုတားတာကေတာ႔ အပါယ္ကို ကိုယ္႔စရိတ္နဲ႕ကိုယ္ package tour book လုပ္သလုိပါပဲ။
ကိုယ္႔အထက္လူၾကီးက မေကာင္းဘူးဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္က ကိုယ္႔လူၾကီးရဲ႕ အကုသိုလ္ကို share ခြဲရမယ္႔ကိစၥေတြမလုပ္သင္႔ပါဘူး။ ဘ၀ဆိုတာ ဒီတစ္ဘ၀ထဲ၊ျပီးရင္ကိစၥတံုးျပီ။ ေသရင္ျပီးျပီ ဆိုရင္ေတာ႔ အကုသိုလ္ကိစၥေတြဟာ ေၾကာက္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုတေလာက ဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ စာအုပ္ေလးျပန္ဖတ္ရင္း ၀က္သတ္သမား စုႏၵ အေၾကာင္းဖတ္လုိက္ရတယ္။ စုႏၵဟာ ၀က္ေတြကို ရက္ရက္စက္စက္သတ္တယ္။ ဘယ္လုိသတ္သလဲဆိုရင္ ၀က္ကို တိုင္မွာမလႈပ္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးနဲ႕တုပ္တယ္။ ျပီးေတာ႔ ၀က္ကို ၀၀ျဖိဳးျဖိဳးဆုိျပီးပိုညာေရာင္းလုိ႕ရေအာင္ဆုိျပီး တင္းပုတ္နဲ႕ထုတယ္။ ( ေယာင္ကိုင္းေနတာကို မ်ားသလိုထင္ေအာင္လုပ္တာ။ အေလးတင္းေတာင္းရိွပံုမရဘူး။ အျမင္နဲ႕၀ယ္ရတဲ႔ေခတ္ျဖစ္မလားမသိဘူး။) ျပီးေတာ႔ ၀က္ကို အညစ္အေၾကးသန္႕ေအာင္ဆုိျပီး ပါးစပ္ျဖဲျပီး ေရေႏြးပူေတြေလာင္းထည္႕တယ္။ ေနာက္ဆံုး အညစ္အေၾကးေတြထပ္မထြက္လာေတာ႔တဲ႔အထိ ေလာင္းထည္႕တယ္။ ၀က္တစ္ေကာင္တည္းသတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ၀က္ေပါင္းမ်ားစြာသတ္လာတာ။ သူ႕အကုသိုလ္ကို သူမသိဘူး။ အဲဒီလုိသတ္ရတာကိုေတာင္ သူကေပ်ာ္ေနတာ။ သူ႕အကုသိုလ္အက်ိဳးေပးတဲ႔အခ်ိန္မွာ လူစင္စစ္ဘ၀နဲ႕ ငရဲခံရတယ္။ ၀က္လုိေအာ္ျပီး ေျပးေပါက္ရွာရတယ္။ ၾကီးမားတဲ႔ဆင္းရဲကို ေသခါနီးကတည္းက ခံရတယ္။ ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ အကုသိုလ္ဆိုတာ သိသိမသိသိ အကုသိုလ္အက်ိဳးေပးမယ္ဆုိတာကိုပါပဲ။ ကိုယ္တားလုိက္တဲ႔အလွဴေၾကာင္႔ ေသသြားမွာ၀က္ေတြမဟုတ္ဘဲ လူေတြျဖစ္ေနရင္ အဲဒီအကုသိုလ္မ်ိဳးကလည္း နည္းမွာမဟုတ္ဘူး။ အကုသိုလ္အလုပ္နဲ႕ အသက္ေမြးရတဲ႔အလုပ္ကို လုပ္ျပီး ထမင္းစားေနရတာထက္စာရင္ ငတ္ေသသြားတာက သံသရာအတြက္ပိုစိတ္ခ်ရပါတယ္။ ကိုယ္႔အတြက္ေတာင္မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္႔ဆရာသမားအကုသိုလ္ကုိ ေ၀ခြဲယူေပးတဲ႔ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကေတာ႔ ဘယ္လုိမ်ိဳးဆင္ျခင္ဥာဏ္နဲ႕လုပ္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားမရပါဘူး။ သူတုိ႕ဘာရသြားမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားခ်င္စရာပါပဲ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္က နာဇရက္ျမိဳ႕သား Jesus ေျပာတာေတာ႔ For what does it profit a man of he gains the whole world but forfeits his soul. စိတ္၀ိညာဥ္ပ်က္စီးခံျပီး တစ္ကမာၻလံံုးရရင္ေတာင္ ဘာအက်ိဳးရိွလို႕လဲတဲ႔။ စိတ္ေကာင္းေလးတစ္ခုပ်က္စီးသြားတာနဲ႕လဲယူရေလာက္ေအာင္ ဘယ္အရာကမွ တန္ဖိုးမရိွဘူးမဟုတ္လား။
အခုတေလာ Charity ကိစၥေတြကို ေသခ်ာစဥ္္းစားၾကည္႕တယ္။ ကိုယ္လွဴတဲ႔ေနရာေတြဟာ ပိုက္ဆံပိုေနတဲ႔ေနရာေတြမဟုတ္ဘူး။ ရိွစုမဲ႔စုနဲ႕ကုတ္ကတ္ၾကိဳးစားေနတဲ႔ေနရာေတြ။ သူတို႕ဟာ သူတို႕ရဲ႕ေကာင္းတဲ႔လုပ္ရပ္အတြက္ အက်ိဳးေမွ်ာ္ကိုးလုပ္ေနသူေတြမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူ႕ဆီကမွ အကူအညီမရရင္လည္း သူတုိ႕တတ္ႏုိင္သမွ်ၾကိဳးစားျပီးုလုပ္မယ္႔ေနရာေတြ။ သူတုိ႕လိုမလုပ္ႏုိင္တဲ႔အတြက္ သူတုိ႕ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ႔လုပ္ငန္းေတြအဆင္ေျပေအာင္ကိုယ္တတ္ႏုိင္တာလွဴပါတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲရွင္သန္ေနရတဲ႔ ျမင္႔ျမတ္တဲ႔လုပ္ငန္းေတြကို တားဆီးတာေတြကို မၾကာမၾကာ ေအာ႔ႏွလံုးနာပါတယ္။
ဒါနျဖစ္ျဖစ္ ၊သီလျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဘာ၀နာျဖစ္ျဖစ္ ေရရွည္လုပ္လာတဲ႔အခါမွာ ျပန္ေတြးၾကည္႕တိုင္း သန္႕စင္တဲ႔ပီတျိဖစ္ရပါတယ္။ ကုသိုလ္ကိုလုပ္တဲ႔အခါ စိတ္ထားမွန္မွန္နဲ႕ပဲ အေကာင္းဆံုး အက်ိဳးရႏိုင္ဖုိ႕ စိတ္ကို အစြဲအလန္းကင္းကင္းထားျပီးလုပ္ဖုိ႕လိုပါတယ္။ တကယ္လိုအပ္တဲ႔ေနရာေတြမွာ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္လွဴတဲ႔သူေတြဟာ ကိုယ္တကယ္လိုအပ္တဲ႔အခါမွာလည္း တမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕အဆင္ေျပသြားတာပါပဲ။
ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ႔ ကေလးမေလးကိုလွဴဖုိ႕တုန္းကဆိုရင္လည္း ေလးႏွစ္လံုး လွဴဖုိ႕ဆိုတာကိုေတြးလုိက္ရင္ လွဴခ်င္စိတ္နဲ႕ ေရရွည္လွဴဖုိ႕အဆင္ေျပမေျပ ယွဥ္ေတြးစဥ္းစားတဲ႔စိတ္က တျပိဳင္တည္းနီးပါးျဖစ္ျပီးေတြးတာပါပဲ။ ကိုယ္႔ထက္ငယ္တဲ႔ကေလးေတြကလည္း ထက္ထက္သန္သန္လွဴၾကတာလည္းေတြ႕တယ္။ လွဴႏိုင္တဲ႔အခ်ိန္မွာလွဴမယ္လို႕ပဲ စိတ္ကို ဒုံးဒံုးခ်လုိက္မွပဲ ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ႏိုင္သြားပါတယ္။
ေတာင္ၾကီးက မိဘမဲ႔ေက်ာင္းဆိုရင္လည္း ၾကားကတည္းက လွဴခ်င္ေနမိတယ္။ သူတုိ႕အတြက္ေတာ႔ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေသာင္းဟာလည္း အေရးၾကီးပါတယ္။ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ မိဘမဲ႔ေက်ာင္းဆိုေတာ႔ စာေရးတဲ႔ထဲက လွဴျဖစ္သြားရာကေန အခုဆို တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ဆက္တုိက္လွဴျဖစ္သြားပါတယ္။ အုိင္ဒီယာမွာ စာေရးတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အျမဲတမ္း အဲဒီေက်ာင္းကို လွဴၾကပါတယ္။ အလွဴေတာင္ တစ္ေယာက္တည္းလွဴရတာနဲ႕ အခုလုိ စုစုေ၀းေ၀းလွဴရတာ အရသာမတူပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕လေတြမွာ ေဆာင္းပါးေတြေရာ၊ ၀တၳဳတိုပါ ပါတဲ႔အခါျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေဆာင္းပါးရွည္ေရးျဖစ္တဲ႔အခါျဖစ္ျဖစ္ ပိုက္ဆံပိုရတဲ႔အခါ ပိုလွဴျဖစ္လုိ႕၀မ္းသာေနတတ္ပါတယ္။
ေအာက္တုိဘာ ျမန္မာျပည္ျပန္တဲ႔အခါၾကရင္လည္း သယ္လာလုိ႕မရတဲ႔ လက္ဖြဲ႕ေတြကို အဲဒီေက်ာင္းကို ျပန္လွဴဖုိ႕ရည္စူးထားပါတယ္။ ဒီအလွဴေတြလွဴျဖစ္ေနတာလည္း အေမ႔ကိုေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ အလွဴလွဴလို႕ရတဲ႔သတင္းကိုေပးတာေရာ၊ လွဴခ်င္တဲ႔ေငြကို ေရာက္ေအာင္ အဆင္႔ဆင္႔လႊဲေပးတဲ႔အတြက္ေရာေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။
အခုေနာက္တစ္ခုတိုးလားတာကေတာ႔ ရသအလင္း ေဖာင္ေဒးရွႈင္းျဖစ္ပါတယ္။ မဒါတုိ႕ ကိုဘိုဘို၀င္းတုိ႕၊ ကိုဟိန္းထိုက္စ်ာန္တို႕၊ မခ်စ္ၾကည္ေအးတို႕ရဲ႕ တက္ၾကြမႈေတြကို ျမင္ရလုိ႕ အဲဒီမွာလည္း ပံုမွန္လွဴျဖစ္ပါတယ္။ ပထမေတာ႔ စာေပနယ္ကလူေတြကိုပဲ လွဴမယ္ဆိုေတာ႔ အျမဲတမ္းလွဴဖုိ႕ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရိွမရိွ သိပ္မသိပါဘူး။ တကယ္တမ္းၾကေတာ႔ စစခ်င္းလမွာတင္ လွဴဖုိ႕အခြင္႔အလမ္းၾကံဳသလို၊ ေနာက္လေတြမွာလည္း ဆက္တုိက္လွဴျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕အစည္းမတုိင္ခင္က ကူညီဖုိ႕ေငြေၾကးေကာက္ခံတာကအစ အခက္အခဲအမ်ားၾကီးရိွပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ႔ ဒီလုိပဲ မဒါတို႕ အလွဴေကာက္တဲ႔အခါ လွဴျဖစ္တယ္။ သူတို႕ေတြလည္း အသိေတြထဲကပဲခဏခဏ အလွဴခံရတာထက္စာရင္ အဖြဲ႕ေလးတစ္ခုလုပ္ထားျပီး အလွဴေငြလစဥ္စုဖုိ႕အစီအစဥ္ေတြလုပ္ရာကေန ဒီေဖာင္ေဒးရွင္းေလးျဖစ္လာပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းပါတယ္။ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာလည္းျဖစ္ရပါတယ္။ အခုေတာ႔ သူတုိ႕အဖြဲ႕ရဲ႕ websites လည္းတက္လာပါျပီ။ http://www.aestheticlightfoundation.com/ မွာဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏုိင္ပါျပီ။
အစီစီ ျမိဳ႕သား သူေတာ္စင္ ဖရန္စစ္ေျပာသလုိ
For it is in giving that we receive. ေပးဆပ္ျခင္းအားျဖင္႔ပဲကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရရိွၾကတယ္။ အႏူေတြနဲ႕အတူေနလာျပီး သူတုိ႕ဘ၀အတြက္ အမ်ားၾကီးအက်ိဳးေဆာင္ေပးခဲ႔တဲ႔ဒီသူေတာ္စင္ၾကီးရဲ႕ကိုယ္ေတြ႕ဘ၀အျမင္မို႕လုိ႕ ဒါကိုလည္းအေလးအနက္စဥ္းစားသင္႔ပါတယ္။ ေပးဆပ္ျခင္းထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘာေတြရရိွလုိက္ၾကလဲ။
လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းကို တတ္ႏုိင္သမွ်ျပန္လည္ ေစာင္႔ေရွာက္ၾကတာဟာ တကယ္႔ကို မဂၤလာတစ္ပါးပဲမဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။ ။
Regards,
The Gardener
Peace B with U.
