ခုတေလာနဲ႕ မၾကာမတင္ေန႕မ်ား။

ခုတေလာနဲ႕ မၾကာမတင္ေန႕မ်ား။

ခုတေလာ ရာသီဥတုမေကာင္းသလို၊ က်န္းမာေရးလည္းမေကာင္းဘူး။

အစာအိမ္ကမေကာင္းသလို၊ အစာအိမ္ေကာင္းလာေတာ႔ ေခါင္းျပန္ကိုက္လာတယ္။ ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ရင္ ဘာေရာဂါထပ္ရလာဦးမလဲေတာင္လန္႕ေနရတယ္။

PC show

မွတ္မွတ္ရရ ဒီတစ္ေခါက္အိုင္တီရွိဳးမွာ ဘာမွမ၀ယ္ဘဲေနႏိုင္လို႕ အေတာ္ေလး၀မ္းသာရတယ္။ ေန႕လည္ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ရံုးကေန Suntec ကိုသြားၾကည္႕လုိက္ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ broadband ေလွ်ာက္တာလုိက္ကူရင္း Starhub မွာလူစည္ကားေနတာေတြ႕ရတယ္။ အျပန္ ေရပန္းနားက မူတူးဆိုတဲ႔ကုလားဆိုင္မွာ စားရင္း ez link ကဒ္က်န္ခဲ႔တာမသိလုိက္ဘူး။ ez link ကဒ္က တစ္လကို ၁၀၀ ၀န္းက်င္ကုန္တတ္တဲ႔အတြက္ မေပ်ာက္ခင္ႏွစ္ရက္ေလာက္ကမွ ၅၀ ထည္႕ထားေသးတယ္။ ေပ်ာက္သြားေတာ႔ ကဒ္အသစ္ျပန္၀ယ္ျပီး ရံုးျပန္လာလုိက္ရတယ္။ ပံုမွန္လည္းမၾကာမၾကာေပ်ာက္တတ္လုိ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ ကဒ္အပို တစ္ကဒ္၊ ႏွစ္ကဒ္ အျမဲထည္႕ထားရတယ္။ အခုေပ်ာက္တာက အျမဲသံုးေနၾက ကဒ္မုိ႕လုိ႕ပိုက္ဆံအေတာ္မ်ားမ်ားပါသြားတယ္။ ကဒ္ကလည္း စတစ္ကာ ေတြဟိုဘက္ဒီဘက္ လွလွပပကပ္ထားေတာ႔ အေတာ္ေလးႏွေျမာတယ္။ ျပန္လာရင္းမွ ဆိုင္မွာက်န္ခဲ႔လားမသိဘူးဆိုျပီး ပိုက္ဆံရွင္းခဲ႔တဲ႔သူငယ္ခ်င္းဆီက receipt မွာပါတဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ျပန္ေတာင္းျပီးဆက္ၾကည္႕လုိက္တယ္။ ကံမ်ားေကာင္းခ်င္ေတာ႔ သူတုိ႕သိမ္းထားတယ္လုိ႕ေျပာတယ္။ စေတကာေတြကပ္ထားတဲ႔အက်ိဳးေပးခ်င္ေတာ႔ ကဒ္မွာပါတဲ႔ စာသားေတြရြတ္ျပလုိက္ေတာ႔ ကိုယ္႔ကဒ္ဆိုတာလည္း ေသခ်ာသြားတယ္။ မေပ်ာက္ခ်င္ရင္ အဲဒီလို ကပ္သီးကပ္သပ္ျပန္ရလာတတ္တယ္ဆိုတာေျပာခ်င္တာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္မေလွ်ာ႔ပါနဲ႕။ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ႔ ကိုယ္႔ပစၥည္းကိုယ္ ျပန္ရဖုိ႕ၾကိဳးစားသင္႔တယ္။

Ubuntu

ျပီးခဲ႔တဲ႔အပတ္က အိမ္က ပီစီကို ဖုန္ခါရင္း Ubuntu ေလးဘာေလးျပန္သြင္းတာ Motherboard ၾကြခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားတယ္။

ဘယ္ကတည္းက ၾကြခ်င္ေနတဲ႔ Motherboard မွန္းမသိဘူး။ Ubuntu နာမည္ပ်က္ဖုိ႕ျဖစ္တာပဲ။

The Excellent creation

ပ်င္းတဲ႔အခါ Bedok MRT နားက ေစ်းထဲေလွ်ာက္သြားရင္း ေလွ်ာက္၀ယ္တတ္တယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴညွစ္တဲ႔ ကိရိယာေတြ႕လုိ႕ အေတာ္၀မ္းသာျပီး၀ယ္သြားလိုက္တယ္။ စ လံုးအိမ္မွာ ေနရတာ ေနရာတကာအားနာေနရတယ္။ ေညွာ္မလား။ ထုေထာင္းရင္ ဆူညံသြားမလား။ စသျဖင္႔ေတြ။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ဆီျပန္ဟင္းခ်က္တာကို ကန္႕ကြက္တာကိုလည္း နားလည္မိတယ္။ ဆီေငြ႔ေတြျပန္သုတ္ရတာလည္းမသက္သာဖူးကိုး။ အိမ္ရွင္က သူ႕ဘာသာသူ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ မီးဖိုနဲ႕ ေဘစင္ကုိေတာ႔ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္သန္႕ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ အခုေတာ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴတို႕ ဂ်င္းတို႕ကို ညွစ္တယ္။ မေထာင္းေတာ႔ဘူး။ အဲဒီကိရိယာတီထြင္တဲ႔သူကို Nobel ဆုေပးဖုိ႕ နာမည္စာရင္းတင္သြင္းခ်င္တယ္။

Married Life Syndrome

စေနေန႕မ်ိဳးေတြမွာ အဲဒီလို ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေလွ်ာက္၀ယ္ရတာေပ်ာ္တယ္။ Happy Feet ကားထဲက Mumble အရုပ္ကို Bedok Point ေအာက္က အရုပ္ဆုိင္မွာေတြ႕တာနဲ႕ မိန္းမအတြက္ ၀ယ္လာခဲ႔တယ္။ လန္ကာ၀ီက Under water world မွာ ၂၀၀ RM ဆိုျပီး ေစ်းတင္ျပီးေရာင္းလုိ႕ မ၀ယ္ခဲ႔တဲ႔အရုပ္ပဲ။ စင္ကာပူမွာ ၃၉ SGD ပဲရိွတယ္။ (ေနာက္မွပဲ အိမ္က အရုပ္ေတြအေၾကာင္းပို႕စ္တစ္ခုေရးမယ္။) အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္တဲ႔အခါမွာ စကားေျပာေဖာ္တစ္ေယာက္ရတယ္။ ကာတြန္းကားအေၾကာင္းေျပာရင္ သူမၾကည္႕ဖူးတာမ်ားတယ္။ အဲဒီေတာ႔ သူ႕ကို ကာတြန္းကားေတြျပန္ျပရင္း revision ျပန္ရတယ္။ Pirates of the Caribbean ေရွ႕သံုးကားလည္းျပန္ျပလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔သေဘာကေတာ႔ ၾကည္႕ရင္ အစအဆံုးၾကည္႕ေစခ်င္တယ္။ ကိုယ္က ၀မ္းသာအားရၾကီးျပန္ေျပာေနတုန္း ၾကည္႕ဖူးလားဆိုမွ ဟင္႔အင္းဆိုရင္ ခံစားရခက္တယ္။ အျပန္အလွန္အားျဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း တစ္သက္နဲ႕တစ္ကုိယ္မၾကည္႕လာတဲ႔ ျမန္မာကားေတြဘာေတြျပန္ၾကည္႕ေနရတယ္။ ျမန္မာကားေတြက ဘယ္လုိေျပာရမလဲ။ မင္းသား၊မင္းသမီးနဲ႕ အရံေတြၾကားမွာ သရုပ္ေဆာင္ပညာ ကြာဟလြန္းေနတာ၊ ဇာတ္လမ္းက ရယ္စရာကို သရုပ္ေဆာင္မပီျပင္ေတာ႔သိပ္မရယ္ရေတာ႔တာမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္လို႕ျမင္တယ္။

Challenger Review

Bedok Point က Challenger မွာ အိမ္ဖုန္းတစ္လံုး၀ယ္ဖုိ႕ နာရီ၀က္ေလာက္စာဖတ္လုိက္ရတယ္။ ပစၥည္းတစ္ခု၀ယ္ခါနီးရင္ သူ႕မွာပါတဲ႔ functions, pros and cons ေတြဖတ္ရတာ အေတာ္ေလး၀ါသနာပါတယ္။ ၀ယ္မယ္႔ပစၥည္းဆိုရင္ မ၀ယ္ခင္ သံုးေလးခါသြားၾကည္႕ျဖစ္တာမ်ားတယ္။ ေစ်းေၾကာင္႔မဟုတ္ဘူး။ ၀ယ္ျပီးရင္ မၾကိဳက္မွာကို အေတာ္ေလး စိုးရိမ္တတ္တယ္။ ၀ယ္ျပီးမၾကိဳက္လုိ႕မသံုးရင္ ျဖဳန္းတီးရာေရာက္တယ္လုိ႕ထင္တယ္။ တကယ္လို႕ ကိုယ္မလုိတာတစ္ခုခုရရင္လည္း လုိမယ္႔သူေပးလုိက္တယ္။ ကိုယ္႔မွာ မလိုဘဲ အပိုၾကီးျဖစ္ေနတာဘာမွမထားဘူး။ Philips ဖုန္းေလးေတြကမဆိုးဘူး။ ဒါေတာင္ ေမာ္ဒယ္နည္းနည္းနိမ္႔တာကို ၂၀ သက္သာလုိ႕ယူလုိက္တာ နည္းနည္းေလး processing လုပ္တာေႏွးေနတယ္။ ဥပမာ နံပါတ္ကို အျမန္ရိုက္ရင္ သူက ခဏနားျပီးမွ နံပါတ္ေတြေပၚလာတယ္။ ဖုန္းအတြက္ ဓာတ္ခဲကို alkaline ေတြ၀ယ္ဖုိ႕လုပ္ေနလို႕ ေရာင္းတဲ႔လူက မလိုဘူး၊ ပါျပီးသား။ ဓာတ္ခဲကလည္း alkaline မသံုးရဘူးဆိုမွ ျပန္ထားခဲ႔ျဖစ္တယ္။ ေစ်း၀ယ္ရင္လည္း အေရာင္းစာေရးေတြက ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ဆို စကားေလးဘာေလးေျပာျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိဳ႕လည္းအေတာ္ေလးကူညီၾကပါတယ္။

Challenger က Member ၀င္ထားမွ အျပင္ကေစ်းေလာက္နဲ႕ရတယ္။ :)။ ေကာင္းတာတစ္ခုက Learning CD ေတြတစ္ခါတစ္ေလ တစ္၀က္ေစ်းနဲ႕ Member ေတြကိုေရာင္းတယ္။ Funan ကဆိုင္မွာေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေကာင္တာေတြကလူေတြက သိပ္မေျပျပစ္ဘူး။ သည္းခံရတယ္။ သူတို႕ အခ်ိဳးမေျပတုိင္း ေဒါသလိုက္ထြက္ေနရရင္ ကိုယ္ပဲအသက္တုိလိမ္႔မယ္။

Cards

စင္ကာပူမွာ ကဒ္လွလွေလးေတြေတာ္ေတာ္ေစ်းၾကီးတယ္ဗ်။ သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႕အတြက္ ကဒ္သြား၀ယ္ရင္း Sorry Card ေတြ၊ Thank You cards ေတြ၀ယ္ထားဖုိ႕ၾကည္႕တာ 8SGD ကေန 15 SGD ေလာက္အထိတန္တဲ႔ ကဒ္ေတြပဲေတြ႕တယ္။ ေစ်းၾကီးတယ္။ ခဏခဏ sorry ေတြ thank you ေတြမလုပ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ (E-card ပဲပို႕ဖုိ႕စဥ္းစားေတာ႔မယ္။) ေစ်းေပါတာေတြၾကေတာ႔ မလွဘူး။ ျဖစ္သလိုလုပ္ထားတယ္။ ၀က္၀ံပံုဆြဲရင္ ဗုိက္ကပိန္ေနတယ္။ ဖေယာင္းတုိင္ပံုဆို ေစာင္းငန္းငန္းျဖစ္ေနတယ္။ ေရးရမယ္႔စာရြက္က ျပဳတ္ထြက္ေနတယ္။ အဲဒါေတာင္ 2 SGD။ အရင္ရံုးက Senior ရဲ႕ မိန္းမက အဲဒီလိုကဒ္ေတြကို လက္နဲ႕ဆြဲတဲ႔ လုပ္ငန္းလုပ္တယ္။ တစ္ကဒ္ကို ၂၀ ေလာက္ရိွတယ္။ သူေရာေအာင္ျမင္လားမသိဘူး။ ေနာက္မွပဲေမးၾကည္႕ရဦးမယ္။ ကဒ္လွလွပပေလးေတြကို Hallmark မွာရတတ္တယ္။ Du Yi bookshop မွာလည္းရိွတယ္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေစ်းၾကီးျပီး ေသးေသးေကြးေကြးေလးေတြကို လက္ေဆာင္ေပးရတာသေဘာက်တယ္လို႕ေျပာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ေစ်းၾကီးၾကီးေသးေသးေကြးေကြးလက္ေဆာင္ေလးေတြရတာ သေဘာက်တယ္။

Noise Pollution and Stressful S'pore lifestyle

ေဘးနားကအိမ္မွာ သူငယ္ျပန္သလိုျဖစ္ေနတဲ႔အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ ညဆိုေတာ္ေတာ္နဲ႕မအိပ္သလို၊ မနက္ၾကေတာ႔ ၅ နာရီေလာက္ႏုိးတယ္။ သူ႕ဘာသာသူေနတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ္႔ ႏိုးေနတဲ႔အခါ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ေျပာေနတတ္တယ္။ အဲဒီေတာ႔ Noise pollution ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သူဘာပဲေျပာေနေျပာေန အိပ္ေနရင္ ဘာမွသိတာမဟုတ္ဘူး။ မိန္းမကေတာ႔ ဆူညံသံနဲ႕ အိပ္မရတဲ႔အမ်ိဳးဆိုေတာ႔ အိပ္ေရးပ်က္တယ္။ အိမ္ေရွ႕မွာ ေစ်းရိွတာ ေကာင္းေပမယ္႔ ညဘက္ဆို သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေတာ႔ အသံမတိတ္ဘူး။ ည ၁ နာရီေလာက္မွ ျမန္မာသီခ်င္းထဖြင္႔တဲ႔ အေပၚထပ္တစ္ေနရာက ျမန္မာေတြကိုလည္း ဘယ္သူမွမတိုင္ၾကေသးဘူး။

စင္ကာပူမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္အိပ္လို႕ရတဲ႔အိမ္ရွာေတြ႕ဖို႕ဆိုတာ တကယ္ေတာ႔မလြယ္ဘူး။ တရားအရွာထြက္ရင္ ဆရာမွားနဲ႕ေတြ႕ၾကသလို ဘယ္ေနရာမွာေနေန ဆူညံသံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးၾကံဳေလ႔ရိွတယ္။ အဲဒါ သံုးႏွစ္အတြင္း အိမ္ေျခာက္အိမ္ေျပာင္းဖူးတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေတြ႕အၾကံဳအရပဲ။

မေလးရွားမွာေတာ႔ အေတာ္ေလး အသံတိတ္တယ္။ အဲဒီလိုထင္တယ္။ ဒီႏွစ္မွာ မေလးရွားကို သံုးေခါက္သြားတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို တစ္ေခါက္ျပန္တယ္။ ႏို၀င္ဘာမွာတစ္ေခါက္ထပ္ျပန္ျဖစ္မယ္။ စင္ကာပူအျပင္ေရာက္သြားတာနဲ႕ ဘ၀ၾကီးက ပိုျပီး ေအးခ်မ္းသာယာသြားတယ္။ ဒါေတာင္ အလုပ္က အခုလုိ ပို႕စ္ေလးေရး၊ မ်က္ႏွာထသစ္၊ အေအးေသာက္၊ အေပါ႔သြားနဲ႕သက္သက္သာသာလုပ္ရတဲ႔အလုပ္။ ဒါေပမယ္႔ ပတ္၀န္းက်င္က စိတ္ပူလက္ပူပတ္၀န္းက်င္။ ျပႆနာေတြက ေရာက္လာရင္ ျပဴးတူးျပာတာေတြ။ အခုပဲ ေသေတာ႔မလို၊ ဒီ Error ကို ဒီေန႕မရွင္းရင္ CEO ပဲအလုပ္ျပဳတ္ေတာ႔မလိုလိုေတြ၊ over ေတြသိပ္မ်ားတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ အပူက လာလာဟပ္တယ္။ မေန႕ကလည္း ျပႆနာေလးတစ္ခုကို ရိွသမွ်လူေတြဆီလိုက္ပို႕ေနတဲ႔ user ကို Please don't make a false alarm. ဆိုျပီး ေျပာလိုက္တယ္။

Exchange Rate

အခုတေလာ ျမန္မာျပည္ကို ပိုက္ဆံပို႕ရတာမကိုက္ေတာ႔ဘူးလို႕ စ်မ်ဥ္းဇြဲ (ဇကြဲနားနီးေတာ႔ စ် လို႕ေခၚရတယ္။) ကေျပာတယ္။ အားလံုးမကုိက္တာေတာ႔လည္းမတတ္ႏုိင္ဘူး။ ကံပဲ။ ကံသာအမိ၊အဖဆိုျပီး ကံကိုပဲလႊဲခ်လိုက္တယ္။ ေဒၚလာေစ်းေတြဒီေလာက္က်သြားတာေတာင္ ျမန္မာျပည္က ကုန္ေစ်းႏႈန္းက တင္းခံႏိုင္တာကို အံ႔ၾသမိတယ္။ ဒီက ပိုက္ဆံပို႕ေနရတဲ႔သူေတြသာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းလုိ တင္းခံေနႏုိင္ရင္ ေကာင္းမွာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လာခါနီးတုန္းက ၈၀၀-၉၀၀ ၾကားမွာခပ္တည္တည္ၾကီး ေစ်းျမင္႔ေနတဲ႔ ေငြေၾကးက အခုလို ၆၀၀ ၀န္းက်င္မွာ ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လိႈက္ျဖစ္ေနတာ သံေ၀ဂရမယ္ဆိုရင္ရစရာေကာင္းတယ္။

Reading and Thinking About

အခု ဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ ကုသိုလ္ႏွင္႔အကုသိုလ္စာအုပ္ဖတ္ေနတယ္။ ပင္နီဆူလာက ၅ က်ပ္နဲ႕၀ယ္လာတာ။ တစ္လကို သံုးေလးအုပ္ေတာ႔ ပံုမွန္၀ယ္ျဖစ္တယ္။ ဘာမဆို စိတ္၀င္စားတတ္တဲ႔အတြက္ စာဖတ္ေနရရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ အခုလို စာေရးေနရတာေတာင္ စာဖတ္ေနရတာေလာက္ အရသာမရိွဘူး။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက မဟုတ္တဲ႔ေနရာမွာ ကပ္ေစးအနည္းဆံုးလူမ်ိဳးလုိ႕ဆိုရမယ္။ ေနာက္ဆို စာအုပ္ေတြကို အရည္က်ိဳေသာက္ရင္ ဘီယာျဖစ္တဲ႔စာရြက္ေတြနဲ႕ရို္က္ဖို႕ၾကိဳးစားသင္႔တယ္။ ဒါဆို စာအုပ္ေတြလည္း ေရာင္းေကာင္းလာႏုိင္တယ္။ ငယ္တုန္းက သိပ္မၾကိဳက္တဲ႔စာအုပ္ေတြေတာင္ ၾကီးလာေတာ႔ အရသာရိွလာတယ္။ အသက္ၾကီးလာတာဟာ အေတာ္ေလးကို ႏွစ္လိုစရာေကာင္းတဲ႔အရာပါပဲ။

စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ၁၀ ေလာက္ေပးရတယ္ပဲထားလုိက္။ တစ္လကို အနည္းဆံုး ၁၈၀၀ ေလာက္ရတဲ႔လူတစ္ေယာက္ စာအုပ္တစ္အုပ္၀ယ္တယ္ဆိုတာ ၀င္ေငြရဲ႕ ၁၈၀ ပံုတစ္ပံုကို သံုးတာပဲရိွေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မ၀ယ္ျဖစ္ဘူး။ မ၀ယ္ျဖစ္တဲ႔သူေတြမ်ားလာေတာ႔ စာအုပ္ေရာင္းတဲ႔သူေတြလည္းမရိွေတာ႔ဘူးျဖစ္လာတယ္။ ဖတ္ခ်င္တဲ႔စာအုပ္အသစ္ေတြရိွတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္မွာေနရတယ္။ ဒီမွာမရိွလို႕။ ဒီမွာ၀ယ္လုိ႕ရတဲ႔စာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ ပံုမွန္၀ယ္ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာေတာ႔ စာဖတ္တယ္ဆိုတာ အကုန္အက်နည္းတဲ႔ ၀ါသနာတစ္ခုပါပဲ။ က်န္တဲ႔၀ါသနာေတြနဲ႕ယွဥ္ၾကည္႕ရင္ေပါ႔။

စာမဖတ္လို႕မ၀ယ္ဘူးဆိုတဲ႔သူေတြကိုေတာ႔ ဘာမွေျပာစရာကိုမရိွပါဘူး။ အရင္ကတည္းက မၾကိဳက္လုိ႕မ၀ယ္တာကိုး။ တကယ္စာဖတ္တဲ႔သူေတြအေနနဲ႕ကေတာ႔ မႏွေျမာေစခ်င္ဘူး။ က်န္တာေတြကို ႏွေျမာလုိက္ပါ။ ငါးက်ပ္တစ္ဆယ္ကို စာအုပ္၀ယ္ဖုိ႕မႏွေျမာလုိက္ပါနဲ႕။ တစ္လကို ၁၀ ဖုိးေလာက္၀ယ္ၾကရင္ေတာင္ စာအုပ္ဆုိင္ေတြ အေျခအေနျပန္ေကာင္းလာႏုိင္ေသးတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ေနာက္ဆိုရင္ စာအုပ္ဆိုင္မွာ ဘာစာအုပ္မွေရာင္းတာျမင္ရမွာမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။

Writers Review

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စာေရးဆရာေလာကမွာဆိုလည္း မ်ိဳးဆက္ျပတ္သြားျပီ။

ေနာက္ထပ္လူေတာ္ေတြထပ္မထြက္လာေတာ႔ဘူး။ ကဗ်ာမွာေတာ႔ မ်ိဳးဆက္မျပတ္ေသးဘူး။ က်န္ေသးတယ္။ စာေရးဆရာေလာကမွာေတာ႔ Ctrl+C, Ctrl+ V ေတြသိပ္မ်ားလာတယ္။ ဖတ္လုိက္တာနဲ႕ ဘယ္စာအုပ္ ဘယ္အေၾကာင္းက ဘယ္လိုခိုးထားသလဲသိသာေနတဲ႔စာေတြမ်ားလာတယ္။ စာေရးဆရာဆိုတာ က်န္တဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြထဲက ကူးေရးတာ ျပႆနာမဟုတ္ေပမယ္႔ နာမည္ၾကီးစာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ စာအုပ္ထဲက ျပန္မကူးသင္႔ဘူး။ ပံုစံတူေတြ ျပန္မပြားသင္႔ဘူး။ စာဖတ္တဲ႔လူေတြေလာက္မွ ဖတ္မထားတဲ႔ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕စာကို ဖတ္စရာအေၾကာင္းကိုမရိွဘူး။ (ကြ်န္ေတာ္႔အျမင္ပါ။ ျပည္သူ႕သေဘာထားေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။)

Future Plan

စီးပြားပ်က္ကပ္ကလည္းေနာက္ထပ္ ၁၀ ႏွစ္အတြင္းမွာ ထပ္ရိွႏိုင္တယ္ဆိုလို႕ ပိုက္ဆံေလးဘာေလးစုမွလုိ႕ စိတ္ကူးထားတယ္။ ကိုယ္အခုလုပ္တတ္တာနဲ႕ဘာမွမဆိုင္တဲ႔ အလုပ္တစ္ခုခုကိုလည္း ေနာက္ဆယ္ႏွစ္ေလာက္မွာ လုပ္ေနရႏိုင္တယ္။ Pendulum swing ကပိုက်ယ္လာျပီလုိ႕ ေျပာၾကတယ္။ ဘ၀ဟာ အရင္လုိ အေသၾကီးမဟုတ္ဘဲ flexibility ျဖစ္ရမယ္႔ အပိုင္းေတြက ပိုက်ယ္ျပန္႕လာျပီ။ သိပ္ျပီး ေရွးရိုးစြဲၾကီးေနလုိ႕မရေတာ႔ဘူး။ အလိုက္သင္႔ေျပာင္းလဲရတယ္။အရင္တုန္းကထားခဲ႔တဲ႔တန္ဖိုးေတြလည္းအေတာ္ေလးေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အေတြးအေခၚအယူအဆမတူညီမႈေတြကုိလည္းပိုျပီး ေလးစားလာတယ္။ အားလံုးညီညြတ္ေနရင္ ပ်င္းစရာၾကီး။

Chaos

ဒီႏွစ္မွာ ကဗ်ာေတြပဲလွိမ္႔ေရးမယ္လုိ႕စိတ္ကူးလုိက္ကာမွ သံုးလအတြင္းတစ္ပုဒ္လားေရးျဖစ္တယ္။ ျပီးေတာ႔မၾကိဳက္လို႕သိမ္းထားလိုက္တယ္။ ရသစာေပေတြကုိ မ်ားမ်ားေရးဖုိ႕လည္းၾကိဳးစားတယ္။ ေရးလက္စ စာေတြက 40 MB ေလာက္ရိွတယ္။ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ဘူး။ ခံစားရတာေတြေရးေနမိလို႕ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ မခံစားရေတြေျပာင္းေရးၾကည္႕ဦးမယ္။ လန္ကာ၀ီကိုလည္း တပိုင္းက်န္ေနေသးတာ ဟိုတေလာကမွသတိရတယ္။ မွန္မွန္ၾကီးတုိးတက္လာတဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႕ အိပ္ခ်ိန္ရယ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရယ္နဲ႕အခ်ိဳးခ်ၾကည္႕ရင္ေတာ႔ ဘ၀ဟာ မွ်ေျခအေနအထားမွာရိွေနပါေသးတယ္။

Excuses

အခုလုိ စကားစျမည္ေျပာၾကတာ ျမန္မာ႔အေလ႔အထတစ္ခုပါပဲ။ မျမင္ဖူးေပမယ္႔ ဒီစာကို ဖတ္လိုက္တဲ႔သူေတြကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔အေတြ႕အၾကံဳကို သိလုိက္ရတာေပါ႔။ အခ်ိန္ရရင္ လင္းဒီပတို႕ မယ္ကိုးတို႕လို အႏုပညာပါတာေလးေတြလုပ္ခ်င္တယ္။ အခုတေလာ အာရံုေကာင္းေကာင္းမစိုက္ႏိုင္တာနဲ႕ ရသစာေပေတြမေရးျဖစ္ဘူး။ အေဖမ်ားေန႕အတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးမယ္လို႕စိတ္ကူးထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း ယမကာလုလင္ၾကီးမ်ားအတြက္ အရက္နာက်တဲ႔အေၾကာင္းကို ေဆာင္းပါးရွည္ၾကီးေရးထားတာကို health corner မွာတင္ရမယ္။ Technical Blog အတြက္ေရးလက္စေတြလည္း ဒီေန႕လက္စသတ္ရမယ္။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ အခ်ိန္မရိွတဲ႔အခါ စိတ္ကို အေတာ္ေလးရွည္ရွည္ထားရတယ္။

Role Models

အရင္ေခတ္ကလူေတြ၊ အထူးသျဖင္႔ ဆရာျမသန္းတင္႔၊ ပါရဂူ၊ ေၾကးမံုဦးေသာင္း တို႕ကို သိပ္ေလးစားတယ္။ သူတုိ႕က သိပ္ကို productive ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေခတ္မွာ ငခြ်တ္ေတြက သူတုိ႕လုိ ေတာ္ေအာင္ၾကိဳးစားသင္႔တယ္။ အထူးသျဖင္႔အခုဆို ေမာင္စူးစမ္းတို႕လူထုစိန္၀င္းတုိ႕လို elite ေတြေနရာမွာ gap ျဖစ္ေနတာသိသာတယ္။ သူတို႕ေတြက ျပည္႕၀တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေခတ္မွာလည္း သူတုိ႕လိုေတာ္တဲ႔သူေတြရိွေစခ်င္တယ္။ ကမာၻမွာျဖစ္ေနတာေတြကို လူငယ္ေတြသိဖုိ႕ ေစတနာနဲ႕အလုပ္လုပ္တဲ႔လူေတြရိွဖုိ႕လိုတယ္။ စာေရးဖုိ႕ၾကိဳးစားတဲ႔လူေတာ္ေတြကိုလည္း ေရွးလူေတြလို အစိုးရနဲ႕လက္ပြန္းတတီးေနလို႕ နာမည္ပ်က္တာေတြမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ ဂုဏ္သိကၡာရွိရိွရပ္တည္တာေကာင္းတယ္။

Gossip

အခုဆို စာေပစီစစ္ေရးမျဖတ္ရေတာ႔ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ျငိတာပါရင္ အယ္ဒီတာ သိန္းငါးဆယ္၊ ထုတ္ေ၀သူသိန္းငါးဆယ္လို႕ၾကားတယ္။ အဲဒီဥပေဒကို စဥ္းစားမိတယ္။ (တကယ္လုိ႕ သိန္းတရာရိွရင္ ဒီလမွာ အေမကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ထည္႕ဖုိ႕ၾကိဳးစားမိမလားမသိဘူး။)

Conclusion

ဥပေဒဆိုတာ စိတ္ထဲရိွတာ သတ္မွတ္လို႕ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလုိ႕မသိေသးတဲ႔လူေတြေျပာတဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ေဟာင္းနဲ႕လည္းသိပ္မထူးပါလားဗ်ာ။ ။

Regards,

The Gardener

Notes: ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ေတြျဖစ္ေနလို႕ေခါင္းစဥ္ျပန္ခြဲလုိက္တယ္။

အဆံုးအထိဖတ္သြားျပီးမွ ဘာမွလည္းမဟုတ္ပါလားလုိ႕အံ႔ၾသသြားေစခ်င္တာ။ အင္ဒီ၀ါးဟုိး ဒါရိုက္တာလုပ္ျပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ႔အခန္းကိုပဲ တစ္နာရီေလာက္ရိုက္ထားတာမ်ိဳးေလ။ ျငီးေငြ႕ေစတဲ႔ရသတစ္မ်ိဳးေပါ႔။

Peace B with U.