ခ်စ္ျခင္းတရား
ငယ္တုုန္းက ခ်စ္ျခင္းဟာ အတၱေပၚမူတည္တယ္။ မသန္႕စင္ဘူး။ အသက္ၾကီးလာေတာ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ သိမ္ေမြ႕လာတယ္။ အတၱနဲ႕မယွဥ္ေတာ႔ဘူး။ ေမတၱာ၊ကရုုဏာနဲ႕ယွဥ္လာတယ္။ ပန္းပြင္႔ေလးေတြဟာ သူ႕အလွတရားနဲ႕သူရိွတယ္။ အဲဒီပန္းပြင္႔ေလးတစ္ပြင္႔ကိုု ခူးဖုုိ႕လည္းမဟုုတ္၊ ပိုုင္ဆိုုင္ဖုုိ႕လည္းမရည္ရြယ္၊ ဒီအတိုုင္းေလး ရိွေနတဲ႔အတိုင္း နားလည္မႈနဲ႕ေငးၾကည္႕ေနတဲ႔စိတ္မ်ိဳး။ အလွတရားကိုု ရႈျမင္ေနတဲ႔စိတ္နဲ႕ အလွတရားနဲ႕ေပါင္းစည္းသြားျခင္းမ်ိဳး။ စကားလံုုးေတြနဲ႕အေတြးေတြမပါဘဲ စိတ္သက္သက္နဲ႕သိေနတဲ႔အခိုက္အတန္႕ရဲ႕ အလွတရားမ်ိဳး။ ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ အရႈခံနဲ႕ အရႈ ဉာဏ္ဟာ အလွတရားတစ္ခုုတည္းေပၚမွာ တသမတ္တည္းရိွေနတဲ႔ အခုိက္အတန္႕ဟာ စင္ၾကယ္တဲ႔အလွတရားပဲ။ ဒီအလွတရားကိုေျပာျပလုိ႕ မသိႏုိင္ဘူး။ ခံစားနားလည္မိတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဟာ ... ဒီအလွတရားဟာ ဒါပဲ၊ ဒီစင္ၾကယ္မႈရဲ႕ အရသာဟာ ဒါပဲလုိ႕ ေလးေလးနက္နက္ ခံစားလုိက္ရတာမ်ိဳးပဲ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔လူေတြ၊အရာေတြကို ကိုယ္႔ဟာကုိယ္ခ်စ္ေနဖုိ႕ပဲ အေရးၾကီးတယ္။
ေလာကၾကီးကုိ ခ်စ္တဲ႔စိတ္ဟာ အင္မတန္ အေရးၾကီးတယ္။
Regards,
Z
Peace B with U.
