ေလွာင္အိမ္မွ၊ ေလွာင္ျခင္းမွ
စာကေလးလႊတ္ျခင္းဟာ စာကေလးဖမ္းခံရျခင္းကို အားေပးတယ္။
ယာယီေျဖရွင္းနည္းဟာ တာရွည္ေအာင္ပြဲမခံႏုိင္ျခင္းကို ျဖစ္ေစတယ္။
စာကေလးဖမ္းဆီးျခင္းအေလ႔အထေပ်ာက္ဖုိ႕၊ စာကေလး မလႊတ္ျခင္းအားျဖင္႔ဆန္႕က်င္ရမယ္။ ဝယ္လႊတ္တဲ႔သူမရိွရင္ ဖမ္းတဲ႔သူမရိွေတာ႔ဘူး။ ဝယ္လႊတ္တဲ႔သူရဲ႕ ျမင္႔ျမတ္တဲ႔စိတ္ (ဒါမွမဟုတ္) ဝယ္လႊတ္ႏုိင္စြမ္းအားကို သာယာတဲ႔ေလာဘ (ဒါမွမဟုတ္) မိမိအတၱကို ငွက္ထဲမွာ ထည္႕လႊတ္ခ်င္စိတ္၊ စတာေတြအတြက္ စာကေလးဖမ္းတဲ႔သူေတြရိွလာၾကရတာပဲ။
စာကေလးေတြဟာ လယ္သမားေတြအတြက္ေတာ႔ အဖ်က္သမားေတြပဲ။ လယ္သမားေတြဘက္ကၾကည္႕ရင္ေတာ႔ စာကေလးေတြ ဖမ္းလုိက္တာဟာ စပါးႏွံေတြကာကြယ္ရလြယ္ကူသြားေစတာပဲ။
စာကေလးေၾကာ္ေရာင္းတဲ႔သူအတြက္ေတာ႔ တစ္ေကာင္ကို ၅၀ ထက္ပိုမေပးႏုိင္တဲ႔စာကေလးကို ဘာလုိ႕ ၂၀၀ ေပးျပီးလႊတ္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားစရာ။
စာကေလးေတြဟာ ဘယ္ကိုမွန္းမသိပ်ံသြားျပီး၊ ဘယ္ကမွန္းမသိ ျပန္လာၾကဦးမယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း လူကူးဂံုးေက်ာ္တံတားေပၚမွာ ေလွာင္အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာျပီး ျပန္အလႊတ္ခံၾကရဦးမယ္။ စာကေလးေတြကို သနားတဲ႔သူေတြရိွရင္ ပိုၾကီးတဲ႔ ဆတ္ရတ္တုိ႕၊ ဗ်ိဳင္းတုိ႕ကိုဆို ပိုက္ဆံ ၅၀၀၊ ၁၀၀၀ ေပးလႊတ္ၾကမယ္လုိ႕ေတြးတယ္။ အဲဒီေတာ႔ဖမ္းလာၾကျပန္ေရာ။ ဒီအတုိင္းခ်ဲ႕ေတြးရင္ ရွဴးပ်ံသာ ဖမ္းလာႏုိင္ရင္ ေဒၚလာ တစ္သိန္းေလာက္နဲ႕ လႊတ္မယ္႔သူရိွမယ္ထင္တယ္။
လႊတ္လုိက္ေပမယ္႔လည္း မလြတ္ပါဘူး။ (ႏုိင္/က်ဥ္းေတြလိုပဲ။)
ဒီလူက လႊတ္လုိက္ေပမယ္႔၊ ဟိုလူက ျပန္ဖမ္းႏုိင္ေသးတယ္။ သံသရာနဲ႕တြက္ရင္ လႊတ္ျခင္း၊ဖမ္းျခင္းဟာ အဆက္မျပတ္ေတာ႔ဘူး။
တစ္ခ်ိန္မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရပ္တန္႕ရမွာပဲ။ ဖမ္းေနတဲ႔သူေတြ ရပ္မွာလား။ လႊတ္ခ်င္တဲ႔သူေတြရပ္မွာလား။ လြတ္လပ္ေရးအစစ္အတြက္ ယာယီအနစ္နာခံလုိက္ရေတာ႔မယ္႔ စာကေလးေတြကို ဆာဘြဲ႕ေပးရင္ေကာင္းမလား။ Knight ဘြဲ႕ေပးရင္ေကာင္းမလား။ အစာအိမ္ရဲ႕ ပူေလာင္မႈဟာ အကုသိုလ္ေစတသိက္ေတြကို ေလာင္ကြ်မ္းေစတာပဲ။ ကံပစ္ခ်လိုက္တဲ႔ေနရာကေန ဘဝကိုျဖတ္သန္းရတာပဲ။ ကိုယ္စားေနတဲ႔ငါးအေသဆိုတာ သတ္ေပးတဲ႔သူရိွလုိ႕ ပံ႔သကူျဖစ္ေနတာပဲ။ စားတဲ႔သူရိွလုိ႕ သတ္တဲ႔သူရိွတာပဲ။ သတ္တဲ႔သူရိွလုိ႕ စားေနတာလုိ႕ ဆင္ေျခေပးနုိင္ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း စိတ္မလံုလွဘူး။
ေက်ာင္း၊ကန္ ဘုရား ဒါယကာျဖစ္တာကသက္သက္ အပါယ္လားတာက သက္သက္ပဲ။ စိတ္ထဲေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ႔အပိတ္ဂိုးသြင္းသြားတဲ႔ ေဇာစိတ္ေတြနဲ႕ပဲ ျပိတၱာျဖစ္ၾက၊ ငရဲဘံုေရာက္က်ျဖစ္ရတာပဲ။ ေသာတာပန္လည္း စစ္တုိက္တဲ႔ နတ္ဘီလူးျဖစ္တယ္ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုသာဆုိရင္ စစ္ျဖစ္ရင္ အေတာ္ဂြက်ကုန္မယ္။ မေသေအာင္ထုိး၊ မထိေအာင္ခုတ္ေနတာနဲ႕ နတ္စစ္သည္ၾကီး ဂြက်ေနမွာပဲ။ ဖမ္းထားတာေတြ ဘယ္ေတာ႔ လႊြတ္လုိက္ရင္ေကာင္းမလဲ။
လူေတြရဲ႕စိတ္ဟာ ဒဏ္ရာေတြကို ပိုသိမ္းထားတယ္။
ဖမ္းထားျခင္း ပံုစံတစ္မ်ိဳးထင္တယ္။
ဘယ္ေလာက္ေပးမွ လႊတ္ၾကမယ္ စိတ္ကူးလဲ။
ခံစားခ်က္ေတြကို သိုေလွာင္ေနေသးသ၍ေတာ႔ ျငိမ္းခ်မ္းမႈအစစ္ဟာ ေရာက္မလာႏုိင္ဘူး။
ဝင္ေလထဲမွာ ဘာမွပါမလာဘူး။
ဒါေပမယ္႔ ဝင္ေလမရိွရင္ အသက္ရွဴၾကပ္မွာပဲ။
အသက္ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ အသံုးျပဳရ၊ေလာင္ကြ်မ္းရတဲ႔ ဝင္ေလကိုလည္း သိမ္းထားလုိ႕မျဖစ္ဘူး။
ျပန္ထုတ္ပစ္လုိက္ရတာပဲ။
ခ်စ္ခင္သူေတြ၊ ဝင္ေလနဲ႕ ေရာက္လာျပီး
ထြက္ေလနဲ႕ ထြက္ခြာသြားတာပဲ။
ဖမ္းထားဖုိ႕ မလိုပါဘူး .................။ သဘာဝတရားမွာ ယာယီပိုင္ဆိုင္မႈပဲရိွတယ္မဟုတ္လား။
ယာယီကို အပိုင္လိုခ်င္လာတဲ႔တစ္ေန႕ ဒုကၡေရာက္တာပါပဲ။
ဖမ္းထားခ်င္တဲ႔စိတ္နဲ႕ ေႏွာင္ဖြဲ႕ရင္ ေသာက ေရာက္ရတာပါပဲ။
ပိုင္ဆုိင္ျခင္းဟာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားႏုိင္လုိ႕ ဒုကၡျဖစ္သလုိ၊ တကယ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားရင္လည္း ေသာကျဖစ္ရတာပါပဲ။ တန္ဖိုးရိွတဲ႔ အခုိက္အတန္႕ေတြကို အဖိုးမတန္တဲ႔ ဖမ္းဆီးျခင္းေတြနဲ႕ ကုန္လြန္ေနရင္ အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတာပါပဲ။
ပိုင္ဆိုင္ဖုိ႕ ဖမ္းဆီးၾကေပမယ္႔၊ ပိုင္ဆုိင္ျခင္းနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မရၾကဘူး။
ပ်ံသန္းေနတဲ႔ ငွက္ေတြကို ဖမ္းဆီးဖုိ႕ မလိုေတာ႔ဘူး။
ျဖတ္သန္းသြားေနတဲ႔ အာရံုနဲ႕ ဒြာရရဲ႕ ထိခတ္မိသံေတြကို ဖမ္းဆီးထားဖုိ႕မလိုေတာ႔ဘူး။
လြတ္လပ္တဲ႔သူျဖစ္ဖုိ႕ ................ ဖမ္းဆီးခ်င္တဲ႔ စိတ္ကို ဖမ္းဆီးရလိမ္႔မယ္။
ေအးခ်မ္းတဲ႔သူျဖစ္ဖုိ႕ .................. ဝယ္လႊတ္ခ်င္စိတ္ကို ဝယ္လႊတ္ရလိမ္႔မယ္။
ေယာနိေသာ မနသီကာရ ေစာင္းၾကိဳးတို႕သည္ ကီး C ၌ ညီ၍ ေနၾကေလသည္။
ဖမ္းဆီးျခင္းမရိွ၊ ဝယ္လႊတ္ျခင္းလည္းမရိွ၊
ေအးခ်မ္းလုိစိတ္လည္းမရိွ၊ ပူေလာင္ျခင္းလည္းမရိွ၊
ျငိမ္းေအးလိုစိတ္လည္းမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရတုိ႕အေပၚ တြယ္တာလိုစိတ္မရိွ။
ငါလည္းမရိွ၊ မိမိလည္းမရိွ၊ သူတစ္ပါးလည္းမရိွ၊ ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမမရိွ။
တိတ္ဆိတ္ေသာစိတ္သည္ အလင္းတရား၌ အသင္႔အတင္႔ ေပ်ာ႔ေျပာင္းစူးစုိက္စြာ တည္ျငိမ္ေန၏။
ၾကည္လင္ေန၏။
လင္းလက္ေန၏။
ႏူးညံ႕ဝင္းပေန၏။
Regards,
Zephyr
Zephyr
Peace B with U.
