My third Billy from Ikea

My third Billy from Ikea

ျမန္မာျပည္ျပန္တုန္းက စာအုပ္ ၁၀၀ ေလာက္ ထပ္သယ္လာတဲ႔အတြက္ စာအုပ္စင္ အသစ္လုိလာပါတယ္။ အရင္ဝယ္ထားတဲ႔ Billy အၾကီးတစ္ခု၊ အေသးတစ္ခုကလည္း ေနာက္ထပ္ႏွစ္အနည္းငယ္ဖတ္စရာစာအုပ္ေတြျပည္႕ေနျပီဆိုေတာ႔ စာအုပ္စင္ဝယ္ဖုိ႕ၾကံစည္ပါတယ္။ ၾကံစည္ေနတာ ငါးလၾကာသြားပါတယ္။ စာအုပ္ေတြကေတာ႔ ကုတင္ေအာက္က ေသတၱာအံဝွက္ထဲမွာ ငါးလေလာက္သီတင္းသံုးေနထုိင္လုိက္ရပါတယ္။

စာအုပ္သမားႏွစ္မ်ိဳးရိွတယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီ႔ထက္လည္းပိုႏုိင္ပါတယ္။ တစ္မ်ိဳးက collector ထင္ပါတယ္။ ဖတ္ခ်င္မွေတာ႔ဖတ္လိမ္႔မယ္။ စုတာကိုအရင္လုပ္တယ္။ collector ေတြက ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ၾကိဳးစားျပီးဖတ္ခ်င္မွဖတ္တယ္။ လိုအပ္ရင္ဖတ္ဖုိ႕ေလာက္ပဲသေဘာထားတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ collector ေတြဟာ သူစုထားတဲ႔စာအုပ္ကုိ သူေက်နပ္တဲ႔ခံစားခ်က္ကို ၾကိဳက္တာထင္တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ႔ အဲဒီ collector ဂုိဏ္းဝင္ပါပဲ။ collector ေတြရဲ႕ျပႆနာက မဖတ္ျဖစ္ေသးဘဲပံုေနတဲ႔စာအုပ္ေတြကိုျပီးေအာင္မဖတ္ေသးဘဲ အသစ္ဝယ္ဖုိ႕ကို စိတ္အားထက္သန္တာပါ။ ဒါကိုေျဖရွင္းဖုိ႕ဟာေျပာရင္သာလြယ္သလုိရိွေပမယ္႔ တကယ္လုပ္ဖုိ႕က နည္းနည္းခက္ပါတယ္။ အခ်ိန္လည္းအေတာ္အသင္႔လိုပါတယ္။ ဘဝအတြက္ဖတ္ရတာေတြကိုက မကုန္ႏိုင္မခမ္းႏုိင္ျဖစ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ တစ္ခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြက တစ္ခ်ိန္မွာ အေရးၾကီးေပမယ္႔ အခုအခ်ိန္မွာ အေရးေပၚဖတ္စရာမလိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနတဲ႔အခါ ဦးစားေပးအစဥ္အရ ေနာက္ေရာက္ကုန္ပါတယ္။ collector က ဝယ္တာကို ရပ္မွပဲ သူဝယ္တာကို ကုန္ေအာင္ဖတ္နုိင္ဖုိ႕ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ စာေၾကြးက်န္မ်ားေနတတ္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ စာဖတ္သမားတစ္မ်ိဳးကေတာ႔ စာအုပ္ေတြ စုထားခ်င္မွစုထားမယ္၊ စာကို တကယ္ျပီးေအာင္ဖတ္ႏုိင္ၾကတဲ႔တစ္မ်ိဳးပါ။

တံဆိပ္ေခါင္း Collector မ်ားဟာ တံဆိပ္ေခါင္းတစ္ခုကိုကိုင္ၾကည္႕ရင္ အဲဒီ႔တံဆိပ္ေခါင္းနဲ႕ပတ္သက္တာေတြအားလံုးကို အျပည္႕အဝခံစားတတ္ပါတယ္။ ဘယ္တုန္းက ဘယ္လုိဝယ္ခဲ႔တာ၊ ဒီတံဆိပ္ေခါင္းဟာ ဘယ္လုိအေရးပါျပီး သူ႕ဘဝကို ဘယ္လုိျပည္႕စံုေစခဲ႔တာ စသျဖင္႔ အေသးစိတ္မွတ္မိေနတတ္ပါတယ္။ စာအုပ္စုေဆာင္းသူေတြဟာလည္း အလားတူပါပဲ။ ငယ္တုန္းက မုန္႕ဖုိးစုျပီးဝယ္စဥ္က ဘယ္စာအုပ္ကိုေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ခက္ခက္ခဲခဲဝယ္ခဲ႔ျပီး၊ ဘယ္စာအုပ္ကို ဘယ္လိုရလာခဲ႔တယ္ဆုိတဲ႔ ဇာတ္သြားေလးနဲ႕တြဲျပီးမွတ္မိေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြၾကေတာ႔ တစ္ေၾကာင္းစ ႏွစ္ေၾကာင္းစေလး မွတ္သားစရာပါေပမယ္႔ အဲဒါေလးကိုက အဖိုးတန္လြန္းလုိ႕ ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္ၾကာသြားလည္း မွတ္စြဲေနတတ္တယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ ေက်းဇူးရိွလုိ႕ကို ဆက္ျပီးစုသိမ္းထားရတာပါပဲ။ သိမ္းထားတဲ႔ စာအုပ္အေဟာင္း ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က ျပန္ဖတ္ဖုိ႕မရည္ရြယ္ဘူး၊ ကိုယ္႔ရဲ႕ ငယ္ဘဝကို အမွတ္ရေစဖုိ႕ေလာက္ပဲ အသံုးဝင္တယ္။ ဒီစာအုပ္တစ္အုပ္စီဟာ က်ေနာ္႔လူငယ္ဘဝရဲ႕ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာေတြပဲ။ ဒါေတြကို လႊင္႔ပစ္လုိက္လုိ႕မျဖစ္ေသးဘူး၊ ကိုယ္႔သမုိင္းကို ကိုယ္အေပ်ာက္အရွခံလုိ႕မျဖစ္ဘူး။

စာအုပ္စင္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ေတာ႔ ေျပာစရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိွတယ္။ စင္ကာပူမွာ သစ္သားေကာင္းေကာင္းနဲ႕လုပ္တဲ႔ ပရိေဘာဂရွားတယ္။  ၾကိတ္သားနဲ႕စင္ေတြမွာ ၃၀ ကီလုိေလာက္တင္ထားလုိက္ရင္ ၂ လဆိုရင္ ညြတ္ျပီးေကြးဝင္သြားတာပဲ။ အရည္အေသြးညံ႕ေပမယ္႔ ေစ်းကလည္းမေပါဘူး။ Ikea ရဲ႕ Billy ေတြၾကေတာ႔ ခံႏုိင္ဝန္ကိုပါ ေရးထားေတာ႔ ကိုယ္တင္မယ္႔စာအုပ္ အေလးခ်ိန္ေပၚမူတည္ျပီး ဝယ္လုိ႕ရတယ္။ ၾကိတ္သားေပမယ္႔ ခံႏိုင္ရည္နည္းနည္းပိုရိွေအာင္ ျပင္ထားတယ္လုိ႕ထင္တယ္။ လံုးဝမေကြးဘူးလုိ႕ေတာ႔မဆိုလုိဘူး။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာရင္ေတာ႔ နည္းနည္းေကြးတယ္။ မသိမသာေလးဘဲ။ အနည္းဆံုး ၃ ႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းသံုးႏိုင္မယ္႔ အေျခအေနရိွတယ္။ ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက ဝယ္ခ်င္တာမရလုိက္ဘူး။ နည္းနည္းအသားပိုေပ်ာ႔ျပီး ေစ်းနည္းနည္းပိုသက္သာတဲ႔တစ္ခုပဲရလုိက္တယ္။ အရည္အေသြးကလည္း သစ္သားေလာက္မမာေပမယ္႔ ၾကာရွည္ခံပါတယ္။ တကယ္လုိ႕ ၃ ၊ ၄ ႏွစ္ေလာက္မွာေကြးသြားတယ္ဆုိရင္ေတာင္ အခင္းျပားျပန္ဝယ္ျပီး အစားထုိးလုိ႕ရတဲ႔အတြက္ reusuable ျဖစ္တယ္ထင္ပါတယ္။

Ikea သြားရရင္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ၾကည္႕ခ်င္တာေတြၾကည္႕ရင္း ေစ်းေပါျပီး အသံုးတည္႕တာေလးေတြဝယ္ရင္း လမ္းၾကာၾကာေလွ်ာက္ရတာကို သေဘာက်ပါတယ္။ ေရခဲမုန္႕အညံ႕ကိုေတာ႔မၾကိဳက္ပါဘူး။ ေစ်းေပါတဲ႔ ေဟာ႔ထ္ေဒါ႔ခ္ကိုေတာ႔ တစ္ခါတစ္ခါစားပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ဝယ္ျဖစ္တာကေတာ႔ ဘုရားမီးပူေဇာ္တဲ႔ ဖေယာင္းခြက္ေလးေတြပါပဲ။ အခုတစ္ရာပါတဲ႔အထုတ္ ၂ ထုပ္ေလာက္ဝယ္ထားရင္ ၆ လ၊ ၇ လေလာက္ခံပါတယ္။ ပန္းအိုးေတြလည္းတစ္ခါတစ္ေလ ဝယ္ပါတယ္။ ဖန္သားကေတာ႔ သိပ္အေကာင္းၾကီးမဟုတ္ဘူး။ သပ္ရပ္တယ္၊ ေစ်းသင္႔တယ္။ တန္ဖိုးနဲ႕ အရည္အေသြးညီတယ္ထင္ရင္ဝယ္ျဖစ္ပါတယ္။

စင္ကာပူမွာ ဟင္းေပါင္းအိုးေစ်းကလည္း ဘာလုိ႕မွန္းမသိေစ်းၾကီးပါတယ္။ ၁၀၀ ေအာက္မွာဆုိရင္ ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းမရိွတတ္ပါဘူး။ Ikea ကေပါင္းအိုးကေတာ႔ စတီးလည္း အတန္အသင္႔ထူျပီး၊ လက္ရာလည္း သပ္ရပါတယ္။ ေစ်းႏႈန္းလည္းမွ်တပါတယ္။ Robinson က ဂ်ာမနီေပါင္းအိုးေတြထက္ တစ္ဆင္႔နိမ္႔ေလာက္ေတာ႔ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နုိင္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အရည္အေသြးအားျဖင္႔ေတာ႔ ယွဥ္ႏိုင္ေလာက္တယ္။ ေတာက္ေျပာင္မႈနဲ႕ဒီဇုိင္းကေတာ႔ ေစ်းႏႈန္းသက္သာတာဝယ္ရင္ နည္းနည္းစီေလ်ာ႔သြားမယ္။

စာအုပ္စင္ေတြကေတာ႔ အစားစားပါပဲ။ တံခါးကေတာ႔ သံုးမ်ိဳးရိွတယ္။ ေကာ္ျပားနဲ႕တံခါးရယ္၊ မွန္အျပည္႕တံခါးရယ္၊ မွန္တစ္ဝက္ ၾကိတ္သားတစ္ဝက္တံခါးရယ္။ မွန္အျပည္႕နဲ႕တစ္ဝက္က ၁၀ စီကြာတယ္။ စာအုပ္စင္က တံခါး ၂ ခ်ပ္တပ္ရတဲ႔အရြယ္ဆိုရင္ သံုးေပဝန္းက်င္ေလာက္ရိွမယ္။ နည္းနည္းေတာ႔ေလ်ာ႔မယ္။ 80 cm။ တံခါးတပ္ရင္ေတာ႔ သတိထားျပီးဖြင္႔ရတယ္။ တံခါးရဲ႕အေလးခ်ိန္က စာအုပ္စင္နဲ႕ယွဥ္ရင္ပိုေလးေနတတ္တဲ႔အတြက္၊ တံခါး ၂ ခ်ပ္လံုးဖြင္႔ထားရင္ စာအုပ္စင္က ေရွ႕ကိုငိုက္က်လာတတ္တယ္။ ေလးတဲ႔စာအုပ္ေတြကို ေအာက္မွာထားျပီး၊ ေနရာမေရႊ႕ေတာ႔ဘူးဆိုတာေသခ်ာရင္ နံရံကိုေဖာက္ျပီး စင္ကိုကပ္ထားသင္႔ပါတယ္။ စာအုပ္စင္ဝယ္ျပီးသကာလမွာ ၁၅၀ ဖုိးနဲ႕အထက္ single receipt ဆိုရင္ ဘာေပးမယ္ဆုိလားၾကားလုိက္ပါတယ္။ ဆူညံေနေတာ႔ ေသခ်ာမၾကားလုိက္ပါဘူး။ စာအုပ္စင္က ၁၂၉၊ တံခါးတစ္ခ်ပ္စီက ၆၉ ဆိုေတာ႔ ၁၅၀ ေက်ာ္တာေတာ႔ သိပါတယ္။

အဲဒါနဲ႕ပိုက္ဆံရွင္းျပီးေတာ႔ အေရာင္းစာေရးကိုေမးေတာ႔ Restaurant မွာစားျပီးရင္ ျပန္ႏႈတ္ေပးတယ္လုိ႕ေျပာတယ္။ ဝယ္ျပီးမွ သြားစားဖုိ႕လုပ္ထားတာဆုိေတာ႔ အဆင္႔ကေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတယ္။ Cashier က အဲဒါကို customer service မွာသြားေျပာဖုိ႕ေျပာတယ္။ Cashier စကားကို နားမေထာင္လုိက္ဘဲ delivery မွာ ပစၥည္းအရင္သြားအပ္လုိက္တယ္။ ျပီးေတာ႔မွ customer service ကိုသြားေတာ႔၊ ရတယ္ သြားစားျပီးမွ ျပန္လာခဲ႔ဆုိျပီး၊ delivery မွာအပ္ထားတဲ႔ အထုပ္ေတြကို customer service ဘက္ကိုျပန္သြားေရႊ႕လာတယ္။

ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္သား အဝစားလုိက္တယ္။ ၃၇ SGD က်တယ္။ ဘယ္ေလာက္ refund ရမလဲေတာ႔မသိဘူးဆိုျပီး စားျပီးေတာ႔ျပန္ဆင္းသြားတယ္။

customer service က ဘာလုပ္ေပးသလဲဆိုေတာ႔ ဝယ္ထားတာကို cancel ျပန္လုပ္ေပးတယ္။ စားထားတဲ႔ receipt နဲ႕ ဝယ္ထားတဲ႔ receipt ႏွစ္ခုေပါင္းျပီး cashier counter မွာ ဒုတိယံပိ ထပ္သြားဝယ္ရတယ္။ စာအုပ္စင္ကိုလည္း ႏွစ္ခါေျမာက္တြန္းလုိက္ရတယ္ဆိုပါေတာ႔။

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေအာင္ျမင္စြာ ၃၇ SGD refund ျပန္လုပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ စာအုပ္စင္ဝယ္တာ ညစာအလကားစားလုိက္ရတာပါပဲ။ ကံေကာင္းေတာ႔ ေနာက္တစ္ေန႕မွာပဲ delivery လာပို႕ျပီး ဆင္ေပးသြားပါတယ္။ ဟိုတစ္ေခါက္တုန္းကလို ပဲ႔တာရြဲ႕တာပါလာလို႕ ျပန္လဲရတာမ်ိဳးမရိွပါဘူး။

တနဂၤေႏြေန႕မွာ စာအုပ္ေတြျပန္စီရင္း.... ငယ္ဘဝကို ျပန္သတိရေနမိပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြဟာ ကုန္သြားတာပါပဲ။ ေသဖုိ႕နီးလာတာကိုလည္း ေက်နပ္မိတယ္ ............။ လူဟာ ေသရင္ ဘာမွ ယူသြားလုိ႕မရဘူးဆိုတဲ႔ တရားကို ဟိုတစ္ေန႕က ထပ္နာလုိက္ေသးတယ္။

သုေမဓာဘဝမွာ သုေမဓာသတုိ႕သားဟာ ေမြးလာေတာ႔ အင္မတန္ခ်မ္းသာတယ္။ မိဘေတြ၊ဘိုးဘြားေတြေတာ႔ မရိွၾကေတာ႔ဘူး။ သူတုိ႕ဥစၥာပစၥည္းေတြေတာ႔ လက္ညိွဳးထိုးမလြဲက်န္ခဲ႔တယ္။ အဲဒီေတာ႔ သုေမဓာ သတုိ႕သားက အထိန္းေတြကိုေမးတယ္။ အေဖတုိ႕၊အေမတို႕၊ အဘိုးတို႕ အဘြားတို႕က ဘာလုိ႕ ဒီဥစၥာပစၥည္းေတြကို မယူသြားတာလဲဆိုျပီးေမးတယ္။ အထိန္းေတြက ေသတဲ႔ေနာက္ကို သယ္သြားလုိ႕ မရလို႕ပါလုိ႕ေျဖတယ္။ အဲဒီမွာ သူ သံေဝဂရသြားတယ္လို႕ဆိုတယ္။

ေသရင္မပါမယ္႔ စာအုပ္ေတြထားဖုိ႕၊ ေသရင္မပါမယ္႔ စာအုပ္စင္ဝယ္ျပီး၊ ေသဖို႕နီးလာသူက ေက်နပ္ေနတာဟာ သံေဝဂရစရာ ဟာသတစ္ပုဒ္မ်ားျဖစ္ေနမလား စဥ္းစားေနမိပါတယ္။            ။

Regards,
Z

မိႈစြပ္ျပဳတ္။ (သိပ္ေတာ႔စားမေကာင္း)

အခ်ိဳပြဲ။(အင္မတန္အီသည္။) အရသာကေတာ႔ေကာင္း၏။

အမဲသားလံုးေကာင္း၏။ ျမင္းသားဟုတ္ဟန္မတူ။ (အာလူးေတြမစားမိရင္ေကာင္းမယ္။ Jam ကေတာ႔ အအီေျပထည္႕ထားပံုရသည္။

အရြတ္ပါတဲ႔ အမဲသား။ (သိပ္စားမေကာင္း)

အရသာမဆိုး။ ဆီေတာ႔မ်ားသည္။

သက္ေသခံေျပစာ။

ဒီပံုကေတာ႔ ခဲတံေတြကို သေဘာက်လို႕ရိုက္လာတာ။ ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႕တူတယ္ေနာ္။

နမူနာပုံ။ အရုပ္သံုးရုပ္ကေတာ႔ ဘယ္လိုေနရာလာဦးသြားလုိက္မွန္းမသိဘူး။

Peace B with U.