Thursday, January 24, 2013

အေတြးတိမ္တိုက္မ်ား၊ လူနာအား ခ်ီမျခင္း။

အေတြးတိမ္တိုက္မ်ား၊ လူနာအား ခ်ီမျခင္း။

မေန႕ည ဆရာအို၏ ဘဝေနဝင္ခ်ိန္သင္တန္း ျပန္ဖတ္ရင္း မစ္ခ်္က ေမာ္ရီကို ခ်ီတဲ႔အခန္း ေရာက္ေတာ႔ နည္းနည္းေတြးမိသြားတယ္။ မႏွစ္က မဂၤလာေဆာင္ဖုိ႕ ျပန္သြားေတာ႔ အဘြားက လွဲပဲလွဲေနႏိုင္ေတာ႔တယ္။ ေလျဖတ္ထားေတာ႔ အေလးၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕ကို ကုတင္ေပၚကေန ခ်ီျပီး  ကုလားထုိင္ေပၚကို တင္ေပးရတယ္။ ေပါင္ ၁၀၀ ေက်ာ္၊ ၁၅၀ ေလာက္နီးပါး အေလးကို မ,ႏုိင္ေပမယ္႔ အဘြားကိုေတာ႔ မနည္း ခ်ီရတယ္။

ငယ္ကတည္းက အဘြားနဲ႕ပဲ ေနလာတာဆိုေတာ႔၊ အဘြားကိုလည္း သိပ္ခ်စ္တယ္။ မိဘေတြကိုေတာင္ ဒီေလာက္ ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ႔ အဘြားကို ခ်ီသြားရင္း သူ႕ေက်းဇူးေတြလည္း ေတြးမိပါရဲ႕။ အဘြားကို ထမင္းခြံ႕ရင္း ငယ္တုန္းက အဘြားခြံ႕တာ စားခဲ႔ရတာကိုလည္း မွတ္မိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္စလံုးက အိမ္မွာ ထမင္းေကြ်းရင္ မစားခ်င္ဘူး။ လမ္းမွာ ေဆာ႔ေနရင္း တစ္လုတ္တစ္လုတ္ခြံ႕မွ စားတယ္။ အဘြားကေတာ႔ အလိုလိုက္ရွာတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ထမင္းခြံ႕တယ္။ အေဖ၊ အေမေတြခ်စ္တာကို အဘြားက သနားတာေပါ႔။ ဘြဲ႕ရတဲ႔အထိ မုန္႕ဖိုးေပးတုန္းပဲ ရိွေသးတယ္။ တစ္ခ်ိန္မွာ သူ႕ေျမးေတြက သူ႕ကို ထမင္းျပန္ခြံ႕မယ္ဆုိတာေတာ႔ သူ မသိခဲ႔ရွာဘူး။

ေလျဖတ္ထားျပီး သိပ္ေကာင္းေကာင္း မသိေတာ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ သား ဘယ္သူလဲသိလားဆိုေတာ႔ အငယ္လုိ႕ေျပာတယ္။ သူ႕ေျမးကိုေတာ႔ သူမွတ္မိရွာတယ္။ ျမန္မာလုိ သိပ္မေျပာေတာ႔ဘူး။ ကခ်င္လိုေတြေျပာတယ္။ နားမလည္ဘူး။ ဗိုက္ဆာလား ေမးရင္ ဆာရင္ ဆာတယ္ေျဖတယ္။ စားျပီးရင္ ေရတုိက္လုိ႕ေျပာရင္ေျပာတယ္။ ေဆးတုိက္လုိ႕ ေျပာရင္ေျပာတယ္။ သူ႕အသိတရားက ေပ်ာက္မသြားဘူး။ ဆံုးခါနီးအထိ သန္သန္မာမာ ရိွတယ္။ ေလျဖတ္လို႕ မထႏုိင္တာကလြဲရင္ အစားအေသာက္လည္း မပ်က္ဘူး။

ျပီးခဲ႔တဲ႔လ အနည္းငယ္တုန္းကပဲ အဘြားဆံုးသြားတယ္။ အေမဆံုးသြားကတည္းက ေသျခင္းတရားကို ပိုခံႏုိင္ရည္ရိွသြားတယ္ထင္တယ္။ စိတ္ေတာ႔ အမ်ားၾကီးမထိခိုက္ဘူး။ အဘြားလည္း ေနာင္ထပ္ ေကာင္းရာမြန္ရာ ဘံုဘဝကို ဆက္ျပီးထြက္သြားတယ္ လုိ႕ပဲ ေတြးမိတယ္။

ဆရာအိုရဲ႕ ဘဝေနဝင္ခ်ိန္သင္တန္းကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ဖတ္တယ္။ ကိုယ္႔ဘဝမွာ ၾကံဳတာေတြကိုလည္း စဥ္းစားတယ္။ ေသျခင္းတရားက ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ ရွင္ေနတုန္း ဘာလုပ္မလဲဆိုတာကမွ ပိုျပီး ျပႆနာျဖစ္ေသးတယ္လုိ႕ ထင္တယ္။

မေသေသးခင္မွာ ခ်စ္ၾကခင္ၾကဖုိ႕ကလည္း အေရးမ်ားၾကီးေနမလား မသိဘူး။
ေမာ္ရီဆီကနည္းနည္း ေလာကၾကီးဆီက နည္းနည္း သင္ယူရလိမ္႔ဦးမယ္။        ။

Regards,
Z

Notes:

ဆရာအို၏ ဘဝေနဝင္ခ်ိန္ သင္တန္း စာအုပ္အဖံုးကို ကိုေနမ်ိဳးဆြဲတာ သိပ္အသက္ဝင္တယ္။ tuesdays with morrie ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ထက္ေတာင္မွ အဖံုးက ပိုဆြဲေဆာင္မႈရိွတယ္။



Peace B with U.