လြမ္းစိတ္နဲ႕ညြတ္ေနတဲ႔သစ္ကိုင္းဖ်ား

လြမ္းစိတ္နဲ႕ညြတ္ေနတဲ႔သစ္ကိုင္းဖ်ား

ဘာလုိလုိနဲ႕ေလးႏွစ္။ ေလာကၾကီးထဲက မျမင္ရတဲ႔ တြင္းနက္ၾကီးတစ္ခုဟာ တကယ္ပဲရိွလိမ္႔မယ္ထင္ရဲ႕ ............။ ခ်စ္တဲ႔သူေတြခ်ည္း တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ျပဳတ္က် ...................ဒီတြင္းကနက္တယ္။ ဒီအလြမ္းကခက္တယ္။ ........ အဆံုးမဲ႔ အနက္အရိွဳင္းထဲ ..... ဆင္းသြားၾကည္႕လုိက္ရင္ ... ဘယ္ေတာ႔မွ တြင္းေအာက္ေျခကို မေရာက္ႏုိင္ဘူး ...............။

အလင္းမဲ႔ႏွစ္မ်ား ..........။
အလင္းတစ္စမွ ခုန္မထြက္ႏုိင္တဲ႔ တြင္းနက္မ်ား။
Doris Day ရဲ႕ Que Sera Sera ကို အခုနကတင္ သူဆိုေနခဲ႔ေသးတာ။ ရုတ္တရတ္ အျမင္႔ဆံုးလႊတ္တင္ထားတုန္း ကိုင္းကန္သြားတဲ႔စြန္လိုေပါ႔ ... ေသျခင္းတရားနဲ႕ကပ္ထားတဲ႔ ရွင္သန္ျခင္းကိုင္းေလးက ေလာကဓံေလျပင္းေတြနဲ႕ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ဆန္႕က်င္ျပီးရင္ ကန္ထြက္သြားရတာပဲ။ သူေပါ႔ပါးသြားတယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္႔ရစ္ဘီးကို လြႊင္႔ပစ္လုိက္ပါ႔မယ္။ ..... စၾကဝဠာသံုးေလးခုျခားေနတာကလြဲရင္ ... စိတ္ထဲမွာ နီးကပ္လြန္းေနတယ္။

ေနေကာင္းပါတယ္လို႕ဗုဒၶဟူးေန႕တစ္ခုမွာ သူေျပာခဲ႔ေသးတာပဲ။ ဟုတ္တယ္။ သူေနျပန္ေကာင္းလာမွာပါ။ .... ဒီဇင္ဘာမွာ ငါတုိ႕ေလွ်ာက္လည္ၾကမယ္ ... လုိ႕သူေျပာခဲ႔ေသးတယ္။ ဟုတ္တယ္ အဲဒါကို ယံုေနတုန္း .......ဒီဇင္ဘာက ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ midnight mass အတူသြားတက္မယ္႔ မိသားစုတစ္စုအေၾကာင္းလည္းပါ၊ ကုိးႏွစ္ကြဲကြာေနတဲ႔ မိသားစုေလးေယာက္ရဲ႕ဆံုမွတ္လည္းပါ။ silent night ဆုိမယ္႔သူလည္းပါ၊ jingle bell ဆုိမယ္႔သူလည္းပါ ........... ဘုရားေက်ာင္းမွာအိပ္မယ္႔သူလည္းပါ၊ ပံုျပင္ေတြဟာ အရွည္ၾကီး .........။ ေႏြးေထြးတဲ႔ ရယ္ေမာသံမ်ား ... ပဲ႔တင္ျပန္ေနတယ္။ hymn  စာသားေတြကို သူရြတ္လုိ႕ ေဘးနားေလးတင္ရိွေနခဲ႔ေသးတာ။

သူျပန္လာမလားလုိ႕ေမွ်ာ္ေနတဲ႔ေခြးေလးကိုေတြ႕ေတာ႔ ... သူျပန္လာမွာပါ၊  ခဏထြက္သြားတာပါလုိ႕ေျပာျပီး ေခြးေလးကို အိမ္ထဲျပန္ေခၚဖုိ႕ၾကိဳးစားတယ္။ ေခြးေလးက ျပန္မဝင္ဘူး။ လမ္းကိုေမွ်ာ္ၾကည္႕ေနတယ္။ ... ကြ်န္ေတာ္လည္း လမ္းကိုေမွ်ာ္ၾကည္႕ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါလည္း ရံုးေနာက္က်တာျဖစ္မယ္လုိ႕ေတြးမိတယ္။ လမ္းထိပ္ကသြားေစာင္႔ရင္ေကာင္းမလား။ ေခြးေလးနဲ႕ေခြးရွင္ဟာ ေမွ်ာ္ေနက်လူကို ေမွ်ာ္ေနမိတယ္။

လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြဆြတ္ထားတဲ႕ ေန႕စြဲေတြဟာ လြမ္းျခင္းတရားသင္းပ်ံ႕ေနလိမ္႔မယ္။ မိသားစုဟာ အမဲ႔နဲ႕ေပါင္းျပီး အမိမဲ႔သားစုျဖစ္လာတယ္။ ေနေရာင္ေတြက ေသြးေရာင္၊ အျဖဴေရာင္ဟာ လူနာလႊမ္းတဲ႔ ပုဝါ၊ အသက္ရွဴစက္က အသက္ရွဴျပီး ႏွလံုးခုန္စက္က စက္ရဲ႕ေရြ႕လ်ားမႈလိႈင္းေတြကိုျပတယ္။ ဒီအခန္းေတြကို video ထဲမွာၾကည္႕ျပီးျပီီ။ အျပင္မွာဘယ္လုိေနလဲ။ သက္သာလား၊ေမာေနလား။  ဘယ္လုိလဲ ဒီေန႕ဘာဟင္းခ်က္ထားသလဲ၊ အသက္ရွဴရခက္လား၊ေဆးေသာက္မလား၊ေကာ္ဖီေသာက္မလား၊ပလာတာစားမလား၊ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားမလား၊ စားခ်င္တာစားလုိ႕ရတယ္။ ဘယ္လိုပဲေမးေမး မိွတ္ထားတဲ႔မ်က္လံုးေတြဟာ ျပန္မဖြင္႔လာေတာ႔ဘူး။ စက္ေတြကိုရပ္လုိက္ရင္ သူဆက္လက္ထြက္ခြာသြားလုိ႕ရမယ္လို႕ ဆရာဝန္ကေျပာတယ္။

အနားမွာ အျမဲရိွေနတဲ႔ အရိပ္ဟာ ေပ်ာက္မသြားဘဲ စိတ္ထဲတုိးဝင္သြားတယ္။ ေန႕ေတြဟာ တသမတ္တည္း။ ညေတြဟာတသမတ္တည္း။ ၾကာရင္ေမ႔သြားမယ္လုိ႕ ဘယ္သူေတြေျပာခဲ႔သလဲ။ ေတာ္ေတာ္မွားတာပဲ။

ၾကာေလ ရင္႔ေလပဲ။ အလြမ္းနဲ႕ဝိုင္နဲ႕အတူတူ။

ခရီးေတြက ေဝးတာမဟုတ္ပါဘဲ ................ အျပန္ေနာက္က်ေနတယ္။ ဘယ္ေတာ႔ျပန္လာမလဲ။ ဘယ္ေတာ႔လုိက္လာခဲ႔ရမလဲ။ ဘယ္ေတာ႔ျပန္ေတြ႕မလဲ။ ဘယ္ေတာ႔ေထြးေပြ႕ဖက္ထားမလဲ။ ဘယ္ေတာ႔လဲ .........။

ေခြးေလးေတြကေတာ႔စိတ္မရွည္ၾကဘူး၊ သူတုိ႕ရဲ႕ေမွ်ာ္သူ ေနာက္ကို လိုက္လံရွာေဖြဖုိ႕ လမ္းကေနထြက္သြားၾကတယ္။ ............. ေတြ႕သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ေကာင္မွ ျပန္မလာၾကဘူး။

တိမ္ေတြလြင္႔ေနတာကို ၾကည္႕ဖုိ႕၊
ပန္းပြင္႔ေနတာကို ၾကည္႕ဖုိ႕၊
အေမ႔ကိုလြမ္းဖုိ႕ ......

ရွင္သန္ေနလုိက္တယ္။
တလြင္႔လြင္႔။                      ။

Regards,
Zephyr
(4=T=H Y=E=A=R O=F F=E=E=L=I=I=N=G B=L=U=E. 
R=I=P D=E=A=R=E=S=T M=O=M.
M=A=Y G=O=D B=L=E=S=S Y=O=U.)

Peace B with U.