ျငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရး။
အိမ္ရွင္ကို ဧည္႕သည္မွ မေစာ္ကားေရးႏွင္႔ အိမ္ရွင္မွ ဧည္႕သည္ကို အႏိုင္မက်င္႔ေရး ဆိုရင္ သိပ္မေကာင္းတာနဲ႕ နည္းနည္းျပင္လုိက္ရတယ္။ အဓိကရုဏ္းဆိုရင္ အဓိက office လို႕ ငယ္တုန္းက ထင္မိတယ္။ လူေတြ အာဏာရွင္စနစ္ကိုမုန္းတယ္။ ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွင္းစနစ္ကိုမုန္းတယ္။ မုန္းတီးတာေတြမ်ား အမ်ားၾကီး။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီမုန္းတီးတဲ႔အရာေတြ စိတ္ထဲမွာရိွေနၾကတယ္။ ကုိယ္မၾကိဳက္တာေတြကို တျခားလူကို ျပန္လုပ္ဖုိ႕ ဝန္မေလးၾကဘူး။
စကတည္းက မုဒိမ္းသမားသံုးေယာက္ဆိုရင္ ျပႆနာက ဒီေလာက္ၾကီးခ်င္မွၾကီးမယ္။ မြတ္စလင္ မုဒိမ္းသမားသံုးေယာက္က ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ကို ဆိုတာကေတာ႔ ဘာသာနဲ႕လူမ်ိဳးကို မလုိအပ္ဘဲ ထည္႕သြင္းရန္တုိက္သလိုျဖစ္တယ္လုိ႕ထင္တယ္။ ကိုမင္းကိုႏိုင္ေျပာတဲ႔ မီဒီယာသမားေတြဟာ သတင္းကို ၾကိဳက္သလိုေရးႏိုင္တယ္ဆိုတာကို လက္ခံတယ္။ မလိုလားအပ္တဲ႔ အစြန္းထြက္ေတြ ထုတ္တာလည္း အခုမွမဟုတ္ဘူး။ အဂၤလိပ္ေခတ္ကတည္းက ရန္တုိက္ေပးစရာက ဒီလူနည္းစု ျပႆနာပဲရိွတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားမွာလည္း ဒီလိုပဲ လူနည္းစု တရုတ္ေတြကို ႏွိပ္ကြပ္လုိက္တာရိွဖူးတယ္။ အိမ္ေတြကို မီးရွိဳ႕တယ္။ တရုတ္ေတြ တရုတ္လိုမေျပာနဲ႕ဆိုျပီး အမိန္႕ထုတ္တယ္။ အဆင္႔အတန္းခြဲျခားတယ္။ မြတ္စလင္တုိင္းျပည္မွာဆိုေတာ႔ အဲဒါဟာ တင္႔တယ္တာပဲ။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံမွာ လာကပ္ေနတဲ႔လူေတြကို ႏွိပ္ကြပ္တာဆိုေတာ႔ ဒါကို တကယ္ခံလုိက္ရတဲ႔ တရုတ္ေတြကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မနာၾကဘူး။ လူဆိုတာ တျခားသူေတြ ႏွိပ္ကြပ္ခံရတာကိုျမင္ရရင္ ဘယ္ႏွယ္႔မွမေနဘူး။ ေအာ္ သနားပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ပဲ။
လက္နက္မရိွတဲ႔ လူနည္းစုနဲ႕ လက္နက္မရိွတဲ႔ လူမ်ားစုေတြ႕ရင္ လူနည္းစု ခံရဖုိ႕ပဲရိွတယ္။ ထြက္ေျပးမလား။ ပုန္းေနမလား။ အညံ႕ခံမလား။ မမွားဘဲေတာင္းပန္မလား။ .... ဘာမွမ်ားမ်ား လုပ္စရာမရိွဘူး။ အဓိကရုဏ္းဆိုရင္ မုန္းတီးမႈနဲ႕သြားတာပဲ။ ေမာ္လဝီနဲ႕ေယာဂီျဖစ္ေစ၊ ကုလားသံုးေယာက္ မုဒိမ္းမႈျဖစ္ေစ၊ မုန္းတီးမႈကိုႏိႈးဆြတာပါပဲ။ မုဒိမ္းသမားသံုးေယာက္ကို ေသဒဏ္ေပးလုိက္ရင္လည္း သင္႔တာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ကုလားမို႕လုိ႕ ႏွိပ္ကြပ္တာလည္းမျဖစ္ေစရဘူး။ သူ႕ရာဇဝတ္ဒဏ္သူက်ခံရတာမ်ိဳးပဲျဖစ္ရမယ္။ တရားဥပေဒရိွရက္နဲ႕ ဒီကုလားသံုးေယာက္ကို ေကာင္မေလးဘက္က အမ်ိဳးေတြက သတ္တယ္ျဖတ္တယ္ဆိုရင္လည္း ဒါက ထံုးစံပဲ။ ကိုယ္႔အမ်ိဳးေစာ္ကားတဲ႔သူပဲ၊ သတ္ခ်င္လည္း သတ္မွာေပါ႔။ ဒီကုလားသံုးေယာက္ မဟုတ္တဲ႔တျခားကုလားေတြကိုေတာ႔ သတ္ဖုိ႕မလိုဘူးထင္မိတယ္။ ကုလားသံုးေယာက္ျပႆနာကို ကုလားသံုးေယာက္မွာ အဆံုးသတ္ႏုိင္ရင္ေကာင္းတယ္။ အမုန္းတရားကေတာ႔ ဒီလို မရိုးရွင္းဘူး။ တတ္ႏိုင္သမွ် ကုလားေတြ မ်ားမ်ားေသဖုိ႕လုိတယ္လို႕ေတြးမိေစတယ္။
ေသြးဆူလြယ္တဲ႔ အသိုင္းအဝန္းမွာ အထိမခံႏိုင္တဲ႔ တန္ဖိုးေတြကို တုိက္ခုိက္လုိက္ရင္ အဓိကရုဏ္းျဖစ္တာပဲ။ အဲဒါေၾကာင္႔လည္း ႏိုင္ငံတကာက လူလည္အစိုးရေတြက အဓိကရုဏ္းေတြကို တမင္ေမြးျမဴထားတတ္ၾကတယ္။ အစိုးရဘက္ကို ဦးတည္လာရင္ အဓိကရုဏ္းဘက္ကို လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းေပးလုိက္တယ္။ ဒီလုိနဲ႕ပဲ ဦးတည္ခ်က္ ေရေရရာရာမရိွတဲ႔ လူအုပ္ၾကီးဟာ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမွာ အခ်ိန္ကုန္ျပီး အစိုးရကို ေတာင္းဆုိစရာေတြ မေတာင္းဆိုႏုိင္ေတာ႔ဘူး။ လူမ်ိဳးေရးစစ္ပြဲ၊ ဘာသာေရးစစ္ပြဲ ဒါေတြဟာ အျမဲရိွေနမွာပဲ။ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ထုတ္ႏႈတ္ဘာသာျပန္ထားတဲ႔ ဘဝဆိုတဲ႔ေက်ာင္းမွာပါတဲ႔ အကိုးအကား စကားေလးလုိပဲ။ Lessons will be repeated until you learnt. ဘဝမွာ ၾကံဳရတဲ႔သင္ခန္းစာေတြက နားမလည္မခ်င္း ထပ္ျပန္တလဲလဲ ျပန္လာေနမယ္။ လူဆုိတာကလည္း ကိုယ္႔ထိရင္ လည္းမခံဘူး။ ကိုယ္႔အမ်ိဳး၊ ကိုယ္႔ဘာသာထိရင္လည္း မခံဘူး။ တကယ္ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမခံဘူး။ သည္းခံတယ္ဆိုတာ မေစာ္ကားတဲ႔လူေတြအတြက္လုိ႕ေျပာတယ္။ တကယ္က မေစာ္ကားတဲ႔သူကို သည္းခံစရာမွမလိုတာ။
ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚေလွ်ာက္ေနျပီလို႕ထင္ရေပမယ္႔ ဆင္းရဲတြင္းထဲ ဆြဲခ်မယ္႔ ကြန္ေဗယာမွာ ေလွ်ာက္ေနရတယ္ဆုိတာကိုေမ႔ေနၾကတယ္လုိ႕ထင္တယ္။ ေတြေဝစရာေတြရိွလို႕ ဆက္မေလွ်ာက္ရင္ ကိုယ္ရပ္ေနတဲ႔ ကြန္ေဗယာက ဆင္းရဲတြင္းထဲ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ဆြဲခ်ဦးမယ္။ ခရိုနီေတြမေကာင္းဘူး။ စက္ရံုပိုင္ရွင္ေတြ လစာေပးတာ နည္းလြန္းတယ္။ ေရမလာဘူး။ မီးမလာဘူး။ ကမာၻ႕အဆင္႔ ပညာေရးစနစ္မရိွဘူး။ ျပႆနာေတြက နဂိုတည္းက မ်ားျပီးသား။ ဒီမိုကေရစီဟာ ေမွာ္ၾကိမ္လံုးမဟုတ္ေတာ႔ ခ်က္ခ်င္း အပ္ခ်ေလာင္းနဲ႕မေျဖရွင္းေပးႏုိင္ဘူး။ လမ္းေၾကာင္းရိွတယ္။ ဒါေပမယ္႔ကိုယ္႔ေျခေထာက္နဲ႕ကိုယ္ေလွ်ာက္ရမွာ။ ကိုယ္႔ျပႆနာေတြနဲ႕ ကိုယ္ရွဳပ္ေနလုိ႕ မေလွ်ာက္ရင္ေတာ႔ ေဝးသြားလိမ္႔မယ္။ လူမ်ိဳးေရးျပႆနာ၊ဘာသာေရးျပႆနာေတြဟာ ႏိုင္ငံတုိင္းမွာ သတိထားေျဖရွင္းရတဲ႔ အခက္အခဲတစ္ခုပါပဲ။ မရွင္းႏိုင္ရင္ေတာ႔ လူနည္းစုေျပာင္းေျပးရတာပါပဲ။ အင္ဒိုနီးရွားမွာ တရုတ္သံုးေယာက္က ကုလားမေလးတစ္ေယာက္ကိုမုဒိမ္းက်င္႔လုိ႕ တရုတ္ေတြကို ရန္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အသားလြတ္ရန္ရွာတာျဖစ္ပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားကို အတုယူရမယ္လို႕မေျပာပါဘူး။ ျပႆနာေတြရဲ႕ အေလ႔အထကိုသိဖုိ႕ေျပာခ်င္တာပါ။ ဒီျပႆနာေတြကို လြယ္လြယ္နဲ႕ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္ထင္တဲ႔သူေတြ အင္ဒိုနီးရွားသြားေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီမွာေလ႔လာက်င္႔သံုးၾကည္႔ပါဦး။
လူနည္းစုက ေၾကာက္ရြံ႕မႈနဲ႕ေနရျပီး၊ လူမ်ားစုက မုန္းတီးမႈနဲ႕ေနရတယ္ဆိုတဲ႔ ေနရာၾကီးကို စဥ္းစားၾကည္႕ပါ။ ဘယ္သူမွ မေပ်ာ္ရႊင္ရဘူး။ လူနည္းစုေရာ၊ လူမ်ားစုေရာ မီတင္းေနထိုင္ရတဲ႔ ေနရာကလည္း ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲရပ္ကြက္။ ဖြံ႕ျဖိဳးဖုိ႕အတြက္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ မေက်နပ္တာေတြပဲ ေကာ္ဆဲေနလို႕ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲျဖစ္ေနတာ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနာက္က်ေနတာေတြဟာ တညီတညြတ္တည္းေနာက္က်ေနတာလို႕ေတာင္ဆိုႏိုင္တယ္။ ဘယ္တစ္ခုမွ ေရွ႕ထြက္မေနဘူး။ အဲဒီလိုအေျခအေနက ရုန္းထြက္ဖုိ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဖုိရမ္ေတြဘာေတြမွာ အလုပ္ေတြဘာေတြရွာေပးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အိမ္မွာေတာ႔ ကေလးေတြရန္ျဖစ္ေနတုန္း။ ႏုိင္ငံတကာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈဆိုတာေတြက ဥပေဒမေကာင္း၊ မီးမလာ၊ ေရမလာ၊ မေအးခ်မ္းေသးတဲ႔ေနရာကို လာလုပ္ဖို႕ခက္မယ္ဆိုတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ကုေဋရွစ္ဆယ္သူေဌးသားလို ပထမအရြယ္ ပိုက္ဆံရွာရင္ Billgates ထက္ခ်မ္းသာဖုိ႕ရိွသလို၊ ပထမအရြယ္တရားရွာရင္ ရဟႏၱာျဖစ္ဖုိ႕ရိွတာေတာ႔ရိွတာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ဆံုး သူလုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနတာနဲ႕ သူေတာင္းစားပဲျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာကို မေမ႔ၾကဖုိ႕လည္းလိုပါတယ္။
မတရားမႈမွာ ၾကားမေနဘူး၊ လူမ်ားတဲ႔ဘက္ကပဲ ပါမယ္ဆိုတဲ႔ ေမာ္ဒန္ဒတ္စမြန္တူးတူးဝါဒ လုိက္နာသူေတြလည္း အခုေခတ္မွာ ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ။ တုိင္းျပည္ေကာင္းစားဖုိ႕ ညီညီညြတ္ညြတ္လုပ္ခဲ႔တာ ျမန္မာ႔သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္လုပ္တာ တစ္ခါပဲရိွဖူးတယ္ထင္မိတယ္။ ဒါေတာင္ စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကည္႕ေတာ႔ ဘံုရန္သူရိွလို႕ ခဏညီညြတ္ၾကတာလုိ႕သိရတယ္။ ေအာ္ ... ငါတုိ႕ေတြဟာ မ်ိဳးနဲ႕ရိုးနဲ႕ကို ရန္အျဖစ္သန္တာပဲလုိ႕ ဂုဏ္ယူမိတယ္။
ဂႏၶီဟာ ဟိႏၵဴမို႕လို႕ထင္တယ္။ အဟိ ံသကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္က်င္႔ႏိုင္ခဲ႔တယ္။ သူ႕ေနာက္ပိုင္း
အဟိ ံသ ကေတာ္ေတာ္ရွားသြားျပီ။ ေခါင္းအရိုက္ခြဲခံဖုိ႕ တန္းစီမယ္႔သူ မရိွေတာ႔ဘူး။ ေခါင္းရိုက္ခြဲဖုိ႕တန္းစီမယ္႔သူေတြပဲရိွေတာ႔တယ္။ တျခားလူတစ္ေယာက္က ေခါင္းကြဲသြားတာ ကိုယ္႔အမ်ိဳးမဟုတ္ရင္ေတာ႔ သိပ္ပူစရာမရိွဘူး။ ေခါင္းအရိုက္ခြဲခံရတဲ႔သူကလည္း သူ႕မွာ အခြင္႔အေရးရိွရင္ ျပန္ခြဲမွာပဲ။ အဆိုးသံသရာဆိုတာ စမိဖို႕ပဲလုိတယ္။ သူ႕ဘာသာသူ စြဲျမဲသြားတယ္။ မေကာင္းတာေတြအားလံုးမွာ ေကာင္းတာထက္သာတာက စြဲလန္းျမန္ေစတယ္။ ေခါင္းသံုးေလးလံုးေလာက္သာ ၾကိဳးစားျပီးလိုက္ရိုက္ခြဲၾကည္႕။ ေနာက္ေခါင္းေတြ ခြဲဖုိ႕က အလိုလိုျဖစ္သြားမွာပဲ။ ေမြးရာပါ အႏွိမ္ခံစိတ္ရိွေနတဲ႔သူေတြမွာ မွန္ကန္တဲ႕နည္းနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္၊ မမွန္ကန္တဲ႔နည္းနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ပါဝါတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးရိွတယ္ဆိုတာ စိတ္အားရိွေစတာပဲ။ ပါဝါကို အာဏာလို႕လည္း ဖြင္႔ဆိုၾကတယ္။ ကိုယ္က လုပ္လိုက္ႏိုင္တယ္ဆုိတဲ႔ ခံစားခ်က္ေပါ႔။ ကုိယ္က ကိုယ္႔ထက္အားနည္းတဲ႔ ကုလားအဘိုးၾကီးဆယ္႔ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကို ေခါင္းရိုက္ခြဲႏိုင္တယ္ဆိုပါေတာ႔။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေတာ႔ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ဘူး။ ရွက္စရာ အကုသိုလ္ကိစၥ။ ဒါေပမယ္႔ မုန္းတီးမႈနဲ႕ တုန္႕ျပန္ေနတဲ႔သူအတြက္ေတာ႔ ဒါဟာလည္း သူ႕အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈၾကီးပဲ။
မၾကာမီၾကားရႏိုင္ဖြယ္ရိွတာေတြက ဗလီကို မီးရိွဳ႕တာ၊ေစတီကိုတူးျဖိဳတာေတြပဲ။ ဘာသာေရးအေဆာက္အအံုးဆိုတာမ်ိဳးကေတာ႔ အမ်ိဳးထိတာထက္ဆိုးကုန္ေစတာေတြပဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္ျပီဆိုရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ေသြးထြက္သံယိုမ်ားမယ္။ ျပႆနာၾကီးမယ္။ ဒါေတြမျဖစ္ခင္ ႏွစ္ဖက္စလံုး ထိန္းသိမ္းဖုိ႕လိုတယ္။ ဒါေတြ ခဏခဏမၾကံဳေအာင္ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးမ်ားတဲ႔ႏိုင္ငံကို ေရႊ႕ေျပာင္းသင္႔ ေရႊ႕ေျပာင္းရလိမ္႔မယ္။ အမုန္းတရားကို အေျခခံျပီး အေကာင္းဘက္ေရာက္တာ တစ္ခုမွကိုမရိွေသးဘူး။ အဆိုးဆံုးျဖစ္တဲ႔ စစ္ပြဲကေနစျပီး အဓိကရုဏ္းအပါဝင္ ဘယ္လိုမုန္းတီးမႈမဆို အရင္ဆံုး ကိုယ္႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုဖ်က္စီးသြားျပီး၊ တစ္ပါးသူရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို လိုက္ဖ်က္စီးတဲ႔သေဘာရိွတယ္။ ဘယ္သူေတြကိုမွ ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူး။ ကိုယ္႔မုန္းတီးမႈက ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ရပ္မွပဲရမယ္။ မရပ္လည္း တစ္ျခားသူေတြ ဘာမွမျဖစ္ခင္ ကိုယ္တုိင္က အမုန္းတရားရဲ႕ အပူမီးနဲ႕ေနရတဲ႔သူျဖစ္တာပဲအဖတ္တင္တယ္။
ဘာသာကို တရားထင္တဲ႔ ေခတ္ေတြ အျမန္ဆံုးကုန္ဆံုးျပီး တရားဓမၼကို ဘာသာထင္တဲ႔ေခတ္ေရာက္မွပဲ ဘာသာေရးျပႆနာကင္းမယ္။ ဘာသာက တရားမဟုတ္ဘူး။ ဘာသာက ဘာသာပဲ။ ဘာသာတုိင္းမွာ က်င္႔သံုးရတဲ႔ တရားရိွတယ္။ အဲဒီတရားကို မက်င္႔သံုးၾကတဲ႔ နာမည္ခံဘာသာဝင္ဟာ ဘာသာရိွေသာ္လည္း တရားမရိွဘူး။ အဲဒီလိုလူေတြက dangers ေတြပါပဲ။ ဘာသာေရးျပႆနာဆိုတာ တရားမရိွဘဲ ဘာသာရိွေနတဲ႔ လူတစ္စုနဲ႕ အလားတူ လူတစ္စုရဲ႕ ျပႆနာပါ။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုပဲ ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ပဋိပကၡျဖစ္ပါေစ၊ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ႔လူစုကို သြားၾကည္႕ရင္ အဲဒီလို ဘာသာကို တရားမွတ္ေနတဲ႔ တရားမရိွ ဘာသာရိွေတြပါပဲ။
လြတ္လပ္ျခင္း ဆိုတဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကေရးပါတယ္။ လြတ္လပ္ဖုိ႕ဆိုတာကို စိတ္ထဲက စမွပဲရမယ္လုိ႕ဆုိပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ေလာကၾကီးရဖုိ႕လည္း ကိုယ္႔စိတ္ထဲကပဲစမွရမွာပါ။ တျခားလူေတြကို ခုိင္းလုိ႕မရပါဘူး။ ကိုယ္႔မွာလည္း အာဏာ ၊ပါဝါ၊ စမာကလာ ဘာမွမရိွပါဘူး။ မွားသည္ မွန္သည္ေတြ ေျပာေရးဆိုခြင္႔လည္းမရိွပါဘူး။ ကိုယ္တန္ဖိုးထားတဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို တန္ဖုိးထားတဲ႔သူေတြမ်ားလာေစဖုိ႕ပဲရည္ရြယ္ပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ လြတ္လပ္မႈကို တန္ဖိုးထားတဲ႔သူမ်ားလာရင္ သူတို႕ေတြရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔စိတ္ေတြေၾကာင္႔ ေလာကၾကီးပိုျငိမ္းခ်မ္းသာယာလာဖုိ႕ရိွတယ္လုိ႕ပဲယံုၾကည္ပါတယ္။ ရန္ျဖစ္တဲ႔လူေတြကို ရန္မျဖစ္ၾကပါနဲ႕လုိ႕ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို တန္ဖိုးထားႏုိင္တဲ႔ေန႕မွာ သူတို႕ရန္မျဖစ္ဘဲ အတူယွဥ္တြဲျပီး ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနလိမ္႔မယ္။ ဥပမာျပရရင္ေတာ႔ အိႏၵိယနဲ႕ပါကစၥတန္၊ အိႏၵိယမွာေနတဲ႔ မြတ္စလင္ဟာ ပါကစၥတန္နဲ႕ အိႏၵိယတုိက္ခိုက္ရင္ အိႏၵိယဘက္ကေနတုိက္မွာပဲ။ ပါကစၥတန္က ဟိႏၵဴကလည္း ဟိႏၵဴမို႕လို႕ အိႏၵိယဘက္က ေနမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကို ကိုယ္ကာကြယ္ၾကဖုိ႕ အသင္႔ရိွတယ္။ ဘာသာေရးဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အရိပ္အာဝါသေအာက္မွာ ႏိုင္ငံသားဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ျပႆနာမျဖစ္သင္႔ေတာ႔ဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ခ်စ္ၾကဖုိ႕မ်ားတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ႏိုင္ငံေကာင္းစားဖုိ႕ အာဃာတေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် သင္ပုန္းေခ်ရလိမ္႔မယ္။ ဒါေတြက ျငိမ္းခ်မ္းမႈေရာက္လာတဲ႔အခါ လူတိုင္း ဒီလိုပဲျဖစ္လိမ္႔မယ္။ မုန္းတီးမႈကို ႏိုင္တာ ေမတၱာတရားပဲရိွတယ္။ က်န္တာေတြ မႏုိင္ဘူး။ မုန္းေနလို႕ သိန္းတရာေလာက္လွဴျပီးဆုေတာင္း၊ အမုန္းမေျပဘူး။ အလွဴနဲ႕မရဘူး။ ဒါနက မုန္းတီးမႈကိုမႏုိင္ဘူး။ သီလေတြေစာင္႔ေနလည္း မုန္းတီးေနတဲ႔သူကို ေျပလည္ဖုိ႕မရိွဘူး။ ေမတၱာဘာဝနာမွပဲရလိမ္႔မယ္။ ခ်စ္ေသာမ်က္စိႏွင္႔ၾကည္႕မွပဲ လွလိမ္႔မယ္။ မခ်စ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ မမုန္းေတာ႔ဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ႔ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။
တျခားသူေတြ မုန္းတီးၾက၊ စိတ္နာၾက၊ စိတ္ဆိုးၾကတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကိုယ္႔စိတ္က ခံစားခ်က္ေတြေနာက္မလုိက္ပါဘဲ ျငိမ္းခ်မ္းမႈမွာ အသားက်ေနေအာင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈမွာ အျမစ္တြယ္ေနေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြ ၾကိဳးစားၾကရပါဦးမယ္။
ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို တန္ဖိုးထားပါတယ္။
အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား အားလံုးကို ဆန္႕က်င္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ အျမန္ဆံုး ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝလာဖုိ႕ ႏိုင္ငံသားေတြ အားလံုး စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ လုပ္ကိုင္ၾကရမယ္႔ အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကို သတိၾကီးၾကီးထားျပီး ကိုယ္႔လမ္းမွန္ ကိုယ္ေလွ်ာက္ႏုိင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။ ။
Regards,
The Gardener
Notes,
If I devalue you, I devalue myself.
သူ႕ဂုဏ္ႏွိမ္႔ရင္ ကိုယ္႔ဂုဏ္နိမ္႔၏ ဆိုတဲ႔စကားလိုပဲ ဘယ္သူ႕ကိုမွ သာေစ နာေစ မေရးပါဘူး။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ျပႆနာတက္ေစခ်င္တဲ႔စိတ္ဟာ အင္မတန္ ေအာက္တန္းက်တဲ႔စိတ္လို႕ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာေနသလို အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္ပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ကမာၻမွာ ေပ်ာ္ရႊင္လြတ္လပ္စြာ ေနသြားႏိုင္ခ်င္ပါတယ္။ အမုန္းတရားရဲ႕ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းကင္းတဲ႔ေနရာမွာ တိိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနခ်င္ပါတယ္။
Peace B with U.
