လြယ္လြယ္ေလး ညည္းမိတဲ႔ ေတးသြားေလးတစ္ခုကို လြယ္လြယ္ေလးေမ႔လုိ႕ရရင္ေကာင္းမယ္။
ဘ၀ဆိုတဲ႔ မမွ်တတဲ႔ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာထဲ ဒဏ္ရာေတြေရႊခ်ျပီး ခမ္းနားေနတဲ႔ ေန႕စြဲေတြရဲ႕ တန္ေၾကးအစစ္အမွန္ကို ရွာေဖြၾကည္႕လိုက္တိုင္း .....ဘာလို႕မ်ား သက္ျပင္းခ်ေနမိတာလဲ။ ။
ေၾကာင္သတ္သမား ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကား အပုိင္း (၄)
ဒီအိတ္ထဲမွာ ေၾကာင္ငါးေကာင္ရိွတယ္။ အားလံုးက ဒီအနီးအနားကေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ေလာေလာလတ္လတ္ ဖမ္းမိထားတဲ႔အသုတ္ေပါ႔။ တကယ္႔ကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ၊ သစ္ပင္စုေတြနားကေန ေကာက္လာခဲ႔တာ။ ငါဒီေကာင္ေတြကို အေၾကာေသေနေအာင္ ေဆးထိုးထားတယ္။ ေမ႔ေဆးမဟုတ္ဘူးေနာ္။ သူတို႕ အိပ္ေပ်ာ္မေနဘူး။ သူတုိ႕ နာက်င္မႈကိုသိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတုိ႕ ေျခလက္ေတြ မလႈပ္ႏိုင္ဘူး။ ေခါင္းေတာင္ မလႈပ္ႏုိင္ဘူး။ ငါ ဒီလို လုပ္ထားတာ ဒီေကာင္ေတြ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္မေနေအာင္ပဲ။ ငါ ဘာလုပ္မလဲဆိုေတာ႔ ..........၊ သူတုိ႕ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ဓားနဲ႕ခြဲျပီး ဆက္ျပီးခုန္ေနေသးတဲ႔ ႏွလံုးကို ထုတ္မယ္။ ျပီးရင္ ေခါင္းျဖတ္မယ္။ မင္းရဲ႕ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္လုပ္မွာ။ ေသြးေတြ တလေဟာထြက္မယ္။ ေတြးမရႏိုင္ေအာင္ အေသအလဲနာက်င္မယ္။ မင္းပဲစိတ္ကူးၾကည္႕၊ တေယာက္ေယာက္က မင္းရင္ဘတ္ကိုခြဲျပီး ႏွလံုးကို ဆြဲထုတ္လုိက္ရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ ေၾကာင္ေတြလည္း အဲဒီလိုပဲခံစားရမွာပဲ။ ေသခ်ာေပါက္ကို နာမွာ။ ငါ (ဒီ)သနားစရာသတၱ၀ါေလးေတြအတြက္ တကယ္႔ကို စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ငါ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး။ နာက်င္မႈက ရိွကိုရိွရမယ္။ ဒါဟာ ဥပေဒသပဲ။ မင္း ဘယ္ေနရာကို ၾကည္႕ၾကည္႕ ဥပေဒသေတြက ရိွျပီးသား (သတ္မွတ္ျပဌာန္းခ်က္ေတြရိွေနျပီးသား)။ သူ နာကာတာကို မ်က္စိတ္တစ္ခ်က္မိွတ္ျပလုိက္တယ္။ အလုပ္ကေတာ႔ အလုပ္ပဲေပါ႔ကြာ။ မင္းရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို ျပီးေအာင္စလုပ္ရေတာ႔မွာပဲ။ ငါ မင္းကိုေၾကာင္ေတြ တစ္ေကာင္ျပီးတစ္ေကာင္ အစဥ္လိုက္ ထုတ္ျပီး သတ္ျပမယ္။ ဂိုမာက ေနာက္ဆံုးေပါ႔။ ဒီေတာ႔ မင္း ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ဖုိ႕ အခ်ိန္ အနည္းငယ္ရတယ္။ မင္းအခုမွတ္ထားလုိက္။ ဒါဟာ ငါ ေၾကာင္ေတြသတ္ရင္သတ္၊ မသတ္ရင္ မင္းငါ႔ကိုသတ္ပဲ။ တျခားေရြးခ်ယ္စရာ ဘာမွမရိွဘူး။
ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကားဟာ ခ်ိေနတဲ႔ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ကိုထုတ္ျပီး စားပြဲေပၚတင္လုိက္တယ္။ အံဆြဲကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဖြင္႔ျပီး အမည္းေရာင္ အထုပ္ၾကီးတစ္ထုတ္ကို ဆြဲထုတ္တယ္။ အထုတ္ကိုျဖည္ျပီး အထုတ္ထဲကဟာေတြ ျဖန္႕ခ်ထားလုိက္တယ္။ အဲဒီထဲမွာ လွ်ပ္စစ္လႊစက္အေသးေလးတစ္ခု၊ အရြယ္စံု ခြဲစိတ္ဓားေတြ နဲ႕ အင္မတန္ၾကီးမားတဲ႔ ဓားတစ္လက္ပါတယ္။ အဲဒါေတြအားလံုးဟာ အခုပဲေသြးထားသလိုမ်ိဳး ထက္ျမေျပာင္လက္ေနတယ္။ ေဂ်ာ္နီေဝၚကားဟာ ဓားသြားတစ္ခုစီကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္လုိစြာၾကည္႕ျပီး ညီညီညာညာစီတယ္။ ျပီးေတာ႔ တျခား အံဆြဲတစ္ခုထဲက သတၳဳလင္ပန္းေတြ အခ်ပ္လုိက္ထုတ္တယ္။
အဲဒါေတြကိုလည္း စားပြဲေပၚမွာ စနစ္တက်ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ အံဆြဲထဲက ပလတ္စတစ္အိတ္အနက္ၾကီးတစ္ခုထုတ္တယ္။ တျပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ သူဟာ Heigh-Ho သီခ်င္းကိုေလတရႊီရႊီခြ်န္ေနတယ္။
ငါမင္းကို ေျပာျပီးသလုိေပါ႔ မစၥတာ နာကာတာ၊ ဘယ္ေနရာမွာမဆို သူရဲ႕ အစဥ္ရိွတယ္။ မင္း သိပ္အေ၀းၾကီးကိုၾကိဳျပီးၾကည္႕လုိ႕မရဘူး။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ မင္း အခုလုပ္ေနတာကို မျမင္ေတာ႔ဘူး။ အမွားေတြ လုပ္မိမယ္။ ငါေျပာတာက မင္းေရွ႕တည္႕တည္႕က မင္း ဂရုစိုက္ရမယ္႔ဟာကိုပဲ အေသးစိတ္ လံုး၀ အာရံုစိုက္လုိ႕ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ မင္းေရွ႕ကဟာကိုလည္း နည္းနည္းၾကိဳၾကည္႕ထားရမယ္။ မဟုတ္ရင္လည္း မင္း အဲဒါကို ၀င္တုိက္မိမယ္။ မင္းက စည္းကမ္းအတိုင္း အစဥ္အတုိင္း လုပ္စရာရိွတာကိုလုပ္ရမယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေနာက္ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာကို ေစာင္႔ၾကည္႕ရမယ္။ မင္း ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဲဒါက သိပ္အေရးၾကီးတယ္။
ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကားဟာ မ်က္လံုးေတြကို ေမွးစင္းျပီး ေၾကာင္ေခါင္းကို ဖြဖြေလးပြတ္သပ္တယ္။ သူ႕ရဲ႕လက္ညိွဴးနဲ႕ ေၾကာင္ရဲ႕ ၀မ္းဗိုက္ကို အတက္အဆင္းပြတ္သပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ညာလက္နဲ႕ ခြဲစိတ္ဓားကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္။ ဆိုင္းမပါ ဗံုမဆင္႔ ေၾကာင္ဗိုက္ကို ခြဲခ်လုိက္တယ္။ ဒါေတြဟာ ခ်က္ခ်င္းအျမန္ၾကီးျဖစ္ေနတာ။ ေၾကာင္ဗုိက္က ကြဲထြက္သြားျပီး နီရဲတဲ႔ ကလီစာေတြ ထြက္က်လာတယ္။ ေၾကာင္က ေအာ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူအသံမထြက္ႏုိင္ရွာဘူး။ သူ႕လွ်ာကထံုေနျပီး ပါးစပ္ကလည္း ဖြင္႔မရသေလာက္ပဲ။ ဒါေပမယ္႔ သူ႕မ်က္လံုးေတြကေတာ႔ ဆိုးဆိုးရြားရြား နာက်င္မႈေၾကာင္႔ ေကြးေကာက္ထြက္ေနျပီ။ နာကာတာက အဲဒါ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးဆိုးရြားရြား နာရွာမလဲဆိုတာြကို ေတြးၾကည္႕လုိ႕ရတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ႔ ေသြးေတြ ဒလေဟာ သြန္က်လာတယ္။ ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကားရဲ႕လက္ကိုေသြးေတြစိုသြားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ေ၀႔စ္ကုတ္ကို ေသြးေတြစီးက်လာတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူက ဒါကို အမႈမထားဘူး။ Heigh-Ho သီခ်င္းကို ေလခြ်န္ရင္း ေၾကာင္ဗိုက္ထဲကို လက္အတင္းထုိးသြင္းျပီး ခြဲစိတ္ဓားနဲ႕ ႏွလံုးကိုျဖတ္ခ်လိုက္တယ္။
သူက ေသြးေတြေပေနတဲ႔ အဲဒီႏွလံုးကို လက္၀ါးေပၚတင္လိုက္တယ္။ နာကာတာကို ျမင္ေအာင္ေျမွာက္ျပတယ္။ဒီမွာၾကည္႕လိုက္စမ္းေဟ႔ ၊ ႏွလံုးက ခုန္ေနတုန္းပဲ။
ျပီးေတာ႔ ႏွလံုးကို ကမာၻမွာ အလတ္ဆတ္ဆံုး (စားစရာ) အရာတစ္ခုလိုမ်ိဳး ပါးစပ္ထဲပစ္ထည္႕လိုက္ျပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းၾကိတ္၀ါးေနတယ္။ အရသာကို တစိမ္႔စိမ္႔ ခံစားေနသလုိမ်ိဳးေပါ႔။ သူ႕မ်က္လံုးေတြက မီးဖိုေပၚက ပူပူေႏြးေႏြးဖုတ္ထားတဲ႔ မုန္႕ကို စားရတဲ႔ ကေလးလို ေပ်ာ္ရႊင္ျပီး အေရာင္တလက္လက္ျဖစ္ေနတယ္။
သူ႕ပါးစပ္မွာေပေနတဲ႔ေသြးေတြကို လက္ခံုနဲ႕သုတ္လုိက္တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းမွာေပေနတဲ႔ေသြးကိုေတာ႔ လွ်ာနဲ႕ ဂရုတစိုက္ သပ္လို္က္ျပီး ေသြးေတြ ေျပာင္စင္သြားေအာင္လုပ္လုိက္တယ္။ လတ္ဆတ္ျပီးေႏြးေထြးေနတာပဲ။ ငါ႔ပါးစပ္ထဲမွာ တဒုတ္ဒုတ္ခုန္ေနတုန္းပဲ။
နာကာတာဟာ သူ႕ရဲ႕တည္႕တည္႕က ျမင္ကြင္းကို အသံတစ္စက္မွမထြက္ဘဲ ေငးေၾကာင္ၾကည္႕ေနတယ္။ သူတျခားကုိ အၾကည္႕မလႊဲႏိုင္ဘူး။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေသြးညီွနံ႕ဟာ တစ္ခန္းလံုးကို ျပည္႕ေနေတာ႔တယ္။
ျမဴးထူးတဲ႕ အလုိက္ကို ေလခြ်န္ရင္း ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကားဟာ ေၾကာင္ရဲ႕ေခါင္းကို လႊစက္နဲ႕ျဖတ္တယ္။ လႊသြားေတြဟာ အရိုးေတြကို တဂြ်ိဂြ်ိျမည္ျပီးၾကိတ္ျဖတ္သြားျပီး ေၾကာင္ေခါင္းျပတ္က်သြားတယ္။ သူကေတာ႔ သူဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ အတိအက်သိပံုရတယ္။ လည္ပင္ရိုးက သိပ္မထူဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ေခါင္းျဖတ္တဲ႔လုပ္ငန္းစဥ္ဟာ ခဏေလးပဲျပီးသြားတယ္။ လႊသြားသံကေတာ႔ ထူးဆန္း ေလးပင္ေနတယ္။ ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကားဟာ ေၾကာင္ေခါင္းျပတ္ကို သတၱဳလင္ပန္းထဲ လွလွပပ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ထည္႕တယ္။ အႏုပညာအလုပ္တစ္ခု လုပ္ျပီးေက်နပ္ေနသလိုမ်ိဳး အမူအယာနဲ႕ေပါ႔။ မ်က္လံုးကိုေမွးစင္းျပီး ေၾကာင္ေခါင္းျပတ္ကို အာရံုစိုက္ျပီး စူးစူးစိုက္စုိက္ၾကည္႕တယ္။ ေလခြ်န္တာကို ခဏရပ္ထားတယ္။ သြားၾကားညပ္ေနတာကို လက္သည္းနဲ႕ကေလာ္ျပီး ပါးစပ္ထဲ ျပန္ထည္႕ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ အရသာခံေနတယ္။ ပါးစပ္အရသာရိွသြား သလို ႏႈတ္ခမ္းကို အသံျမည္ေအာင္ ပလပ္ပလပ္လုပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ပလတ္စတစ္အိတ္ အနက္ၾကီးကိုဖြင္႔ျပီး ေၾကာင္ကိုယ္ပိုင္းကို လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္လိုမ်ိဳးပဲ တြန္းခ်ျပီးထည္႕လိုက္တယ္။ မလိုအပ္တဲ႔ အခြံတစ္ခုကို လြင္႔ပစ္လုိက္သလိုမ်ိဳးေပါ႔။
(ေနာက္ဆံုးပိုင္းကို စေနေန႕မွတင္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေစာင္႔ဖတ္တဲ႔သူေတြကိုလည္း စိတ္ရွည္တဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)
Notes:
thrash about ရုန္းရင္းဆန္ခတ္လို႕ျပန္လုိက္တယ္။
Heigh-Ho ကေတာ႔ အဓိပၸာယ္အမ်ားၾကီးရိွေပမယ္႔ သူေလခြ်န္တာ ၀မ္းသာတဲ႔ပံုေပါက္မယ္လုိ႕ပဲခံစားရတယ္။ ေရွ႕မွာလည္း သူကေလကေလး တခြ်န္ခြ်န္နဲ႕ဆိုေတာ႔ ေပ်ာ္ေနပံုပဲရတယ္။ Snow White နဲ႕ Seven Dwarfs
သီခ်င္း Heigh Ho ကိုခြ်န္ေနတာလည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ေတြးၾကည္႕ရတာေတာင္ အေတာ္ အသည္းယားစရာေကာင္းတယ္။ ေၾကာင္ဗိုက္ခြဲေနတာကို သူ႕မွာ သက္သက္သာသာလုပ္ေနတာ။
(ေနာက္ေတာ႔ ရွာၾကည္႕လုိက္တာ အဲဒီ သီခ်င္းကို သံုးထားတယ္လို႕ေျပာတာေတြ႕တယ္။ ခန္႕မွန္းတာမွန္သြားလုိ႕ နည္းနည္းေပ်ာ္သြားမိတယ္။ )
You tube မွာ အဲဒီသီခ်င္းရိွတယ္။ http://www.youtube.com/watch?v=-_fF6P_PQqQ
အဲဒါေလး နားေထာင္ရင္း Johnnie Walker ေၾကာင္ေခါင္းျဖတ္ေနတဲ႔အခန္းကုိ ဘာသာျပန္ရတာ အေတာ္ေလး ေက်ာခ်မ္းစရာေကာင္းတယ္။ အဲဒီ ေတးသြားအလိုက္ေလးကို ျပန္နားေထာင္ျပီး Johnnie Walker ေၾကာင္ေခါင္းျဖတ္ေနတဲ႔အခန္းကို ျပန္စဥ္းစားၾကည္႕ေစခ်င္တယ္။ ဘယ္စာအုပ္ပဲဖတ္ဖတ္ အဲဒီမွာ ပါတဲ႔ အသံကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးၾကားရေအာင္ဖတ္ႏိုင္ရင္ေကာင္းတယ္။ ပိုျပီး အသက္၀င္သလို ခံစားရတယ္။ စာအုပ္ဟာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္နဲ႕ပိုျပီးတူလာတယ္။ ျမင္ကြင္းဟာ ရွင္းသထက္ရွင္းလာတယ္။ အထူးသျဖင္႔ Johnnie Walker ရဲ႕ personality ကို သိသာလာေစတယ္။ (ဒါကေတာ႔ အဆစ္ေပးတဲ႔အေနနဲ႕ sharing လုပ္တာပါ။)
the most natural thing ကို အလတ္ဆတ္ဆံုးလုိ႕ပဲျပန္လိုက္တယ္။ ဂ်ပန္ေတြက သားစိမ္းငါးစိမ္းေတြကုိမွ လတ္ဆတ္တယ္ထင္တာဆိုေတာ႔ သူတုိ႕ေျပာတဲ႔ သဘာ၀က်တယ္ဆိုတာက ျမန္မာလို လတ္ဆတ္တာနဲ႕ပိုနီးစပ္မယ္ထင္တာနဲ႕ အဲဒီလိုျပန္လုိက္တယ္။
Peace B with U.
