ဗရိွဳးႏွင္႔စကားစျမည္ ...

ဗရိွဳးႏွင္႔စကားစျမည္ ...

How very noble!
One who finds no satori
in the lightning-flash

လွ်ပ္ျပက္ခ်ိန္မွာ

ဆာတိုရီရွာမေနတဲ႔သူ ..

ျမင္႔ျမတ္ေလစြ ....။

ဗရိွဳးေရးတဲ႔ ဟိုကၠဳ တစ္ပုဒ္ပါ ... သိဂၤါရ ရနံ႕ ခံစားရတယ္ ....။ လုိခ်င္ေနတာေတြက ဘယ္ေတာ႔မွမရဘူး ... ရသင္႔တာပဲရမယ္ေလ ....။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ညမွာဗရိွဳးေငးၾကည္႕ေနတဲ႔ လွ်ပ္စီးလက္ေနတဲ႔ မိုးညတစ္ညကို ျပက္ျပက္ထင္ထင္ျမင္ေနရတယ္ ....။ အေ၀းမွာမရိွတဲ႔အရာဟာ အနီးမွာလည္းမရိွဘူး ...။ စိတ္ထဲမွာထင္တဲ႔သေဘာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲ မထင္ေတာ႔ဘူး ....။ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လက္ေနတဲ႔စိတ္ဟာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ပ်က္ေနတယ္ ...။ အေၾကာင္းမဲ႔ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ သစ္ရြက္ေၾကြမႈမရိွခဲ႔ဘူး ... မေတာ္တဆ က်လာတဲ႔ ေရစက္ေရမႈန္ တစ္စဆိုတာလည္းမရိွဘူး ....။ ကိုယ္႔ေခၚသံကိုယ္မၾကားမိဘူး ..... မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္တာ မသိလိုက္ဘူး ... အေၾကာေလးသံုးေလးခုတင္းေနတာမသိခဲ႔ဘူး ...ေတာင္းေနတဲ႔သူက ကိုယ္႔ေရွ႕ကလွည္႕အထြက္မွာ သူ႕ေကာက္ခ်က္ခ်အၾကည္႕က ကိုယ္႔ရင္ထဲစိုက္သြားတာ မသိခဲ႔ဘူး ...။ အရွဳပ္ေထြးဆံုးအဂၤါအစိတ္အပိုင္းဟာ နားျဖစ္ျပီး လစ္လ်ဴအရွဳတတ္ဆံုးအဂၤါအစိတ္အပိုင္းဟာ ႏွလံုးသားျဖစ္တယ္ ....။ မ်က္ရည္ေတြဟာ ... မိတ္ေဆြေတြဆီက မဟုတ္မခ်င္း က်ခ်င္သေလာက္က် ... စိတ္က သာသာယာယာ .......။ ျဖစ္တတ္တဲ႔သဘာ၀က်က်ေတာရိုင္းဥပေဒသေတြနဲ႔ အသားက်ေနတဲ႔ သေကၤတတစ္ခုလို ... စိတ္က က်ရာဇာတ္ရုပ္တုိင္းမွာ ေအာ္စကာေတြ တသီၾကီးယူေနေတာ႔တယ္ ....။

Come out to view
the truth of flowers blooming
in poverty

ဆင္းရဲမႈေတြၾကားက
ပန္းပြင္႔ေတြပြင္႔ေနတဲ႔ အမွန္တရားကို
လာၾကည္႕လိုက္စမ္းပ ...။

တကယ္ေတာ႔ ၾကံဳခဲ႔သမွ်ဒုကၡေတြဆိုတာ သံသရာ ျပန္လွန္ေလ႔က်င္႔ခန္းမွာ အလြတ္ရဖို႕ေကာင္းေနတာ အေသအခ်ာေပါ႔ ...။
ျဖစ္ေလရာဘ၀တိုင္းမွာ ဘုရားအဆူဆူလြဲျပီး ... တရားအသိထူးမရခဲ႔ၾကတာကိုက ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သံသရာဆပ္ကပ္ထဲမွာ ဓားေပါက္လြဲေနၾက လူျပက္တစ္ေယာက္မွန္းဖြင္႔ဟ ၀န္ခံရာေရာက္ပါတယ္ ...။ ပန္းေတြဟာ လြယ္လြယ္ကူကူ မပြင္႔ခဲ႔ၾကပါဘူး ဗရိွဳးရယ္ ... ငါတို႕ရွဴထုတ္လိုက္တဲ႔ေလထဲမွာ ေသာကေတြဘယ္ေလာက္ပါမွန္း သင္သိပါ႔မလား ....။ ငါ႔ကို ရက္စက္တဲ႔ ျပကြက္တစ္ခုမျပပါနဲ႔ေတာ႔ ... အေသခံဗံုးခြဲေနတဲ႔ ပန္းပြင္႔ေတြကို သင္႔ကိုျပခ်င္တယ္ ...။ အဲဒီသူေတြဟာ ငါတို႕နဲ႕ သံတူေၾကာင္းမကြဲေတြပဲ .... ငါတို႕လိုပဲသူက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေရခဲေရ ယပ္ခတ္ေသာက္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔သူတစ္ေယာက္ပါ ...။ ပန္းတစ္ပြင္႔ရဲ႕ေလာကဓံကိုျမင္တယ္ .. ပန္းတစ္ပြင္႕ရဲ႕သတၱိကိုျမင္တယ္ ....။ တကယ္ေတာ႔ရက္ အတိအက်ပြင္႔ဖို႕က်ံဳ႕ထားတဲ႔သစ္ခြပန္းေလးတစ္ပြင္႔စာ... ေလာကဟာရက္စက္တဲ႔ေနရာေဒသတစ္ခုပါ ....။ ဒုလႅဘဆိုလို႕ ခုန္ခ်ခဲ႔မိတာ မွားပါေပါ႔လား ဗရိွဳးရယ္ ...။

Sick on my journey,
only my dreams will wander
these desolate moors

ငါ႔ခရီးကို ငါစိတ္ပ်က္ျပီ ...
ငါ႔ အိမ္မက္ေတြပဲ
အဲဒီ စြန္႔ပစ္ထားတဲ႔ တစျပင္ေတြမွာ လွည္႕လည္ေနလိမ္႔္မယ္ ...။

ဗရိွဳး ... သင္႔ Death Poem ရြတ္သံကို ၾကားခ်င္ေနမိတယ္ ....။ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ ေန၀င္ခ်ိန္တစ္ခုလား ... ေနထြက္ခ်ိန္တစ္ခုလား ... လက္ေတြ႕က်က် အေတြးရိွမေနတဲ႔စိတ္ထဲမွာ သင္႔ကိုယ္သင္ျပန္ေတြ႕ရတာ ခ်ိဳသာပါရဲ႕လား ...။ သင္႔အစနဲ႔အဆံုးဟာ ပိြဳင္႔တစ္ခုေပၚမွာတည္ေဆာက္ထားတာလား ...။ ကမ္မီလီယာပန္း ေတြေရသြန္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာသင္႕ကို ကြ်ႏု္ပ္ရာစုႏွစ္ရာခ်ီအကြာအေ၀းက ဦးညြတ္လုိက္ပါရဲ႕ ....။ အဆက္မျပတ္ေလွ်ာက္သြားေနတဲ႔ ခရီးသြားတစ္ေယာက္က သူ႕ကိုေဆာင္းရာသီရဲ႕ ပထမဆံုးမိုးလို႕ေခၚပါတဲ႔ ....။ သင္႔ကဗ်ာေတြ စိုစြတ္ေနတဲ႔ စိတ္နဲ႔ သင္႔ေရွ႕မွာဦးညြတ္ေနသူဟာ သင္နဲ႕မသိကြ်မ္းခဲ႔တဲ႔ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါ ....။ သင္႔အသက္ရွဴသံအေႏွးအျမန္ကုိ ျမင္ေယာင္ၾကည္႕မိေတာ႔ ေက်းလက္ေတးသံဟာ ျမိဳ႕ျပကဗ်ာထက္ခ်စ္ဖုိ႕ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔ သင္႕ကဗ်ာကိုသတိရေစတယ္ ....။ သင္႔အတြက္သပ္ရပ္လွပေနတဲ႔ သဘာ၀ထဲကို သင္ေျပေလ်ာ႔စြာ ထြက္ခြာသြားပံုကိုက ကြ်ႏု္ပ္ကို အႏၶတံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ပစ္ခဲ႔ျပန္တယ္ ......။ ။

...Notes:
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသာ ကြ်ႏု္ပ္၏ (ဒုတိယ)မိခင္အတြက္ ...ရည္ရြယ္ပါသည္။
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ႔ၾကားက မက်ိဳးမေပါက္ေသာ အဓိဌာန္အတြက္ ေက်းဇူးတင္တဲ႔ အေနနဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ထပ္ရြတ္ျပလုိက္ပါမယ္ ...

 "'Tis all a Chequer-board of Nights and Days
 Where Destiny with Men for Pieces plays:
 Hither and thither moves, and mates, and slays,
 And one by one back in the Closet lays. "

 [The Rubaiyat of Omar Khayyam, Rendered into English Verse by 
 Edward Fitzgerald, First Edition]

ျမန္မာဘာသာသုိ႕ ရမ္းသမ္းဘာသာျပန္ၾကည္႕ရင္ေတာ႔ ....

ေန႔နဲ႔ညဆိုတဲ႔ စစ္တုရင္ကြက္ေတြေပၚမွာ
ကစားရုပ္ေတြအတြက္
အနာဂတ္ေလာကဓံနဲ႔ ဂေဟဆက္ထားတဲ႔သူေတြ
ကစားေနတယ္ ...

ဟုိဒီေရႊ႕ေျပာင္းခုန္လႊားတဲ႔ေရႊ႕ကြက္ေတြ၊ အမိဖမ္းခ်က္ေတြ၊သတ္ျဖတ္မႈေတြ ..
ေနာက္ေတာ႔လည္း ..
တေကာင္ျပီးတေကာင္ (စစ္တုရင္)ေသတၱာထဲ ျပန္လဲေလ်ာင္းရေပါ႔....။

Get Well Soon ...

With Peace,
Z

Peace B with U.