ဟာခ်ီကိုု ႏွင္႔ ခ်စ္ျခင္းတရား
ဟာခ်ီကုိဟာ ပုိင္ရွင္မဲ႔ ေခြးတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္။
သူ႕ဟာ ေလွာင္အိမ္တစ္ခုထဲကေန ထြက္လာတဲ႔ သတၱဝါငယ္ေလးပဲ။ သူ႕ေန႕ရက္ေတြက ရိုုးရွင္းလြန္းခဲ႔တယ္။ အကီတာ အမ်ိဳးအစား ေခြးတစ္ေကာင္အေနနဲ႕ သူဟာ ႏူးညံ႕တယ္။ သူဟာ သိမ္ေမြ႕တယ္။ သန္စြမ္းတဲ႔ ေျခလက္ေတြရိွတယ္။ သခင္ကိုလည္း သိပ္ခ်စ္တယ္။
ဘူတာရံုုေလးတစ္ခုမွာ က်က်န္ရစ္တဲ႔ ေလွာင္အိမ္ထဲက ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ အျဖစ္ ေလာကထဲဝင္ေရာက္လာတယ္။ ေလာကထဲမွာ ခ်စ္တဲ႔သူကုိ ရွာေဖြဖုိ႕လိုတယ္။ ဟာခ်ီကုိဟာ ခ်စ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ကို ရွာေတြ႕ခဲ႔တယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ အတုိင္းအဆမရိွပါဘူး။ အခ်စ္စစ္ရဲ႕ တစ္လမ္းေမာင္း လမ္းသြယ္ထဲ ဟာခ်ီကုိ ခ်ိဳးေကြ႕ဝင္ေရာက္ခဲ႔တာေပါ႔။ သိပ္သည္းႏူးညံ႕တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ေႏြရာသီမွာ ေအးျမျပီး၊ ေဆာင္းရာသီမွာ ေႏြးေထြးေနလိမ္႔မယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖုိ႕ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးေပးရတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို နားလည္ဖုိ႕လည္း အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးေပးရတယ္။ နားမလည္ဘဲ မခ်စ္ႏိုင္ဘူး။ မခ်စ္ဘဲလည္း နားမလည္ႏုိင္ဘူး။ ဟာခ်ီကုိဟာ ဒီဒႆနကုိ ၾကိတ္သေဘာေပါက္ေနတဲ႔ ေခြးၾကီးေခြးေကာင္းတစ္ေကာင္ပါပဲ။
ေႏြဦးမွာ ေၾကြက်မယ္႔ သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးတစ္ရြက္ရဲ႕ အသင္႔ျဖစ္ေနမႈမ်ိဳးနဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ အသင္႔ျဖစ္ေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ တစ္ေရာင္တည္းေသာ ေန႕ရက္ေတြမွာ သူေပ်ာ္ေမြ႕ေနတယ္။ သူဟာ ဘယ္ေလာက္သင္သင္ ေဘာလံုးေလးတစ္လံုုးကိုု မေကာက္ဘူး။ ဒါဟာ သူ႕အလုပ္မဟုတ္ဘူးလို႕ ထင္ေနပံုရတယ္။
သူ႕သခင္ ပါေမာကၡၾကီး အလုပ္သြားတာကို ဘူတာရံုုအထိ လုိက္ပို႕ခ်င္တဲ႔ တြယ္တာတဲ႔ ေခြးကေလး။ သခင္ျပန္လာမယ္႔ ညေနမွာ ရထားဘူတာရံုုေရွ႕မွာ အခ်ိန္မွန္ ထိုင္ေစာင္႔ေနခ်င္တဲ႔ ေခြးကေလး။ သူ႕ေန႕ရက္ေတြကိုု အလြမ္းနဲ႕ အခ်စ္ကလြဲရင္ ဘာမွ အဝင္မခံဘူး။ သိပ္ျပည္႕စံုုလွပတဲ႔ ကမာၻတစ္ခုကို စိတ္ထဲမွာေဆာက္ထားတဲ႔ ေခြးကေလး။ သူဟာ ၾကီးျမတ္လြန္းတဲ႔ ေခြးကေလးပဲ။
အခ်ိန္ကာလ မလႊမ္းမုိးႏိုုင္တဲ႔ေမတၱာတရားရဲ႕ သိမ္ေမြ႕မႈကိုု သူရွာေတြ႕ခဲ႔တာပါပဲ။ အခ်ိန္က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုေျပာင္းလဲႏုိင္တယ္ဆိုရင္ ပိုမုိသိပ္သည္းလာဖုိ႕ပဲ တတ္ႏုိင္လိမ္႔မယ္။ အခ်ိန္ဟာ ႏွလံုးသားထဲက ေမတၱာကုိ သမုုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္ခဲ႔ဘူး။
သူ႕သခင္က ပီယာႏိုတီးတယ္။ ဟာခ်ီကုိဟာ ဂီတကို နားမလည္ရင္ေတာင္ ဂီတသမားရဲ႕ ႏွလံုးသားကို နားလည္သူပဲ။ သူခ်စ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ စကားလံုုးမျဖည္႕စြက္ဘဲ ပရမတ္တည္႕တည္႕ နားလည္ေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္။ သခင္ကုိ ဘူတာရံုလုုိက္ပို႕မယ္။ ဘူတာရံုက ျပန္သြားၾကိဳမယ္။ တစ္ေန႕တာဝတၱရားထဲ ခ်စ္ျခင္းတရားျဖည္႕သိပ္ထားတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ႏူးညံ႕စိတ္ထားဟာ ကမာၻအဆက္ဆက္လွပေနေတာ႔တာပဲ။
ႏွလံုးသားဟာ ဆြစ္နာရီေတြထက္ အခ်ိန္တိက်တယ္။ ဟာခ်ီကုုိဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ လာၾကိဳဖိုု႕ ေနာက္မက်ခဲ႔ဘူး။ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ သံပတ္ေပးထားတဲ႔ ႏွလံုုးသားထက္ ဘယ္နာရီမွပိုျပီး မတိက်ႏုုိင္ပါဘူး။ ေလးနက္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ သိပ္ကုိတိက်တဲ႔ ဇီဝေဗဒ နာရီတစ္လံုုးရိွတယ္။ ႏွလံုုးခုုန္ခ်က္တုုိင္းဟာ တိက်တယ္။ ေသြးခုုန္ႏႈန္းေလးတစ္ခုုစီက တိက်တယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ ႏွလံုုးသားဟာ ဝီရိယအျပည္႕နဲ႕အျမဲ တက္ၾကြေနတယ္။
တစ္ေန႕မွာ ..... ပါေမာကၡၾကီး အလုပ္သြားေတာ႔ ဟာခ်ီကုိက လုိက္မပို႕ဘူး။ ဘယ္လုိေခၚေခၚမလုိက္ဘူး။ ေဟာင္ပဲေဟာင္ေနတယ္။ ပါေမာကၡၾကီးဘူတာရံုုေရာက္တဲ႔အထိ လွည္႕ၾကည္႕လွည္႕ၾကည္႕နဲ႕သြားတယ္။ သူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ႔ ေခြးကေလး ဘာလိုိ႕မ်ား လိုုက္မပုိ႕သလဲဆိုတဲ႔ အံ႔ၾသစိတ္နဲ႕ လွည္႕လွည္႕ၾကည္႕ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဟာခ်ီကုိ လုိက္လာတာေတြ႕တယ္။ သူ႕အနားေရာက္ေတာ႔ ဟာခ်ီကုိက ကုိက္ခ်ီလာတဲ႔ ေဘာလံုးေလး ခ်ေပးလုိက္တယ္။ ပါေမာကၡၾကီး အံ႔ၾသသြားတယ္။ သူ႕ေခြးေလးဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ေဘာလံုုးမေကာက္ဘူး။ ဒီေန႕မွ ထူးထူးျခားျခားလုုပ္လာတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူအလုပ္သြားရဦးမယ္။ ေခြးကေလးကုိႏႈတ္ဆက္ျပီး သူရထားေပၚတက္သြားတယ္။
အဲဒီခရီးဟာ ျပန္မလာႏုုိင္ေတာ႔မယ္႔ ခရီးတစ္ခုုျဖစ္မွန္း ပါေမာကၡၾကီး ၾကိဳမသိခဲ႔ဘူး။
ေလာကၾကီးဟာ သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ႔သူေတြ ဒဏ္ရာရဖုိ႕ လက္စြမ္းျပတည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ေနရာတစ္ခုမ်ားလား။ ေခတ္အဆက္ဆက္ နာက်င္တဲ႔စိတ္ရိွခဲ႔သူေတြဟာ သိပ္ခ်စ္တတ္သူေတြပါပဲ။
ဟာခ်ီကုိဟာ ျပန္မလာေတာ႔မယ္႔ သခင္ကုိ ညေနတုိင္း လာလာၾကိဳတယ္။ ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ထုိးထားတဲ႔ တက္တူးတစ္ခုရဲ႕ ျမဲျမံေနပံုုမ်ိဳးပဲ။ ရာသီဥတုုေတြဟာ ခ်စ္တဲ႔သူျပန္လာမယ္ထင္ေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္အတြက္ ထင္သေလာက္မဆိုုးရြားပါဘူး။ ျပန္မလာသူေတြ မသိႏုုိင္တဲ႔ ေစာင္႔ဆုိင္းသူရဲ႕ က်င္႔ျမဲတရားမွာ သက္ဝင္ယံုၾကည္ေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္၊ သူ႕ေန႕ေတြဟာ ေမွာင္လြန္းတယ္။ ဘူတာေရွ႕မွာထုုိင္ျပီး ခရီးသြားေတြထဲက ခ်စ္တဲ႔သူကိုု ရွာရတဲ႔ ေဝဒနာဟာ ဘယ္ေလာက္နာက်င္လိမ္႔မလဲ။ ျပန္မလာမယ္႔ခ်စ္သူကုုိ ျပန္လာမယ္ထင္ေနတဲ႔ ေခြးကေလး။ ဒဏ္ရာေတြဟာ တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ သိပ္သည္းလာတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူထုိင္ေစာင္႔ေနတယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕တည္ေဆာက္တဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းဟာ ထာဝရျမဲတဲ႔တရားပဲ မဟုတ္လား။
ေမွ်ာ္ေနတဲ႔ေခြးေလးကုိ အခ်ိန္ကာလက လုပ္ေပးႏိုင္တာ အိုမင္းလာဖုိ႕ပဲ။ က်န္တာေတြေတာ႔ အခ်ိန္က မကူညီႏိုင္ဘူး။ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ထြင္းထားတဲ႔ သစၥာတရားဟာ နက္ရွိဳင္းလြန္းတယ္။ ညေနတုိင္း ရထားလာေစာင္႔ေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ႏွစ္ေတြ အလီလီေျပာင္းခဲ႔ျပီ။ ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ ေျမာက္ျပန္ေလဟာမသယ္ေဆာင္သြားႏုုိင္ဘူး။ ေႏြးေထြးတဲ႔ ေႏြဦးဟာ ေမတၱာတရားကုိ မခမ္းေျခာက္ေစႏုိင္ပါဘူး။ သစၥာတရားဟာ ခ်စ္တဲ႔သူေတြရဲ႕ အလြန္လွပတဲ႔ ႏွလံုးသားပဋိညာဥ္တစ္ခုပါပဲ။ စိတ္နဲ႕ေရးထုိးထားတဲ႔ လက္မွတ္ဟာ၊ ဦးေႏွာက္နဲ႕ ေရးထိုးထားတဲ႔ လက္မွတ္မ်ားလုိ ဖ်က္လြယ္၊ျပင္လြယ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါကုိ ဟာခ်ီကုုိက စကားလံုးမပါဘဲ သက္ေသခံသြားတာ။
ျပန္မလာေတာ႔မယ္႔ ခရီးသြားရဲ႕ရုုပ္ပံုလႊာဟာ သိစိတ္ထဲမွာ ျမဲျမံထင္ရွားေနတယ္။
လြမ္းဆြတ္ျခင္းနဲ႕ ရက္လုပ္ထားတဲ႔ မီးခိုုးေရာင္ ဆြယ္တာေလးတစ္ထည္ ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေနသလုိမ်ိဳး ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ က်ိန္စာမိေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနတယ္။
ႏွစ္ေတြ၊သကၠရာဇ္ေတြက ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ေသတဲ႔အထိ မစြန္႕သြားတဲ႔ ေမတၱာတရားရဲ႕ မာျခင္းအဆင္႔နဲ႕သိပ္သည္းမႈအတြက္ သက္တမ္းတစ္ခုဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ မရွည္လ်ားပါဘူး။ ရွင္သန္ေနတဲ႔ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိ စတင္ခဲ႔တဲ႔ခ်စ္ျခင္းဟာ အျမဲ ဖ်တ္လတ္သစ္လြင္ေနတာပါပဲ။ Shibuya ဘူတာရံုေရွ႕မွာ ထုိင္ေနတဲ႔ေခြးကေလးအတြက္ နာရီေတြ မလိုပါဘူး။ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ရွဴသြင္းလုိက္တဲ႔ ေလထဲမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႕အတူ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြ အျမဲပါလာေနက်။
စစ္မွန္တဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းနဲ႕ ျပည္႕ဝတဲ႔ခ်စ္ျခင္းအတြက္ အေျဖဟာ တစ္ေန႕ေတာ႔ ေရာက္လာမွာပါပဲ။ ရွင္သန္ေနတုန္းမွာ ရွာမေတြ႕တာေတြ ေသျခင္းတရားမွာ ျပန္လည္ေတြ႕ရိွရမွာပဲမဟုတ္လား။ ဒီလုိပဲေပါ႔။
တစ္ခုေသာေဆာင္းမွာ ဟာခ်ီကုိ တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြာသြားတယ္။ ေစာင္႔ဆုိင္းျခင္းရဲ႕ကမာၻကေန ျပန္လည္ေပါင္းဆံုျခင္းဗိမာန္ဆီကုုိထြက္ခြာသြားတာပါပဲ။ အဲဒီမွာ သူခ်စ္တဲ႔သူရိွတယ္။ သူ႕ကိုုလည္းေစာင္႔ေနတယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ ျမဲေနတဲ႔ ကတိတစ္ခုဟာ အလြန္လွပတဲ႔ အိမ္မက္ခ်ိဳတစ္ခုပဲေပါ႔။ သူခ်စ္တဲ႔သူဆီ သူေျပးထြက္သြားတယ္။ ဒီလုိေျပးထြက္ခြင္႔ရမယ္၊ ဒီလုိျပန္လည္ေတြ႕ဆံုမယ္လုိ႕ သူ႕ႏွလံုုးသားဟာ ထာဝရယံုၾကည္ခဲ႔တာပဲ။ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ အလုုပ္ႏွစ္ခုပဲရိွတယ္။ ခ်စ္ခင္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားဖုိ႕နဲ႕ ဒီအခ်ိန္မတုိင္ခင္အထိ ခ်စ္ခင္စြာ ေစာင္႔ဆုိင္းေနဖုိ႕ပါပဲ။
ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ စကားလံုးေတြ မလုိအပ္ပါဘူး .............။ တိတ္ဆိတ္တဲ႔ေလးနက္မႈနဲ႕ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထုုိင္ေစာင္႔ေနတဲ႔ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ပြင္႔ေနတဲ႔ ခရမ္းျပာပန္းေလးတစ္ပြင္႔ကုိ ျမင္လာတဲ႔တစ္ေန႕မွာ .... ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ သိမ္ေမြ႕တဲ႔ ဖူးပြင္႔မႈကုိ နားလည္လာရမွာပါပဲ။ ။
With Regards,
Zephyr
p.s I love hachiko.
Peace B with U.
