လြယ္လြယ္ေလးပုုစာၦ
ေနာက္ဆံုုး ႏွစ္လံုုးတူတဲ႔ ထီဟာ စင္ကာပူေဒၚလာ ေျခာက္ေဒၚလာကိုု ေပးတယ္။ ဘဝမွာ နည္းနည္းေလးရလုုိက္တာေတြဟာ အမ်ားၾကီးလြဲေခ်ာ္သြားတာေတြအတြက္ ခြန္အားျဖစ္ေစတယ္ ဘယ္ရိွပါ႔မလဲ။ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႕ပဲ လူဟာ သင္ယူတယ္။ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႕ပဲ လူဟာ ေတာင္းစားတယ္။ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မရိွေတာ႔တဲ႔ေန႕မွာ Shawshank က ဘိုုးေတာ္ၾကီးBrooks Hatlen ကေတာ႔ Brooks was here လိုု႕ေရးျပီး ေလာကေဟာင္းကေနထြက္စိုု႕ေခၚပစ္လုုိက္တာပဲ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔မေသခ်ာမႈေတြအတြက္ ေနာက္ဆံုုးခံတပ္ေလးဟာ ေနာက္ဆံုုးထြက္သက္ပဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္။
က်ယ္ျပန္႕တဲ႔ေလာကမွာ သိမ္ငယ္စိတ္နဲ႕ရွင္သန္ရတာ မြန္းၾကပ္မွာ အမွန္ပဲ။ လူဟာ ဆင္းရဲဒုုကၡကိုု အတန္အသင္႔ခံႏုုိင္ရည္ရိွေပမယ္႔ ေသာကျပည္႕တဲ႔စိတ္နဲ႕ၾကာရွည္ေနဖုုိ႕ခက္တယ္။ ေသျခင္းတရားကိုု ရွံဳးလုုဆဲဆဲ စစ္တုုရင္သမားက perpetual check လုုပ္သြားသလိုု အသံုုးခ်သြားၾကတယ္။ ဒါဟာ ေနာက္ဆံုုးအခ်ိန္ရဲ႕ ထြက္ခတ္ေပါ႔။
တိတ္တိတ္ေလးေနေနတဲ႔ အေမွာင္ရိပ္ထဲက သစ္ေစ႔ေလးေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပုုန္းေအာင္းေနၾကလိမ္႔ဦးမယ္။ ေတာင္တန္းေပၚက လွိမ္႔ဆင္းလာတဲ႔ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးတစ္ခုုရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ အေတာင္ပ်က္က်လာတဲ႔ေလယာဥ္တစ္စီးရဲ႕ ကမူးရႈးထုုိးဆန္မႈေတြနဲ႕ မုုိးရာသီဟာ ေဖာ္ေရြလြန္းေနတယ္။ ၃၅ ဒီဂရီေစြရြာေနတဲ႔ မိုုးျမားတန္းေတြ၊ ရင္ေကာ႔ရပ္ေနတဲ႔ ပန္းပင္စိမ္းစိမ္းေတြ၊ ေျမသင္းနံ႕ကလြဲရင္ ဘာမွမပုုိင္ဆိုုင္တဲ႔ ဘဒၵေလာကၾကီးရဲ႕ ညေနခင္း စိုုစြတ္မႈဟာ ဂီတပဲေပါ႔။
သက္ျပင္းခ်ျခင္းကိုု သင္႔ေတာ္တဲ႔ တစ္ေနရာမွာ ခ်ထားခဲ႔ျပီး ခုုန္ေပါက္ေျပးလႊားသြားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆီကိုုေျပးဝင္သြားတာလား။ မြန္းၾကပ္ေလွာင္ပိတ္မႈေတြဆီက ထြက္ေျပးသြားတာလား။ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ျပီးသားတိမ္ေတြ ရြာရန္ရြာႏႈန္း တစ္ဆင္႔ခ်င္းျမင္႔တက္လာတာကိုု ေငးၾကည္႕ေနရင္း ဘဝရဲ႕ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္မႈဟာ ဟဒယဝတၳဳမွာ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာေနတယ္။
သီခ်င္းဟာ ငယ္ဘဝရဲ႕ တက္တူးထဲက ခုုန္ထြက္ေနတယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ အရုုိးစြဲေနတဲ႔သိမ္ေမြ႕စိတ္ထဲ တိမ္ေတြပြင္႔ေနတယ္။
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကိုု ပစ္ဖဲထဲမွာ ရွာမေတြ႕ရင္ ဝိုုင္းသိမ္းလုုိက္တာပဲ။ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကိုု ကန္းစြန္းရြက္ေၾကာ္ထဲက မႈိစေသးေသးေလးတစ္ခုုလုုိရွာျပီး၊ ထန္းရည္အခ်ိဳလိုု ေနမေစာင္းခင္ေမာ႔ခ်လုုိက္ဖုုိ႕ေကာင္းတယ္။ ေနာင္တဆိုုတာ ဘယ္အခ်ိန္ရရမေကာင္းတဲ႔ အရာ။ မေတာ္တဆမႈေတြနဲ႕ ျဖစ္မယ္ထင္တာေတြ ျဖစ္လာေတာ႔ တလြဲျဖစ္ေနတာမ်ိဳး ၾကံဳဖူးမွာေပါ႔။ ေဗဒင္ဆရာက suit ဝတ္ရကိန္းရိွတယ္ဆိုုျပီး lawsuit ျဖစ္သြားတာမ်ိဳး၊ အိုုဇာတာေကာင္းတယ္ အသက္ေတာ႔ သိပ္ရွည္မွာမဟုုတ္ဖူးဆိုုတာမ်ိဳးေတြေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ခါ ႏွလံုုးလမ္းေၾကာင္းက ကြ်န္းက ခင္ဗ်ားၾကိဳမသိဘဲ ၇၇ဘဝ ၾကိဳျပီး ပိတ္ထားလိုုက္သလိုုမ်ိဳး။ ဒိုုင္နဲ႕ ဘိုုးေတာ္ေပါင္းျပီး ေပါက္မယ္႔အကြက္ ၾကိဳပိတ္ထားသလိုုမ်ိဳး။
အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္စံုုတစ္ရာမရိွဘဲ နာနတ္သီးေတြ ေရထဲပစ္ပစ္ခ်ေနတာ မေမာဘူးလား။ အေကာင္းစား ကေရကရာတစ္ဆယ္သား ဝယ္မစားႏုုိင္တဲ႔ေန႕ရက္ေတြ၊ ပိုုက္ဆံေလးတစ္ေသာင္းရဖုုိ႕ မုုန္႕ဖိုုးေတြ တတိတတိစုုခဲ႔ရတာေတြ၊ ကိုုယ္ပိုုင္ကားေရာင္းျပီး ကိုုယ္ပိုုင္ေျခေထာက္နဲ႕စေလွ်ာက္တဲ႔ေန႕ကစျပီး ေျမၾကီးဟာပိုုခ်စ္စရာေကာင္းလာတာပဲ။ ဆင္းရဲဖူးမွ နားလည္မယ္႔ ထမင္းတစ္လုုတ္ရဲ႕တန္ဖုုိးဟာ စံပယ္ရနံ႕လင္းျဖာေနမွာ။
ဘဝခရီးဟာ တုုိမလိုုနဲ႕ရွည္တယ္။ ယံုုၾကည္ရတဲ႔ လက္ကလြဲရင္ တျခားလက္ေတြကိုု တင္းတင္းမဆုုပ္မိေစနဲ႕။ မွန္ပံုုးထဲက ငါးေလးကေတာ႔ ဒါေတြကိုု ဘာမွမသိရွာဘူး။ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႕အစာေတာင္းျပီး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႕ကူးခတ္တယ္။ အနီေရာင္အေမာက္လွလွေလးနဲ႕ လွလွေလး ကူးခတ္တယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ လွမ္းၾကည္႕လုုိက္မွ အပင္ေပၚတက္ေျပးသြားတဲ႔ ရွဥ္႕ညိဳေလး။
အရွင္ေဆကိႏၵတရားေခြေတြ၊ ဦးေအာင္ေက်ာ္စာအုုပ္ ေရွ႕မွာ ျပံဳးေနတဲ႕စက္ဝုုိင္းမ်က္ႏွာ၊ တိမ္ေတြျပိဳက်ရင္ ေျပးစရာေနရာမရိွဘူး။ ငွက္ေတြ အိပ္တန္းမျပန္ၾကေတာ႔ဘူး။ ထုုိင္းမႈိင္းမႈန္ဝါးတဲ႔ သစ္ရိပ္ညိဳမွာ နားခိုုေနျမဲနာနာဘာဝ ဝိညာဥ္ေတြ။ လေရာင္နဲ႕ပြင္႔တဲ႔ ကုုမုုျဒာ။ ေနေရာင္နဲ႕ပြင္႔တဲ႔ ၾကာပဒုုမၼာ၊ မ်က္ရည္နဲ႕ပြင္႔တဲ႔ မ်ိဳးမည္မသိၾကာ၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ၾကာပန္းေတြပြင္႔ေနတယ္။ ေကာင္းကင္ကိုုေမာ႔ၾကည္႕ေနတာ မ်က္ရည္ေတြ ေျမေပၚမက်ေစခ်င္လုုိ႕လည္းျဖစ္မယ္။ သခၤါရဓမၼထဲ အလုုိက္အလ်ားမသင္႔ႏိုုင္တဲ႔ အေယာနိေသာမနသီကာရ သစ္ျမစ္မ်ားနဲ႕ အိုုးပုုတ္စံပယ္ေတြ၊ ေလးကြ်န္းၾကာခိုုင္ေတြ၊ တစ္ပင္ျပီးတစ္ပင္ ညိွဳးေရာ္ ေျခာက္ေသြ႕သြားျမဲ။ ျဖစ္ျပီးမပ်က္ေသးတာ၊ ပ်က္ျပီး ျပန္မျဖစ္ေတာ႔တာေတြထဲမွာ သံေယာဇဥ္ ရက္လြန္အမွတ္တံဆိပ္ကဒ္ျပားေတြေပါ႔။ ဟိုုတစ္စ၊ ဒီတစ္စ၊ အမွတ္ရစရာေတြ စုုသိမ္း၊ မီးရွိဳ႕၊ ျပာေတြကေန ထထပ်ံ၊ ရွင္သန္လြန္းေသာ ဖီးနစ္ငွက္အမွတ္အသားနဲ႕ အျပာေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ သေကၤတအမွတ္တံဆိပ္မ်ား။ ကံဆိုုးျခင္း ၁၃ ဂဏန္းတစ္ခုုကိုု ဆြဲၾကိဳးလုုပ္ဝတ္ဖူးရံုုေလးနဲ႕ ဒီေလာက္ဆိုုးရတယ္ေတာ႔မျဖစ္သင္႔ဘူး။
တိမ္ေတြကိုု ေငးၾကည္႕ျပီးရင္းေငးၾကည္႕၊ တိမ္ေတြလည္းမျမင္မိဘူး။ လက္ဖက္ရည္ေတြ ေအးေအးသြား။ ေအးေအးသြားေသာ အျပံဳးမ်ား။ ေအးေအးသြားေသာ ေသခ်ာမႈမ်ား၊ လမ္းခြဲမွာရိွတဲ႔ အေအးဓာတ္ကေတာ႔ နိဗၺာန္မဆန္ဘူး။ ေရခဲတုုိက္ဆန္တယ္။
လြမ္းဆြတ္မႈဆိုုတာ ကြဲေၾကသြားတဲ႔ သစၥာတရားေရာင္ ေက်ာက္ခဲလွလွေလးေပါ႔။ ေႏြးေထြးလံုုျခံဳတဲ႔ အနာဂတ္တစ္ခုုစာ ယံုုၾကည္မႈရဲ႕ သည္းၾကိဳးျပတ္ဖိနပ္ေလးတစ္ရံေပါ႔။ ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုုယ္ ျပန္ထိုုးစိုုက္မယ္႔ ဓားတစ္လက္ကိုု ေန႕တိုုင္းျမျမထက္ေအာင္ အျမဲေသြးတဲ႔ ခပ္ခ်ာခ်ာ ဆာမူရိုုင္းရဲ႕ စိတ္ကူးလိုုမ်ိဳးေပါ႔။ ရနံ႔ျပယ္စံပယ္ပန္းေျခာက္ေတြ သိမ္းထားတဲ႔ အနက္ေရာင္ ယြန္းဗူးေလးတစ္ခုုေပါ႔။
အလင္းရဲ႕ဘာသာစကားမွာ ေမွာင္မုုိက္အတြက္ ေနရာမပါဘူး။ အခ်ိန္ကာလဟာ သစ္ရြက္စိမ္းေတြကိုု ေျခာက္ေသြ႕ေစဖုုိ႕ စီစဥ္ညႊန္ၾကားခ်က္ထုုတ္တာမ်ိဳးမလုုပ္ဘူး။ ျဖတ္သြားတဲ႔ စိတ္ထဲက အပူလိႈင္းဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုု ဒုုကၡမေပးဘူး။ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထုုိင္ျပီး အေဝးကိုု ေငးေနရံုုနဲ႕ ပန္းပြင္႔ပြင္႔သံေတြၾကားလာတယ္။ တိုုးတိတ္မႈထဲမွာ အရာရာက်ယ္ေလာင္ေနတာပဲ။ စိတ္တစ္ခုုရဲ႕စုုစည္းျဖစ္တည္မႈဟာလည္း ဆူညံတယ္။ အလြမ္းရဲ႕ဖြဲ႕တည္မႈဟာလည္း ဆင္းရဲေနတယ္။ အပူေငြ႕ေငြ႕ေလးရိွေနတယ္။ စုုစည္းျပီးဖြဲ႕တည္တယ္။ ထင္ျမင္ခ်က္နဲ႕ခံစားတယ္။ ေတြေဝမႈနဲ႕ မေရမရာျဖစ္ေနတယ္။ အေယာနိေသာမနသီကာရကိုု အတစ္လံုုးျဖဳတ္ဖုုိ႕ စိတ္ရဲ႕သဘာဝက တြန္းတိုုက္တယ္။ ျငိမ္းျခင္းသဘာဝဘက္ကိုု စိတ္ကိုု ေရႊ႕ယူသြားတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြနဲ႕ စံပယ္ပန္းရနံ႕ဟာ ပိုုေမႊးျမလာတယ္။ တိမ္ေတြရဲ႕ေငြေရာင္အနားသတ္ဟာ က်ယ္ျပန္႕လာတယ္။ သိစိတ္ရဲ႕ ထင္ေယာင္ထင္မွားကင္းမႈနယ္ေျမမွာ ေနေရာင္ျခည္တလက္လက္ပါတဲ႔မိုုးရည္စက္ေလးေတြေတြ႕တယ္။ အေတြးဟာ အသက္ရွဴမဝတဲ႔ငါးလိုု ဘြားခနဲေရျပင္ေပၚေရာက္လာသလိုု ထင္ရွားရုုန္းကန္လာတယ္။ အေတြးဟာ သိျခင္းရဲ႕ကြင္းမွာ ေျခပ်က္ေနတဲ႔တုုိက္စစ္မႈးလုုိ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေဘာလံုုးဆံုုးရွံဳးေနတယ္။ ဝင္ေလနဲ႕ပါလာခဲ႔သမွ်ဟာ ထြက္ေလနဲ႕ျပန္ထြက္သြားရမွာပဲ။ ခင္ဗ်ားေရာ၊ ကြ်န္ေတာ္ေရာ၊ နာနတ္သီးေတြေရာ၊ တိမ္ပင္ေတြေရာ၊ ခ်ိဳျမိန္ေသာသစ္သီးေတြေရာ၊ သာယာေသာ ျမစ္နားက၊ ေစာင္႔ေရွာက္ေသာ အေတာင္ေတာ္ေရာ၊ အားလံုုးအားလံုုး ..... ေရာက္လာခဲ႔ျပီးရင္ ျပန္ထြက္သြားရမွာပဲ ................။ ။
Regards,
Z
================================================
ျမစိမ္းေတာင္ေတာရမွာ လမ္းေဖာက္ေနတာ အလွဴခံေနပါတယ္။
မႏွစ္ကတည္းက စေနၾကပါျပီ။ ဒီႏွစ္ကုန္ေလာက္အျပီး လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကြန္ကရစ္လမ္း ၁၀ ေပကို စင္ကာပူေဒၚလာႏွစ္ရာႏႈန္းနဲ႕ လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္။ Myaseintaung.net/road_updgrading.html
http://www.myaseintaung.net/road_upgrading.html
မွာ အေသးစိတ္ၾကည္႕ႏိုင္ပါတယ္။ ၁၆၅၃.၇ ေပ က်န္ပါေသးတယ္။ လွဴဒါန္းခ်င္တဲ႔သူေတြ လွဴႏိုင္ၾကေစဖုိ႕ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း မႏွစ္ကဆယ္ေပလွဴျပီးျပီ။ ဒီႏွစ္ ၁၅ ေပထပ္လွဴပါမယ္။ ျမန္ျမန္ျပည္႕သြားရင္ ေကာင္းတာေပါ႔။
ကိုေဇာ္မုိးစံ +၆၅-၉၁၇၁၄၃၅၀ zawmoesan@yahoo.com.sg
မေက်ာ့ေက်ာ့ခုိင္ +၆၅-၉၈၄၄၆၁၂၀ kyawtkk@gmail.com
ျမန္မာျပည္တြင္ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းလုိသူမ်ား ေအာက္ပါ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသုိ ့ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္။
ကုိထင္ေက်ာ္ ၀၉-၄၂၈၁၈၃၆၉၀
ကုိမ်ိဳး၀င္းရီ ၀၉-၄၃၀၅၀၀၄၇
မေအးဇာလီ ၀၉- ၃၆၁၅၄၉၀၁
================================================
Peace B with U.
