က်ေနာ္႔မ်က္ရည္ေတြဟာအစစ္ေတြ။
တိမ္ေတြကိုေမာ႔ၾကည္႕ရင္းနဲ႕
ဇာတ္သြားရွည္ခဲ႔တဲ႔ ျပဇာတ္တစ္ခုေပါ႔။
သာမန္အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕ ျပိဳက်သြားတဲ႔
မိုးေကာင္းကင္တစ္ခုစာ ေလးလံျခင္းေတြရဲ႕ သက္တမ္းတုိတစ္ခုလုိ႕လည္း ဆိုႏုိင္လိမ္႔မယ္ထင္တယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ က်ေနာ္က်ေပ်ာက္သြားတဲ႔ စံပယ္ပြင္႔ေလးတစ္ပြင္႔ပါပဲ
.....................။ ရနံ႕အေသေတြကို လြမ္းေနတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ႔တာေတာ႔ အမွန္ပါ။
Shimano ျပိဳင္ဘီးေလးကို
စီးရင္း တိတ္ဆိတ္တဲ႔ညေတြကုိ လွစ္ခနဲျဖတ္သန္းရင္း .........ခြ်င္ နဲ႕ တြင္ ၾကားမွာ
သာသာယာယာျမည္တတ္တဲ႔ စက္ဘီးဘဲလ္ေလးတစ္ခုရဲ႕ ဇာတ္လမ္းလုိ႕ေျပာလုိ႕ရမယ္ထင္ပါရဲ႕။
သိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာကို အၾကည္႕တစ္ခ်က္က သက္ေသခံလုိက္တာလည္းရိွခဲ႔မယ္။
သိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကုိ စကားလံုးတစ္လံုးမွ သံုးစရာမလိုဘဲ အျပံဳးေလးတစ္ဝင္႔က
နားလည္မႈမွတ္တမ္းတင္လုိက္တာလည္းရိွခဲ႔မယ္
...........။ ေဆာင္းရာသီအသစ္တစ္ခုရဲ႕ အေအးျမဆံုး နံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ
လက္ဖ်ားေလးတစ္ခုဟာ ဂႏၱဝင္ျပည္႕စံုမႈေတြကို သယ္ေဆာင္လာတဲ႔ သေဘာေကာင္းလြန္းတဲ႔
နတ္သမီးေလးရဲ႕ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္မြန္ ...................................။
ရထားၾကီးတစ္စင္းကို ေငးေမာၾကည္႕ရင္း ေမာသြားခဲ႔ဖူးတယ္
.................။ အနာဂတ္မွာ မင္းမပါဘဲ ကိုယ္ဘယ္လိုသြားရမွာလဲ ..........
အဲဒီေန႕ေတြမွာ တိမ္ေတြျပိဳပ်က္က်ျပီး အပ်က္အစီးပံုေတြၾကားမွာ ပိေနသလို
မြန္းၾကပ္လြန္းလွတယ္။ အမွန္တရားကို နည္းနည္းခ်ိဳေစခ်င္တယ္။ ရသပ်က္ေတြမွာ
.......... ကိုယ္နည္းနည္းေလာက္ေပ်ာ္ၾကည္႕ခ်င္တယ္။
.......ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို ေငးၾကည္႕ေနခ်င္ေသးတယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ ျမင္႔ျမတ္ျဖဴစင္ေသာ ရနံ႕သစ္မ်ား
..........လက္သန္းေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခ်ိတ္ထားလုိက္ရံုနဲ႕ ျပီးျပည္႕စံုျပီး
လံုျခံဳေႏြးေထြးေနတဲ႔ စိတ္ကို ေမ႔လုိက္ဖုိ႕မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႕ရင္း
သူ႕ၾကယ္ေလးကို ေငးၾကည္႕၊ ကုိယ္႔ၾကယ္ေလးကို ေငးၾကည္႕ ...........
ကိုယ္႔ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို ေငးၾကည္႕ .......အထီးက်န္တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔
အရိပ္မဲ႔သစ္ပင္ေလးကို ေငးၾကည္႕ ......................။ မျမင္ရတဲ႔ လႈိင္းေတြ၊
မျမင္ရတဲ႔ ေပ်ာ႔ေျပာင္းတဲ႔လိုင္းေတြ၊ မျမင္ရတဲ႔ ေရေမႊးနံ႕ခ်ိဳအီ
.................လြမ္းေနျခင္းမွာ ဝင္းမွည္႕လာတဲ႔ ခ်စ္ျခငး္ရဲ႕ သစ္သီးေတြ
..........။
ခ်စ္သူေပးတဲ႔ ေရသံလက္စြပ္ေလးအတြက္
စိန္လက္စြပ္တစ္ကြင္းကို ေနရာဖယ္ပစ္လုိက္တဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္မေလးမွာ
အျဖဴေရာင္ ႏွလံုးသားရိွတယ္ ............။
စံပယ္ရနံ႕ဟာ
ပန္းေျခာက္ကို စြန္႕ခြာသြားသလုိကြာေဝးျခင္းဟာ ခ်စ္ျခင္းတုကို စြန္႕ခြာသြားခဲ႔တယ္။
။(Zephyr) .... ဒီကဗ်ာအပိုင္းအစကို သူလက္မခံဘူးလုိ႕ေျပာတယ္။ ကံတရားရဲ႕
အက်အေပါက္ေတြထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ အက်အေပ်ာက္မ်ားလြန္းတယ္တဲ႔
.....................။ ကံတရားဆိုတာ ကိုယ္႔အနာဂတ္မွာ လက္သီးအျပင္းဆံုးထိုးႏုိင္တဲ႔ ျပိဳင္ဘက္ ျဖစ္လာမွာလား
............။ ............................................................။
လဲက်သြားမွာ ကိုယ္မေၾကာက္ဘူး.. ကုိယ္ျပန္ရပ္တည္ႏိုင္တဲ႔အခ်ိန္မွာ မင္း
အရိပ္ေလး ေဘး မွာရိွေနရင္ရျပီလို႕ က်ေနာ္ေျပာခဲ႔ေသးတာေပါ႔။
မိုးရြာတဲ႔စေနေန႕တစ္ေန႕မွာ
သူ႕ေဒၚေလးဆံုးသြားတယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ က်ေနာ္တို႕နဲ႕သိပ္နီးတယ္ဆိုတာ
သိလုိက္ရတဲ႔ေန႕ပါပဲ။ ေဒၚေလးးဟာ ဆံုးသြားတုန္းက ၃၈ ႏွစ္။ ကထိက။
ရုပ္ေခ်ာတယ္။ တည္ၾကည္တယ္။ သိမ္ေမြ႕တယ္။ ၃၈ မွာမွ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။
လအနည္းငယ္ေလာက္အၾကာမွာ ထူးဆန္းတဲ႔ေရာဂါျဖစ္တယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာဆံုးသြားတယ္။
သူ႕ဘဝဟာရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ၊ သူထြက္သြားပံုကလည္း ရိုးရိုးေလးပါပဲ။
က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ေဒၚေလးရဲ႕ အသုဘကို အတူသြားပို႕ျဖစ္တယ္။ ..........ေသျခင္းတရားဟာ
ကိုယ္တုိ႕နဲ႕ နီးနီးေလးမွာပဲ ........................ မေသခင္မွာ ကိုယ္႔ကို
မ်ားမ်ားခ်စ္ပါလုိ႕ က်ေနာ္ေျပာခဲ႔ေသးတယ္။
တစ္ခုေသာ
ဒီဇင္ဘာမွာေတာ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆံုးသြားတယ္။
သေဘၤာလုိက္ေနရင္း ေခါက္ဆြဲတစ္မွ်င္ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းထဲဝင္ရာကေန ဆံုးသြားတယ္
.........။ က်ေနာ္တို႕အသက္ ၂၂။ ေသျခင္းတရားဟာ မျမင္ရတဲ႔ ေထာင္႔ခ်ိဳးကေန
လက္ျပႏႈတ္ဆက္သြားတယ္။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းဟာ သူ႕အေမအတြက္ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ေဆာက္ေပးေနတုန္း
ဆံုးသြားတာပဲ။ ေခြ်တာစုေဆာင္းထားတဲ႔ေငြေတြပို႕ေပးရင္း သူ႕အေမအတြက္
အိမ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္ေပးခဲ႔တယ္။ သူ႕အဘိုးနဲ႕အဘြားက ဘုရားသခင္ေခၚသြားတာလို႕ေျပာတယ္။
Baptist အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က သီခ်င္းဆိုတယ္ .......... ယာယီအိမ္ေလး ပ်က္သြားျပီတဲ႔
.............။ သုႆာန္မွာ က်ေနာ္စဥ္းစားေနမိတယ္ ........။
ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႕ ေသကြဲကြဲရတာလည္း မေကာင္းဘူးဆုိတာကို
.......။ ေသခ်ာစဥ္းစားေနမိတယ္။ အျပန္လမ္းမွာ နီရဲေဖာင္းအစ္ေနတဲ႔
သူ႕မ်က္လံုးကိုျမင္ရတာ က်ေနာ္႔ရဲ႕ အသုဘလုိ႕ ခံစားလုိက္ရေသးတယ္။
AMGSTHPCT
တဲ႔ ..........။ က်ေနာ္႔ေမြးေန႕ကဒ္မွာ သူ႕လက္ေရးလွလွေလးနဲ႕ေရးထားတယ္။
A
= ေအး၊ MG=ေမာင္ ST=Street လမ္း HP=handphone လက္ကိုင္ဖုန္း၊ CT=CT Scan
စီတီစကန္း လားဆိုျပီး ေမးေတာ႔ မဟုတ္ဘူးလုိ႕ေျပာတယ္ .......။ အမ်ားၾကီးဆိုတာထက္
ပိုခ်စ္တယ္လုိ႕ ေရးထားတာလုိ႕ေျပာတယ္။ ဟိုက္ရွားဘားစ္။ မင္းသိခၤေတြဖတ္လာရာက
ဝွက္စာပညာရွင္ျဖစ္လာတယ္ထင္ပါရဲ႕ ဆိုေတာ႔ မ်က္ေစာင္းၾကီးၾကီးတစ္ခု သူထုိးခဲ႔တယ္
....။ မ်က္ေစာင္းထိုးခံရတယ္ဆိုတာ လက္သီးနဲ႕ထုိးခံရတာထက္ေတာ႔ ေတာ္ေသးတာပါပဲ
ဆိုေတာ႔မွ လက္ေမာင္းကို လက္သီးနဲ႕ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ထုိးသြားတယ္။ အသိေတြျဖစ္ေနတာနဲ႕
ဖခင္နဲ႕ လူၾကီးေစာင္႔ေရွာက္ေရးမတုိင္ခဲ႔ဘူး .................။
အဲဒီတုန္းက
တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ရက္ပဲရိွခဲ႔တယ္။
သူ႕ကိုေတြ႕ခြင္႔ရတဲ႔ရက္နဲ႕ ေတြ႕ခြင္႔မရတဲ႔ရက္ ............။
က်ေနာ္႔ျပကၡဒိန္ဟာ အဲဒီေလာက္ ရိုးရွင္းခဲ႔ပါတယ္။
သူဝယ္ေပးထားတဲ႔
စာအုပ္ေတြဖတ္ရင္း၊ သူဝယ္ေပးထားတဲ႔ Oranda Red cap ငါးေလးေတြကိုၾကည္႕ရင္း၊
သူပူေဇာ္ထားတဲ႔ တရားေခြေတြနာရင္း
က်ေနာ္႔ ေႏြရာသီေတြကို ေအးခ်မ္းေအာင္ေနခဲ႔ပါတယ္။ ဝင္သက္ကို
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ ရွဴသြင္းျပီး၊ ထြက္သက္ကို
လြမ္းဆြတ္ျခင္းနဲ႕ ေျဖေလွ်ာ႔ခဲ႔တဲ႔ရက္ေတြ။ သူဆိုတဲ႔ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရင္း
သတိရေနတဲ႔စိတ္ေနာက္ကို လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြျဖည္႕ေနခဲ႔တာ ........ က်ေနာ္ေပ်ာ္ခဲ႔ပါတယ္။
သူေပ်ာ္ေနတာကို ေစာင္႔ၾကည္႕ဖုိ႕၊
သူငိုေနတာကို ႏွစ္သိမ္႔ဖုိ႕နဲ႕တင္ လူ႕ဘဝၾကီးဟာ ဒုလႅဘ (ရခဲေသာတရား) ဆိုတာ
လက္ခံခဲ႔မိတာပဲ။
မနက္ခင္းမွာ
က်ေနာ္စိုက္ထားတဲ႔ အိုးပုတ္စံပယ္ပန္းေလးပြင္႔ေနရင္ အဲဒါဟာ သူ႕အတြက္
က်ေနာ္ေပးႏိုင္တဲ႔ ရွားရွားပါးပါး လက္ေဆာင္တစ္ခုပဲ။ ဆင္းရဲတာကို က်ေနာ္မျငဴစူမိဘူး
.........၊ က်ေနာ္႔ရဲ႕ မျပည္႕စံုမႈကို သူ႕ရဲ႕ျပည္႕စံုမႈနဲ႕မျဖည္႕စြက္ခဲ႔ဘူး။
က်ေနာ္႔ရဲ႕အလင္းဘက္ျခမ္းဟာ သူေႏြးေထြးဖုိ႕သက္သက္ပဲ။ ေနေရာင္ျခည္တန္းလုိ
သဘာဝျဖစ္တည္မႈကို သ ေနစရာမလိုဘူးထင္တယ္။ ဆင္းရဲတဲ႔သူက ဆင္းရဲမွာပဲ။ ခ်မ္းသာတဲ႔သူက
ခ်မ္းသာမွာပဲ။ က်ေနာ္ကလည္း ေမာ႔မၾကည္႕ခဲ႔သလို သူကလည္း ငံု႕မၾကည္႕ခဲ႔ဘူး
........ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပဋိညာဥ္ေတြရဲ႕
အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။
....................မိုးေလးဖြဲတုန္း
သီခ်င္းကို သူဆိုတဲ႔အခါ ကြ်န္ေတာ္တိတ္ဆိတ္ေနမိတယ္။ ..............ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး
မင္းအနားမွာ ...ထိုင္ကာေလ အျမဲရိွခ်င္တယ္ ........ဆိုတဲ႔ စာသားကို
က်ေနာ္သိပ္ခံစားရတယ္ .........။ သီခ်င္းဆိုေနရင္း တစ္ခါတစ္ခါ သူမ်က္ရည္ေတြက်တယ္
...............။ မ်က္ရည္ေတြက်လာတာနဲ႕ သူႏွာေခ်ာင္းပိတ္သြားတတ္တယ္။
အဲဒီႏွာေခါင္းပိတ္တဲ႔အသံနဲ႕စကားေျပာရင္ က်ေနာ္ရယ္မိတာပဲ .............။
သူ႕အသံရွတတေလးကို က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းသေကၤတမ်ားျဖင္႔
စုိစြတ္လွပေနေသာ မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းကို က်ေနာ္ခ်စ္သည္ .........။
ခ်စ္ေနျခင္းသည္ အက်ိဳးဆက္တစ္ခုမဟုတ္၍
အေၾကာင္းခံတရားကို ေဖာ္ညႊန္းရန္ခက္လြန္းသည္။ ဟဒယဝတၳဳတည္းဟူေသာ ႏွလံုးေသြးစက္ထဲမွ
အလုိလုိျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္၊ေစတသိက္အစုအေဝး၏
ရစ္သမ္က်က် ျဖစ္၊ပ်က္ျခင္းျဖစ္စဥ္ကိုပင္ အခ်စ္ဟုေခၚသည္ထင္ပါသည္။
မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းကို
ခ်စ္မိသူသည္ မ်က္ရည္စက္ကုိလည္း ခ်စ္ရမည္ထင္ပါသည္။ ေစာစီးစြာတြန္ျမည္တတ္လာေသာ
ဥၾသငွက္ငယ္အတြက္ေတာ႔ ေႏြဦးရာသီသည္ ေကာင္းကင္ဘံုဆန္လြန္းေနမည္ထင္ပါသည္။
ပန္းပြင္႔ေတြနဲ႕
တိမ္တိုက္ေတြပဲရိွေနရင္ေကာင္းမွာ။ ............ ဘာလို႕လည္းေတာ႔မသိဘူး။ သူက
တိမ္တိုက္ေတြကို သိပ္ခ်စ္တယ္။ ပန္းပြင္႔ေတြကို သိပ္ခ်စ္တယ္။ တစ္ေန႕ေန႕မွာ
တိမ္တိုက္ေတြနဲ႕ပန္းပြင္႔ေတြ ဝန္းရံေနတဲ႔ ျခံဝင္းေလးမွာ တစ္ထပ္အိမ္ေလးေဆာက္ေနၾကမယ္လို႕
သူခဏခဏေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ အိမ္ပံုေလးေတြ သူဆြဲျပီးယူလာတယ္။ တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳးနဲ႕
အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ။ မျမင္ရတဲ႔ အနာဂတ္မွာ က်ေနာ္တုိ႕ ေနမယ္ဆိုတဲ႔ အိမ္ကေလးဟာ
သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းလာတယ္။ ခေရပင္ၾကီးလည္းပါ၊ ကံ႔ေကာ္ပင္လည္းပါ၊ စံပယ္ရံုလည္းပါ၊
စံကားပန္းပင္လည္းပါ ... ပန္းရနံ႕ေတြလည္းေမႊးပ်ံ႕လာတယ္။
ဘုန္းဘုန္းေဆကိႏၵတရားေတြ
သူသေဘာက်တယ္လို႕ေျပာတယ္။ သူအၾကိဳက္ဆံုးတရားက ကြဲတတ္တဲ႔သေဘာရိွလို႕ ဖန္ခြက္ကို
မၾကိဳက္ရဘူးဆိုတာပဲ။ ပ်က္တတ္တဲ႔သေဘာရိွတာကို ခ်စ္ေနရင္ ပ်က္သြားတဲ႔အခါ
ခံစားေနရမွာပဲလို႕သူေျပာတယ္။
၂၀၀၈
စက္တင္ဘာ .....။ သူ႕မွာ အၾကိတ္တစ္ခုေတြ႕တယ္ေျပာတယ္။
ဆရာဝန္နဲ႕ျပရတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆီၾကိတ္ျဖစ္တယ္လုိ႕သိရတယ္။
ကင္ဆာမဟုတ္လုိ႕ေပ်ာ္လုိက္ရတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ခြဲလိုက္ပါလုိ႕ ဆရာဝန္က အၾကံေပးတယ္။
ဒါနဲ႕ စက္တင္ဘာေႏွာင္းပိုင္းမွာ ခြဲဖုိ႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။
က်ေနာ္ ေဆးရံုမွာသြားေစာင္႔ေပးတယ္။ သူေနေကာင္းသြားမွာပါလို႕ေျပာတယ္။
သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ေကာင္မေလးကို ခြဲစိတ္ဖို႕ ေမ႔ေဆးေပးတယ္
.................................................
...................................................................................................................................................
ကမာၻ႕လူဦးေရရဲ႕ ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ေမ႔ေဆးနဲ႕မတဲ႔တာျဖစ္ၾကသလဲေတာ႔
က်ေနာ္မသိဘူး။ ကံဆိုးရွာတဲ႔ေကာင္မေလးကေတာ႔ က်ေနာ္႔ကို
အဲဒီေန႕မွာ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတာပဲ .................................။
တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ႔ နိဂံုးဟာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသလိုမဟုတ္ဘူး .............။ က်ေနာ္
သူဆြဲေပးတဲ႔ အိမ္ပံုေလးကို ၾကည္႕ရင္း ငိုေနမိတုန္းပဲ ..............။
သူဆိုထားတဲ႔
အေခြၾကမ္းေလးကို နားေထာင္ေနတတ္တုန္းပဲ။ ခ်ိဳရွတဲ႔ အသံေလးနဲ႕
သီခ်င္းေခြမထုတ္ခင္ ေလာကထဲကထြက္သြားတဲ႔ေကာင္မေလး
............ ျငိမ္းခ်မ္းတိတ္ဆိတ္တဲ႕ ပန္းပြင္႔နဲ႕တိမ္တိုက္ေတြရဲ႕
ကမာၻမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းခ်မ္းေနမယ္လုိ႕ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာ
စံပယ္ပန္းေတြ ပြင္႔လာရင္ က်ေနာ္ရူးသြားလိမ္႔မယ္ထင္တယ္။
အသိတရားနဲ႕
ခံစားနာက်င္ေနတာနဲ႕ ရူးသြပ္ျပီးေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ တစ္ခုခုေရြးပါဆိုရင္
က်ေနာ္ဘာကိုေရြးလိုက္ရမွာလဲ။
အခုတေလာ
ဘယ္ေလာက္ ေဝးေဝး မင္း အနားမွာ ထုိင္ကာေလ အျမဲရိွခ်င္တယ္ ......
ဆိုတဲ႔သီခ်င္းသံကို ထပ္ျပန္တလဲလဲၾကားေနရတယ္ .......။
စံပယ္ပန္းးေတြမပြင္႔ေသးဘူးလား.....က်ေနာ္ေစာင္႔ေနပါတယ္
....................။
။
Zephyr
Peace B with U.
