Now, I am sick and tired of knowledge.
So I wrote a short story.
Today, I read a short sentence, indeed, it's not even a complete sentence; it says " hollow, stuffed men who lean together ...". These words flow into my mind .. and I am start thinking about these symbols and lateral meanings ....
I felt this symbol reflects our age. Most of us are so much alike to hollow, stuffed men ..who lean together since we don't have enough real strength of mind and own philosophy.What a worthless day we merely live!!
Then I read some of Paul McCartney's quotes
Will you still need me,will you still feed me..When I'm sixty-four?”
I love this question to test the genuine love. I believe I will not be so long-lived until 64, but I am happy to see this question.
In the end, the love you take is equal to the love you make.”
This quote also is very famous since it is the lyrics of the Beatles.
After reading these two quotes and the incomplete sentence of stuffed men ..., I wrote this short story .....
This may be one of my X'mas presents for you, mom.
Get Well soon.
Best Wishes,
Your son,Z
အရူးအမူးပါပဲ ...ေဆာင္းရာသီကိုခ်စ္ခဲ႔တဲ႔စံပယ္ေတြ၊ စပယ္တင္မွဲ႕ေလးကိုခ်စ္တဲ႔ေဆာင္းရာသီေတြ၊ ေဆာင္းရာသီဥခြံထဲ ... အသိဥာဏ္ဖြံ႕ျဖိဳးမႈနည္းတဲ႔ေတာင္တန္းေဒသေလးမွာ .... အခ်စ္ကို ... မၾကာမၾကာဓာတ္ခဲြၾကည္႕တုိင္း ဘာမွမရိွပါလားလို႕ သူ အၾကိမ္ၾကိမ္ အံ႕ၾသရတယ္။
မဟုတ္ဘူး.....။ သူဘာကိုျငင္းေနမွန္းသူမသိဘူး။ အိမ္မက္ႏွစ္ခုရဲ႕ အကြာအေ၀းဟာ သတိရမႈနဲ႕ဘယ္လုိပတ္သက္ေနလဲ။ မသိဘူး။ မသိဘူးဆုိတာထက္ မသိခ်င္ဘူးဆိုတာက ပိုမွန္မလားပဲ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေသာ႔ခတ္ထားျပီးမွ ေသာ႔ေပ်ာက္သြားသူလို ... ကိုယ္႔အျမီးကုိယ္ျပန္ကိုက္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ႔ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို .... ကယုကယင္ အျပံဳး ... ခ်စ္ဖြယ္ေသာ အၾကည္႕ ... စိုလက္ေသာ မ်က္၀န္း ...အဲဒီ နာမ၀ိေသသနႏွင္႔ နာမ္အတြဲအစပ္ကို သူဘာလုိ႕ သတိရေနမွန္းသူမသိ။ (မၾကာမၾကာေရးမိေနလို႕လည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။)
ေဘဘီ ... တိမ္ေတြကို အပိုင္ရရင္ မင္းဘာလုပ္မွာလဲလို႕ေမးတိုင္း .... တိမ္ေတြေပၚမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထုိင္ေနခ်င္တယ္လို႕ သူေျဖတယ္။ .. ဒါဟာ စိတ္က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ႔တဲ႔ အေျဖတစ္ခုလား .....။ မေသခ်ာဘူး ....... သူ႕ကိုယ္သူခ်စ္တာထက္ ကိုယ္႔ကိုယ္သူပိုခ်စ္ေနတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္ .......။ ေကာင္းကင္ၾကီးဟာ ေမွာက္အိပ္ေနတဲ႔ကေလး၀၀ေလးနဲ႕တူတယ္ေနာ္ လုိ႕ေျပာတိုင္း .. ကြ်န္ေတာ္ျပံဳးမိတယ္။ သူဟာ တစ္သီးပုဂၢလ ကမာၻေျမလည္းျဖစ္တယ္။ အေပၚယံအခြံေတြမာသလိုနဲ႕ ေက်ာက္ရည္ပူေတြသိမ္းထားရသလိုမ်ိဳးေပါ႔။ ေဘဘီ ...ေအးခ်မ္းပါေစ။
သက္တံေတြကခံုးေနတယ္။ ခံုးေနတာေတြဟာ သိပ္တုိတဲ႔မ်ဥ္းေျဖာင္႔ေတြ ခ်ိတ္ဆက္ထားတာ။ သူေနမေကာင္းဘူး။ ေနေကာင္းတဲ႔ရက္အနည္းငယ္ကို ခ်ိတ္ဆက္ျပီး သူ႕ဘ၀အတြက္ သက္တံေလးတစ္ခုကို သူဖန္ဆင္းေနတာ။ မဟုတ္ဘူး ... သူ႕ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကိုက ပန္းပြင္႔ကေလးပြင္႔လာသလို ...။ သိပ္လွတဲ႔ငွက္ကေလးပ်ံဖုိ႕အားယူေနသလုိမ်ိဳး ....။ သူလိမ္မေျပာတတ္ဘူး ........။ မွန္ပံုးထဲကငါးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ေနပံုက အသိအကြ်မ္းေတြကိုႏႈတ္ဆက္ေနသလိုမ်ိဳး ..။ အစားစားျပီးျပီလား။ အစာမွန္မွန္စားရလား။ ေနေကာင္းလား။ အစာမ်ားမ်ားစား ... ေကာင္းေကာင္းအိပ္။ ငါးေတြအစားေတာင္းတုိင္း ေကြ်းရင္ စားပိုးနင္႔ျပီးေသသြားမွာေပါ႔ကြ...၊သူက ငေပါမေလးပဲ ။
သိပ္ျမင္႔တဲ႔ေနရာမွာ တိမ္ေတြ ၀င္ထြက္သြားလာတဲ႔အိမ္ေလး ေဆာက္ေပးဖုိ႕ သူပူဆာတယ္။
သပိတ္လြယ္ငွက္ေလးေတြက ဘာလုိ႕ခုန္ေနတာလဲ ...၊ မေဟာ္ဂနီသီးေတြကြဲျပီး အထဲက ပန္ကာေလးေတြ က်လာတာ ထုိင္ၾကည္႕ၾကရေအာင္။ မႏွစ္က ၾကည္႕ခဲ႔တဲ႔ ေစတီနားက ၀ါးပင္ေလး အရပ္ဘယ္ေလာက္ျမင္႔ျပီလဲ သြားၾကည္႕မယ္ေနာ္။ ... သူဟာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ ....။ သဘာ၀ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ႔ကေလးေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။
ရွည္လ်ားတဲ႔ပုရြက္ဆိတ္တန္းၾကီးမွာ ဒီေကာင္က ဘာလုိ႕ေနာက္ဆံုးမွလုိက္ရတာလဲ။
ေရွ႕ဆံုးကသြားေနတဲ႔ေကာင္က ေနာက္ဆံုးက ပုရြက္ဆိတ္နဲ႕ မတည္႕ၾကဘူးလား။ .............. သူဟာ ကြ်န္ေတာ္မေျဖႏိုင္တဲ႔ေမးခြန္းေတြကို အမ်ားဆံုးထုတ္သြားတဲ႔ ႏြားေက်ာင္းသူေလးလည္းျဖစ္တယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မျပီး သူဟာ ကြ်န္ေတာ္႔စာစစ္သူမျဖစ္ခဲ႔ဘူး။
အိမ္က မန္က်ည္းပင္ကို အရြက္ေတြဘာလို႕ဒီေလာက္ေတာင္ေခြ်ခ်ေနတာလဲ ...။ ေနာက္တစ္ခါ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ တံမ်က္စည္းလွည္းရမယ္ ...ဆိုျပီးၾကိမ္းေမာင္းတတ္တဲ႔ အရူးမေလးလည္းျဖစ္တယ္။ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ရက္အနည္းငယ္ကို ... ေပ်ာ္ရႊင္စြာကုန္လြန္တယ္။ သဘာ၀တရားကို ဇီဇ၀ါပန္းကေလးကိုခ်စ္သလိုခ်စ္တယ္။ မနက္မိုးလင္းလာတာကို ေပ်ာ္တတ္တဲ႔ ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္သမီးေလး ....။ မနက္ခင္းတိုင္း သူ မၾကိဳက္တဲ႔ႏြားႏို႕နဲ႕ သူမုန္းတဲ႔ေဆးေတြေသာက္ရရွာတယ္။
ေဆာင္းရာသီမွာေမြးတဲ႔ ဒီဇင္ဘာပန္းပင္ေလး ... သူ႕မွာ က်န္းမာေရးအျပည္႕အ၀မရရိွေပမယ္႔ ... ေလာကၾကီးကိုအျပစ္မျမင္ရွာဘူး။ ေဘဘီ ...ေလာကၾကီးဟာမတရားပါဘူး ...။ အထူးသျဖင္႔ သိပ္ျဖဴေနတဲ႔ပန္းပြင္႔ေလးေတြဟာ ခဏေလးပဲပြင္႔ခြင္႔ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ဖိနပ္တစ္ဖက္ပဲခုိးသြားတဲ႔လူမ်ိဳးဟ ......။
သူေျပာတာကို ေတြးမိတယ္။ အေတာ္ေလးေကာင္းတဲ႔ဥပမာလုိ႕ထင္တယ္။ ကိုယ္႔အတြက္အက်ိဳးမရိွဘဲ တစ္ျခားသူကို ဒုကၡေပးခ်င္တဲ႔သူမ်ိဳးကို သူက အဲဒီလိုသတ္မွတ္တယ္။ သူကငယ္ကတည္းက William James ေတြဖတ္တယ္။ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ သူဟာ Philosopher ျဖစ္လာမွာလုိ႕လည္း မၾကာမၾကာၾကြားတဲ႔ငၾကြားမေလးလည္းျဖစ္တယ္။
Fanny ဆီကို Keats က ရည္းစားစာေတြအမ်ားၾကီးေရးတယ္ဟ။ Keats ေသသြားေတာ႔လည္း Fanny က သူေပးတဲ႔လက္စြပ္ေလးကို တစ္သက္လံုး၀တ္သြားသတဲ႔။
အဲဒီေတာ႔ဘာျဖစ္လဲဟ။
အခ်စ္ဆိုတာဟာ ယံုၾကည္မႈနဲ႕ ျပည္႕စံုသြားတဲ႔ ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္နဲ႕တူတာေပါ႔။ နင္႔ကိုေျပာရတာ လက္ေပါက္ကပ္တယ္။
လက္ေပါက္မကပ္ခ်င္ရင္ ေကာက္ညွင္းေပါင္းစားရင္ ဇြန္းနဲ႕စားေပါ႔ဟ။
နင္ဟာေလ ... ဆရာ၀န္လာတဲ႔အထိ ျပည္တည္ျပီး ေစာင္႔ေနတဲ႔အနာလိုပဲ။ အခ်ိဳးကိုမေျပဘူး။
........ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေအာ္ရယ္မိတယ္။ သူေျပာတာကိုသေဘာက်လုိ႕ .. ဆရာ၀န္လာတဲ႔အထိ ျပည္တည္ျပီးေစာင္႔ေနတဲ႔ အနာတဲ႔ ....ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ အေတာ္ စိတ္နာမိတယ္။
ေမြးေန႕မွာ နင္ဘာလုိခ်င္လဲ။
ေအာက္ဆီဂ်င္အျပည္႕နဲ႕ေလထု။
....... ကိုယ္႔အမွားကိုယ္သေဘာေပါက္ျပီး ေနာက္ဆို ဘာမွမေမးမိေအာင္သတိထားေနျဖစ္ပါတယ္။
(အဲဒီတုန္းက ေညာင္ပင္ေလးတစ္ပင္လက္ေဆာင္ေပးလုိက္တယ္။ သစ္ပင္ရဲ႕ေအာက္မွာဆုိ အနည္းဆံုး ေအာက္ဆီဂ်င္ေတာ႔ပိုရႏိုင္တယ္။)
ငါ ခဏခဏေသြးေတြသြင္းေနရတယ္။ အခုတေလာ အားမရိွသလိုပဲ။
အဲဒါေကာင္းတာေပါ႔ဟ။ အားရိွရင္ ေရစည္လွည္းတြန္းတာတို႕၊ ဆုိက္ကားနင္းတာတို႕၊ ဆန္အိတ္ထမ္းတာတို႕ လုပ္ေနရမယ္။
ငါတုိ႕ကိုထမ္းထားတဲ႔ကမာၻၾကီးေရာ အားရိွေသးရဲ႕လား။
....... မသိဘူး။ မသိဘူးလုိ႕ေျပာရတာ အေတာ္ေလး ဂုဏ္သိကၡာက်တယ္လုိ႕ခံစားရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မသိဘူးဆိုတာကိုေျပာဖုိ႕ ေနာက္ထပ္ မသိဘူးနဲ႕အလားတူစကားလံံုးမရိွဘူး။ မသိေသးဘူးလုိ႕ေျပာရင္လည္း ေနာက္လည္း သိမလာရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ... အဲဒီေတာ႔ ေဘဘီ ...။ ငါမသိဘူး။ ရိုးရိုးသားသား ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြက ေကာက္က်စ္တဲ႔၀န္ထုပ္၀န္ပုိးေတြထက္ေတာ႔ ကမာၻၾကီးကို ပိုျပီးေက်းဇူးသိတတ္မွာပါ .....။ အဲဒီလုိပဲ ငါေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္ေဘဘီ။
ေကာင္းကင္မွာ ဒီၤေန႕ၾကယ္တစ္လံုးမေတြ႕ရဘူး။
သူလည္းေနမေကာင္းလုိ႕အိပ္ေနတာျဖစ္မွာေပါ႔ဟ။
စိတ္ထဲမွာ ၾကယ္ေလးေပ်ာက္သြားရင္ေတာ႔ ငါလည္း ရူးသြားမွာပဲ။
ရူးသြားရင္ေတာ႔ ႏွစ္လံုးထီနံပါတ္ေလးဘာေလးေပးေနာ္။
ၾကယ္ေတြကို ငါတို႕ျမင္ေနရတာ အေမွာင္ထဲမွာမို႕လုိ႕ ....၊ လင္းလာတဲ႔ေန႕မွာ ၾကယ္ေတြကလည္း ငါတုိ႕ကိုျပင္ျမင္လာမွာပါ။
ငါ႔သေဘာကေတာ႔ ၾကယ္ေတြ ငါတုိ႕ကိုမျမင္တာပိုမေကာင္းဘူးလား။ သူတို႕နဲ႕ မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ ငါတို႕ ခင္မင္ေနတာ သူတုိ႕သိဖုိ႕လိုလို႕လား ..........။ သူတို႕အလင္းေတြရပ္တန္႕သြားတဲ႔ မ်က္၀န္းေလးတစ္ခုကို သူတို႕သိဖို႕လုိလုိ႕လား .......။ သူတို႕က ...ဒီမ်က္၀န္းေလးထဲမွာ ဘာေတြကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မွာလဲ ....။ ... အေမွာင္ထဲမွာ ၀ပ္ေနတဲ႔သစ္ေစ႔ေလးလို .. အရာရာကို ဥေပကၡာထားႏိုင္တာက ပိုမေကာင္းဘူးလားေဘဘီ။
ဒီဇင္ဘာ ၂၁။
ကြ်န္ေတာ္႕ကိုခ်စ္ေသာ၊ ကြ်န္ေတာ္ကခ်စ္ေသာ၊
သဘာ၀တရားကိုခ်စ္ေသာ၊ သဘာ၀တရားကခ်စ္ေသာ၊
တိမ္မ်ားကိုခ်စ္ေသာ၊ တိမ္မ်ားကခ်စ္ေသာ၊
သစ္ပင္ေလးကိုခ်စ္ေသာ၊ သစ္ပင္ေလးကခ်စ္ေသာ ....
ေရႊငါးေလးမ်ားကိုခ်စ္ေသာ၊ ေရႊငါးေလးမ်ားကခ်စ္ေသာ
ေကာင္မေလး .......
...............................သည္ .............ကမာၻေျမကို စြန္႕ခြာထြက္သြားခဲ႔သည္။
ယခုအခါ ၾကယ္မ်ားကိုေတြ႕လွ်င္၊ သစ္ရြက္ေၾကြမ်ားကိုေတြ႕လွ်င္၊ တိမ္မ်ားကိုေတြ႕လွ်င္၊မနက္ခင္း အရုဏ္အလင္းကိုေတြ႕လွ်င္၊ ေလတိုက္ေသာအခါ ယိမ္းေနေသာ၀ါးပင္ေလးမ်ား၏ ျမည္သံကုိၾကားလွ်င္၊ အသက္ရွဴမ၀ေသာ ေလထုကို မြန္းၾကပ္ေနလွွ်င္၊ John Keats ကဗ်ာမ်ားဖတ္လွ်င္၊ ပုရြက္ဆိတ္တန္းကိုေတြ႕လွ်င္၊ ... ကြ်န္ေတာ္ Pilosopher ျဖစ္ခ်င္ေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို သတိရပါသည္။ သူ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘံုဘ၀တြင္ စိတ္လက္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမည္ဟု ယံုၾကည္ေနမိသည္။
ၾကယ္မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကိုျမင္ေတြ႕ရန္မလိုပါ ........။
အေမွာင္ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တိတ္ဆိတ္စြာ ရိွေနေၾကာင္း သူတုိ႕သိႏွင္႔ျပီးသားျဖစ္သည္။ ။
Notes:
Thanks mom for your love and kindness.
Thanks yeyene for cute image.
Peace B with U.
