ဟယ္လုိ အဲဗရီးဘဒီ .... ႆစ္ အစ္စ္ ဇက္ဖွာ ....

ဟယ္လုိ အဲဗရီးဘဒီ ....

ႆစ္ အစ္စ္ ဇက္ဖွာ ....

ေပါက္ကရေတြပဲ ေရးေတာ႔မွာလားဆိုလို႕... နည္းနည္း စနစ္တက်ေပါက္ကရျဖစ္တာေတြေရးပါမယ္ ...။

ေရးခ်င္သလိုေရးေနတာ ၀ိနည္းနဲ႕မညီဘူးဆိုလို႕ ... စနစ္တက်ေပါက္ကရ ေရးပါမယ္။

အေၾကာင္းအရာ။ ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ blogger မဟုတ္ေၾကာင္း ေရွ႕ခုနစ္အိမ္ ..ေနာက္ခုနစ္အိမ္ သုိ႕အေၾကာင္းၾကားျခင္း။

သုိ႕ ...

ဘေလာ႔ခ္ေရးျခင္း၊ ၀မ္းႏႈတ္ေဆးစားျခင္း၊ ဆံပင္ေပါင္းတင္ျခင္း၊ အားလပ္ရပ္မ်ား၌ ရုပ္ရွင္ရံုထဲတြင္ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း အစရိွတဲ႔ ေရာဂါလကၡဏာေတြကို ေမာ္ဒန္လူသားေတြမွာတြ႕ရတယ္လုိ႕ ဆိုၾကပါတယ္။ ဘေလာ႔ခ္ဂါ ဆိုတာ Web Log ကေန ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ျပီး Lady Ga Ga နဲ႕မည္သို႕မွ်မသက္ဆိုင္ဟု သိရပါသည္။ စစ္သူၾကီး ဂါမဏိသည္လည္းေကာင္း ေလသူရဲ ဂါဂါရင္ သည္လည္းေကာင္း ဘေလာ႔ခ္ဂါမ်ိဳးရိုးမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားမဟုတ္ၾကပါ။ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္ ဂါေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

လူတကာထက္ နည္းနည္းပိုသိသည္ဟုထင္ေနေသာ ေရာဂါကို Blogger Syndrome ဟု ေခၚသင္႔ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ေျပာေသာအခါ မ်က္ေစာင္းအၾကီးစား အခုတရာ ရခဲ႔ပါသည္။ Blog တြဲေရးခြဲေရး တြဲသလိုလို နဲ႕ခြဲေရး အေၾကာင္းမ်ားဆက္လက္တင္ျပေသာအခါ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေကာ္မန္႕ေရးသူမ်ား အုပ္စုမွ လူစုျပီး ကန္႕ကြက္ၾကပါသည္။ မေထာက္ခံေၾကာင္းကို အလံကိုင္၍ လမ္းတကာလွည္႕ပါသည္။ (အတုျမင္ အတတ္သင္ျဖစ္ႏုိင္သည္။) ထိုေၾကာင္႔ ေဆြးေႏြးပြဲမွ ကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ထြက္ပါသည္။

ျမန္မာစာ ဂုဏ္ထူးထြက္ေသာ လူမ်ားသာ ဘေလာ႔ခ္ေရးသင္႔ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္က အဆိုျပဳလွ်င္ စတန္႕ထြင္ေသာ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ထက္ နည္းနည္းသာသြားႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ အဆိုမျပဳခဲ႔ပါ။

အေရာင္မ်ားေပါင္းျပီး အနံ႕ျဖစ္ေနေသာ ျမန္မာစာ (ဥပမာ စိမ္း+ေရႊ+ေရႊ) အသံုးအႏႈန္းမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္နားမလည္ပါ။ အသံ၀ါ၊ အသံျပာ ဆိုေသာ အေရာင္ပါေသာ အသံမ်ားကိုလည္း နားမလည္ပါ။ ထုိ႕ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ျမန္မာစာ ေကာင္းေကာင္းမတတ္ပါ။ ဆယ္တန္းတုန္းက ေတာကို မေရာက္ဘူးပဲ ေတာက ညေနခင္းေတြအေၾကာင္း ေရးလုိက္ရင္ ဂုဏ္ထူးထြက္သြားပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ယုတၱိေဗဒနဲ႕ ကင္းကြာတာကို ျမန္မာစာက လက္ခံသလိုျဖစ္ေနတာကိုေျပာခ်င္တာပါ။ ခ်ဳပ္ညရီတြင္ က်ဳပ္ျမင္သည္ ဆိုတာမ်ိဳးကို ကိုရင္က ဘာေတြ လုိက္ၾကည္႕ေနတာလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေရးရင္ စာေမးပြဲက်သြားႏိုင္ပါတယ္ ....။

ျမန္မာစာမွာ တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္သင္လာတာ ေရွးက စာေတြပဲသင္ပါတယ္။ ဒါကို နည္းနည္းမွလက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႕ေရးတာေတြ ေကာင္းရင္လည္း အခုေခတ္မွာေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီးရိွပါေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ႔လည္းေတြးမိတယ္ ... ပါေမာကၡေတြဟာ ဒီစာအုပ္ေတြေလာက္ကိုပဲ ျမန္မာစာထင္တာလို႕ ....။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဆီမွာ ျမန္မာစာ တႏိုင္ငံလံုးအမွတ္အမ်ားဆံုးရတဲ႔သူေတြဟာ ေဆးေက်ာင္းတက္ၾကျပီး ...အမွတ္ အနည္းဆံုးနီးနီး (ကြ်န္ေတာ္႔အေခၚ All 40s ) ေတြ ျမန္မာစာ သြားၾကတာေၾကာင္႔လည္း ဒီလို ျဖစ္ေနတာထင္ပါတယ္။ ျမန္မာစာ ဌာနမွာ သိပ္ေတာ္တဲ႔သူေတြ တစ္ခ်ိန္က ရိွခဲ႔ပါတယ္။ သူတို႕ေတြက စာေတြေရးၾက ...၊ ကဗ်ာေတြေရးၾကနဲ႕ ျမန္မာစာကို ျမွင္႔တင္ၾကပါတယ္။ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ႔တာေတြ ျပန္ေျပာေနၾကတဲ႔သူေတြဟာ ဘာထီးေဆာင္းေနလဲဆိုတာကို သိဖို႕လိုပါတယ္ .....။

စာေရးေနၾကတာဟာ ေထာက္ခံခ်က္ယူေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဖတ္သြားတယ္။ ၾကိဳက္ရင္ ၾကိဳက္တယ္ ... မၾကိဳက္ရင္ မၾကိဳက္ဘူး ... ေျပာသြားရင္ရပါတယ္။ သံုးသပ္ျပခ်င္တာတို႕ ပံုတူေလးလုပ္ျပခ်င္တာတို႕ေတြဟာ Blogger Syndrome ကေန Mutates ျဖစ္သြားတဲ႔ Comment ေရးသူ Syndrome ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေရာဂါေတြကို ကူးစက္ခံရမွာစိုးလို႕ Blogger မျဖစ္ခ်င္ပါ။

ဘေလာ႔ခ္ဖတ္သူေတြက ဘာကိုေမွ်ာ္လင္႔သလဲ ....။ အဲဒီေမးခြန္းကို တခါမွ မေမးၾကည္႕ဖူးပါ။ စိတ္လည္းမ၀င္စားပါ။ ဟာသေလးတစ္ပုဒ္ကိုပဲသတိရတယ္ ....။

အပန္းေျဖခရီးထြက္မယ္႔ မိန္းမကို ေယာက်္ားက ေျခအိတ္ေလးတစ္စံုေပးျပီး .. "ခ်စ္ ေျခအိတ္အထက္ကို ခြင္႔မျပဳနဲ႕ေနာ္" လို႕မွာလုိက္တယ္ ....။ ေနာက္ႏွစ္ရက္သံုးရက္ၾကာေတာ႔ မိန္းမက စကားနားေထာင္ရဲ႕လား လုိက္သြားေခ်ာင္းတယ္ ...။ သူကမ္းေျခေရာက္ေတာ႔မိန္းမကိုေတြ႕တယ္ ....။ စကားနားေထာင္လုိက္တဲ႔ မိန္းမ ...."ေျခအိတ္ကို လည္ပင္းမွာခ်ည္ထားတယ္ ....။"

....ေမွ်ာ္လင္႔ရင္ ေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔အတိုင္း ျဖစ္မလားဆိုတာက အဲဒီဟာသလိုပါပဲ။

ဘေလာ႔ခ္ေတြမရိွရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ... ေဆြနီးမ်ိဳးစပ္တစ္ေယာက္ဆံုးသြားသလို ခဏေတာ႔ တစ္ခုခုဟာသလုိျဖစ္ျပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေမ႔သြားမွာပါ။ မဖတ္မျဖစ္ Blog ဆိုတာမ်ိဳးေျပာလာရင္ေတာ႔ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္နာမည္ကိုပဲ ရြတ္ရပါဦးမယ္ ... Never say Never. ဆုၾကီးပန္ျပီး ဘေလာ႔ခ္ေရးေနသူမ်ားရိွရင္ေတာ႔ .. အားနာပါတယ္။

Gandhi ကေျပာဖူးပါတယ္။ Be the change. ဘယ္သူမွ မေျပာင္းလဲဘဲေနေနတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ေရာက္ရင္ အလုိက္သင္႔ၾကီးမေနဘဲ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔အေျပာင္းအလဲကို ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္စရပါမယ္ လို႕ေျပာခ်င္တာပါ။ အေျပာင္းအလဲကို လုိခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က ေျပာင္းလဲရပါမယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က လာေျပာင္းလဲေပးမယ္ထင္ေနတာဟာ ကေလးစိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖုိ႕ ဂႏၵီၾကီးလို ေခါင္းကြဲမခံရဲသူမ်ားအတြက္ေတာ႔ Be the change ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန တခါတခါ လွမ္းေအာ္သင္႔ပါတယ္။

ေရးခ်င္တာေရးလို႕ရလုိ႕ blog ေရးေနတာဟု ေပါေတာေတာေျပာသူမ်ားထဲတြင္ မပါ၀င္လုိပါ။ Blog post မ်ားကို စာၾကီးေပၾကီးစာရင္းသြင္းထားေသာ ပညာရွင္မ်ားထဲတြင္လည္း မပါ၀င္လုိပါ။ အျမင္မတူတာကို ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္သူမ်ား အသင္းတြင္လည္း MEMBER မ၀င္ပါ။ Blog ေဆြၾကီးမ်ိဳးၾကီးမ်ားႏွင္႔လည္း အသိအကြ်မ္းမျဖစ္ခ်င္ပါ။ Blog posts မ်ားေလာက္ဖတ္ဖူးျပီး ပညာယိွျဖစ္သြားျပီထင္သြားသူမ်ားႏွင္႔လည္းေ၀းေ၀းေနခ်င္ပါသည္။

ရိုးသားစြာေရးေနတဲ႔သူတုိင္းကို ေလးစားပါတယ္။ ကိုယ္ယံုၾကည္တာကိုယ္လုပ္တာဟာ စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႕ပါပဲ။ တုိင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္ ဘေလာ႔ခ္ေရးေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ....၊ ျမန္မာစာေပၾကီးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာေအာင္ေရးေနတာဆိုတာမ်ိဳး ....ကိုေတာ႔ နားမလည္ပါ။ ဘာသာေရးကို တိုက္ခိုက္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေအာက္တန္းက်သူေတြရဲ႕ အကုသိုလ္ သတ္ကြင္းေတြကိုလည္း မသြားပါ။ လူခ်င္းဘယ္ေလာက္ခင္ခင္ ေရးထားတာမၾကိဳက္ရင္ ဖတ္ေလ႔မရိွပါ။

ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ကေတာ႔ Blogger မဟုတ္ပါ။ စာရြက္မလံုေလာက္လို႕ ဘေလာ႔ခ္မွာ စာေရးေနသူသာျဖစ္ပါတယ္။ writer လိုပဲ တာခ်င္ပါတယ္။ blogger လို မဂါခ်င္ပါ။

မေန႕က Xanthos နဲ႕ေတြ႕ျဖစ္တယ္။ သူေျပာတဲ႔ dilemma ကို ပေစၥကဗုဒၶါ dilemma လို႕သူ႕ဘာသာသူနာမည္ေပးထားပါတယ္။ သူေျပာတာကဒီလိုပါ။

ပေစၥကဗုဒၶါဆီမွာ ဆုေတာင္းရင္ ဆုေတာင္းတာမွန္သမွ်ျပည္႕တယ္။

လူတစ္ေယာက္က (ဆိုပါေတာ႔ အရွင္ေဒ၀ဒတ္လိုလူ) ျမတ္စြာဘုရားကို ေသြးစိမ္းတည္ရံုထက္ နည္းနည္းပိုျပီး ဒုကၡေပးဖုိ႕ဆုလာပန္တယ္။

အဲဒါဆိုဘာျဖစ္မလဲတဲ႔။

ပေစၥကဗုဒၶါတို႕မည္သည္ ျငင္းေလ႔မရိွဘူးဆိုရင္ ဆုေပးရလိမ္႔မယ္။

ျမတ္စြာဘုရားကို မည္သူမွ ေသြးစိမ္းတည္ရံုထက္ပိုျပီး ဒုကၡေပးလုိ႕မရဘူးဆိုရင္ ဆုက ျပည္႕စရာမရိွဘူး။

အဲဒီလိုဆိုရင္ ပေစၥက ဗုဒၶါဆီမွာ ေတာင္းတာမွန္သမွ်မျပည္႕ဘူး။

ဒါေပမယ္႔ တကယ္က ပေစၥကဗုဒၶါကို ေတာင္းတဲ႔ဆုေတြကျပည္႕ကိုျပည္႕တယ္။

... အဲဒီ dilemma ကို နားလည္မွပဲ စာဆက္ေရးမယ္ စိတ္ကူးပါတယ္။ :P ....။ အပ်င္းေျပစဥ္းစားလုိ႕ရေအာင္ပါ။ အေျဖတိုက္ဖုိ႕ေတာ႔ စိတ္မကူးပါဘူး။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ေသခ်ာဖုိ႕ပဲလုိတာပါ။ လူတိုင္းဆီမွာ အေျဖတစ္ခုဆီရိွေနတဲ႔အခါ ... ေနာက္တစ္ေယာက္ဆီက အေျဖကို ကိုယ္႔အေျဖနဲ႕တုိက္ၾကည္႕ဖုိ႕လိုခ်င္မွလည္းလိုပါလိမ္႔မယ္။ လိုခ်င္လည္းလိုပါမယ္။ ...။ ။

Notes:

Blog ကိုပါ ရပ္ပစ္ရွစ္ပါးထဲေပါင္းထည္႕ထားတဲ႔ေန႕ေတြမွာ ေရးျဖစ္တဲ႔ရွားရွားပါးပါး post တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

ေနမေကာင္းတဲ႔မိခင္ၾကီးကို သတိရေနတဲ႔အတြက္ ရံုးကေန အဆံုးသတ္ပိုင္းေရးျပီးတင္လုိက္ပါတယ္။ မိခင္ၾကီး ႏိုးလာတဲ႔အခါ မနက္စာနဲ႕ တြဲဖက္စားသံုးရန္ျဖစ္ပါတယ္။ Blogs ေတြရဲ႕ ပကတိတန္ဖိုးကို ၾကိဳးစားရွာၾကည္႕ေစခ်င္တဲ႔ မဟာကရုဏာနဲ႕ေရးတာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ထင္သေလာက္မဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ႔ မဟာမစိၧရိယနဲ႕ေရးထားတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးေတြးၾကည္႕ဖုိ႕ေလာက္ပါ ....။

Peace B with U.