လမ္းေတြေလွ်ာက္ေနတယ္။
လမ္းေတြေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေတြလည္းေပ်ာက္တယ္။ ေပ်ာက္တဲ႔လမ္းေတြထဲဆက္ေလွ်ာက္ရင္း ဆူးနင္းမိတာေတြလည္းရိွတာေပါ႔။ သရက္ျခံ က်ယ္က်ယ္ျပဳျပဳဝယ္ျပီး ေရာ႔ထ္ဝိုုင္လာ သံုုးေလးေကာင္းနဲ႕သြားေနဖုုိ႕ စဥ္းစားေနျပီ။ လမ္းေဝးေဝးလံလံေလွ်ာက္ဖုုိ႕လုုိလာျပီ။ ၁၂ ေပပတ္လည္္ အခန္းထဲကေန အျပင္မွာပူလိုု႕ ထြက္ဖုုိ႕ ပ်င္းလာတာ လူသားမဆန္ေတာ႔ဘူး။ ထိုုင္ခံုုမွာ ၾကမ္းပိုုးတစ္ေကာင္လိုုထိုုင္ေနတာဟာ လူ႕ဘဝအႏွစ္သာရေပ်ာက္ဆံုုးျခင္းရဲ႕ အစပဲ။
မေန႕က ၂၁ ၾကိမ္ေျမာက္ေသြးလွဴရင္း ရွင္သန္ခြင္႔ရသြားမယ္႔ လူ ၆၃ ေယာက္အေၾကာင္း ေတြးတယ္။ plasma လွဴရင္ေကာင္းမလားေတြးတယ္။ ပထမဆံုုး လွဴခဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းသားဘဝက ေသြးလွဴပြဲေလးအေၾကာင္းေတြးတယ္။ ဘာလုုိလုုိနဲ႕ ၁၂ ႏွစ္ရိွသြားျပီ။ မေန႕တစ္ေန႕ကလုုိပဲ။ MRTV 4 ကေန ေသြးလွဴပြဲအေၾကာင္းေမးေတာ႔ ငျဖိဳးရဲ႕လက္ရွည္အက်ၤီငွားဝတ္ျပီး ေျပာခဲ႔တာ မေန႕တစ္ေန႕ကလိုုပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔ေက်ာင္းကားဟာ ၂၀၀၅ မွာရပ္သြားခဲ႔တာ မေန႕တစ္ေန႕ကလိုုပဲ။
ေလထဲေျမွာက္တင္လုုိက္ျပီး ရိုုက္ဖုုိ႕ပ်က္ကြက္ခဲ႔တဲ႔ ၾကက္ေတာင္တစ္ခုုလိုုပါပဲ၊ အခြင္႔အေရး၊ တာဝန္နဲ႕သိတတ္မႈေတြ ေလထဲကေန ေအာက္ကိုု ျပဳတ္ျပဳတ္က်တယ္။ သိပ္ကိုု ျငီးေငြ႕ပ်င္းရိသြားတဲ႔ ေအာင္ျမင္ခ်င္စိတ္ ႏွစ္ဆယ္႔ငါးက်ပ္သားကိုု ေနာက္ဆံုုးအၾကိမ္ေတြ႕ခဲ႔တာေတာင္ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ႔ဘူး။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းဟာ အဆူညံဆံုုးေသာ အသံ။
ဆရာေတာ္ကေတာ႔ အႏုုေလာမဉာဏ္က တံတားထုုိးျပီးရင္ ျငီးေငြ႕တဲ႔ ကိစၥေတြ လစ္သြားလိမ္႔မယ္ေျပာတယ္။ ဒီဘက္ကမ္းၾကီး သိပ္ပ်င္းစရာေကာင္းလာျပီ။ ဒီဘက္ကမ္းၾကီး သိပ္ပ်က္စီးေနျပီ။ ဒီဘက္ကမ္းၾကီး သိပ္ရြံစရာေကာင္းသြားျပီ။ တံတားတည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္း ၾကာလြန္းေနျပီ။ ၾကာလြန္းေနျပီ။ ၾကာလြန္းေနျပီ။ ၾကာလြန္းေနျပီ။ ၾကာလြန္းေနျပီ။
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ပြင္႔ေနတဲ႔ပန္းပြင္႔ေတြအားလံုုး အဝါေရာင္။ တိမ္ေတြေမာ႔ၾကည္႕လည္း အဝါ။ အဝါေရာင္ေတြ သိပ္ေစးပ်စ္လာရင္ ေခ်ာ္ရည္ေတြလိုုလိုုျဖစ္သြားတယ္။ bipolar အစြန္းႏွစ္ဖက္ဆီ ဟုုိေျပးတက္ ဒီေျပးဆင္း၊ sisyphus စိတ္ရဲ႕ျဖစ္စဥ္။ မႏုုိင္မနင္းတြန္းတင္မိတဲ႔ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေက်ာက္တံုုး။ ဒါေတြကိုု လႊင္႔ပစ္ျပီး လြတ္လပ္မႈဆီ ရဲရဲ ေလွ်ာက္သြားႏုုိင္ေသးတယ္။
Aunty Acid ကေတာ႔ အတိတ္ကုုိ ခ်ိတ္ပိတ္ျပီးရင္ တူနဲ႕သံေတြရွာျပီး အင္မတန္ေသခ်ာေအာင္ ရိုုက္ပိတ္ပစ္ဖုုိ႕ေျပာတယ္။ မွန္တာေပါ႔။
ျမင္႔မိုုရ္ဖုုန္းဆက္ေတာ႔ ျမရြက္ညိဳကဖုုန္းမကိုုင္ဘူးဆိုုတဲ႔ေရွ႕ပိုုင္းစာရြက္ေလးမွာတင္ ကံၾကမၼာကိုု မယံုုၾကည္ၾကသူမ်ားစာအုုပ္ကိုု ေနာက္တစ္ေခါက္လႊင္႔ပစ္မိေသးတယ္။ အင္မတန္ ရူးတဲ႔လူေတြ။
အေဝးမႈန္ရာကေန အနီးမႈန္လာတယ္။ စာေတြေပေတြအရေတာ႔ (၁၀ ႏွစ္စီပုုိင္းျခားတဲ႔နည္းအရ) အင္အားျပည္႕ျဖိဳးတဲ႔ စတုုတၳဆယ္ႏွစ္ပိုုင္းေရာက္ျပီ။ ေရွ႕ဆယ္ႏွစ္မွာ ဉာဏ္ပညာအားေကာင္းတဲ႔အရြယ္ေရာက္မယ္။ ျပီးရင္ေတာ႔ အိုုေသပဲ။ အခ်ိန္ ၁၈ ႏွစ္က်န္တာ ဘာလုုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ။ အေဝးမႈန္ရင္းအနီးမႈန္လာတယ္။ ျမင္ခ်င္ရာျမင္ျပီး၊ ကန္းခ်င္ရာကန္းတယ္။ ကိုုယ္မွန္တယ္ထင္တာနဲ႕ လံုုျခံဳတဲ႔ အဝန္းအဝုုိင္းကိုုကန္႕သတ္တယ္။ ကိုုယ္ထင္တယ္ဆိုုတဲ႔အမွန္တရားနဲ႕ ကုုိယ္႔ကမာၻကိုုတည္ေဆာက္တယ္။
ၾကိဳးတန္းေပၚလမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ဝါးလံုုးေလးတစ္လံုုးကိုုင္ထားရင္ ၾကိဳးတန္းဟာ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြအတြက္ေတာ႔ က်ယ္က်ယ္ျပဳျပဳ လမ္းမၾကီး။ ေၾကာက္စိတ္ကိုုဖယ္ထုုတ္လုုိက္ရင္ ရင္ခုုန္စရာရွင္သန္ျခင္းေတြ ကုုန္သြားလိမ္႔မယ္။ Dwayne သရုုပ္ေဆာင္တဲ႔ ဟာက်ဴလီကားသြားၾကည္႕ျပီး အရာရာကိုု ရယ္ပစ္လုုိက္တယ္။ ၾကိဳတင္သတ္မွတ္ျပီးသား ကံၾကမၼာေတြနဲ႕ f**** centaur ၊ မီးေလာင္ေနတဲ႔လွံတံနဲ႕ ၾကီးျမတ္ေသာ အတုုအေယာင္မ်ား အားလံုုး။
လမ္းေတြေလွ်ာက္ေနတယ္။ လမ္းေတြေလွ်ာက္ရင္း မိုုးေတြရြာလာရံုုနဲ႕ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္လိုုက္လုုိ႕မျဖစ္ေသးဘူး။ မိုုးေရေတြပိုုေအးလာရင္ လူဟာ စိတ္လံုုျခံဳလာတာပါပဲ။ မိုုးထဲေရထဲ ရွင္သန္ရဲခဲ႔တဲ႔ ပရိုုင္းမိတ္ဘဝကိုု ျပန္လြမ္းသြားတာပဲ။ ဆူးေတြေပၚ နင္းေလွ်ာက္လိုု႕ရခဲ႔တဲ႔မာေက်ာတဲ႔ ေျခေထာက္က အသားမာေတြကိုု ျပန္သတိရသြားတာပါပဲ။ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာက အေတြ႕အၾကံဳဟာ မွတ္သိစိတ္ထဲ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ ဆက္တုုိက္ေပၚေနရင္ လူဟာ ျငီးေငြ႕သြားတာပဲ။ လမ္းေတြေလွ်ာက္ရင္း လူဟာ ျငီးေငြ႕သြားတာပဲ။ ေနဟမိမွတ္စာလိုု ျငီးေငြ႕သြားတာပဲ။ ထံတ်ာေတရွင္လိုု ျငီးေငြ႕သြားတာပဲ။
လမ္းေတြေလွ်ာက္ရင္း သိပ္ျငီးေငြ႕လာတဲ႔အခါ လမ္းေလွ်ာက္တာကိုုနားမလား၊ တံတားရဲ႕တစ္ဖက္ကိုုကူးမလား၊ တုုိက္ခန္းရဲ႕ ဝရံတာေပၚတက္ရပ္ရမလား။ ဒီဘဝကိုု ဒီလိုုဆံုုးလိုုက္ရင္ ဟုုိဘက္မွာ ျပန္ေနရဦးမယ္ဆိုုရင္ ဒီလိုုပဲထပ္ျဖစ္ေနရင္ခက္မယ္။
ေသခ်ာျခင္းေတြဘက္က အေလးသာတာလည္းရိွမယ္။ ကံၾကမၼာဘက္ကအေလးသာတာလည္းရိွမယ္။ ပ်င္းရိျငီးေငြ႕လြန္းလာတဲ႔အခါ လူဟာ အပ်င္းေျပကစားနည္းတစ္ခုုအျဖစ္ ကိုုယ္႔ေသြးကိုုယ္ေဖာက္ထုုတ္မိတာလည္းရိွမယ္။ ခရမ္းေရာင္ပုုရပိုုဒ္ေလးတစ္ခုုနဲ႕ အမွတ္တရျဖစ္ျခင္းေတြသိမ္းဆည္းျပီး ဒီဘက္ကမ္းတစ္ခုုလံုုးကိုု ျပာက်ေအာင္မီးရိွဳ႕ရင္လည္းရိွဳ႕မိလိမ္႔မယ္။ ခယံပတၱာ၊ ဝယံပတၱာ .......။ ေလာင္ကြ်မ္းကုုန္ျပီ။ မရိွေတာ႔ဘူး။ ..... လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ျပာေတြလြင္႔ေနတယ္။ တံတားေဆာက္ျခင္း ျပီးေျမာက္တဲ႔ စကၠန္႕မွာ ဟိုုဘက္ကမ္းကိုု ေျပးထြက္ဖုုိ႕ ... အရာရာဟာ အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနျပီ .......။ ။
Regards,
Z
Peace B with U.
