အတုလုပ္ထားေသာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားအေၾကာင္း။

အတုလုပ္ထားေသာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားအေၾကာင္း။

ျမိဳ႕ေလးမွာ ႏွလံုးသားေဟာက္ပက္နဲ႕ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ မုိးသည္းထဲမွာရပ္ေနတယ္။ အခ်ိန္ကာလတြန္းစားတိုက္ျဖိဳသြားတဲ႔ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္မို႕ထင္တယ္။ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ယိုယြင္းပ်က္စီးသြားတယ္။ ဘယ္သူမွသတိမထားမိခင္မွာပဲ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ဆံုးရွံဳးယိုင္နဲ႕ခဲ႔တယ္။ ျမိဳ႕ေလးမွာ ရပ္ေနခဲ႔တဲ႔ႏွစ္အေရအတြက္ကိုျမိဳ႕သားေတြေမ႔သြားၾကျပီ ......။ ႏွလံုးသားေဟာက္ပက္နဲ႕ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ ....မိုးသည္းထဲမွာရပ္ေနခဲ႔တာလား ....ရပ္ေနရတာလား၊ ရပ္ေနဦးမွာလား ဘယ္သူမွမေတြးၾကည္႕ေတာ႔ဘူး .........။

အရုပ္ေလးမွာ မိတ္ေဆြမရိွဘူး။ ရန္သူမရိွဘူး။ အထိမ္းအမွတ္သေဘာလည္းမရိွဘူး။ ဘာေၾကာင္႔ထုလုပ္လိုက္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုရဲ႕ ထြက္ကုန္လည္းမဟုတ္ဘူး။ သာမန္ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ ... ကံပစ္ခ်ထားလိုက္တဲ႔ က်ရာေနရာက အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ပဲျဖစ္တယ္။ အရုပ္ေလးမွာ တြယ္ကပ္ေပါက္ေနတဲ႔ ေရညိွပင္အခ်ိဳ႕ရိွတယ္။ အက္ေၾကာင္းရာတစ္ခ်ိဳ႕ရိွတယ္။ ႏွလံုးသားေနရာမွာ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္တစ္ခ်ိဳ႕ရိွတယ္။ ငွက္ကေလးေတြက မိုးခုိဖုိ႕ အဲဒီေဟာင္းေလာင္းေပါက္ကို အသံုးျပဳတယ္။ အရုပ္ေလးမွာ အိမ္မက္မရိွဘူး။ မနက္ျဖန္မရိွဘူး။ အတိတ္မရိွဘူး။ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ ေငါင္စင္းစင္းရပ္ေနရျခင္းပဲရိွတယ္။

လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အရုပ္ေလးေဘးကျဖတ္ေလွ်ာက္တယ္။ ျမိဳ႕ခံလူက အရုပ္ေလးကို ျမင္ေနၾက သတင္းစာစာမ်က္ႏွာလို ေက်ာ္ဖတ္သြားတယ္။ အလည္လာသူေတြက အရုပ္ေလးနဲ႕ဓာတ္ပံုရိုက္တယ္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသီေတြက မွတ္တမ္းေတြနဲ႕တိုက္ဆိုင္ၾကည္႕တယ္။ အတင္းေျပာတတ္သူေတြက အရုပ္ကေလးကို ၀ါက်တစ္ခုတည္ေဆာက္ပစ္တယ္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သမားတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အရုပ္ကေလးနဲ႕ ဒီကြန္စထရပ္ရွင္း ဆက္စပ္မႈနဲ႕ ဆက္စပ္မႈမဲ႔မႈသီအိုရီအေၾကာင္း အျငင္းပြားတယ္။ ဘာဆိုဘာမွ ခံစားခ်က္မရိွတဲ႔ မ်က္လံုးအေသေတြနဲ႕ အရုပ္ကေလးဟာ မိုးေရခ်ိန္မ်ားတဲ႔ ရာသီဥတုထဲမွာ၊ သံသရာခရီးသြားျမိဳ႕ေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲမွာ အမွတ္အသားတစ္ခုကို ညႊန္ျပေနတဲ႔ နာရီလက္တံတစ္ခုလုိ ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ ရပ္တန္႕ေၾကကြဲေနတယ္။

ရုတ္တရတ္ ေလထုထဲမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ယုတ္ေလ်ာ႔သြားသလို ..... ျမိဳ႕ကေလးမွာ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။ အသံဆူညံမႈမဲ႔ေနတဲ႔အခါ တိတ္ဆိတ္မႈဟာပဲ ဆူညံလာတယ္။ အရုပ္ကေလးေရွ႕မွာအခ်ိန္မေရြးျပိဳက်ႏိုင္လို႕ အႏၱရာယ္ရိွသည္ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုလာေရာက္ခ်ိတ္ဆြဲသြားတယ္။ ျမိဳ႕သားေတြဟာ အရုပ္ကေလးနဲ႕ခပ္ေ၀းေ၀းေကြ႕ပတ္သြားၾကေနတယ္။ အရုပ္ကေလးနားမွာပြင္႔ေ၀ေနတဲ႔ပန္းပြင္႔ေတြရဲ႕ ေသြးခုန္သံေတြဟာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပိုမိုဆူညံလာတယ္။ ပန္းပြင္႔ေတြရဲ႕ သက္ျပင္းခ်သံေတြကေတာ႔ပိုမိုတိတ္ဆိတ္လာတယ္။

ေစာင္႔ၾကည္႕ေလ႔လာသူေတြက အရုပ္ကေလးျပိဳက်သြားေတာ႔မယ္လုိ႕ေျပာတယ္။ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြက မနက္ျဖန္မွာပဲ အရုပ္ကေလးကို တူးျဖိဳလုိက္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္လုိ႕အၾကံဳျပဳတယ္။ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္လဲျပိဳသြားတာဟာ သဘာ၀တရားထဲမွာ သစ္ကိုင္းေလးတစ္ကိုင္းက်ိဳးတာထက္မပိုဘူးလုိ႕ ျမိဳ႕ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ေျဖရွင္းခ်က္ေပးတယ္။

ျမိဳ႕ကေလးမွာ အရုပ္ေလးေၾကာင္႔ျမိဳ႕သားေတြ ေသာကပိုမ်ားလာၾကတယ္။
ျမိဳ႕ကေလးမွာ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ မိုးသည္းထဲမွာ ရပ္ေနခြင္႔ရိွရဲ႕လားဆိုတာက အစ ျပန္သံုးသပ္ၾကတယ္။

ခရမ္းေရာင္ညေနခင္းမွာ ဦးထုပ္အနီေဆာင္းထားတဲ႔ မ်က္လွည္႕ဆရာတစ္ေယာက္ ျမိဳ႕ကေလးကို မိုးပ်ံပူေဖာင္းတစ္ခုလို ေပါ႔ေပါ႔ေလးေရာက္လာတယ္။ ျမိဳ႕သားေတြကုိ အထူးအဆန္းေတြထုတ္ျပတယ္။ မ်က္လွည္႕ပညာနဲ႕၊ျပီးေတာ႔ ျပံဳးရယ္ခ်ိဳသာမႈနဲ႕ .... ျမိဳ႕သားေတြရဲ႕ ထုိင္းမိႈင္းမႈကို သူ႕ရဲ႕ အတတ္ပညာနဲ႕ ေဆးခ်ပစ္လုိက္သလို .....။ ျမိဳ႕ကေလးဟာ တစ္ဖန္လန္းဆန္းလာတယ္။ ဇီဇ၀ါရနံ႕ေတြသင္းတဲ႔ ေျမလမ္းကေလးမွာ မ်က္လွည္႕ဆရာဟာ အိမ္ေပါက္ေစ႔ေျဖေဖ်ာ္အသံုးေတာ္ခံေနျဖစ္တယ္။

ေနာက္ေန႕ရက္တစ္ခ်ိဳ႕ျဖတ္သန္းျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ျမိဳ႕ကေလးကို ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။
သူ႕အထာနဲ႕ တည္ျငိမ္တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ေမွာ္ဆရာ ... အၾကည္႕စိမ္းစိမ္းစူးစူးနဲ႕ မ်က္လွည္႕ဆရာကိုတစ္ခ်က္စိုက္ၾကည္႕ရင္း .... မင္းလည္း ေရာက္ေနတာကိုးလို႕ ခပ္ဖြဖြေလးရြတ္လိုက္တယ္ .....။ ျမိဳ႕ကေလးမွာ အႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္ေတြ ျပန္လႊမ္းလာတယ္။ ေမွာ္ဆရာရဲ႕ အၾကည္႕ေတြက အရုပ္ေလးရဲ႕မ်က္လံုးမွာ ရပ္နားတယ္။ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အရုပ္ကေလးကို ၾကည္႕တယ္။ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ျငိတ္တယ္။ ျမိဳ႕သားေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ အလုိလုိ ပူေလာင္မႈေတြျဖစ္လာတယ္။ ပံုမွန္ထက္ ေဒါသပိုၾကီးလာတယ္။ေမွာ္ဆရာေရာက္လာတဲ႔ျမိဳ႕ကေလးမွာ ညဘက္ပြင္႔တဲ႔ပန္းရနံ႕ေတြမွာ ေသြးညီွနံ႕စူးစူးရလာတတ္တယ္။ ျမိဳ႕သားေတြ အိမ္တံခါးကို အေစာၾကီးပိတ္က်င္႔ရလာတယ္။ လေရာင္ဟာ ေမွာ္ဆရာကို ေကြ႕၀ိုက္ျပီးျဖာက်တယ္။ ေမွာ္ဆရာျဖတ္သြားတဲ႔ အိမ္ေတြမွာ ေနတဲ႔သူေတြဟာ အသက္ရွဳဳခက္ခဲတဲ႔မြန္းၾကပ္မႈကိုပဲ တခဲနက္ခံစားၾကရတယ္။

ေမွာ္ဆရာေရာက္လာျပီးတတိယေန႕မွာ ျမိဳ႕ကေလးထဲ အရူးတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ ... သူ႕ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မႈျပည္႕လြန္းတဲ႔အရူးတစ္ေယာက္လုိ႕ေျပာရမယ္။ သူ႕အရိပ္ကို သူနင္းျပီး သူ႕ေျခေထာက္အေပၚမွာပဲ သူရပ္တယ္။ သူက ေမွာ္ဆရာကိုတစ္လွည္႕ မ်က္လွည္႕ဆရာကို တစ္လွည္႕ၾကည္႕ျပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေျပာတယ္။ မင္းတို႕လည္းေရာက္လာျပီကိုး ............။ ျမိဳ႕သားေတြက ဒီလူသံုးေယာက္ကို မသိမသာတစ္မ်ိဳး သိသိသာသာတမ်ိဳးအကဲခတ္တယ္။ .... ျမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ကံၾကမၼာနဲ႕ေလာင္းေၾကးထပ္ထားတဲ႔ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္တုိင္ပင္လာၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ဟာ အရင္ကထက္ ညီညြတ္လာၾကတယ္။ ျမိဳ႕ကေလးမွာ တကယ္လုိအပ္ေနတာတစ္ခုခုအတြက္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ျမိဳ႕ကေလးမွာ အရင္လုိ ျပန္ေနလို႕ထုိင္လုိ႕ေကာင္းဖုိ႕အတြက္ တစ္ခုခုလိုမလား။ ဘာလုပ္ၾကရင္ေကာင္းမလဲ။ ...............

ေဆာင္းရာသီထဲျပန္လည္တိုး၀င္တဲ႔ စက္တင္ဘာ ........................။ အရုပ္ေလးေရွ႕မွာ ရပ္ေနတဲ႔သူသံုးေယာက္ .........။ ..........................................................................................................................။

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ ျမိဳ႕သားေတြဟာ .............. အေရးမပါတဲ႔ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ကို ခိုး၀ွက္သြားတဲ႔ လူသံုးေယာက္အေၾကာင္းကိုပဲ စိတ္၀င္တစားျဖစ္ေနေတာ႔တယ္။ ............................။

ျမိဳ႕ကေလးမွာ ပန္းပြင္႔ေတြေသဆံုးသြားတာကို ေတာ႔ ျမိဳ႕သားေတြထဲက ဘယ္သူကမွ သတိမျပဳမိခဲ႔ပါဘူး။
ျမိဳ႕ကေလးမွာ ပန္းပြင္႔ေတြမရိွေတာ႔တာနဲ႕ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္မရွိေတာ႔တာအတြက္ တကယ္ နာက်င္ေၾကကြဲရသူဆိုလို႕လည္း သင္တစ္ေယာက္တည္းပဲရိွပါတယ္။ ......................။ ။

Peace B with U.