အို အသင္စင္ကာပူရ တနလၤာေမာနင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ က်ကြဲသြားျပီ။
မိုးရြာဖုိ႕ကလည္းလြဲရင္ အလုပ္မရိွသလိုမ်ိဳးအထာနဲ႕ ေကာင္းကင္။
အလုပ္သြားစရာရိွတုိင္း မိုးေအးေအးနဲ႕ အိပ္ေကာင္းေနတဲ႔ မနက္ခင္းတစ္ခုဟာ လြတ္သြားတဲ႔ငါး၀၀ၾကီးပမာ။
ေလေအးေတြနဲ႕ မိုးရနံ႕ဟာ ေဆာင္းရာသီထဲ ေခ်ာ္လဲက်ေနတာ သနားစရာတစ္၀က္ေကာင္းခဲ႔တယ္။
အိမ္မက္အေသေတြနဲ႕ ေနာက္ဆံငင္ေနတဲ႔ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အစြယ္ခြ်န္ျမ ... ေရစိုလို႕ ၾကြက္စုတ္ျဖစ္ေနတဲ႔ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ တုန္ရီမႈ၊ ဒါေတြဟာ မိုးေရစီးေၾကာင္းထဲ နားခုိဖုိ႕ မျဖစ္ႏိုင္ေသးတဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ဆိုတာပဲျဖစ္မယ္။
ဘယ္ဘက္ကပတ္စီးစီး၊ ညာဘက္ကပတ္စီးစီး၊ သံသရာ၀ိုင္းေနရင္ တစ္ေနရာမွာေတြ႕မယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ကားမပ်က္ေစနဲ႕။ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ၀င္ေနတဲ႔ အေကာင္သံုးေကာင္ရိွျပီး သူတို႕ဟာ ခင္ပြန္းဖြဲ႕မေနၾကတာခက္တယ္။
ဓားတံုးၾကီးနဲ႕ တဒုန္းဒုန္း ခုတ္ခ်လိုက္သည္႕တိုင္ေအာင္ ျပတ္က်မသြားတဲ႔ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ မေန႕တစ္ေန႕က လြတ္က်ခဲ႔တဲ႔ ငါးက်ပ္တန္ အသစ္တစ္ရြက္ပမာ။ ေၾကကြဲျခင္းေတြဟာ ၾကက္ဥခြံထဲ၀ပ္ေနတဲ႔ ကြဲရွလြယ္တဲ႔ ဖန္ခြက္ပါးပါးေလးပါကြာ။
ဆံုးမစကားေတြရဲ႕ေနာက္ဆံုးမွာ သက္ျပင္းခ်သံပါတယ္။ ဒြိဟိတ္ေတြကို တရားမေဟာနဲ႕ ကိုယ္ေတာ္။ ေရွ႕တြင္ရိွေသာ ေျဖာင္႔ေသာလမ္းမွ ၾကြခ်ီရစ္ပါ။ ေနာက္မွ ေအးေအး လိုက္ျဖစ္ရင္ လိုက္ခဲ႔ပါဦးမယ္။
ေရြးခ်ယ္မႈဆိုတာ အထပ္ျမင္႔တုိက္ၾကီးရဲ႕ ဘယ္အထပ္က ခုန္ခ်ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ႔ ေတြေ၀မႈပါ။ သိပ္တိတိက်က်ေတြးခ်င္ရင္ လူ႕ဘ၀ကို မယူခဲ႔တာေကာင္းတယ္။ ေက်ာက္စရစ္ပံုၾကီးထဲက လံုး၀ိုင္းေခ်ာမြတ္တဲ႔ေက်ာက္စရစ္တစ္လံုးရွာေနတဲ႔ကေလးေတြလို ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေလးကိုယ္စီနဲ႕ လူေတြ။ အရစ္က်သတ္မလား၊ တခါတည္းသတ္မလား။ အသက္ေအာင္႔လုိက္တဲ႔ ခဏတုိင္းအတြက္ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈ အေသးစားေလးေတြ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္။ စူဠ suicide ေပါ႔။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသျခင္းတရားဟာ တြန္းဖြင္႔ရမယ္႔တံခါးတစ္ခ်ပ္ပါ။ ကန္ဖြင္႔မလား၊ လွည္႕ဖြင္႔မလား၊ ပခံုးေစာင္းနဲ႕တုိက္မလား၊ တံခါးေရွ႕မွာ လွည္႕ျပန္လုိ႕မရေတာ႔တာေတာ႔ သိပ္ကိုေသခ်ာေနျပီ ကုိယ္႔လူ။
မေန႕က ၾကိမ္ဒဏ္ ၁၈ ခ်က္ခံခဲ႔ရတဲ႔ေကာင္ေလးကေျပာတယ္။ ေသမတတ္နာတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ျဖစ္ပါတယ္တဲ႔။ သူ႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ အရပ္ငါးေပေလာက္၊ ပိန္ပိန္ေသးေသး မၾကာမၾကာေထာင္ထဲ၀င္တယ္။ မူးယစ္ေဆးဂိုဏ္းမွာပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ ခိုလႈံရာအဘြားျဖစ္တဲ႔သူ ဆံုးေတာ႔မွ ေနာင္တရတယ္။ လူေကာင္းျဖစ္တယ္။ လူေကာင္းလို႕သတ္မွတ္ထားတဲ႔သူေတြရဲ႕ အညႊန္းေဘာင္ထဲျပန္ေရာက္တယ္။ အေရာင္းစာေရးလုပ္ေနတယ္။ လူေကာင္းဆိုတဲ႔လူေတြ သိပ္မ်ားေနတာလည္း မေကာင္းလွဘူး။
ဘယာနကဆန္ဆန္ အိမ္မက္ေတြ ဘာသာစကား ကိုးမ်ိဳးနဲ႕မက္တယ္။ မနက္ႏိုးလာရင္ မအိပ္ရေသးဘူးလို႕ထင္တယ္။ ရာသီဥတုဟာ အလုပ္ခ်ိန္နဲ႕တုိက္ဆုိင္မႈမရိွဘူး။ ေသာက္လုိက္တဲ႔ေဆးမွာ Phensedyl ပါလို႕ အိပ္ခ်င္ေနတာလား။ ေခါင္းကိုယမ္းခါလိုက္ေတာ႔ ေဆာင္းရာသီဥခြံထဲက မိုးတြင္းကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ႕တယ္။ ဒီဆက္တင္ကို ဘယ္သူ အိမ္ေရွ႕ျပတင္းေပါက္ျမင္ကြင္းထဲလာခ်သြားတာလဲ။ ေအာက္ဆီဂ်င္အျပည္႕ပါတဲ႔ေလကို အဆုတ္တစ္၀က္စာ ရွဴတာဟာ ငါ႔ရဲ႕ေရာင္႔ရဲမႈေပါ႔ကြာ။
ဟိုတစ္ေန႕က ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္မွာ open fire ပစ္ခတ္သြားတဲ႔လူကိုေတြ႕ရင္ေျပာလုိက္ပါ။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ အရင္ပစ္ျပီးမွ တစ္ျခားသူကုိ ပစ္ဖုိ႕ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ ဆုပန္စမ္းပါလို႕။ အဘြားအိုတစ္ေယာက္နဲ႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေသသြားတယ္။ ကမာၻေပၚမွာ အမ်ိဳးသမီးဦးေရ တယ္မ်ားပါလားလို႕ open fire(Belgium) Theory အရသိရတယ္။ ခရစ္စမတ္ shopping ထြက္ေနတုန္း ေခၚေတာ္မူသြားတယ္လုိ႕ဆိုၾကမယ္ထင္တယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ shopping centre အနီးမွာရိွတယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားကေတာ႔ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ဦးမယ္။ ဟင္႔အင္း၊ ေသျခင္းတရားဟာ ညတိုင္း လက္သည္းခြ်န္ေတြနဲ႕ စိတ္ကို လာလာ ကုတ္ျခစ္ေနတဲ႔ ေခြးအ၀၀ၾကီးတစ္ေကာင္ပါ။
မနက္ခင္းရဲ႕ အလင္းတရားမွာ ကြ်န္ေတာ္ေမွာင္မိုက္ခဲ႔ပါတယ္။ ခ်ိဳသာေသာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိတ္အခါးၾကီးနဲ႕ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႕လုိ႕ တိမ္မရိွရင္ ဒီေန႕ဟာ ျပႆဒါးလို႕ထင္ထင္ေနမိတယ္။ အလာေရာ အခါပါ မေကာင္းေပမယ္႔ ေႏွာင္းေနခဲ႔တဲ႔ ကံေကာင္းျခင္းတရားဟာ ေရာက္လုဆဲဆဲမွာ အေမာေဖာက္ျပီး ေသသြားတယ္ၾကားပါတယ္။ ကိုယ္ေစာင္႔နတ္ေတြဟာ ရာထူးအေျပာင္းအလဲရိွတယ္တဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ေစာင္႔နတ္ကေရာ ကြ်န္ေတာ္႔လိုပဲ အပ်င္းထူထူတစ္ေယာက္လား။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ မိုးေအးေအးမွာ သူလည္း အိပ္ရာက ထခ်င္ရွာမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေစာင္႔နတ္ေတြဟာ နတ္သာျဖစ္ေနျပီး နတ္မဆန္ရွာဘူး။ မီးပ်က္ေနတဲ႔ ဓာတ္တုိင္ေတြလို ပ်င္းစရာၾကီးေနမွာ။
ကားမွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ႔ ဘုရားေဟာထဲကလို ဒီကားမွတ္တိုင္တစ္ခုတည္းမွာ အခုနာမည္မ်ိဳး နာမည္နဲ႕ခ်ည္း ေသခဲ႔တာ အၾကိမ္တစ္ရာလို႕ ႏွလံုးသြင္းၾကည္႕ေသးတယ္။ မရပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္႔နာမည္ဟာ တစ္ကမာၻအတြင္း ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္လည္တိုက္ဆိုင္ဖုိ႕ အနည္းဆံုး သံသရာ ခုႏွစ္ဆယ္႔ေျခာက္ပတ္ေလာက္လိုမယ္ထင္တယ္။ ကမာၻၾကီးသက္တမ္းေတာင္ ဒီေလာက္မၾကာေသးဘူး။
ေရေသာက္ေတာ႔လည္း ငါ႔မ်က္ရည္ေတြပါလားလို႕ေတြးၾကည္႕တယ္။ မရပါဘူး။ မ်က္ရည္ေတြက ငန္တယ္။ ပင္လယ္တစ္ခုစာငိုဖုိ႕ဆိုတာ ငိုတတ္တဲ႔ဘ၀ေတြ အနႏၱေလာက္လုိမယ္။ ဒီေလာက္ကို မၾကာေသးဘူးထင္တယ္။ ေနာက္ဆံုးထြက္လာေတာ႔ ငရဲမွာ မီးေမႊးေနတုန္း။ ဒီေလာက္ၾကာခဲ႔ျပီဆိုလည္း သံသရာမွာ ကိုယ္က senior ။ ဘယ္သူမွ ဂရုစိုက္မေနခ်င္ေတာ႔ဘူး။
မၾကာမၾကာ သမ္းေ၀ျခင္းတရားမွာ ဒႆနေတြ ဖိတ္ဖိတ္က်တယ္။ လူေတြဟာ ကိုယ္႔အမွန္တရားနဲ႕ မွန္အိမ္ေလးေတြ ကိုယ္စီေဆာက္ျပီး ကိုယ္႔ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႕ အျပင္ကို ခဲနဲ႕ေပါက္ၾကတယ္။ အဲဒါပါပဲ မိတ္ေဆြၾကီးေရ။ ခဲတစ္ေပါက္စာ ျပတင္းေပါက္ေလး စိတ္ထဲမွာ က်ယ္က်ယ္ဖြင္႔ထားဖုိ႕ၾကိဳးစားၾကပါစို႕။
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္မယံုရတဲ႔အထဲ တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳး၊ အစိုးရနဲ႕ သူခိုးေတြကို ယံုဖုိ႕ဆိုတာ ပိုခက္တာေပါ႔။ (နေဘညိွလိုက္တာ သူခိုးျဖစ္သြားတယ္။) ပိုခက္သည္ျဖစ္ေစ၊ လြယ္သည္ျဖစ္ေစ မနက္ျဖန္တစ္ခု ရရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ ဒါကို အသံုးခ်မွာပဲ။ အခ်ိန္ကို တတ္သမွ်၊ မွတ္သမွ်နည္းေတြနဲ႕ အဆိပ္ခတ္သတ္ရမွာပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွ မကုန္ရင္ ဘယ္အခ်ိန္က ကုန္ရမွာလဲ။ ဒီသက္တမ္းကုန္ရင္ ေနာက္သက္တမ္းတစ္ခုရရမွာပဲ။ ၀က္သားထဲကပိုးေတြဟာ အျပဳတ္ခံရမွာသိလို႕ အပူခ်ိန္ျမင္႔ျမင္႔မွာ ရွင္သန္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားထားၾကတယ္ထင္တယ္။ သတၱ၀ါတိုင္းဟာ သူ႕စိတ္နဲ႕သူ ဘံုအသစ္ကို ဖန္ဆင္းတယ္ထင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာ သံုးဆယ္႔တစ္ဘံုဆိုတာ အၾကမ္းဖ်င္းေလာက္ေျပာတာျဖစ္မယ္။ ကမာၻၾကီးကိုပဲၾကည္႕ ခင္ဗ်ားၾကိဳက္တဲ႔ ဘံုအေသးေလးေတြထပ္ခြဲထားျပီးျပီ။ အဆင္မေျပေသးရင္ heater ကိုနည္းနည္းျမွင္႔လိုက္၊ လူျဖစ္ရတဲ႔ဒုကၡေတြထဲမွာ ေကာ္ဖီေကာင္းေကာင္း ေသာက္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားရတာလည္းပါတယ္။ ႏွပ္ထားတဲ႕ေကာ္ဖီေႏြးေႏြးေငြ႕ေငြ႕ေလးကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေဖ်ာ္ျပီးေသာက္ေနရင္း ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္မွာ ေနေနလဲဆိုတာ ေမ႔သြားတယ္။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေၾကာင္႔ျဖစ္ရတဲ႔ ေမာဟေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္သာယာေနပါတယ္။ ပထမဆံုး ေကာ္ဖီရနံ႕သင္းဖ်ဖ် စိုရီရီေလးရကတည္းက ဂႏၶာရံုမွာ ေမာဟျဖစ္တယ္ဆိုေပမယ္႔ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္ တာ၀န္ယူပါတယ္။ ေမာဟ ဟာ ငါစြဲမထားရင္ ငါ႔ေမာဟ မျဖစ္ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္။ အခြံမွား၀င္မိတဲ႔ ၀င္ကစြပ္ေကာင္ဟာ သူ႕အခြံအတြက္ သူတာ၀န္မယူပါဘူး။ အဲဒါပါပဲ၊ ေနာက္ထပ္ အခြံလြတ္လိုလာရင္ ေျပာင္းေရႊ႕ၾကတာေပါ႔။
မနက္ခင္းမွာ သည္းသည္းလႈပ္လႈပ္ရြာေနတဲ႔မိုးစက္ေတြမွာ အဓိပၸာယ္တစ္ခုခုရိွမယ္လို႕ မထင္မိဘူး။ သဘာ၀တရားကပဲ ေဆးေၾကာပစ္ပါလိမ္႔မယ္။ လူေတြညစ္ညမ္းေနတဲ႕ ေျမလံုးၾကီးေပၚမွာ ဒိုင္ႏိုေဆာေတြျပီးေတာ႔ က်ဳပ္တို႕ အလွည္႕ေပါ႔။
ဟမ္ ... ဒါဟာ ေအာ္တိုမစ္တစ္အေရးအသားတဲ႔။ ခင္ဗ်ားမွားျပန္ျပီ။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ၾကီးကို ကြက္မၾကည္႕နဲ႕။ ဒါဟာ ဦးေႏွာက္ထဲက အေကာင္ေလးသံုးေကာင္ရဲ႕ အခ်ီအခ်စကားဆိုခန္းပါ။ ျပီးပါျပီဆိုတဲ႔စာတမ္းကိုေတြ႕ေတာ႔ ရံုထဲကထျပန္သြားသလို သံေ၀ဂရေလာက္စရာ သခၤါတရားတို႕၏ အပ်က္ကို မေတြ႕ကုန္ေသာ တတိယတန္း သတၱ၀ါ(ေ၀ေနယ်မဟုတ္) တို႕သည္ ရွည္လ်ားေသာ ေဆာင္းရာသီ အဆစ္အပိုင္း အိမ္မက္ မ်ားကို ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ေအာင္မက္ကုန္လ်က္ အဆင္ေျပသလိုေလး ဘ၀ကို ေနထုိင္ၾကကုန္သည္ ရိွသည္ျဖစ္ေစေသာ္။
Regards,
The Gardener
Notes:
ေစာေစာစီးစီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္၊ တသြင္သြင္ ပ်က္ပ်က္ထင္ထင္ ေမွ်ာ္ၾကည္႕သည္ရိွေသာ္။
Peace B with U.
