Showing posts with label Memorial. Show all posts
Showing posts with label Memorial. Show all posts

Friday, October 12, 2012

လြမ္းစိတ္နဲ႕ညြတ္ေနတဲ႔သစ္ကိုင္းဖ်ား

လြမ္းစိတ္နဲ႕ညြတ္ေနတဲ႔သစ္ကိုင္းဖ်ား

ဘာလုိလုိနဲ႕ေလးႏွစ္။ ေလာကၾကီးထဲက မျမင္ရတဲ႔ တြင္းနက္ၾကီးတစ္ခုဟာ တကယ္ပဲရိွလိမ္႔မယ္ထင္ရဲ႕ ............။ ခ်စ္တဲ႔သူေတြခ်ည္း တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ျပဳတ္က် ...................ဒီတြင္းကနက္တယ္။ ဒီအလြမ္းကခက္တယ္။ ........ အဆံုးမဲ႔ အနက္အရိွဳင္းထဲ ..... ဆင္းသြားၾကည္႕လုိက္ရင္ ... ဘယ္ေတာ႔မွ တြင္းေအာက္ေျခကို မေရာက္ႏုိင္ဘူး ...............။

အလင္းမဲ႔ႏွစ္မ်ား ..........။
အလင္းတစ္စမွ ခုန္မထြက္ႏုိင္တဲ႔ တြင္းနက္မ်ား။
Doris Day ရဲ႕ Que Sera Sera ကို အခုနကတင္ သူဆိုေနခဲ႔ေသးတာ။ ရုတ္တရတ္ အျမင္႔ဆံုးလႊတ္တင္ထားတုန္း ကိုင္းကန္သြားတဲ႔စြန္လိုေပါ႔ ... ေသျခင္းတရားနဲ႕ကပ္ထားတဲ႔ ရွင္သန္ျခင္းကိုင္းေလးက ေလာကဓံေလျပင္းေတြနဲ႕ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ဆန္႕က်င္ျပီးရင္ ကန္ထြက္သြားရတာပဲ။ သူေပါ႔ပါးသြားတယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္႔ရစ္ဘီးကို လြႊင္႔ပစ္လုိက္ပါ႔မယ္။ ..... စၾကဝဠာသံုးေလးခုျခားေနတာကလြဲရင္ ... စိတ္ထဲမွာ နီးကပ္လြန္းေနတယ္။

ေနေကာင္းပါတယ္လို႕ဗုဒၶဟူးေန႕တစ္ခုမွာ သူေျပာခဲ႔ေသးတာပဲ။ ဟုတ္တယ္။ သူေနျပန္ေကာင္းလာမွာပါ။ .... ဒီဇင္ဘာမွာ ငါတုိ႕ေလွ်ာက္လည္ၾကမယ္ ... လုိ႕သူေျပာခဲ႔ေသးတယ္။ ဟုတ္တယ္ အဲဒါကို ယံုေနတုန္း .......ဒီဇင္ဘာက ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ midnight mass အတူသြားတက္မယ္႔ မိသားစုတစ္စုအေၾကာင္းလည္းပါ၊ ကုိးႏွစ္ကြဲကြာေနတဲ႔ မိသားစုေလးေယာက္ရဲ႕ဆံုမွတ္လည္းပါ။ silent night ဆုိမယ္႔သူလည္းပါ၊ jingle bell ဆုိမယ္႔သူလည္းပါ ........... ဘုရားေက်ာင္းမွာအိပ္မယ္႔သူလည္းပါ၊ ပံုျပင္ေတြဟာ အရွည္ၾကီး .........။ ေႏြးေထြးတဲ႔ ရယ္ေမာသံမ်ား ... ပဲ႔တင္ျပန္ေနတယ္။ hymn  စာသားေတြကို သူရြတ္လုိ႕ ေဘးနားေလးတင္ရိွေနခဲ႔ေသးတာ။

သူျပန္လာမလားလုိ႕ေမွ်ာ္ေနတဲ႔ေခြးေလးကိုေတြ႕ေတာ႔ ... သူျပန္လာမွာပါ၊  ခဏထြက္သြားတာပါလုိ႕ေျပာျပီး ေခြးေလးကို အိမ္ထဲျပန္ေခၚဖုိ႕ၾကိဳးစားတယ္။ ေခြးေလးက ျပန္မဝင္ဘူး။ လမ္းကိုေမွ်ာ္ၾကည္႕ေနတယ္။ ... ကြ်န္ေတာ္လည္း လမ္းကိုေမွ်ာ္ၾကည္႕ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါလည္း ရံုးေနာက္က်တာျဖစ္မယ္လုိ႕ေတြးမိတယ္။ လမ္းထိပ္ကသြားေစာင္႔ရင္ေကာင္းမလား။ ေခြးေလးနဲ႕ေခြးရွင္ဟာ ေမွ်ာ္ေနက်လူကို ေမွ်ာ္ေနမိတယ္။

လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြဆြတ္ထားတဲ႕ ေန႕စြဲေတြဟာ လြမ္းျခင္းတရားသင္းပ်ံ႕ေနလိမ္႔မယ္။ မိသားစုဟာ အမဲ႔နဲ႕ေပါင္းျပီး အမိမဲ႔သားစုျဖစ္လာတယ္။ ေနေရာင္ေတြက ေသြးေရာင္၊ အျဖဴေရာင္ဟာ လူနာလႊမ္းတဲ႔ ပုဝါ၊ အသက္ရွဴစက္က အသက္ရွဴျပီး ႏွလံုးခုန္စက္က စက္ရဲ႕ေရြ႕လ်ားမႈလိႈင္းေတြကိုျပတယ္။ ဒီအခန္းေတြကို video ထဲမွာၾကည္႕ျပီးျပီီ။ အျပင္မွာဘယ္လုိေနလဲ။ သက္သာလား၊ေမာေနလား။  ဘယ္လုိလဲ ဒီေန႕ဘာဟင္းခ်က္ထားသလဲ၊ အသက္ရွဴရခက္လား၊ေဆးေသာက္မလား၊ေကာ္ဖီေသာက္မလား၊ပလာတာစားမလား၊ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားမလား၊ စားခ်င္တာစားလုိ႕ရတယ္။ ဘယ္လိုပဲေမးေမး မိွတ္ထားတဲ႔မ်က္လံုးေတြဟာ ျပန္မဖြင္႔လာေတာ႔ဘူး။ စက္ေတြကိုရပ္လုိက္ရင္ သူဆက္လက္ထြက္ခြာသြားလုိ႕ရမယ္လို႕ ဆရာဝန္ကေျပာတယ္။

အနားမွာ အျမဲရိွေနတဲ႔ အရိပ္ဟာ ေပ်ာက္မသြားဘဲ စိတ္ထဲတုိးဝင္သြားတယ္။ ေန႕ေတြဟာ တသမတ္တည္း။ ညေတြဟာတသမတ္တည္း။ ၾကာရင္ေမ႔သြားမယ္လုိ႕ ဘယ္သူေတြေျပာခဲ႔သလဲ။ ေတာ္ေတာ္မွားတာပဲ။

ၾကာေလ ရင္႔ေလပဲ။ အလြမ္းနဲ႕ဝိုင္နဲ႕အတူတူ။

ခရီးေတြက ေဝးတာမဟုတ္ပါဘဲ ................ အျပန္ေနာက္က်ေနတယ္။ ဘယ္ေတာ႔ျပန္လာမလဲ။ ဘယ္ေတာ႔လုိက္လာခဲ႔ရမလဲ။ ဘယ္ေတာ႔ျပန္ေတြ႕မလဲ။ ဘယ္ေတာ႔ေထြးေပြ႕ဖက္ထားမလဲ။ ဘယ္ေတာ႔လဲ .........။

ေခြးေလးေတြကေတာ႔စိတ္မရွည္ၾကဘူး၊ သူတုိ႕ရဲ႕ေမွ်ာ္သူ ေနာက္ကို လိုက္လံရွာေဖြဖုိ႕ လမ္းကေနထြက္သြားၾကတယ္။ ............. ေတြ႕သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ေကာင္မွ ျပန္မလာၾကဘူး။

တိမ္ေတြလြင္႔ေနတာကို ၾကည္႕ဖုိ႕၊
ပန္းပြင္႔ေနတာကို ၾကည္႕ဖုိ႕၊
အေမ႔ကိုလြမ္းဖုိ႕ ......

ရွင္သန္ေနလုိက္တယ္။
တလြင္႔လြင္႔။                      ။

Regards,
Zephyr
(4=T=H Y=E=A=R O=F F=E=E=L=I=I=N=G B=L=U=E. 
R=I=P D=E=A=R=E=S=T M=O=M.
M=A=Y G=O=D B=L=E=S=S Y=O=U.)





Peace B with U.

Saturday, October 9, 2010

ေအာက္တိုဘာ ဓားကိုးလက္………………….၊ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းျဖတ္ဓားသြားမ်ား …….ႏွင္႔ကြ်န္ေတာ္


ေအာက္တိုဘာ ဓားကိုးလက္………………….၊ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းျဖတ္ဓားသြားမ်ား …….ႏွင္႔ကြ်န္ေတာ္


မနက္ခင္းေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ ...ေကာက္ေကြးေပ်ာ႔က်ေနတဲ႔ ကမာၻမွာ ကြ်န္ေတာ္ႏိုးလာတယ္။ ဒါလီ႔ကို သတိရတယ္ .....။ သူ႕နာရီေပ်ာ႔ၾကီးကို လုိက္ရွာရင္း စိတ္ဓာတ္ေတြေပ်ာ႔က်သြားတယ္။ ႏို၀င္ဘာ ၁၀ ရက္ ...... ေကာင္းကင္ကေန အပ္အစား ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုျပဳတ္က်လာတယ္။ .......။ မရည္ရြယ္ပါဘဲလ်က္ ႏွလံုးခုန္သံမွာ သြားစြပ္ေနတယ္ .....။ ၾကက္ေျခခတ္ျပထားတဲ႔ ႏွလံုးခုန္သံ ......။ အဲဒါဟာ ေဆးရံုတစ္ရံုရဲ႕ အသက္ရွဴအားကူပစၥည္းျဖစ္တယ္ .....။ ေလာကၾကီးကို ေမ႔ေလ်ာ႔ထားသူတစ္ေယာက္ ဖြဖြကေလး ေမ႔ေမ်ာေနတယ္ ......။ ရွဴး ... တိုးတိုး ... ခင္မ်ားတို႕ အသက္ျပင္းျပင္းမရွဴနဲ႕ ................ သူဆက္အိပ္ေနပါေစေလ .........................။

မြန္းတည္႕ေနေအာက္မွာ အရိပ္ဟာ ေျခေထာက္ေအာက္မွာရိွတယ္ ...။ အရိပ္ကိုနင္းျပီးရပ္တယ္။ အရိပ္နဲ႕အတူတကြယွဥ္သန္တယ္။ အရိပ္ဟာ ေနာက္ဘက္ကို တျဖည္းျဖည္းေရြ႕တယ္ .....။ နာက်င္ေနတဲ႔နာရီေတြ ...မယြန္းႏိုင္တဲ႔ေဂါရာ .......... ထြန္ေရးျပင္ေနတဲ႔ ကံၾကမၼာနဲ႕ တစ္ဖက္တည္းတီးတဲ႔ လက္ခုပ္သံမ်ားစြာ .............။ ေရွ႕ႏွစ္ဘူတာမွာ ဂိတ္ဆံုးသြားေတာ႔မယ္႔ရထားတစ္စင္းရဲ႕ဥၾသသံကေရာ နာက်င္ေဆြးေျမ႕ေနမလား .......... ကြ်န္ေတာ္႔နားထဲမွာေတာ႔ ဓမၼေတးေတြ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးျမည္ေနႏွင္႔ျပီ ........................။

ငယ္တုန္းက ေစာင္တဘက္နဲ႕ေက်ာပိုးသြားေလ႔ရိွတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦးနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ဟာ သားအမိေတာ္စပ္ၾကတယ္။ ဘာမဆို အလိုလိုက္တဲ႔သူ႕အတြက္ အတြက္ ခပ္ဆိုးဆိုးသားတစ္ေယာက္ လက္ခံရရိွသြားတယ္။ ျဖစ္ျပီးရင္ပ်က္ရမယ္ဆိုတဲ႔က်ိန္းေသေပါက္ေလာကၾကီးမွာ အေမက သားကိုခ်စ္တာရဲ႕တစ္၀က္ေလာက္ေတာ႔ သားကလည္း အေမ႔ကိုခ်စ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေလာကဓံနဲ႔ဓာတ္ေလွကား တူတာက က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္သြားလာရျပီး တက္လိုက္က်လုိက္ျဖစ္ေနတာပဲမဟုတ္လား ေမေမ။ (ေမေမျပံဳးေနခဲ႔တယ္။ ..............)

ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ပါတယ္။ ေရပြက္ပမာ ျဖစ္တယ္။ .....ျမသန္းတင္႔ဘာသာျပန္တယ္။ ( Simone de Beauvoir ရဲ႕ A very Easy Death )။ စာအုပ္ထဲကိုကြ်န္ေတာ္ေရာက္သြားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နာက်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နာက်င္ပါတယ္။ တစ္ခဲနက္ တစ္စုတစ္ေ၀းထဲ နာက်င္ပါတယ္ .............။ စိတ္အစုအေ၀းျပိဳကြဲမႈအားျဖင္႔နာက်င္ပါတယ္။ တစ္စစ္စစ္နာက်င္ပါတယ္။ တဖ်စ္ဖ်စ္ေလာင္ကြ်မ္းသလိုနာက်င္ပါတယ္။ အၾကားအလပ္မရိွဆင္းရဲေသာ နာက်င္မႈမ်ိဳးျဖင္႔နာက်င္ပါတယ္။ စာအုပ္ထဲကေနကြ်န္ေတာ္ျပန္မထြက္ခ်င္ေသးဘူး .............။ ကြ်န္ေတာ္ နာက်င္ပါတယ္။ စာအုပ္ထဲကထြက္လုိက္ရင္ ဒီထက္ နာက်င္ရေတာ႔မွာလား ........။ ကြ်န္ေတာ္နာက်င္ပါတယ္။

ေန ဆိုတဲ႔ အလတ္စားၾကယ္တစ္စင္းဟာကြ်န္ေတာ္နဲ႕ မိုင္ေပါင္း ၉၃သန္းကြာေ၀းခဲ႔ရာက တစ္ေရြ႕ေရြ႕နီးကပ္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေနလံုးေပ်ာက္ခ်ိန္မွာ ေန၀င္တဲ႔အရပ္ဟာလည္း ၾကက္ေျခခတ္ေဆာင္းထားတဲ႔ နွလံုးသားပဲျဖစ္တယ္။ အသက္ရွဴရခက္ခဲလာတယ္။ ပူျပင္းေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ႔ပရိေဒ၀ဟာ ဥပါယာသ အျဖစ္ကို တေရြ႕ေရြ႕ အသြင္ေျပာင္းလာတယ္ ………….။
ကြ်န္ေတာ္ …. အေမနဲ႔အတူ Crown of Thorns (ျမန္မာအေခၚ kiss-me-quick) အပင္စိုက္ေလ႔ရိွပါတယ္။ အေမနဲ႔အတူ ပန္းပြင္႔လာမယ္႔ အပင္ေလးေတြကို ေစာင္႔ၾကည္႕ပါတယ္ ………။

သစ္ပင္စိုက္တဲ႔လူတစ္ေယာက္ဟာ အရိပ္အကဲနားလည္ဖုိ႕မခက္ပါဘူးေမေမ …………..။ နာဖ်ားေနတဲ႔ဂီတသံက ေကာင္းကင္မွာ လက္ခနဲေၾကြဆင္းမႈေတြနဲ႕ အလုိက္ဖက္ဆံုးပါပဲအေမ ……….။ ဖိတ္ေခၚမထားဘဲ အလည္လာတဲ႔ ဇီဇ၀ါပန္းရနံ႕ေလးေတြနဲ႕ ညဥ္႕ဘက္မွာ အစာရွာတဲ႔ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ျမည္သံေတြဟာ ေဆာင္းရာသီတစ္ခုလံုးကို ပိုက္ကြန္ထူထူနဲ႕ဖမ္းမိထားသလို ဂုဏ္ယူ၀ံ႔ၾကြားေနတယ္ေမေမ ……..။ အလံကိုႏႈတ္ျပီးဆိုေတာ႔မယ္႔ ေအာင္ပြဲခံေတးေတြ တပ္ဆုတ္သြားခဲ႔ပံုက ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ပါပဲေမေမ …….။ စစ္ရွံဳးခရာဟာ အားအနည္းဆံုးသူေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႕မႈတ္လုိက္တာေတာင္ ေၾကကြဲျခင္းေတြ ပီပီသသျမည္ေနတယ္ေမေမ။

ထိုသို႕ျဖင္႔
ေအာက္တုိဘာ ၁၁။ ကြ်န္ေတာ္တိမ္မူးခဲ႔ေသာ လေရာင္မ်ား ယုိစီးက်ေနေသာ ညခင္း ……. လေရာင္ေပ်ာ႔တြဲက်ဆင္းေနတဲ႔ ခေရပင္ အရိပ္ေအာက္မွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာထုိင္ေနမိတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မငိုေၾကြးခဲ႔တဲ႔အတြက္ ေလာေလာဆယ္ဘယ္လုိငိုရမလဲေမ႔ေနတယ္။ လေရာင္အေသေတြ၊ ၾကယ္အေသေတြ၊ အရိပ္ထဲမွာ စိတ္အေသနဲ႕ထုိင္ေနမိတယ္။ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ အေသပဲ၊ ကစားကြင္းအေသထဲမွာ … သံတန္းအေသေတြ …. အၾကည္႕အေသေတြျမင္သမွ်ဟာ အေသေတြပဲ ….. ေသြးရူးေသြးတန္း ထိုးေဟာင္းလုိက္တဲ႔ ေခြးေဟာင္သံကလည္း အေသ၊ ရပ္တန္႕ေနတဲ႔ကားအေသေတြကို ေကြ႕ပတ္သြားေနတဲ႔ သစ္ရြက္ေၾကြေတြဟာလည္းအေသ။ ေမေမ … ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ေသသြားတဲ႔အခါ …. လူဆိုတာ အခြံသက္သက္မွန္းေသခ်ာသြားတဲ႔ အေသေကာင္တစ္ေကာင္ပါပဲေမေမ။


ေလျပည္ေတြက ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေကြ႕ေရွာင္တုိက္ခတ္သြားတယ္။ ညဥ္႕ငွက္ေတြလည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းကပဲ ေအာ္ျမည္ေနတယ္။ ……… ေမေမ ……… တိုးတိုးဖြဖြေလး ေရရြတ္လုိက္ရံုနဲ႕ …….. ေသာကေတြေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္ေမေမ …………………..။

အေႏွးျပကြက္ေတြလုို ကြ်န္ေတာ္႔ငယ္ဘ၀ဟာ စိတ္အေသေတြကေနထြက္က်လာတယ္။ …… ၂၅ ႏွစ္တိတိ ….အေမ႔အနားမွာကြ်န္ေတာ္ရိွခဲ႔တယ္။ ….. အေမကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔နားမွာရိွခဲ႔တယ္။ ………

သက္တစ္ရာတမ္းမွာေနရတာကိုေမ႔တယ္။ လူေတြရဲ႕ပ်မ္းမွ်သက္တမ္းကိုေမ႔တယ္။ မရဏႏုႆတိကိုေမ႔တယ္။ ေလာကပါလတရားကုိေမ႔တယ္။ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကိုေမ႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ …. အေမ႔အျပံဳးေတြကိုေတာ႔မေမ႔ခဲ႔ပါဘူး။ …

ဘာတစ္ခုမွမလိုခ်င္ေတာ႔တဲ႔အခါမွာ လူေတြဟာ ဘာကို ဆုေတာင္းၾကမလဲေမေမ ….။ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြကို လံုလံုေလာက္ေလာက္သိေနရတဲ႔အခါ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ေခါင္းတစ္ခ်က္ယမ္းျပလိုက္ရတာပဲမဟုတ္လားေမေမ။

…. ေနပါေစေတာ႔ …… ဘ၀မွာ ဘာမွထပ္မလိုေတာ႔ဘူး
…….. ေကာင္းကင္အေသထဲက ထြက္က်လာတဲ႔ ကိုယ္႔ၾကယ္အေၾကြေလးကိုပဲ ျပန္ုုျပီးေကာက္ယူခဲ႔ရတယ္။ …………………..

မနက္ျဖန္ ……..မနက္ျဖန္ ……….မနက္ျဖန္ ………မနက္ျဖန္ …………………. လူတိုင္းမွာျငင္းလုိ႕မရတဲ႔မနက္ျဖန္ေတြရိွတယ္ေမေမ ………………………….။


ခ်ိန္းခ်က္ထားေသာေန႕ရက္




ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြ အတူရယ္ခဲ႔ၾကဖူးမယ္။ အတူငိုခဲ႔ၾကဖူးမယ္။ အတူစိုက္ပ်ိဳးခဲ႔သမွ် အတူရိိတ္သိမ္းခဲ႔ဖူးမယ္။ …… တစ္ခ်ိဳ႕လမ္းေတြက သိပ္က်ဥ္းတယ္ ………….။ သားအမိေတြေတာင္ …. အတူေလွ်ာက္လုိ႕မရဘူး …..တစ္ေယာက္စီ သြား …………ၾက ………….ရ ……………တယ္ ……….။

အသက္ရွဴအားကူပစၥည္းေတြရပ္လုိက္တဲ႔အခါ အသက္ဆက္မရွဴေတာ႔တဲ႔သူတစ္ေယာက္ဟာ ေသဆံုးေနႏွင္႔ျပီလားေမေမ ……………………။ …. ရွင္သန္ျခင္းနဲ႕ ေသဆံုးျခင္းနယ္နိမိတ္ေလးက သိပ္ကို ပါးလ်လြန္းပါတယ္ ……….။

အဲဒီ စကၠန္႕ေလးတစ္ခုရဲ႕ေနာက္မွာ …. ဒီဘ၀ ကြ်န္ေတာ္တို႕သားအမိ ျပန္မေတြ႕ႏိုင္ေတာ႔ဘူးဆိုတာကို လက္မခံခ်င္ေပမယ္႔ ……… နာနာက်င္က်င္ ………….လက္ခံလုိက္ရပါတယ္။

May Peace Be Upon You, Mom ………
God Bless U …….

Your lovingly son,
Zephyr

(My mom was passed away on 12th of October 2008, and this post is dedicated to her.)
Thanks Mom and sis for your encouragements.



Peace B with U.

Friday, July 24, 2009

Michael Jackson Memorial





မုိက္ကယ္ဂ်က္ဆန္ ... မူကြဲ မိုက္ကယ္ ၾကက္ဆင္ (ခ) မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ဆံုးသြားတာ အေတာ္ေလးၾကာပါျပီ ...။ တစ္လျပည္႕ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ...တင္တာလားဆိုေတာ႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး ...။ ေရးတဲ႔သူကလည္း ကိန္းၾကီးခမ္းၾကီးႏိုင္ပါတယ္ ...။ သူ႕ခမ်ာလည္း စကင္န္နာေလးတစ္လံုး၀ယ္ႏိုင္ဖို႕ တစ္ႏွစ္ေလာက္ စာေရးရမယ္လို႕ ညည္းေနပါတယ္ ...။ ၀ယ္ေပးမယ္လို႕ ေျပာတဲ႔ သူေတြဆီကလည္း ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ ...။ စာၾကည္႕တိုက္မွာ member လုပ္ဖို႕ပါ ပိုိပိုလိုလိုေလး ပို႕ေပးလိုက္ပါ ....။ စာမေရးတာၾကာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ တျပိဳင္နက္ စာျပန္ေရးၾကလို႕ ၀မ္းသာပါတယ္ ...။ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္တဲ႔ ဒီ blog ရဲ႕ contributor တစ္ေယာက္က ဆီးခ်ိဳ အေၾကာင္းေရးထားတာလည္း ေတြ႕လုိက္ပါေသးတယ္ ...။ အဆင္ေျပတဲ႔ အခါတင္ပါမယ္ ...။ မိုး Z ဆိုတဲ႔ တစ္ေယာက္လည္း contributor လုပ္စားေနတယ္လို႕သိရပါတယ္ ...။ သူေရးတဲ႔ သရပီကိုလည္း အပိုင္းပိုင္းခြဲေရးျခင္း အႏုပညာဆိုတဲ႔ အထဲမွာ ေပါင္းထည္႕ေပးဖုိ႕စဥ္းစားေနပါတယ္ ...။ ေနာက္ေန႕တင္မယ္႔ပိုစ္က ကုလား သရပီ ျဖစ္ပါတယ္ ...။ ေရးတဲ႔သူက မုိး Z ပါ ...။ ကိုယ္႔ ကဗ်ာေတြကို အဲဒီေလာက္မၾကိဳက္တာ အဲဒီတစ္ေယာက္ပဲေတြ႕ဖူးပါတယ္ ....။ ကဗ်ာ တစ္ပိုဒ္သံုးသြားတဲ႔ အတြက္လည္း သူ႕ကို တရားစြဲဖို႕ စီစဥ္ေနပါတယ္ ...။

ပိုက္ဆံရွာရတာ ခက္ပါတယ္ ...လို႕ အားတဲ႔အခါ အၾကိမ္ ၁၀၀၀ ေလာက္ညည္းခ်င္ပါေသးတယ္ ....။ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ မအားေသးတာနဲ႔မညည္းေသးပါဘူး ...။ အခုေနမ်ား ပထမဆံုး ေငြေၾကးကို တီထြင္တဲ႔သူနဲ႔ ပထမဆံုး ကြန္ျပဴတာကို တီထြင္တဲ႔သူေတြမ်ားေတြ႕ရင္ ဖိုးစိန္ဆီဖမ္းပို႕ျပီး fillet လုပ္ခိုင္းမိမယ္ထင္ပါတယ္ ...။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ... ပလာတာေရာင္းခ်င္တာ ... မျဖစ္ႏိုင္ေသးလို႕ ... လုပ္လို႕ရတာလုပ္ေနတုန္းပါပဲ ...။

... မဂၢဇင္းတိုက္မွာ လက္တိုလက္ေတာင္းလည္းမလိုေသးဘူးဆိုတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္မျပန္ျဖစ္ေသးဘူး ...။ ... ထီေပါက္ရင္ ေပးမယ္႔ အေမြကို ေမွ်ာ္ရင္း ... ပိုက္ဆံရမယ္႔ စာေတြကို ေရးရင္း သဟဇာတ မျဖစ္ႏိုင္ျခင္းေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ စုပံုထားပါတယ္ ...။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ (နာမည္ၾကီးေရာဂါေတြမပါ) ပိုက္ဆံျပည္႕သြားတဲ႔ အခါ စကင္န္နာ တစ္လံုး၀ယ္ပါမယ္ ...။ ဘ၀မွာ ပထမဆံုးမက္ဖူးတဲ႔ အိပ္မက္လို ... စကင္န္နာ၀ယ္ဖုိ႕ အိပ္မက္မက္ေနပါတယ္ ..။ .... ဘ၀မွာ စကင္နာတစ္လံုးေတာ႔ ၀ယ္ႏိုင္ခဲ႔ခ်င္လိုက္တာ ....။ :P

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

အေမျပံဳးေနရင္ ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ႔သားတစ္ေယာက္ ... အေမ႔အျပံဳးေတြရဖုိ႕ ေရးေပးတဲ႔စာ ...။
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းဂီတကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲ႔သူတစ္ေယာက္

(အခန္း ၁)

...

......

သူဟာ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို အိမ္မက္မက္ခဲ႔တဲ႔လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔ ...

သူဟာ ... ဂီတနဲ႔ ႏွလံုးသားေတြကို ကုသျခင္းေပးခဲ႔တဲ႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔ ...

သူဟာ ... ဆန္းျပားတဲ႔ ကကြက္ေတြနဲ႔ ... ကမာၻေျမသားေတြအတြက္ ကမာၻေျမသီခ်င္းေတြဆိုခဲ႔တဲ႔လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔ ...

သူဟာ ... ျပာလြင္ေနတဲ႔ သံစဥ္ေတြနဲ႔ ေသြးေျမက်မႈေတြကို ရပ္တန္႕ဖုိ႕ၾကိဳးစားခဲ႔လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔ ....

သူဟာ ... လူတုိင္းရဲ႕ စိတ္ကို သီခ်င္းေတြနဲ႔လႊမ္းျခံဳေပးခဲ႔တဲ႔လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔ ...

အခုေတာ႔ သူဟာ ... သူျမတ္ႏိုးတဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းခရီးကို ဂီတ၀ိညာဥ္တစ္ခုတည္းလြယ္ပိုးျပီး ...ခရီးျပင္းႏွင္သြားႏွင္႕ပါျပီ ...။

သူခ်န္ထားရစ္ခဲ႔တဲ႔ .... အိမ္မက္ေတြကို ဆက္စပ္ၾကည္႕မိေတာ႔ ...

သူစိုက္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ... ၀ါ၀င္းစိုေျပေနတာကိုေတြ႕တယ္ ....

ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းခရီးသြားေလးရဲ႕ ... ခ်န္ထားခဲ႔တဲ႔လက္ေဆာင္ေလးေတြ ... ၀ါ၀င္းစိုေျပေနေလရဲ႕ ...။

(အခန္း ၂)

နာက်င္ေစတတ္တဲ႔ နာရီသံတခ်က္ခ်က္ဟာ .... ဆက္လက္စီးဆင္းေနခဲ႔တယ္ ....

အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈကိုဆန္႔က်င္ခဲ႔သူ ... အျဖဴလားအမည္းလား(Black Or White)သီခ်င္း ေလးက စိတ္ထဲကိုတုိးတိုးေလး ၀င္လာျပန္တယ္....။ ကိုယ္႔ညီအကိုခ်င္းဆိုရင္ ျဖဴျဖဴမည္းမည္း ဒါဟာကိစၥမရိွပါဘူးလို႕ သူဆိုေနတယ္... ကိုယ္႔သားသမီးလို႕ေတြးၾကည္႔ရင္ ဒီအျဖဴအမည္းကိစက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးလို႕သူဆိုေနတယ္ ... ခြန္အားအျပည္႕သံုးရတဲ႔ ကကြက္ေတြနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈကို ဆန္႕က်င္တဲ႔ အတြင္းစိတ္ကုိ သူထုတ္ေဖာ္ခဲ႔တယ္ ....။ ... အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈေၾကာင္႕ အေမရိကန္ သမိုင္းတေလွ်ာက္မွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ အနာေဖးမတက္ႏိုင္တဲ႔ ေသာကေတြကို သူမွ်ေ၀ခဲ႔နားလည္ေပးခဲ႔တယ္ .... သူ႕ရင္တြင္းက ဒဏ္ရာ နဲ႔ ဘ၀တူေတြရဲ႕ ဒဏ္ရာကို နာက်င္မႈကေန သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ႔တယ္ ...။ သူဟာ လူမည္းေတြရဲ႕ ရင္တြင္းက အသံကို ကမာၻကို ပဲ႔တင္ထပ္ႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္ ...။

(အခန္း ၃)

ညင္သာတဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈ (Smooth Criminal) သီခ်င္းေလးဆိုညည္းရင္း ကမာၻၾကီးရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈကို တခြ်င္ခြ်င္ ျမည္ေစခဲ႔တဲ႔သူ ... အဆင္ေျပရဲ႕လားခ်စ္သူေရ ... လို႕ စကားနည္းတဲ႔ ကမာၻကို ထပ္ခါတလဲလဲ ေမးသြားတဲ႔သူ ... ကမာၻၾကီးရဲ႕ဆြဲငင္အားကို အသံုးျပဳတဲ႔ကကြက္ တစ္ခုနဲ႔ သူခ်စ္မက္တဲ႔ ကမာၻနဲ႔ သူနဲ႕ၾကားက ရင္းႏွီးမႈကို ထုတ္ေဖာ္သြားခဲ႔သူ ...။ လူလူခ်င္း ရိုးရိုးေလးရက္စက္ေနတဲ႔ ကမာၻထဲကို သူ အျဖဴေရာင္၀တ္ ဧည္႕သည္တစ္ေယာက္လို ၀င္ေရာက္လာခဲ႔တယ္ ...။ သူ ရက္စက္သတ္ျဖတ္မႈေတြၾကားမွာ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ပါ၀င္လုိက္ျပန္တယ္ ... အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႕ ခ်စ္ခင္သူေတြကို တဖြဖြေမးရင္း ေသြးစြန္းေနတဲ႔သူေတြကို ပစ္ခတ္ျပန္တယ္ ... ေနာက္ဆံုး သူ ေျပးထြက္သြားျပန္တယ္ ... .... အခုလည္း သူေျပးထြက္သြားျပန္ျပီေလ.... ညင္သာတဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ တံခါးတခုသာ ဆိတ္ျငိမ္စြာထီးထီးမားမားရပ္ေနခဲ႔ေတာ႔တယ္ ...။

(အခန္း ၄)

အႏိုင္အရွံဳးအတြက္တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ႕ေလာကထဲမွာ ... ဘယ္သူမွမရွံဳးခ်င္ၾကဘူး ... ေျပးေဟ႔ ... ေျပးေဟ႔ ...(Beat it) လို႕ တပ္လွန္႕ေနတဲ႔လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္လည္းသူျဖစ္ခဲ႔တယ္ .... အာဃာတနဲ႔ေ၀းရာက ေျပးခိုင္းေနတဲ႔ လူငယ္ေလး .. ရန္သူေတြကို အတူကေစခ်င္တဲ႔ လူငယ္ေလး ... သူ႕အိမ္မက္ေတြက ျမင္႔မားလြန္းခဲ႔တယ္ ... ဘယ္သူမွန္မွန္ ၊ ဘယ္သူမွားမွား ေျပးသာေျပး တဲ႔ ... သူက ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေျပးျပီးသြားယူေစခ်င္တဲ႔သူေလလား .... အခုလည္း ဒီလူငယ္ေလးဟာ ေရာက္ေလရာဘံုဘ၀တစ္ခုမွာ ဒီသီခ်င္းေလးကို ဆိုျပေနဦးမွာပါ ... ဘယ္သူကမွ မရွံဳးခ်င္ဘူး ... ေျပးေဟ႔ ... ေျပး .....၊ သူ႕အသံမွာ သူ႕လားရာကို ၾကားရလိမ္႔မယ္ ... သူ႕ကဟန္မွာ သူ႕အိမ္မက္ကို ျမင္ရလိမ္႔မယ္ .... သိပ္ကိုေသခ်ာပါတယ္ ... သူေျပးေနဆဲ ...။

(အခန္း ၅)

ေထာင္သား၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ႔လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ သူေပၚလာျပန္တယ္ ....။ ျမဴးၾကြတဲ႔ စည္းခ်က္ေတြမစခင္ ... ငိုေၾကြးေနတဲ႔ ကေလးရဲ႕အသံနဲ႔ စတင္ခဲ႔တယ္ ....။ အဲဒီအသံက ႏွလံုးသားတုိင္းကို ရိုက္ခ်ိဳး၀င္ေရာက္လာတယ္ ... တစ္ေနရာရာမွာ ငတ္မြတ္ေနတယ္ ... တေနရာရာမွာ ဒုကၡဆင္းရဲခံေနရတယ္ ... လူေတြ က စစ္ပြဲေတြကိုဖန္တီးေနတယ္ .... သူ လြတ္လပ္မႈကိုရူးသြပ္စြာေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနတယ္ .... သူတို႕ေတြဟာ ငါတို႕ကို ဂရုမစိုက္ၾကပါဘူးတဲ႔ ...(They don't care about us). ေၾကကြဲနာက်င္ေနတဲ႔အသံကို သူႏွလံုးသားကေန ႏွလံုးသားကို တိုက္ရိုက္ေခၚဆိုေနတယ္ ...။ မာတင္လူသာရိွရင္လည္း ဒါေတြျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ခြင္႕ျပဳႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ႔ .. သူ႕ရင္ထဲက စစ္ပြဲေတြကို ခ်ိတ္ပိတ္ စုသိမ္းခ်င္မႈကို ေအာ္ဟစ္ေနတယ္ ... ရိွသမွ် အသံနဲ႔ ၾကားႏိုင္သေလာက္ၾကားေအာင္ေအာ္ေနတယ္ ... ဒါဟာ ... ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ေအာ္ဟစ္တဲ႔ ဂီတသမားေလးေပါ႔ ... သူ႕ရဲ႕နာက်င္ေၾကကြဲေနတဲ႔ အသံ .. သူတို႕ေတြဟာ ငါတို႕ကို ဂရုမစိုက္ၾကပါဘူး ... ငါေျပာခ်င္တာ အားလံုးစုလိုက္ရင္ တစ္ခုပဲ ... သူတို႕ေတြဟာ ငါတို႕ကို ဂရုမစိုက္ၾကပါဘူးတဲ႔ ...။

(အခန္း ၆)

ကမာၻေျမသီခ်င္း (Earth Song)က ... အၾကိမ္ၾကိမ္ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လို စီးဆင္းလာျပန္တယ္ ....

ကမာၻၾကီးကို ငါတုိ႕ဘယ္လိုေတြလုပ္ခဲ႔တာလဲ ..

ၾကည္႕ပါ .. ငါတို႕လုပ္ခဲ႔တာေတြကို ၾကည္႕ပါ ...

မင္းရဲ႕ တဦးတည္းေသာ သားေလးအေပၚမွာကတိထားတဲ႔ ...

ျငိမ္းခ်မ္းမႈကေရာဘယ္လိုလဲ ...

ပန္းခင္းၾကီးကေရာဘယ္လိုလဲ ..

ငါနဲ႔မင္းအတြက္ ဆိုတဲ႔ အိမ္မက္ေတြအားလံုးေရာဘယ္လိုလဲ ...

ကေလးေတြ စစ္ပြဲေတြမွာေသေနတာ

မင္း သတိျပဳမိဖို႕ ရပ္တန္႕ခ်ိန္ေလးရရဲ႕လား ...

ငိုေနတဲ႔ ကမာၻနဲ႔ ငိုေၾကြးရွိဳက္ငင္ေနတဲ႔ ကမ္းေျခေတြကို

သတိျပဳမိဖုိ႕ မင္းရပ္တန္႕ခ်ိန္ေလးရရဲ႕လား ....

လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ေၾကကြဲမႈေတြဟာ ေပါင္းဆံုသြားတယ္ ...

လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ဒဏ္ရာဟာ ေပါင္းဆံုသြားတယ္ ...

လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ရက္စက္မႈဟာေပါင္းဆံုသြားတယ္ ...

လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ လစ္လ်ဴရွဴမႈဟာေပါင္းဆံုသြားတယ္ ...

လူတစ္ေယာင္ခ်င္းစီရဲ႕ ျပင္းထန္တဲ႔ ေသာကဟာ ေပါင္းဆံုသြားတယ္ ....

နိမိတ္ပံုေတြနဲ႔ျပသထားတဲ႔ ဂီတဟာရက္စက္စြာနဲ႔လွပေနတယ္ .... နာက်င္စြာနဲ႔ သင္ခန္းစာေပးေနတယ္ ... လူတစ္ေယာက္စီ ၀ိုင္းသတ္ေနရင္ ကမာၻလည္းေသႏိုင္တယ္ .... လူတစ္ေယာက္စီ ၀ိုင္းျငိွမ္းရင္ စစ္မီးေတြလည္းျငိမ္းႏိုင္တယ္ ....။ .... အရာရာ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္သြားမယ္႔ေန႕ေလးတစ္ေန႕ေရာက္ဖို႕ အားလံုးဆႏၵျပဳေနတဲ႔ပံုဟာ အိမ္မက္ေတြကိုအသက္သြင္းေနေလရဲ႕ ... ျငိမ္းခ်မ္းမႈကိုဆာေလာင္ေနတဲ႔သူေတြရဲ႕ အိမ္မက္ေတြဟာ လွပစြာျပည္႕စံုသြားမယ္လို႕ ေဖာ္က်ဴးသြားတဲ႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ... ကမာၻေျမကို ႏႈတ္ဆက္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ တိုးတိုးေလး ဆိုညည္းသြားခဲ႔ေလမလား ...။


(အခန္း ၇)

မင္းရဲ႕ႏွလံုးသားထဲကေနရာေလးတစ္ခု ..

အဲဒါဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာ ဆိုတာငါသိပါရဲ႕ ...

ဒီေနရာေလးဟာ

မနက္ျဖန္ထက္ပိုေတာက္ပႏိုင္တယ္ ..။

မင္းသာ ေသခ်ာၾကိဳးစားမယ္ဆိုရင္

ငိုစရာမလုိေတာ႔တာကို ေတြ႕ရလိမ္႔မယ္ ...

အဲဒီေနရာမွာ ..

မင္းနာက်င္မႈနဲ႔ ပူေဆြး၀မ္းနည္းမႈ မရိွတာကို ခံစားနားလည္လာလိမ္႔မယ္

................

.............................

................................................

ကမာၻၾကီးကို ကုသၾကမယ္ ..

မင္းနဲ႕ငါတို႕အတြက္ ...၊

လူသားအားလံုးအတြက္

ပိုေကာင္းတဲ႔ ေနရာတစ္ခုျဖစ္လာေစမယ္ ..

အသက္ငင္ေနတဲ႔သူေတြလည္းရိွေနၾကတယ္ ...

မင္း ရွင္သန္ျခင္းကို အေလးထားရင္ ...

မင္း နဲ႕ ငါ႔အတြက္ ..

(ကမာၻၾကီးကို) ပိုေကာင္းတဲ႔ေနရာတစ္ခုျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ ....

အဲဒီလိုသူကHeal the world သီခ်င္းေလးနဲ႔ အားလံုးကိုေတာင္းဆိုလိုက္တယ္ ...။ ... ကေလးေတြရဲ႕ရင္ထဲကို ကမာၻကိုခ်စ္တဲ႔စိတ္ေလးအေမြေပးခဲ႔တယ္ ....။ .... အခုလည္းသူ ... ဆက္လက္ေတာင္းဆိုေနတုန္းပါပဲ ... တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ရဲ႕ အရည္ျပားေပၚမွာ ... ေၾကြက်ထားတဲ႔ ပန္းတစ္ပြင္႕ရဲ႕ နရီစည္းခ်က္ထဲမွာ ... တသြင္သြင္စီးေနတဲ႔ စမ္ေခ်ာင္းေလးရဲ႕ ႏွလံုးေသြးထဲမွာ ... သူဆက္လက္ေတာင္းဆိုေနေနဆဲပါပဲ ...။

(အခန္း ၈)

ေနာက္ထပ္တစ္ေန႕ကုန္သြားျပန္ျပီ ..

ငါတစ္ေယာက္တည္းပါပဲ ...

မင္း ငါ႔အနားမွာမရိွရင္

ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ ....

မင္း ငါ႕ကို ႏႈတ္ဆက္ခ႔ဲဲပါတယ္လို႕မေျပာခဲ႔ဘူး ...

တစ္ေယာက္ေယာက္ ငါ႔ကိုေျပာၾကပါ ...

ဘာလို႕လဲ ....

မင္းဘာလို႕ထြက္သြားရတာလဲ ...

ငါ႔ကမာၻေလး ေအးစက္စြာက်န္ရစ္ေနခဲ႔ .....

..........

.................

..........................

.

...................................

...........................................

..

......

..................

မင္းတေယာက္တည္းမဟုတ္ပါဘူး ...

ငါမင္းနားမွာရိွေနတယ္ ...

ငါတို႕ေတြ သိပ္ေ၀းေနၾကေပမယ္႔ ...

ငါ ဒီမွာရိွေနတယ္ ..

မင္းတေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး .....

ငါအတြက္ဒီမွာရိွေနမယ္ ...

ငါတို႕ေတြသိပ္ကိုကြာေ၀းေပမယ္႔ ...

ငါ႔ႏွလံုးသားထဲမွာမင္းရိွေနတယ္ .....

........ You are not alone သီခ်င္းသံေလးသာ လြင္႔ပ်ံ႕ေနေတာ႔တယ္ ..... ေ၀းကြာသြားတဲ႔သူေတြကိုရင္ထဲမွာ နီးလိုက္ပါလို႕ မွာသြားတဲ႔လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ သူခ်စ္တဲ႔သူေတြကို ႏွလံုးသားထဲကို ထည္႕သြင္းသယ္ေဆာင္သြားခဲ႔ျပီလား ....။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကမာၻေျမကိုနင္႔နင္႕သည္းသည္းခ်စ္ခဲ႔သူတစ္ေယာက္ကို ကမာၻေျမက ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေထြးေပြ႕ထားပါလိမ္႕မယ္ ...။ အလုပဆံုးအိမ္မက္ေတြကိုမက္ခဲ႔တဲ႔လူငယ္ေလး ... ေခတ္တစ္ေခတ္ကို ဂီတနဲ႔ထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ .... သူစိုက္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းဂီတေတြဟာ ဆက္လက္သီးပြင္႕ေနပါလိမ္႕မယ္ ... သူယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔တဲ႔ ... ပိုေကာင္းတဲ႔ ကမာၻတစ္ခု ရႏိုင္ေရာက္ႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ....

Rest In Peace, MICHAEL .


(Zephyr)

(မွတ္ခ်က္ ။ ။ကြင္းစ ကြင္းပိတ္နဲ႔ ေရးထားတာ ေသျပီလို႕ မဆိုလိုပါဘူး ...။ :) )



Note:

Thank you so much my white rainbow for encouraging me to write ...

Mom, I wish I could make you happy throughout your life ...



Peace B with U.